Ο Παναγιώτης Μπάρκας για τις εκλογές

Ι.

Μετεκλογικά ακούσαμε και είδαμε να χύνεται πολύ «δάκρυ» για την απώλεια του Μπολάνου στη Χιμάρα. Θα έλεγα ευτυχώς που υπήρξε αυτή η εξέλιξη. Δεν γνωρίζω το Γ. Γκόρο, αλλά του εύχομαι για το αξίωμα. Πιστεύω ότι ο Ελληνικός παράγοντας δεν θα «τον εκδικηθεί», τον παραγκωνίσει, εγκλωβίσει και βάλει απέναντι όσον αφορά τα εθνικά μας δίκαια στη Χιμάρα, στο όνομα της επένδυσης που έκανε στο Μπολάνο. Το τονίζω αυτό εξαρχής, διότι ήδη έχει ξεκινήσει η εκστρατεία εναντίον του. Ούτε ο κ. Γκόρος, πιστεύω ότι θα επιδιώξει να καταφερθεί στον ελληνικό παράγοντα και στοιχείο.

Επί της ευκαιρίας θέλω να ευχηθώ για την εκλογή τους σε όλους τους αιρετούς μας.

Λέω «ευτυχώς», που υπήρξε αυτή η εξέλιξη στη Χιμάρα, όχι από μικροπρέπεια. Δλδ, για να μη υπήρχε η απόλυτη νίκη του Ντούλε. Αφορά τη βαθύτερη ανάλυση.

Πρώτο πιστεύω ότι με τον Μπολάνο ο Ελληνισμός στη Χιμάρα θα δεχόταν ένα τριπλό και ανεπανόρθωτο πλήγμα. Στο περιουσιακό, το δημογραφικό, το πολιτιστικό, στην εθνική ταυτότητα και ύπαρξη. Στο τέλος θα μας έμεναν οι εθνικιστικές κορώνες και οι περιουσίες του Μπολάνου. Δε θα τα σώσει ο Γκόρος, αλλά η εκλογή του θα ξυπνήσει την εθνική επαγρύπνησή μας. Θα κάνει πιο επιφυλακτικούς τους αλβανούς στο να μας τα παίρνουν τα πάντα τόσο εύκολα «με εγγυητή» τον Μπολάνο.

Στο πολιτικό επίπεδο μας αποκάλυψε τις διαστάσεις του πραγματικού κινδύνου και επιπτώσεων στον βίο της ε.ε.μ, της συμμαχίας του Ντούλε με το Σοσιαλιστικό Κόμμα Αλβανίας.

1.                  Ο ευνουχισμός της διάστασης  των εθνικών διεκδικήσεων της ε.ε.μ. που ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί η ΟΜΟΝΟΙΑ-ΚΕΑΔ 

2.       Ο καθοριστικός εξοστρακισμός του ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑΣ από «τις εθνικές» διεκδικήσεις πέρα από τη γεωγραφία των αυθαιρέτως αναγνωρισμένων μειονοτικών ζωνών.

Συνεπώς έχουμε την αναγκαστική γεωγραφική ταύτιση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ με το ΚΕΑΔ, όπου το παναλβανικό ΚΕΑΔ θα χρειαστεί την ΟΜΟΝΟΙΑ απλώς για το χαρτί της ταυτότητας «της ελληνικότητάς του».

            Όσον αφορά την γεωγραφική συρρίκνωση, πρώτη και κύρια ήταν η αφαίρεση από τις εθνικές διεκδικήσεις του ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑΣ της Χιμάρας. (Αλλά και ο αποκλεισμός του ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑΣ απ΄ άλλες περιοχές με ελληνίζουσα εθνική συνείδηση.) Δεύτερο είναι ο αποκλεισμός τους από την εκλογή δημοτικών συμβούλων σε τέτοια αστικά κέντρα όπως Αργυρόκαστρο, Δέλβινο, Αγίους Σαράντα. Τρίτο, το ΚΕΑΔ όσον αφορά την εκλογική δύναμη στην αλβανική επικράτεια, ήρθε 9-το. (Το Κόμμα των Τσάμιδων τέταρτο) .Τέταρτο,  η ηγεσία ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑΣ δέχτηκε ώστε στελέχη της σε όλη την αλβανική επικράτεια να ενταχτούν στους συνδυασμούς του ΣΚΑ. (Ό,τι κατέκρινε με ισχυρή φωνή το ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ, όλα αυτά τα χρόνια, που θεωρούσε προδοτική την ένταξη Ελλήνων στα αλβανικά κόμματα, το κάνει τώρα καυχούμενη η ίδια αυτή ηγεσία.) Η ταχτική αυτή προετοιμάζει στην ουσία το έδαφος ώστε στις επόμενες βουλευτικές εκλογές ο ίδιος ο Ντούλες να ενταχτεί στο ψηφοδέλτιο του ΣΚΑ ως υποψήφιος Βουλευτής της Ελληνικής Μειονότητας. (!!!)

Η εξέλιξη στη Χιμάρα μας έδειξε επίσης, ότι οι επιπτώσεις και εκπτώσεις στα εθνικά μας δίκαια με την ηγεσία Μπολάνου ήταν τέτοιες, που ο Γκόρος αποτελούσε το μικρότερο κακό. Ότι οι ψηφοφόροι στη Χιμάρα δεν παίρνουν «πολιτική γραμμή» στην απόφαση για την ψήφο τους, όπως συμβαίνει στις υπόλοιπες περιοχές με αμιγή ελληνικό πληθυσμό. Αλλά, καθοδηγούνται από εθνική συνείδηση, ανεξαρτήτως ταυτότητας.

ΙΙ. Αν προσέξουμε τους αριθμούς του εκλογικού ψηφιδωτού στις περιοχές με αμιγή ελληνικό πληθυσμό θα δούμε ότι έδωσαν εδώ «την βαθιά» νίκη στο Ντούλε. δύο κατηγορίες του εκλογικού μας σώματος. Τα μέλη και οπαδοί του Σ.Κ.Α από την μια. Από την άλλη οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες στην Ελλάδα. Τους δεύτερους μετακίνησε με χρήματα του ελληνικού δημοσίου το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας. Το λυπηρό στην υπόθεση αυτή είναι το γεγονός ότι η επίσημη Ελλάδα ανέλαβε την εκστρατεία με στόχο να ενισχύσει στις εκλογές την μίας παράταξη Ελλήνων, την ΟΜΟΝΟΙΑ-ΚΕΑΔ εναντίον της άλλης, του ΜΕΓΑ.

Και αν όντως χρειάστηκαν ένα εκατομμύριο ευρώ για την μεταφορά τους, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Με τόσα λεφτά θα μπορούσαμε να κάνουμε αρκετά πράγματα για τη βελτίωση της ζωής μας εδώ. Όταν όμως τα χρησιμοποιούμε για να φανατίσουμε ένα μέρος των Ελλήνων, εναντίον του άλλου μέρους, τότε  το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο. Η επίσημη Ελλάδα πληρώνει για να μας διασπάσει. Έχει αντικαταστήσει πλήρως και πιο αποτελεσματικά το αλβανικό κράτος.

  Σχετικά με τους Έλληνες ψηφοφόρους που ήρθαν από Ελλάδα για να ψηφίσουν ΟΜΟΝΟΙΑ-ΚΕΑΔ είχαμε να κάνουμε την κάτωθι επισήμανση. Συγκριτικά με προηγούμενες εκλογές ήταν 20-25 τοις εκατό περισσότεροι. Στις γραμμές τους υπήρξαν πάρα πολλοί από τις παλιές τζακέτες, γνωστοί στην ε.ε.μ ως συνεργάτες των αλβανικών μυστικών υπηρεσιών, οι οποίοι δεν είχαν εμφανιστεί ποτέ  σε προηγούμενες εκλογές. Ποιος τους έφερε;

Να πάμε τώρα στην πρώτη κατηγορία του εκλογικού μας σώματος που έδωσε τη βαθιά νίκη του ΚΕΑΔ, στους Έλληνες οπαδούς του ΣΚΑ.

Ψήφισαν εν μπλοκ στη γραμμή της συμμαχίας του ΣΚΑ με το ΚΕΑΔ. Ο σχετικός όρος της συμμαχίας στην προκειμένη περίπτωση αναφέρει ότι:- τους Έλληνες σοσιαλιστές στις δικές μας περιοχές θα εκπροσωπήσει το ΚΕΑΔ (!!!)  Δλδ, δεν επέτρεψε σ΄αυτούς να κατεβάσουν υποψήφιους έπαρχους. Την ίδια εντολή μετέφερε σε Έλληνες σοσιαλιστές και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στο Αργυρόκαστρο. (!!!!) Οι Έλληνες σοσιαλιστές στο ΣΚΑ, ψήφισαν το ΚΕΑΔ μετά από δύο δεκαετίες σκληρής κόντρας σε μεγέθη που είχαν χαράξει βαθύτατα την διάσπαση μεταξύ μας. Η από κοινού ψήφος υπέρ του ΚΕΑΔ των σοσιαλιστών θα χαιρετίζονταν αν λειτουργούσε προς την εθνική συμφιλίωση. Δυστυχώς, η ψήφος τους ήταν ιδεολογική και όχι εθνική. Ήταν εκτέλεση εντολής από τα Τίρανα και δείγμα συσπείρωσης τους σε μια ανίερη συμμαχία εναντίον των Ελλήνων που ενώθηκαν γύρω από το ΜΕΓΑ. Η δικαιολογία τους ότι το ΜΕΓΑ είναι Μπερισικό, άρα είναι ιδεολογικοί αντίπαλοί μας, επιβεβαιώνει την ιδεολογική διάσταση σε αλβανικά πρότυπα της ψήφου τους. Τώρα θα περιμένουν από το σταγονόμετρο του Ντούλε λίγη εξουσία. (!!!)

Το χειρότερο όμως πιστεύω ότι δεν λήγει εδώ. Θα πρέπει να προσέξουμε ακόμα ότι το ΚΕΑΔ προτίμησε στις εκλογές αυτές υποψηφίους αμφιβόλου κύρους, παρελθόντος, μορφωτικού επιπέδου και έργου. Μερικοί απ΄ αυτούς προώθησαν ανοιχτά τα αλβανικά συμφέροντα στις αμιγώς ελληνικές μειονοτικές ζώνες και στο παρελθόν διώχτηκαν παραδειγματικά από τα όργανα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ–ΚΕΑΔ για το έργο τους αυτό. Λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι εκείνοι που συνέβαλαν στη δημογραφική και οικονομική αλλοίωση των περιοχών μας, επιλέχτηκαν προκλητικά από την ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ-ΚΕΑΔ για να μας εκπροσωπήσουν. Η εκλογή τους ωστόσο στηρίζεται ακριβώς στην πολιτική στήριξη των αλλοεθνών που αυτοί οι αιρετοί προώθησαν στις δικές μας περιοχές. Άρα, απόχτησαν ένα άμεσο πολιτικό ρόλο στις δικές μας περιοχές. Οι αιρετοί μας είναι πλέον αναγκασμένοι να τους εξυπηρετήσουν.  Αυτούς και τους πάτρωνές τους. (!!)

Παρατηρείται επίσης το γεγονός ότι ο Ντούλες ποτέ δε παραιτήθηκε του αρχικού του στόχου  για να είναι ο αρχηγός της αλβανικής αριστεράς στην ε.ε. μειονότητα. Είναι γνωστό ότι την περίοδο 1994-95 μετά εντολής από Αθήνα, προσωπικά ο ίδιος με τους νυν συνεργάτες του, ανέλαβε την ίδρυση των δομών του ΣΚΑ στη Δρόπολη. Οι συνεργάτες του ηγήθηκαν τότε και της εκστρατείας για τη διάλυση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ του 92-93 με εντολή από την Αθήνα, είχε εξαπολύσει την εκστρατεία κατά των «αριστερών» Ελλήνων βορειοηπειρωτών, σκιαγραφώντας στην πράξη την ιδεολογική αντιπαράθεση μεταξύ Ελλήνων βάση των ελληνικών προτύπων. Όταν όμως η αλβανική αριστερά στη μειονότητα δεν εμπιστεύτηκε στον Ντούλε να της ηγηθεί, αυτός καταπιάστηκε από την ΟΜΟΝΟΙΑ. Την κατέλαβε από το 1995 και εξαπόλυσε την αγριότερη επίθεση κατά των αριστερών. Οι τελευταίοι πολύ σύντομα αποτέλεσαν την πλειοψηφία στην ελληνική μειονότητα.

Τώρα ο Ντούλες, αφού συνέβαλε ουσιαστικά στον να εξοστρακιστεί ο φυσιολογικός εκπρόσωπος αυτής της αριστεράς στην μειονότητα, ο Β. Τάβος, επανέρχεται επικεφαλής της αριστεράς, αλλά επιβαλλόμενος «ηγέτης» σ’ αυτούς από την εξουσία του Ράμα.  Η παρούσα συσπείρωση των Ελλήνων σε ιδεολογικό πρότυπο, στηριζόμενο στο τρίγωνο ΣΚΑ-ΚΕΑΔ-ΠΑΣΟΚ και με ηγέτη το Ντούλε, έχει στόχο την εξόντωση των νέων αντιπάλων του. Του Ξέρρα και Μπάρκα, και ιδιαίτερα του πολιτικού φορέα του  Κόμματος των Ελλήνων,ΜΕΓΑ.

ΙΙΙ

Ακατανίκητο σύμμαχο σ΄ αυτή  την αναμέτρηση και προσπάθεια, ο Ντούλες είχε τον Γενικό Πρόξενο της Ελλάδας στο Αργυρόκαστρο, τον γνωστό εμπαθή διπλωμάτη, που έδειξε ότι δε διστάζει να συνεργαστεί με οποιοδήποτε αλλοεθνή παράγοντα για να εκδικηθεί μέχρι εσχάτως  όσους  Έλληνες βορειοηπειρώτες δεν του πάνε στα νερά του. Αυτός όχι μόνο παραπλάνησε την Αθήνα, αλλά «με τα χρήματά του (!!) πήδηξε….» το ΜΕΓΑ

Στο προπαγανδιστικό οπλοστάσιο η συγκεκριμένη ομάδα με το Γενικό Πρόξενο επικεφαλής χρησιμοποίησε σκληρότερη γλώσσα από εκείνη του Ε.Χότζα. Εκείνος έλεγε ότι την ενότητα του λαού εγγυάται το Κομμουνιστικό Κόμμα. Για εκείνους που είχαν αντίθετη άποψη υπήρχε το άρθρο 55 του ποινικού κώδικα που τους οδηγούσε στα κάτεργα. Απέναντι στους αντιφρονούντες  έστεκε το όχλος που τους ντεμασκάριζε και τους εξόριζε στο ίδιο τους το σπίτι.

            Το ΚΕΑΔ και η ΟΜΟΝΟΙΑ υιοθέτησε δυστυχώς τον Ενβέρ Χότζα. Ενώ για όλα τ΄ άλλα πράγματα το ΚΕΑΔ στηρίζει την αρχή ότι η διαφορετικότητα αποτελεί πολύτιμη αξία ανάπτυξης και προόδου, (μάλλον είναι κόμμα που εκπροσωπεί την πολιτιστική και εθνική πολυμορφία στην Αλβανία) μόνο στο χώρο της εθνικής ελληνικής μειονότητας βλέπει τη διαφορετική άποψη εχτρική και προδοτική.

Λησμονεί ότι στη δημοκρατία την ενότητα εγγυάται η ύπαρξη του διαφορετικού λόγου και άποψης. Επιβάλλεται περισσότερο όταν πρόκειται για εθνικά θέματα. Απεναντίας, η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, αμολάει εναντίον της άλλης άποψης το εθνικό κέντρο, διπλωμάτες, αστυνομία, μυστικές υπηρεσίες, εκκλησία, υπόκοσμο. Όλο αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Το γεγονός ότι το εθνικό θέμα της Βορείου Ηπείρου με την συγκεκριμένη ηγεσία έχει πάει κατά διαόλου, είναι το σοβαρότερο επιχείρημα ότι η εθνική ελληνική μειονότητα ζει υπό την δική της κατοχή, που στρέφεται, χειρότερα από κάθε άλλη κατοχή, εναντίον της, εναντίον της ιστορίας της, του πολιτισμού της, των εθνικών της συμφερόντων. Το που, σ΄αυτές τις αντίξοες συνθήκες, υπάρχει η αντίσταση της αντίθετης άποψης, αυτό είναι η πλέον πολύτιμη αξία του χώρου.

Είναι εύκολο, μα οδηγεί στη σήψη, το να στηρίζεις την κατοχή. Είναι δόξα και απαιτεί θυσίες να στηρίξεις τώρα στην εθνική ελληνική μειονότητα την αντίθετη άποψη κατά του κατεστημένου.

Παναγιώτης Μπάρκας

--

Από e-mail του ίδιου.