Υπάρχουν πολίτες που πιστεύουν ότι η λύση είναι να γίνει η Ελλάδα Αλβανία του Εμβέρ Χότζα. Προφανώς αγνοούν τι ήταν η Αλβανία του Εμβέρ Χότζα και δεν ενδιαφέρονται να μάθουν. Αν ήθελαν, μπορούσαν να σταματήσουν σ' ένα γιαπί και να ρωτήσουν έναν πενηντάρη Αλβανό για να τους πει πόσο όμορφα περνούσε τότε. Πώς, χωρίς πλουτοκρατία, το μεροκάματό του ήταν αντάξιο της εργασίας, πώς στο μοναδικό βιβλιοπωλείο των Τιράνων μπορούσε να διαλέξει ανάμεσα σε δέκα χιλιάδες τίτλους βιβλίων και πώς είχε άνεση να διαφωνήσει με το καθεστώς χωρίς την ίδια στιγμή να τον πάρουν σηκωτό και να τον εξαφανίσουν από προσώπου γης -γιατί εκεί δεν υπήρχαν κρατική καταστολή και επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα. Ακόμη προτιμότερο θα ήταν να έκαναν μια βόλτα στη Βόρεια Κορέα, όπου μια άλλη παραλλαγή του σταλινισμού ζει και βασιλεύει, απειλώντας τους γείτονές της ότι θα τους βομβαρδίσει με πυρηνικά, εάν δεν της δώσουν επισιτιστική βοήθεια, ώστε να θρέψει (τρόπος του λέγειν…) τον πληθυσμό της που κυριολεκτικά πεθαίνει από την πείνα. Αλλά άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Ή, απλώς, υποκριτική.
Υπάρχουν, επίσης, πολίτες που πιστεύουν ότι αυτό που βλέπουμε είναι κάτι σαν κουκλοθέατρο. Η χώρα δεν απειλείται ούτε με πτώχευση ούτε με έξοδο από την ΟΝΕ, απλώς κάποιοι «κερδοσκόποι» σπέρνουν τον πανικό. Γι' αυτό, μόνη συνεπής στάση είναι η άρνηση κάθε αλλαγής. Ετσι, τα ασφαλιστικά ταμεία, που παριστάνουν ότι καταρρέουν, αλλά στην πραγματικότητα χαίρουν άκρας υγείας, θα συνεχίσουν να μοιράζουν συντάξεις με είκοσι χρόνια δουλειάς και οι επιχειρήσεις, που επίσης παριστάνουν τον ψόφιο κοριό, θα βγάλουν από το συρτάρι τα κρυμμένα κεφάλαια. Αλλά και αυτά να μη συμβούν, ο Αλέξης -που δε μιλά τυχαία με τόσο στόμφο, μιλά επειδή είναι βέβαιος για το σχέδιό του- θα φέρει πετρέλαια από τη Βενεζουέλα, θα κρατικοποιήσει τις τράπεζες, που θα ξαναρχίσουν να δουλεύουν ρολόι, και θα προσλαμβάνει κάθε χρόνο εκατό χιλιάδες ανθρώπους στο Δημόσιο. Τους οποίους ο υπουργός Οικονομικών Λαφαζάνης θα πληρώνει σε δραχμές -αλλά αυτό είναι επίσης μπλόφα όσων απειλούν το λαό, γιατί τι κακό έπαθε η Βρετανία που πορεύεται με τη στερλίνα, για να πάθει η Ελλάδα με τη δραχμή;
Ωραία όλα αυτά και διασκεδαστικά. Το κακό είναι ότι τα παίρνει σοβαρά η κυβέρνηση. Και προσπαθεί να γίνει ανεκτή από ένα κοινό που δε θα την ανεχόταν, ακόμη κι αν μετέτρεπε την Ελλάδα σε Νορβηγία. Γιατί, είπαμε. Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου