-Εμείς εδώ ως Έλληνες στην πάτρια και γενέθλια γης έχουμε αποστολή: σε πείσμα των καιρών να αποδείξουμε ότι μπορούμε να αντισταθούμε
Δεν είναι απλώς μία ακόμη 25η Μαρτίου η φετινή. Αποτελεί μια καλή ευκαιρία περισσότερου συλλογισμού και αποτελεί ακόμη μια δυνατότητα για πιο ξεκάθαρες αποφάσεις. Εφόσον σε ανάλογα σταυροδρόμια βρίσκεται και σήμερα ο Ελληνισμός, η Ελλάδα μας δοκιμάζεται άρα και οι πολίτες της βρίσκονται υπό την ανάλογη δοκιμασία, τα διδάγματα από εκείνη την 25η Μαρτίου είναι τόσο επίκαιρα.
Μπορεί να είναι συμβολική η ημέρα ταυτισμένη μάλιστα με το πανηγύρι της Παναγίας μας και την απαρχή της σωτηρίας του σύμπαντος κόσμου με τον Ευαγγελισμό της. Αλλά και σήμερα, δεν έχουμε ανάγκη τους συμβολισμούς; Όχι για μεγάλες επαναστάσεις όπως τότε. Δεν τις χρειαζόμαστε. Αλλά μπορούμε να κάνουμε τις μικρές μας απλές και σημαντικές επαναστάσεις. Κατά του φόβου και των δισταγμών.
Μήπως και τότε δεν υπήρχαν δισταγμοί και δειλίες. Και όμως τις ξεπέρασαν ως προϋπόθεση για να φτάσουν εκείνο που φαίνονταν ακατόρθωτο. Έθεσαν υψηλούς στόχους και κάπως έτσι και εμείς σήμερα πρέπει να κάνουμε για να μην πνιγόμαστε στη μικρή καθημερινότητα, στο καταπιεστικό εγώ μας και τους ποικίλους αποπροσανατολισμούς.
Και τούτο ειδικά στον εδώ μικρό μας Ελληνισμό. Με υψηλούς στόχους μπορούμε να ξεπεράσουμε τις εσωτερικές έριδες και τις φατρίες που πολλές φορές μοιάζουν με ό,τι κάποτε γίνονταν, όταν προετοιμάζονταν η Επανάσταση των Ελλήνων. Να θέσουμε πρώτη προτεραιότητα ακριβώς αυτή την ενότητα στόχων, την ενότητα καρδιάς.
Για να ζυγίσουμε τα πράγματα υπό το πνεύμα αυτό της Επανάστασης των Ελλήνων, υπό το πνεύμα του αθάνατου 1821. Και για τούτο χρειάζεται καρδιά όχι νους. Με το νου μπορεί να βρίσκουμε αφορμές για να διαιωνίζουμε τους μικρούς καυγάδες μας που μας αποπροσανατολίζουν απ’ το στόχο. Με την καρδιά μπορούμε να ομονοήσουμε. Και οι ήρωες τότε το 1821 με την καρδιά και την ψυχή ρίχτηκαν στον αγώνα. Με το νου θα έπρεπε να είχαν ακούσει τους δειλούς ή τους διστακτικούς.
Ας ακούσουμε με τα νοητά αυτιά της ψυχής τα μηνύματα του 1821 και όχι με αυτιά του σώματος. Σήμερα οι πειρασμοί είναι ποικίλοι και διαφέρουν πολύ από εκείνους της Επανάστασης. Σήμερα δεν βρισκόμαστε υπό το ζυγό ξένου κατακτητή αλλά είναι πιο ύπουλοι οι τρόποι που χρησιμοποιούν για να μας κρατούν διαιρεμένους. Για να δούμε μπορούμε να τους ξεπεράσουμε σήμερα που η Πατρίδα βάλετε υπό την πίεση την ασφυκτική της οικονομικής κρίσης;
Είναι ρομαντικό να βλέπουμε τις παρελάσεις και να ακούμε τα μικρά μας παιδιά ή τα εγγόνια να απαγγέλουν ποιήματα για την γενναιότητα, και την τόλμη, και την ανδρεία και τη σοφία των εκείνων Ελλήνων του 1821. Μήπως δεν είμαστε η ίδια φυλή και οι συνεχιστές τους; Έχει τόσο πολύ συντελεστεί η μεταλλαγή του Έλληνα;
Θα ακούσουμε προφανώς και τα παρατράγουδα των παρελάσεων. Απόδειξη της σκληροκαρδίας και των πιέσεων ακριβώς για να αποπροσανατολιστούμε απ’ την αποστολή μας στην ιστορία. Δεν είναι απ’ αυτά της πατριδοκαπηλίας, ότι είμαστε επίλεκτο έθνος και έχουμε απ’ το Θεό ειδική αποστολή. Είναι πολλές φορές οι ιστορικές συγκυρίες και οι συνθήκες που καλείσαι να μαρτυρήσεις την αποστολή σου.
Εμείς εδώ ως Έλληνες στην πάτρια και γενέθλια γης έχουμε αποστολή: σε πείσμα των καιρών να αποδείξουμε ότι μπορούμε να αντισταθούμε. Μπορούμε να μεταφέρουμε και σ’ αυτή τη χώρα παρά τις δυσκολίες χειραφέτησης στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μπορούμε να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη και εδραίωση της δημοκρατίας πάνω στα υγιή θεμέλια των δικαιωμάτων του ανθρώπου, κατάκτηση της Ευρώπης την οποία οραματίζεται σύμπασα η αλβανική κοινωνία.
Έχουμε λοιπόν να διδαχθούμε πολλά απ’ την 25η Μαρτίου του 1821. Ας μην τη χάσουμε την ευκαιρία να αφουγκραστούμε με την ψυχή μας αυτά τα μηνύματα. Για να διδαχθούμε το δίδαγμα των υψηλών στόχων και της ενότητας που μόνο με την ψυχή και την καρδιά επιτυγχάνεται!
Πηγή: Φωνή της Ομόνοιας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου