Του Λεωνίδα Παππά.Τις τελευταίες μέρες, δέχτηκα αρκετά τηλεφωνήματα από φίλους, για να μου εκφράσουν την πικρία τους, για τη στάση μου στο Γενικό Συμβούλιο της Ομόνοιας, στο θέμα της απογραφής. Παρόλο που η άποψή μου είναι απλή και ξεκάθαρη, μάλλον δεν έγινε κατανοητή ή για λόγους που δεν καταλαβαίνω από κάποιους μεταφέρθηκε διαστρεβλωμένη.
Επειδή το θέμα είναι ευαίσθητο, θεωρό χρήσιμο να τοποθετηθώ δημοσίως, όχι για να αποτελέσει αφορμή διαλόγου (δέκα μέρες πριν την αρχή της απογραφής η συζήτηση θα έπρεπε να είχε εξαντληθεί από καιρό) αλλά ως...
άλλη μία υπενθύμιση της τεράστιας εθνικής ευθύνης που έχει ο καθένας ξεχωριστά.
Το Αλβανικό κράτος, 100 χρόνια μετά από τη σύσταση του, κάνει την πρώτη «ελεύθερη» απογραφή και οι πολίτες καλούνται να απαντήσουν σε 9 ερωτήσεις που σχετίζονται με την οικία τους, 8 για την οικονομική κατάσταση και 40 ερωτήσεις προσωπικών δεδομένων, στις οποίες οι 39η και 40η για την εθνικότητα και το θρήσκευμα αντίστοιχα είναι προαιρετικές ενώ η 38η της μητρικής γλώσσας και όλες οι υπόλοιπες υποχρεωτικές.
Αυτή η απογραφή - όπως είπε κάποιος φίλος - αποτελεί πρόκληση, όχι για την Ελληνική Μειονότητα και τους εκπροσώπους της αλλά για το αλβανικό κράτος, που πρέπει να αποδεχτεί σε πρώτη φάση τον ακριβή αριθμό των κοινοτήτων που το απαρτίζουν και σε δεύτερη τον σεβασμό των δικαιωμάτων τους.
Το ερωτηματολόγιο φαίνεται πως ικανοποιεί τα βασικά μας αιτήματα, που είναι ο αυτοπροσδιορισμός της εθνικότητας, του θρησκεύματος και της μητρικής γλώσσας. Οι συνεχείς αλλαγές όμως στη διατύπωση, οι πονηροί εκβιασμοί και κυρίως το άγνωστο της διαδικασίας, δεν προμηνύουν σε καμία περίπτωση ελεύθερη και ρεαλιστική απογραφή.
Ο ΟΑΣΕ και άλλοι ξένοι παρατηρητές στην Αλβανία, δεν χρηματοδοτούν μόνο τη διαδικασία αλλά φαίνεται πως την παρακολουθούν από κοντά. Το άρθρο του νόμο για την απογραφή που προβλέπει κυρώσεις στις ψευδείς δηλώσεις, οι αλβανοί το δικαιολογούν στους ξένους ότι αφορά τη δήλωση περιουσιακών και άλλων στοιχείων.
Ευρωπαίος αξιωματούχος στα Τίρανα μάλιστα διαβεβαίωσε πως η δήλωση της εθνικότητας και του θρησκεύματος δεν διώκονται και τα αλβανικά μέσα όχι μόνο δεν πρόβαλαν αυτή τη δήλωση αλλά φροντίζουν κάθε φορά που αναφέρονται στην απογραφή, εντέχνως να υπενθυμίζουν και να συνδυάζουν τη δήλωση της εθνικότητας με τις ψευδείς δηλώσεις και το πρόστιμο. Το γεγονός ότι αυτό το άρθρο του νόμου, προτάθηκε από το ανθελληνικό τσάμικο κόμμα PDIU, γεννά ακόμα περισσότερα ερωτηματικά.
Για τους λόγους που ανέφερα, αλλά και γιατί η αλβανική νοοτροπία δεν είναι απαλλαγμένη από την πρακτική μεθοδεύσεων, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε τους αριθμούς που θα προκύψουν από αυτή την απογραφή. Δεν θεωρώ όμως σωστό να γίνει από πλευράς μας έκκληση για αποχή. Πως μπορείς να παροτρύνεις τους Έλληνες της Χειμάρρας, της Κορυτσάς, της Πρεμετής, της Τζάρας, του Λουκόβου κ.α., να μην απογραφούν, όταν το αλβανικό κράτος δεν τους αναγνωρίζει ως Έλληνες και έχουν για πρώτη φορά το δικαίωμα (και αμφιβάλλω αν θα υπάρχει δεύτερη) να δηλώσουν την ελληνικότητα τους.
Με αυτή την απογραφή, το αλβανικό κράτος θα υποχρεωθεί να αναγνωρίσει την ύπαρξη του ελληνισμού και εκτός αναγνωρισμένων περιοχών. Οι αριθμοί δεν θα είναι ρεαλιστικοί αλλά όλοι θα χρησιμοποιούν αυτούς τους αριθμούς ως βάση για περαιτέρω εκτιμήσεις. Δεδομένου ότι η δήλωση της εθνικότητας και του θρησκεύματος είναι προαιρετική, οι διάφορες εκτιμήσεις μπορεί να έχουν μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ τους αλλά για κάποιους δεν θα είναι απαγορευτικές και ο νοών νοείτω!
Το ενδεχόμενο της αποχής δεν θα ήταν απαγορευτικό, αν είχαμε φροντίσει να αποκτούσαμε και κάποιες συμμαχίες. Στην προηγούμενη απογραφή του 2001 που απείχαμε, η στάση μας έβρισκε την κατανόηση των ξένων παρατηρητών στην Αλβανία ενώ τώρα δεν εξαντλήσαμε τις δυνατότητές μας ώστε οι εύλογες διαφωνίες μας να έχουν αντίκτυπο στον ξένο παράγοντα. Επιπλέον η αλβανική κυβέρνηση για οποιαδήποτε αλλαγή φαίνεται πως έχει και την συγκατάθεση τους, κάτι που μας αφοπλίσει ακόμα περισσότερο.
Η συμμετοχή σε αυτή την απογραφή, είναι μια μαρτυρία πίστης και πατριωτισμού και δεν χρειάζεται να μας πάρει κανείς από το χέρι, για να μας πει τι πρέπει να κάνουμε. Ας δηλώσουμε όλοι με παρρησία την ορθόδοξη πίστη και την ελληνικότητα, ως ελάχιστη έκφραση πίστης στα ιδανικά μας. Ειδικά για τις μη αναγνωρισμένες περιοχές η δήλωση αυτή έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία και δεν πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα των “Kuqezi” και άλλων, για να τους αυξάνουμε τα διλήμματα, οδηγώντας τους στην επιλογή της αποχής ή της μη δήλωσης.
Τέλος, το ζήλο για αποχή που βλέπω από κάποιους, θα χαιρόμουν να τον έβλεπα και στην αποχή από την εξουσία του αλβανικού κράτους, όταν αυτή η εξουσία καταπατάει τα δικαιώματα των ομοεθνών μας...
Άγιοι Σαράντα, 21η Σεπτεμβρίου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου