Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Εορτάστηκε η 19η επέτειος της εκλογής του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου.






Εορτάζετε η 24 Ιουνίου
-         Επέτειος της αναστάσεως και της εγγύησης για το μέλλον –

Στης 24 Ιουνίου, στην Εκκλησία του « Ευαγγελισμού της Θεοτόκου», στα Τίρανα εορτάστηκε η 19 επέτειος της εκλογής του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου  Αναστασίου ως επικεφαλή  της  Αυτοκέφαλου Εκκλησίας της Αλβανίας . Σ’ αυτή την ξεχωριστή ημέρα, τελέστηκε  Πανηγυρική Θεία Λειτουργία  όπου μαζί με όλα τα μέλη της Συνόδου συμμετείχαν και πιστοί από τις άλλες πόλεις της χώρας . Αυτή η ξεχωριστή ημέρα έχει ιδιαίτερη σημασία όχι μόνο γιατί άνοιξε το δρόμο της κανονικής ανοικοδόμησης  της Εκκλησίας μας, αλλά  πρωταρχικά αυτή σημειώνει την ανάκτηση του Αυτοκέφαλου της, η οποία ήταν αμφισβητούμενη,  από την καταστροφή που άφησε πίσω το κομμουνιστικό καθεστώς.
Το πιο σημαντικό γεγονός ενός Ποιμένα είναι η μέρα κατά την οποία αυτός εκλέγεται ως επικεφαλής της Εκκλησίας την οποία οδηγεί. Είναι η μέρα κατά την οποία παίρνει τις ευχές από τους ομολόγους του και κάνει το απολογισμό μίας ζωής στη υπηρεσία της πίστης. Αλλά, όταν μιλάμε για τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, η 24 Ιουνίου του 1992 είναι πολύ παραπάνω από τόσο. Σε μία ξεχωριστή εκκλησιαστική εορτή, όπως αυτή την Γεννήσεως του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου, σ’ αυτών ανατέθηκε ένας σταυρός βαρύς και μία δύσκολη αποστολή :  να ποιμάνει την κατεστραμμένη Εκκλησία της Αλβανίας, να κάνει αυτό που έμοιαζε αδύνατον: να την αναστήσει  από τα ερείπια που άφησε ο κομμουνισμός.
Από τότε που ήρθε ως Πατριαρχικός Έξαρχος, το  καλοκαίρι του 1991, ο Μητροπολίτης της Ανδρούσας Αναστάσιος ( χειροτονημένος το 1972) είχε μπροστά του μια αποκαλυπτική εικόνα της πίστης: χωρίς ναούς, χωρίς διοικητικά κτίρια, χωρίς κληρικούς και ιδιαίτερα σημαντικό, με μια γενιά ανθρώπων διατηρούμενοι μετά βίας μακριά από την πίστη και μορφωμένοι ν’ αρνηθούν τον Θεό. Οποιοσδήποτε θα είχε αποθαρρυνθεί, αλλά όχι ο ξεχωριστός αποστολικός εργάτης των ημερών μας, που είχε περάσει πρώτα τις δυσκολίες της Αφρικής  και της παγκόσμιας οικουμενικής κίνησης.
Αυτός ξεκίνησε  την δουλειά ακριβώς εκεί που είχε σταματήσει, στην δημιουργία των κληρικών και την ανοικοδόμηση των ναών για να επεκταθεί και σ’ άλλα πεδία  και ιδιαίτερα  σ’ αυτήν της κοινωνικής βοήθειας. Ήταν ακριβώς αυτή του 
η επιμονή, αφιέρωση και ιδιαίτερες ικανότητες που έκαναν τους ορθόδοξους  πιστούς  του τόπου μας να το εκτιμήσουν ως το κατάλληλο πρόσωπο για να συνεχιστεί το έργο αυτό.  Αυτή η εκτίμηση εκφράστηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο  το Μάρτιο του 1992 από μία ευρεία επιτροπή αποτελούμενη από λαϊκούς και κληρικούς της Εκκλησίας μας, οι οποίοι έκαναν εκεί μια επίσκεψη.
Αργότερα, στης 30 Μαΐου 1992, το Γενικό Συμβούλιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας απευθυνόταν μ’ επίσημο έγγραφο στ’ όνομα των ορθοδόξων της Αλβανίας, στην Αυτού Αγιότητα των Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.  Σ’ αυτό αφού επαινούνταν και εκτιμούνταν ιδιαίτερα  το εξαίρετο   έργο του Έξαρχου, τονίζονταν  πως, για να μπορέσει η Εκκλησία ν’ απαντήσει στις πολλές ανάγκες της, για να επιταχυνθεί η αναδιοργάνωση Της με βάσεις κανονικές, για να επιστρέψει ισάξια στην αγκαλιά των αδελφών εκκλησιών, ήταν ανάγκη να αναβαθμιστεί όσο αφορά την  ιεραρχία της  ώστε να είναι ικανή να αντιμετωπίσει αυτά τα καθήκοντα. Για το λόγο αυτό, ως Μητέρα Εκκλησία, η οποία της είχε δώσει το Αυτοκέφαλο της, ήταν στην αρμοδιότητα του Οικουμενικού Πατριαρχείου να χρησιμοποιήσει τις αρμοδιότητες του  για την κανονική ολοκλήρωση των δομών της Εκκλησίας μας, όπου εκτιμούνταν, πως ο Καθηγητής Διδάκτορας Αναστάσιος ήταν ο πιο κατάλληλος για να αναλάβει το καθήκον αυτό. Η Άγια Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αφού έλαβε συζήτησε την αίτηση αυτή, έχοντας    υπ’ όψιν ότι δεν είχε μείνει ζωντανός κανένας επίσκοπος με αλβανική καταγωγή, κρίνοντας και την εξαίσια δουλειά του κ. κ Αναστασίου, αποφάσισε στης 24 Ιουνίου 1992 την εκλογή του ως Αρχιεπίσκοπο της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας. Δεν ήταν αυτός ένας άνετος θρόνος, ήταν ένας βαρύς σταυρός, τον οποίο ο Μακαριότατος το σήκωσε με θάρρος και αυταπάρνηση και πραγματοποίησε αυτό το θαύμα το οποίο ζούμε όλοι σήμερα.
Στο τέλος της Λειτουργίας, χαιρέτησαν ο Μητροπολίτης Βερατίου, Σεβασμιότατος  Ιγνάτιος και ο Μητροπολίτης Κορυτσάς , Σεβασμιότατος Ιωάννης, οι οποίοι τόνισαν τις υπερβολικές αξίες αυτής της ιστορικής ημέρας  για την Εκκλησία της Αλβανίας, επισημαίνοντας το ρόλο και την δουλειά του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου.

Θωμά Δήμα.

Përktheu Themistokli Bambulla  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου