Του Κώστα Ζαφειράτη
Εντολές λαμβάνω μόνον από τη συνείδησή μου. Είμαι αφοσιωμένος στα εθνικά μου πιστεύω. Αυτά υπηρετώ και τίποτα άλλο. Μοναδικός στόχος και σκοπός η συμβολή μου στην προσπάθεια επιβίωσης του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού στις πατρογονικές εστίες, η ανάδειξη της ιστορίας, του πολιτισμού, της παράδοσης και του αγώνα των Βορειοηπειρωτών για εθνική δικαίωση. Από κανέναν δεν παίρνω μισθό για να υπηρετήσω την πατρίδα μου, παρά μόνον από την τίμια εργασία μου.
Ουδέποτε υπηρέτησα σε κρατικό αξίωμα, ούτε υπήρξα πολιτικός, υπουργός, διευθυντής, γραμματέας, καθηγητής ή εισαγγελέας. Ουδέποτε άπλωσα το χέρι μου ζητιανεύοντας από την μητέρα Ελλάδα «βοήθειες» για να υπηρετήσω την πατρίδα μου, όπως έκαναν πολλά στελέχη της Ομόνοιας χωρίς να δώσουν ποτέ λογαριασμό που πήγαν αυτές οι βοήθειες. Ποτέ δεν ανέλαβα δημόσιες δουλειές στην Αλβανία. Δεν ήμουνα εγώ αυτός που μετέφραζε τα αλβανικά βιβλία ιστορίας στην ελληνική γλώσσα για να μάθουν τα Βορειοηπειρωτόπουλα την αλβανική ιστορία, αυτή δηλαδή που δείχνει τα σύνορα της Αλβανίας να φτάνουν στην Άρτα και τη Πρέβεζα. Αντιθέτως νομίζω ότι ήταν στελέχη της Ομόνοιας που το έκαναν. Δεν ήμουνα εγώ που πουλούσα στις αγορές της Ελλάδας τα «έργα» του δικτάτορα Χότζα αλλά άλλοι που σήμερα κόπτονται για την τύχη του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Ποίοι εκτελούσαν εντολές σε αυτές τις περιπτώσεις. Μου προσάπτεται χοντρή πατριδοκαπηλία. Να σας ενημερώσω ότι πατριδοκάπηλος είναι αυτός που καπηλεύεται την ιδέα της πατρίδας είτε για να πλουτίσει εις βάρος της είτε για να ανέβει πολιτικά τα σκαλιά της εξουσίας, πάντα με γνώμονα το προσωπικό όφελος. Τι από τα δύο έκανα εγώ; Θα ήθελα να μου πείτε πού την είδατε την πατριδοκαπηλία; Ποιες θέσεις κατέλαβα; Πού εκμεταλλεύτηκα την ιδέα της πατρίδας για να πλουτίσω; Ποιες είναι οι επικίνδυνες τοποθετήσεις μου σχετικά με την απογραφή; Είναι ανησυχητικά τα όσα εγώ γράφω ή τα όσα λέει ο υπουργός Επικρατείας της Αλβανίας Pollo; Είναι επικίνδυνες οι τοποθετήσεις μου που εκφράζουν την αγωνία μου για το θέμα της απογραφής ή οι μεθοδεύσεις της αλβανικής κυβέρνησης; Πρώτο. Να σας διαβεβαιώσω ότι είμαι πολέμιος, όχι όμως της Ομόνοιας, αλλά όλων αυτών των ηγετίσκων που την κατάντησαν άμοιρη και ανεπαρκή. Και για να είμαστε σωστοί απέναντι στην ιστορία, μήπως θυμάστε, όταν κάποιοι συμπατριώτες μας με κίνδυνο τη ζωή τους τρέχανε για την ίδρυση και εδραίωση της Ομόνοιας σε όλα τα χωριά και πόλης της Βορείου Ηπείρου, κάποιοι άλλοι, μετέπειτα υψηλόβαθμα στελέχη της οργάνωσης αλλά και του ΚΕΑΔ, τρέχανε να ιδρύσουν τις οργανώσεις βάση του αλβανικού σοσιαλιστικού κόμματος στη Δερόπολη; Όταν όμως είδαν ότι σύσσωμος ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός συμπαραστάθηκε και ενίσχυσε την Ομόνοια, αυτοί οι κύριοι πήραν εντολές να προσχωρήσουν στις γραμμές της Ομόνοιας και με δόλια μέτρα αναρριχήθηκαν στην ηγεσία της και ως πέμπτη φάλαγγα την κατάντησαν αυτή που είναι σήμερα. Δεύτερο. Θέλουν κάποιοι να πιστέψουν οι Βορειοηπειρώτες, αλλά και το εθνικό κέντρο, από όπου λαμβάνονται οι βοήθειες, ότι η Ομόνοια είναι ο μοναδικός εκπρόσωπος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Και ρωτάω: Έχει ιστορία αυτός ο Ελληνισμός; Πότε την ανέδειξε και με ποιο τρόπο η Ομόνοια σας; Πότε πραγματοποίησε εκδήλωση μνήμης η Ομόνοια, για την επέτειο της Αυτονομίας; Ποια πρόσωπα της ένδοξης ιστορίας μας ανέδειξε με τις εκδηλώσεις της η Ομόνοια; Γνωρίζει το Σπυρομήλιο, το Δούλη, το Ζωγράφο, το Σκενδέρη, τους μακαριστούς μητροπολίτες Παντελεήμονα Κοττόκo, Σπυρίδωνα Βλάχο, Γερμανό, Φώτιο, Βασίλειο, το Θύμιο Λώλη, το Βασ. Σαχίνη και το Γρ. Λαμποβιτιάδη; Ανέδειξε ποτέ τον πολιτισμό μας και τους ανθρώπους του πνεύματος; Γνωρίζει το Τέρπο, τον Πετρίδη, το Ζώτο, το Βασιλείου και τόσους άλλους; Ποια είναι η συμβολή της Ομόνοιας στην ανάδειξη της ένδοξης ιστορίας της Βορείου Ηπείρου, του αρχαίου πολιτισμού μας, τους μεγάλους αγωνιστές της ελευθερίας της Βορείου Ηπείρου; Ναι είμαι πολέμιος αυτών που καπηλεύτηκαν την Ομόνοια για προσωπικό όφελος τους μη υπερασπίζοντας ούτε μια στιγμή τα συμφέροντα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας. Είμαι πολέμιος αυτών των ηγετών που καταπατώντας κατ’ εξακολούθηση το καταστατικό της Ομόνοιας την κατάντησαν όμηρο στα χέρια κερδοσκόπων και πατριδοκάπηλων. Είμαι πολέμιος αυτών των ηγετών που εκμεταλλεύτηκαν την οργάνωση της Ομόνοιας για να ανέβουν στα ψηλά και παντός καιρού κερδοφόρα σκαλοπάτια της αλβανικής εξουσίας; Πότε έκανε οικονομικό απολογισμό η ηγεσία της Ομόνοιας στη μέχρι τώρα πορεία της; Ας μας πούνε οι ηγέτες της, τι βοήθειες και οικονομικές ενισχύσεις λάβανε, από πού και πως τις διαχειρίστηκαν. Επιτρέπεται μια οργάνωση να μη κάνει ποτέ οικονομικό απολογισμό-ισολογισμό; Να κάνουν έναν οικονομικό απολογισμό για να μάθουν όλοι οι Βορειοηπειρώτες πως διαχειρίστηκαν τις βοήθειες που πήραν είτε για να αγωνιστούν είτε για να σιωπήσουν; Προκαλώ όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη της Ομόνοιας αλλά και του ΚΕΑΔ και όλοι αυτοί που διαχειρίσθηκαν και διαχειρίζονται τις τύχες της πατρίδας μας, να δώσουν στη δημοσιότητα το πόθεν έσχες τους. Να δει όλος ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός τη απόχτησαν οι ηγέτες τους με τον «ιδρώτα» τους «μαχόμενοι» για τα δίκαια του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Ας τα δούμε και μετά μπορούμε, όλοι μαζί να δείξουμε με το δάκτυλο ποιοι είναι οι πραγματικοί πατριδοκάπηλοι της Βορείου Ηπείρου. Λοιπόν και για να τελειώνουμε, προτιμώ να το «παίζω» δημοσιογράφος, όπως λέτε, και να υπηρετώ τα εθνικά μου πιστεύω, παρά χαϊδεμένος δασκαλάκος, γραμματέας, πολιτικός της κακιάς ώρας, δοσίλογος και υπηρέτης σκοτεινών αντεθνικών συμφερόντων. Επίσης, όσο και να πιστεύουν κάποιοι ότι ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός είναι όμηρος της δικής σας κλίκας, κάνετε λάθος. Απλώς του δυσκολεύετε λίγο περισσότερο το δρόμο της αλήθειας.
Το σχόλιο του «Βορειοηπειρώτη»
Το άρθρο αυτό το αναδημοσιεύουμε από το ιστολόγιο katoci.com, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελληνισμός» και μάλλον είναι απάντηση του αρθογράφου σε κάποιους κατήγορους του.
Συμφωνούμε στα περισσότερα με το άρθρο, έχουμε όμως να προσθέσουμε τα εξής:
1. Η «Ομόνοια» είναι εθνική και πολιτική οργάνωση που διαχειρίζεται εκτός την άλλων και εξουσία (τα τελευταία χρόνια ασχολείται μόνο με αυτό), αφού δίνει χρίσματα σε δημάρχους, βουλευτές κλπ. Γύρο από ένα φορέα που διαχειρίζεται εξουσία, είναι λογικό να δημιουργούνται ομάδες ή κλίκες συμφερόντων και εκτός της ευθύνης των ηγετών, υπάρχει και συλλογική ευθύνη, γιατί την εξουσία εμείς τους την δίνουμε. Σε μία κοινωνία, η διαφθορά δεν οφείλεται μόνο στην «ποιότητα» των ηγετών αλλά κυρίως στο κατά πόσο μπορεί η ίδια να ανεχτεί. Πανηγυρική απόδειξη είναι οι τοπικοί «άρχοντες» που εκλέχθηκαν τις τελευταίες εκλογές. Ο έπαρχος που εκλέχτηκε με το μεγαλύτερο ποσοστό (πάνω από 60%), ήταν κάποιος που αρνείται να δώσει σε συμπατριώτη μας ένα κομμάτι γης, που του είχε δεσμεύσει το κομουνιστικό καθεστώς, φτάνει μάλιστα σε σημείο να τον καταγγέλλει στις αλβανικές αρχές για πλαστογραφία και για να ενισχύσει τα «επιχειρήματα», γράφει στην κατάθεση του πως αυτό το χωριό ήταν περιουσία του αγά και κανένας Έλληνας δεν δικαιούται να διεκδικεί περιουσία.
2. Μία κοινότητα όπως η δικιά μας, δεν μπορεί να πορεύεται μόνο με μία εθνικό-πολιτική οργάνωση. Ο επιχειρηματικός κόσμος, η Ένωση Ελλήνων Έπαρχων, ο εκπαιδευτικός κόσμος, και διάφορες άλλες ομάδες διανοουμένων, δεν μπορούν να δικαιολογούν την ανυπαρξία τους στην απραξία ή στον «πόλεμο» της Ομόνοιας. Εκτός από την εκκλησία που προσφέρει διαχρονικά στον κοινωνικό και εκπαιδευτικό τομέα, δεν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει κάποιος φορέας που να άντεξε ή να έκανε αισθητή την παρουσία του για πολλά χρόνια. Ακόμα και οι σύλλογοι που είναι στην Ελλάδα, παρασύρονται από τον πειρασμό της εξουσίας ή της προβολής και εντάσσονται στο ένα ή στο άλλο στρατόπεδο, λες και ο βασικός τους στόχος είναι να πολεμούν ή να υπερασπίζονται την «Ομόνοια». Ακόμα και κάποιες ανιδιοτελείς προσπάθειες όπως αυτή της Σ.Φ.Ε.Β.Α. έπρεπε να τους εντάξουμε κάπου.
3. Εφόσον μιλάμε για το εθνικό θέμα, η ευθύνη δεν ανήκει μόνο σε όσους κατείχαν θέσεις πολιτικές και εξουσίας αλλά σε όλα τα ενεργά μέλη. Στο κείμενο του Κώστα δεν αποκαλύπτεται μόνο η ευθύνη και τα λάθη της «Ομόνοιας» αλλά και η δική μας γύμνια. Αυτοί που ζούνε μόνιμα στη Βόρειο Ήπειρο, φαίνεται να πάθανε το «σύνδρομο της Στοκχόλμης», δεν εξηγείται αλλιώς όταν βλέπεις τους εκπαιδευτικούς μας να τιμούν την 7ηΜαρτίου και τη συμμετοχή στα παρτιζάνικα τάγματα ενώ γεγονότα και πρόσωπα που λαμπρύνουν την ιστορία μας, όπως αυτά που αναφέρονται στο άρθρο, να μην τα αγγίζουμε!
4. Η πολική εκπροσώπηση στην Αλβανία, κατά την άποψή μας πρέπει να είναι αυτόνομη και δεν έχει σημασία αν θα έχουμε πολιτικές συνεργασίες. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το κείμενο αυτό, όπως και πολλά άλλα επικριτικά που φιλοξενεί ο «Βορειοηπειρώτης», καλλιεργούν απαξίωση στο θεσμό της «Ομόνοιας», με αποτέλεσμα να γίνεται κακό σε αυτή την ιδέα. Αντιθέτως, η ιδέα αυτή δεν μπορεί να στηριχθεί με «πατερίτσες» και συναισθηματικούς εκβιασμούς αλλά με θεσμούς που θα προβάλουν τις αξίες της κοινότητας μας, που θα λειτουργούν με διαφάνεια και δημοκρατικότητα. Διαφορετικά δεν θα αργήσει η πολιτική πτώχευση μας, αν δεν ήρθε ήδη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου