Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

«Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα Βορείου Ηπείρου στην ενβεριανή καταιγίδα»




(απόσπασμα από την ομιλία του κ. Νίκου Υφαντή στην παρουσίαση του βιβλίου)

Αυτό είναι το βιβλίο που εκδόθηκε από το Σύνδεσμο των Συνταξιούχων δασκάλων του Ν. Αργυροκάστρου και τυπώθηκε καλαίσθητα από τις «Γραφικές Τέχνες Θεοδωρίδη» στα Γιάννινα.
Ένα βιβλίο τετρακοσίων σελίδων, στις οποίες χώρεσαν οι μαρτυρίες των Ελληνοδασκάλων και άλλων πολιτών, για τα φρικτά, τα ακραία και ανήκουστα γεγονότα μιας εποχής, που άφησε ανοιχτές πληγές, που πυορροούν ακόμη και σήμερα.

Οι Ελληνοδιδάσκαλοι έχουν κάμει την επιλογή τους: Επέλεξαν το πιθανό από το αδύνατο και το δύσκολο από το αμφίβολο, πλησιάζοντας και αποκαλύπτοντας την αλήθεια. Εκεί βρίσκεται η ανταμοιβή των κόπων τους. Γεγονός είναι ότι εκείνο το έργο είναι σημαντικό και ωφέλιμο, το οποίο, στη σύλληψή του, όπως το παρουσιαζόμενο βιβλίο, αποβλέπει σε μια σοβαρή, σημαντική και ουσιαστική κοινωνική αποστολή.

Το βιβλίο περιλαμβάνει πρωτογενές υλικό, πλούσιο σε γεγονότα και με κοινωνικές προεκτάσεις, όπως και τα προηγούμενα βιβλία, που εκδόθηκαν από τον Σύνδεσμο. Όλα αναμένουν επιστήμονες και διδάκτορες, μελετητές και ερευνητές, οι οποίοι, με τρόπο δεοντολογικό και επιστημονικό, να ανιχνεύσουν βαθύτερα, να ανατάμουν ενέργειες και πράξεις, να ανακαλύψουν αιτίες, αιτιατά και αποτελέσματα και να δώσουν στο κοινό, εμπεριστατωμένα και τεκμηριωμένα, όλα τα γεγονότα μιας βασανιστικής περιόδου, που στάζει αίμα. Μιας περιόδου που δημιουργούσε μαζανθρώπους, αποκαμωμένους, κουρασμένους, γερασμένα και λεηλατημένα κορμιά, που ζούσαν κάτω από το βάρος της «ταξικής πάλης».

Γι΄αυτούς ο ψυχικός και σωματικός κάματος αγκύλωνε τις πνευματικές και σωματικές τους δυνάμεις, με αποτέλεσμα να καταντούν αθύρματα, παιχνιδάκια στα χέρια αδίστακτων βασανιστών. Μια σκοτεινή πορεία οδύνης, μοναξιάς και θανάτου. Οι άνθρωποι είχαν λησμονήσει να θυμούνται τι είναι και να αισθάνονται την ανθρώπινη, την ατομική τους αξία.
Στο βιβλίο περιέχονται τραγικές δοκιμασίες συμπατριωτών μας από τις περιοχές: Πάνω και Κάτω Δερόπολη, από τη Μαύρη Ρίζα και το Μικρό-Δυτικό Πωγώνι, καθώς και από την περιοχή του Βουθρωτού και των Ριζών του Θεολόγου Αγίων Σαράντα και λίγες μαρτυρικές και άκρως ενδιαφέρουσες περιπτώσεις από τη Χειμάρρα.
Για τους ηλικιωμένους συνταξιούχους Ελληνοδιδασκάλους η προχωρημένη ηλικία έχει τη γοητεία της ωριμότητας. Η πρόοδος, ο πολιτισμός, η ανάπτυξη, βρίσκονται και ξεπηδούν μέσα από τις πράξεις αλληλεγγύης προς τους συντοπίτες τους και από τη σωστή και ανεπιτήδευτη συμπεριφορά τους.

Προτροπή και ευχή, ο ζωντανός και δραστήριος Σύνδεσμος των συνταξιούχων και των εν ενεργεία Ελληνοδιδασκάλων, να μη σταματήσουν τις προσπάθειές τους για την πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου μας, επεκτείνοντας τα ενδιαφέροντά τους, τους προβληματισμούς και τις έρευνές τους σε ολόκληρο το βορειοηπειρωτικό χώρο, στις περιοχές δηλ. Αργυροκάστρου, Αγίων Σαράντα, Χειμάρας, Πρεμετής και Κορυτσάς. Από αυτά τα εδάφη αναδείχτηκαν πνευματικοί ταγοί του Έθνους μας, οι οποίοι έχουν να παρουσιάσουν πλούσιο πνευματικό, πολιτιστικό και εθνικό έργο, που τιμά τον τόπο τους και τον ελληνισμό.



Είμαι βέβαιος ότι οι Ελληνοδιδάσκαλοι θα συνεχίσουν με την ίδια αποφασιστικότητα, με τον ίδιο ζήλο και αυταπάρνηση το θεάρεστο έργο τους και θα μας χαρίσουν και άλλα πνευματικά τους παιδιά, εφάμιλλα και ισάξια με τα εκδοθέντα.
Όμως, είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι στη ζωή τους, για να τραβήξουν μπροστά, για να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο, χρειάζονται εκτός από κουράγιο και στήριξη, ηθική και υλική.
Εύχομαι ο θεός να τους χαρίζει χρόνια και υγεία για να μπορέσουν να συνεχίσουν την εθνική τους αποστολή.

Κυρίες και Κύριοι,
Με επίγνωση των ευθυνών, αλλά και των δυσκολιών που θα αντιμετώπιζα στην ολοκλήρωση του βιβλίου των Συνταξιούχων Ελληνοδασκάλων του Νομού Αργυροκάστρου, από το γεγονός του πλήθους των χειρογράφων, σκόρπιου δηλαδή ακατέργαστου υλικού, το οποίο έπρεπε να μελετηθεί, να αποκαθαρθεί και να ταξινομηθεί, ώστε να μπορέσει να πάρει τη μορφή ολοκληρωμένου βιβλίου, ανέλαβα την κατάταξη, επιμέλεια και συγγραφή του, με ιδιαίτερη μάλιστα χαρά, εκτός των άλλων και από δύο κυρίως λόγους:
Ο πρώτος λόγος ήταν η συναισθηματική φόρτιση και η πνευματική επάνοδος στις προγονικές ρίζες. Η επικοινωνία και επαφή με συμπατριώτες, που προπηλακίστηκαν, φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν από ένα επώδυνο καθεστώς, ήταν για μένα βασανιστική, οδυνηρή εμπειρία και αντίδωρο για τα χαμένα χρόν ια της αναμονής.
Ο δεύτερος λόγος ήταν, γιατί, το αποθησαυρισμένο υλικό των χρόνων της αλήστου μνήμης δικτατορίας, που καλύπτει μεγάλο μέρος του βορειοηπειρωτικού χώρου, θα ήταν κρίμα να μη δει το φως της δημοσιότητας.

Επομένως, ήταν μια ολοκληρωμένη κίνηση της καρδιάς για το αποκομμένο ελληνικό τμήμα, που οι εθνικές περιπέτειες το έχουν μπολιάσει με πίστη, υπομονή και εγκαρτέρηση.
Και ακόμη, πιστεύω πως, το συγκεντρωμένο αυτό υλικό, που διεκτραγωδεί τις θυσίες όλων εκείνων που χάθηκαν στις φυλακές, στα στρατόπεδα, στα ορυχεία και στις εξορίες, πρέπει να γίνει γνωστό, τροφή και άναμμα για τις επερχόμενες γενιές.
Επομένως, το παρουσιαζόμενο βιβλίο δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα βασικό ντοκουμέντο, για τα ψυχικά και σωματικά βασανιστήρια που υπέστη ο βορειοηπειρωτικός ελληνισμός, ένα τεκμήριο που δεν επιδέχεται αμφιβολίες και αμφισβητήσεις. Μια πτυχή του πολύπαθου βορειοηπειρωτικού ελληνισμού.



http://toorama.blogspot.com/2011/12/blog-post_9288.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου