Όταν πρόκειται για τα δικά μας εθνικά συμφέροντα, θα πρέπει να αποφύγουμε τον πολιτικό κομφορμισμό.
Του Παναγιώτη Μπάρκα.
Παρακολουθώ τελευταία τις πολιτικές τοποθετήσεις των δικών μας «καλών παιδιών» υποψηφίων στα ελληνικά κόμματα. Δεν θα κάνω καμιά έκπτωση στις εκτιμήσεις που τρέφω και εξέφρασα σε προηγούμενη τοποθέτησή μου στο «Βορειοηπειρώτη». Η νέα μου παρέμβαση αφορά κάποιες νέες διαπιστώσεις και συμπεράσματα που προκύπτουν από τις δημόσιες εμφανίσεις και πολιτικές τοποθετήσεις τους σε υπεράσπιση του χρίσματος του υποψηφίου βουλευτή. Σχετίζονται κυρίως με την αντιμετώπιση απ΄αυτούς τουπροβληματισμού που αντιμετωπίζει και των καταστάσεων που βιώνει (μέχρι δοκιμασία) ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου. Η αίσθηση που γεννιέται και το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι οι δικοί μας υποψήφιοι δεν έχουν μια ολοκληρωμένη άποψη, ή ένα πλαίσιο θέσεων, αρχών, είτε απόψεων που να αφορά τον Βορειοηπειρωτικό ελληνισμό. Συμβαίνει έτσι την στιγμή, που είναι ακριβώς αυτή η ιδιαιτερότητα που έκανε γι΄ αυτούς εφικτό το χρίσμα του πολιτευτή.
Το γεγονός θα ήταν παρήγορο σε περίπτωση που «οι υποψήφιοί μας», θα έβγαζαν προς τα έξω μια τέτοια εικόνα λόγω του κομματικού ή ιδεολογικού πλαισίου που καλούνται να εκπροσωπίσουν. Προκύπτει ότι στη δική τους καριέρα (επαγγελματική, επιστημονική, διανοητική κλπ) κατέχει μικρό ποσοστό η αφοσίωση για τη γνώση της ιδιαίτερης Πατρίδας, τόσο σε σχέση με την ιστορία και την παράδοση, όσο και σε σχέση με την πορεία που διανύει σήμερα.
Είμαι βέβαιος ότι αν ήταν διαφορετικά δεν θα εξαντλούνταν οι ομιλίες τους στην κρίση της μητέρας Πατρίδας, (ούτε θα έβλεπαν τον εαυτόν τους παράγοντες όπου θα στηριχτεί η διέξοδός της), όταν η ιδιαίτερη Πατρίδα τους βιώνει την ιστορική κρίση που απειλεί με αφανισμό.
Αποτελεί ύψιστης σημασίας αλήθεια ότι ο βορειοηπειρωτικός ελληνισμός σήμερα τον ημερών που έχει ξεσπαθώσει ο αλβανικός εθνικισμός, ο οποίος εκδηλώνεται μεταξύ των άλλων και ως ανθελληνισμός, έχει πολύ ανάγκη από μια ισχυρή Ελλάδα. Αλλά σε πρώτη γραμμή μια Ελλάδα που να νοιάζεται για μας. Και όπως η πρόσφατη εμπειρία έχει αποδείξει το ενδιαφέρον αυτόν ήταν απόν, υπό την έννοια ότι διακατέχονταν από αυθορμητισμό και την εξάρτηση για την προώθηση άλλων ελληνικών συμφερόντων στην Αλβανία.
Επίσης, με αφορμή και μια παρατήρηση σχολιαστή στο προηγούμενο άρθρο μου, επιθυμώ να παρουσιάσω ένα πλαίσιο αρχών και διεκδικήσεων μας προς το Μητροπολιτικό κέντρο, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα (έτσι πιστεύω εγώ) να αποτελούσε τον δικό μας χάρτη αιτημάτων προς Ελλάδα. Πιστεύω επίσης ότι το πιο κάτω πλαίσιο αρχών να συμβάλλει πραχτικά στην έκκληση όλων για ενότητα. Όντος, πατριωτισμός σημαίνει ενότητα (και όχι διάσπαση που κρατούν αναμμένη και υποθάλπουν οι δικοί μας πολιτικοί για την προσωπική τους πολιτική επιβπιωση) και ενότητα σημαίνει εθνικούς στόχους και αρχές.
Οι προτάσεις μου έχουν ως εξής:
1. Ψήφιση ενός πακέτου νόμων από την ελληνική βουλή για την κατοχύρωση και ρύθμιση όλων των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών στο ελληνικό κράτος, ως άτομα και ως κοινότητα, στην Ελλάδα και Αλβανία. Ένα τέτοιο πακέτο νόμων και των σχετικών διατάξεων σε εφαρμογή τους, θα συμβάλλει άμεσα στην κατάργηση της γραφειοκρατίας και την αντιμετώπισή μας ισότιμα και ομοιόμορφα από όλους τους θεσμούς και ιδρύματα του ελληνικού δημοσίου.
Μέχρι τώρα δεν υπάρχει ένας ξεχωριστός νόμος από την ελληνική Βουλή που να αφορά ειδικά την μοναδική εθνική μειονότητα που η Ελλάδα έχει ακόμα ενεργή και δυναμική, συνέχεια των εθνικών της συνόρων.
Συνεπώς, οι Βορειοηπειρώτες, λύνουν τα προβλήματά τους με υπουργικές αποφάσεις οι οποίες αλλάζουν κατά καιρούς και βάση συγκεκριμένων πολιτικών συμφερόντων. (Γεγονός είναι ότι η πολιτογράφηση και όταν θα έχει ολοκληρωθεί δεν θα αποτελεί εγγύηση ισότιμης αντιμετώπισης στην Ελλάδα. Ενώ στην Αλβανία θα αποτελεί ένα ισχυρό όπλο αντιμετώπισης ως Ευρωπαίου πολίτη και τη διάσταση αυτή οφείλει να τη δώσει η Ελλάδα)
2. Παραχώρηση κινήτρων για την παραμονή του Βορειοηπειρωτικού ελληνισμού στην Αλβανία και για την επιστροφή συμπατριωτών μας στην ιδιαίτερη πατρίδα τους.
3. Προστασία των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών στην παραβίαση των εθνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κυρίως από την Αλβανική δικαιοσύνη, μέσω ανάπτυξης στις διπλωματικές μας αρχές ειδικών νομικών κλιμακίων.
4. Στήριξη για την κατοχύρωση των περιουσιών μας σε όποια μορφή και αν είναι και από όπου κινδυνεύουν.
5. Στήριξη αναβαθμισμένης παιδείας σε μητρική γλώσσα στο Αλβανικό δημόσιο σε όλες τις βαθμίδες. Εξασφάλιση προγραμμάτων, βιβλίων, σχολικών κτιρίων, καταρτισμένου διδακτικού προσωπικού, αναβάθμιση των σχέσεων με την Ελλάδα.
6. Εξασφάλιση για όλους τους Έλληνες βορειοηπειρώτες που πληρούν τους όρους της σύνταξης του ΟΓΑ ανεξαρτήτως χώρας διαμονής και με απλή διαδικασία.
7. Επίσπευση και διευκόλυνση της διαδικασίας πολιτογράφησης αποφεύγοντας κάθε μεροληψία και πολιτική ή εκλογική σκοπιμότητα.
8. Επαναφορά του καθεστώτος ασφαλιστικών βιβλιαρίων υγείας για τους Έλληνες βορειοηπειρώτες που μένουν στην Αλβανία.
9. Εξαίρεση των Ελλήνων Βορειοηπειρωτών από την πληρωμή κάθε είδους υπηρεσίας στις διπλωματικές μας αρχές στην Αλβανία.
10. Ανάπτυξη προγραμμάτων για τον εντοπισμό, προστασία και προβολή του ελληνικού πολιτισμού στη Βόρειο Ήπειρο.
11. Μετατροπή των διασυνοριακών διαβάσεων σε πύλη ανάπτυξης της των δύο τμημάτων της Ενιαίας Ηπείρου.
12. Κοινά προγράμματα ανάπτυξης με τη γείτονα χώρα.
Αυτή είναι η άποψή μου. Νομίζω ότι ο καθένας μπορεί να αφαιρέσει και προσθέσει δικές του απόψεις και εξειδικεύσεις στο πλαίσιο αυτό με στόχο τη βελτίωση και την εχέγγυα.
Ωστόσο όμως , η κάθε προσπάθεια να αποτελούμε τον εκπρόσωπο του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού χωρίς αρχές, αλλά με πολιτικό κομφορμισμό, οδηγεί σε ματαιότητα και διαιώνιση της κρίσης.
Παναγιώτης Μπάρκας
Για το βορειοηπειρώτη
Αργυρόκαστρο, 01.05.2012
borioipirotis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου