Το καλοκαίρι πέρασε προ πολλού και μαζί με αυτό και οι περιοδείες των κυβερνώντων και των πολιτικών προσώπων ανά τα χωριά της Δρόπολης Αργυρόκαστρου ή καλύτερα για να ακριβολογούμε από τα γλέντια της Δερόπολης.
Κάθε καλοκαίρι, λόγω του κόσμου που επαναπατρίζεται για λίγες μέρες στα χωριά διοργανώνεται το πατροπαράδοτο πανηγύρι. Ο σκοπός τους είναι η αναβίωση των εθίμων, το σμίξιμο των χωριανών αλλά και η μάζωξη ψήφων και δημοσιότητας
Σε κάθε λοιπόν γλέντι υπάρχει και το τραπέζι των επισήμων το οποίο στελεχώνουν οι πολιτικοί με τους σπόνσορες τους. Κάθε πολιτικός νιώθει ο απόλυτος άρχοντας του τόπου (τουλάχιστον για όσο κρατάει η θητεία του) και δεν ευθύνεται απόλυτα ο ίδιος αλλά τα άτομα, εμείς οι ίδιοι, που τον ψηφίζουν και ουσιαστικά τον αναδεικνύουν.
Μήπως κάθε χωρίο θα έπρεπε να καλεί τους "επισήμους" και στην συνέχεια να τους "ανακρίνει" για τις πολιτικές προεκλογικές τους δεσμεύσεις? Πως τολμούν να έρχονται σε τόπους που δεν έκαναν τίποτα ενώ έχουν τάξει τα πάντα? Πως τολμούν και οι χωριανοί, του κάθε χωριού, να μην τους πέρνουν με τις πέτρες?
ΠΕΠΕΛΙΩΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου