Οι πρωτομάστορες της ελευθερίας του Έθνους, οι Σουλιώτες, χαρακτηρίζονται από ιστορικούς στην Αλβανία και στην Ελλάδα ως Αλβανοί. Επιχειρείται, μέσα από βιασµό... ιστορικών στοιχείων, να καταδειχθεί πως οι Σουλιώτες δεν ήταν τίποτε άλλο παρά πρωτόγονες φάρες, αλβανικής καταγωγής και γλώσσας, οι οποίες δεν διέθεταν κάποια εθνική ή έστω πρωτοεθνική συνείδηση. Οι Σουλιώτες, υποστηρίζουν, «δεν είναι» Έλληνες, αλλά «εξελληνίζονται» επιγενέστερα! Διαστρεβλώσουν γεγονότα-σταθµούς στην ιστορία των Σουλιωτών, αλλά και στη νεώτερηιστορική συνείδηση των Ελλήνων: Γι’ αυτούς η αυτοπυρπόληση του Σαµουήλ στο Κούγκι δεν συνέβη ποτέ. Είναι αµφίβολο εάν ανατινάχτηκε η Δέσπω, στου «Δηµουλά τον Πύργο». Προπαντός δε, ο χορός του Ζαλόγγου, όχι µόνο αποτελεί «εθνικιστικό µύθο», αλλά είναι πιθανό οι Σουλιώτισσες να έπεσαν στο βάραθρο σπρωγµένες από τους ίδιους τους Σουλιώτες πολεµιστές! Αναφέρεται ακόμη ότι "οι Σουλιώτες ήταν Αλβανοί (πείτε τους Αρβανίτες). Ήταν δίγλωσσοι, και χριστιανοί. Ήταν οργανωμένοι ανά οικογένειες, (φαμίλιες ή φάρες).Ήταν σκληροτράχηλοι πολεμιστές και ζούσαν πουλώντας προστασία στα χωριά του κάμπου. Όταν εκδιώχθηκαν από το Σούλι, κανείς δεν τους ήθελε στην περιοχή του. Στο πλαίσιο ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, πολέμησαν σκληρά τους Τούρκους και αργότερα ηρωοποιήθηκαν".
katoci.com
Ελα,πως και ετσι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια νέο μας το έχουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥΤΕΣ ΟΙ '''ΠΑΤΑΤΕΣ'' [ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΙ Ο ΑΛΒΑΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ] ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΗΓΗ..... ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΚΕ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΟΤΙ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΗΣΤΗΚΑΝΕ ΕΙΤΕ ΩΣ ΑΛΒΑΝΟΙ ΕΙΤΕ ΩΣ ΣΚΙΠΕΤΑΡ ΕΙΤΕ ΩΣ ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΕΙΤΕ ΩΣ ΤΟΣΚΗΔΕΣ ΕΙΤΕ ΩΣ ΛΙΑΠΗΔΕΣ ΕΙΤΕ ΩΣ ΓΚΕΚΗΔΕΣ...ουτε και ετεροπροσδιορηστηκανε ως τετοιοι.....ΑΝ ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΘΑ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΤΑΝΕ ΚΑΙ ΩΣ ΤΕΤΟΙΟΙ.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ '''''ΣΥΝΔΕΕΙ'''''' ΜΕ ''''ΑΛΒΑΝΟΥΣ''''' ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝΕ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ..... ΟΥΤΕ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΗΣΤΗΚΑΝΕ ΟΥΤΕ ΕΤΕΡΟΠΡΟΣΔΙΟΡΗΣΤΗΚΑΝΕ ΩΣ ΤΕΤΟΙΟΙ , ΟΥΤΕ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ,ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΕΙΧΑΝΕ ΗΔΗ ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΟ 1821....ΗΤΑΝ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ....ΔΗΛΑΔΗ ΗΤΑΝ ΓΝΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ.....Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ Η ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΟ 1821....ΣΤΑ ΟΡΛΟΦΙΚΑ ΤΟ 1770 ΞΕΣΗΚΩΘΗΚΑΝΕ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟ ΟΙ ΧΕΙΜΑΡΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΝΟΤΙΑ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΑΛΒΑΝΩΝ ΤΣΑΜΗΔΩΝ.....
Αναφερει ο Αραβαντινος
'''''''Οι κάτοικοι του Σουλίου . Ούτοι λαλούντες την Αλβανικήν γλώσσαν γνωρίζουσιν άπαντες και την Ελληνικήν, και εγκαυχώνται προσαγορεύομενοι Έλληνες'''''....ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΙΝ ΤΟ 1821.....
Ο ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ Λάμπρος Κουτσονίκας θεωρεί τους Σουλιώτες γηγενείς απογόνους Ηπειρωτών Ελλήνων που μετανάστευσαν στα βουνά κατά τα αρχαία χρόνια, προκειμένου να διαφύγουν τις ρωμαϊκές δυνάμεις......ΗΠΕΙΡΩΤΗ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΛΒΑΝΟ Η ΙΛΛΥΡΙΟ ...ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ....'''λαλείται η ελληνική και η αλβανική διάλεκτος''''
ΑΡΑ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ- ΡΩΜΙΟΙ ΠΟΥ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΚΑ
Να δουμε την τελευταια επιστολη του ΣΟΥΛΙΩΤΗ Μαρκου Μποτσαρη προς τον Λορδο Βυρων που γραφτηκε στις 8 Αυγούστου (την επομενη σκοτωθηκε
«…Τό γράμμα σας, …με ενέπλησε χαράς. Κανέν εμπόδιον άς μή σταματήση τόν ερχομόν σας εις τό μέρος τούτο τής Ελλάδος.
Πολυάριθμος στρατός μάς απειλεί, αλλά μέ τήν βοήθειαν τού θεού και τής εξοχότητός σας θά εύρη εδώ τήν πρέπουσαν αντίστασιν.»
«Απόψε σκοπεύω κάτι νά επιχειρήσω εναντίον ενός σώματος Αλβανών εξ έξη έως επτά χιλιάδων, στρατοπεδευμένων σιμά εις αυτό τό μέρος…ΑΡΑ ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΜΙΛΑΓΕ ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΟΤΑΝΕ ΣΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΛΒΑΝΟΣ ΑΛΛΑ ΕΛΛΗΝΑΣ
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΑΦΑΛΟΒΡΥΣΟ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΚΙΠΕΤΕΡΗΔΕΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΤΑΗ ΠΑΣΑ ΣΚΟΝΔΡΑ [ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ]
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΛΟΡΔΟΥ ΜΠΑΗΡΟΝ . - Οι Σουλιώτες είναι αχρείοι Ρωμιοί και μιλούν λίγα ιλλυρικά ...ΑΡΑ ΡΩΜΙΟΙ ΔΗΛΑΔΗ ΟΡΘΟΔΟΧΟΙ ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗ ΦΩΝΗ ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ ΑΦΟΥ ΜΙΛΑΝΕ ΚΑΙ '''ΛΙΓΑ''' ΑΛΒΑΝΙΚΑ
Ο Ε.Γ. Πρωτοψάλτης (1984) από τη μελέτη του ημερολογίου του Φώτου Τζαβέλλα του 1792 που είναι γραμμένο στο νότιο ιδίωμα της Ελληνικής, συνάγει ότι οι πρώτοι Σουλιώτες κατέβηκαν από το Αργυρόκαστρο ή τη Χειμάρα [ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟ ΔΗΛΑΔΗ ] όπου ομιλείται αυτό το ιδίωμα
Ο Μελί πασάς, γιος του Αλή πασά, έστειλε επιστολές στον πατέρα του από τον Απρίλιο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1803, στις οποίες αποκαλεί τους Σουλιώτες Ρωμιούς αλλά και Ρωμέγους.
ΔΗΛΑΔΗ ΡΩΜΙΟΥΣ ΔΗΛΑΔΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ...ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Ο ΟΡΟΣ ΡΩΜΙΟΣ......
Όλοι αυτοί οι όροι δηλώνουν ότι η σουλιωτική συνομοσπονδία αποτελούταν από Έλληνες.[ διγλωσσοι αρκετοι εξ αυτων ισως]
ΑΡΑ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΡΩΜΙΟΙ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ .... ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ
συνεπωσ το μονο που τους '''συνδεει''' με τους αλβανουσ είναι η χρηση τησ αλβανικησ παραλληλα με την ελληνικη....για να δουμε όμως τι ''''αλβανικα'''' και τι '''ελληνικα'''' μιλάγανε οι σουλιωτεσ Ο ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ΜΕ ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΓΑΛΛΟΥ ΠΟΥΚΕΒΙΛ ΕΓΡΑΨΕ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ πριν το 1821....ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ....ΤΙ ΠΑΡΑΤΕΙΡΗΣΑΝΕ ΟΣΟΙ ΜΕΛΕΤΗΣΑΝΕ ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΤΑΡΧΗΝ ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΦΤΕΙ ΕΝΑ ΛΕΞΙΚΟ ΠΡΕΠΕΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΣΥΝΤΑΣΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΗ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΓΛΩΣΣΕΣ....ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ '''ΗΞΕΡΕ''' ΚΑΛΑ Ο ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ
Θεωρείται άξιο προσοχής το ότι συχνά ο Μπότσαρης και οι συνεργάτες του αποδίδουν τις ελληνικές φράσεις στα αλβανικά σκεπτόμενοι "ελληνικά", μεταφέροντας δηλαδή την ελληνική σύνταξη στην αλβανική. Το ίδιο συμβαίνει και με σύνθετες ελληνικές λέξεις ενώ παρατηρείται και λανθασμένη μεταφορά των γενών ουσιαστικών και επιθέτων από την ελληνική στην αλβανική. Επίσης δύο ελληνικές λέξεις δεν μεταφράστηκαν στην αλβανική είτε από άγνοια είτε εκ παραδρομής, ενώ υπάρχουν και άλλα είδη λαθών στην αλβανική.
Παρατηρούμεν δηλαδή ότι συντακτικά λάθη δεν εσημειώθησαν εις το ελληνικόν τμήμα του Λεξικού, ούτε επιδράσεις της Αλβανικής εις την ελληνικήν σύνταξιν αλλα συνεβη το αντιθετο .
Η παρουσία αυτών των φαινομένων ερμηνεύεται με δύο τρόπους......
Η μητρική γλώσσα του Μπότσαρη και των συνεργατών του ήταν η ελληνική.
και ότι στην ''αλβανικη'' που ομιλειτο στο σουλι,η επίδραση της ελληνικής να ήταν παρα πολύ μεγάλη στην αλβανική σε ολους τους γλωσσολογικούς τομεις.....αρα η αλβανικη ηταν μαλλον δυτερη γλωσσα και η ελληνικη ηταν η μητρικη........Το αλβανικό ιδίωμα του λεξικού ανήκει στην τοσκική διάλεκτο της Ν. Αλβανίας και περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό δανείων από την ελληνική.
οπωσ και ότι πληθος ''αλβανικων''' λεξεων είναι ουσιαστικα '''ελληνικης ριζας''' η τελειως ελληνικες....για παράδειγμα την ελληνικη λεξη αετοσ δεν την μεταφραζει στα ''αλβανικα'' ωσ ''σκιπεταρ''η κατι τετοιο αλλα ως στραβαετο-σταυραετος και κσιφτερ -ξεφτερι δηλαδή [ εκ του αρχαιου οξυπτεριον-οξυπτερι-ξεπτερι-ξεφτερι δηλαδη γρηγορο πουλι-που κινει γρηγορα τα φτερα του].....και φυσικα αυτό το λεξικο δεν γραφτηκε για να....συννενουντε οι '''''σουλιωτεσ'''' με τους '''''ελληνεσ'''''...αυτά είναι αλβανικα εθνικιστικα παραμυθια και ημιμαθειεσ της πλακας.... ΠΡΩΤΟΝ γιατι οι σουλιωτεσ ηταν ελληνεσ και όχι αλβανοι και δευτερον γιατι ξερανε ελληνικα και δεν χρειαζοτανε κανενα λεξικο για να τα μαθουνε...αλλωστε από τους ιδιους συντακτηκε το λεξικο και όχι από καποιον τριτο.......επισης το λεξικο δεν το εγραψε ο μποτσαρησ από μονοσ του αλλα με παραινεση του πουκεβιλ ο οποιος με βαση αυτό εφτιαξε μετα ένα μικρο γαλλοαλβανικο λεξικο...αρα ειχε να κανει με το ενδιαφερον του πουκεβιλ για την αλβανικη και όχι με καποια αναγκη '''συννενοησης'' μεταξυ σουλιωτων και ελληνων......και πουθενα δεν αναφερει το λεξικο την λεξη σκιπεταρ η σκιπερια ενώ ολοι οι αλβανοι της εποχησ τσαμηδεσ και λιαπηδεσ και τοσκηδεσ και γκεκηδεσ χρησιμοποιούσανε αυτεσ τις λεξεισ για να αυτοπροσδιοριστουν.....αρα οι σουλιωτες δεν ηταν σκιπεταροι ουτα αλβανοι ουτε τιποτα τετοιο
αξιοσημειωτο είναι και ότι τη λεξη ρωμιοσ τη μεταφραζει στα αλβανικα ως καουρ δηλαδή γκιαουρ δηλαδή απιστος ... μια φραση τουρκικη που χρησιμοποιούσανε οι τουρκοι για τους ελληνεσ...και που χρησιμοποιούσανε και οι τουρκαλβανοι για τους χειμαριωτες
συνεπως αν [ λεω αν ] θποθεσουμε ότι το λεξικο φτιαχτηκε για να συννενοηθουνε καποιοι με καποιους τοτε αυτοι είναι οι αλβανοι του αλη πασα οι οποιοι και αποκαλούσανε τους ρωμιους ως '''καουρ'' δηλαδή απιστους....εκτος και αν οι χριστιανοι ορθοδοξοι σουλιωτες αποκαλούσανε τους ορθοδοξους ελληνεσ ως ......''''καουρ'''' ...... θα το ακούσουμε κι αυτό.....
ένα άλλο παραμυθι της αλβανικης εθνικιστικης ημιμαθούς προπαγάνδας είναι ότι οι Γαλλοι φτιαξανε ένα ταγμα στην κερκυρα οπου συμμετείχανε οι σουλιωτεσ προσφυγες το οποιο οναμζοτανε ως''''αλβανικο συνταγμα'''......ετσι βγαζουνε τα ''''δικα τους''' συμπερασματα....καταρχήν το ταγμα δεν το φτιαξανε οι σουλιωτες αλλα οι γαλλοι η οποιοι και και του δωσανε αυτην την ονομασια [αλβανικο ταγμα].....αλλωστε ως γνωστον ποτε οι σουλιωτες δεν αποκαλεσανε τον εαυτο τους ουτε αλβανο ουτε σκιπεταρ για να δωσουν και αυτην την ονομασια οι ιδιοι....και στο ταγμα οι γαλλοι δεν ενεταξενα μονο τους σουλιωτες αλλα και τους χειμαριωτεσ οπλαρχηγούς , τους ηπειρώτες και τους ρουμελιώτες αρματωλους αλλα και τους μωραιτες κλεφτες που ειχανε διωχθεί από την πελοπονησσο το 1803-06.....αρα αυτό δεν καθιστα κανεναν από αυτους '''''αλβανο''''' ουτε και τους σουλιωτες....και μαλιστα την ονομασια αυτή την εδωσαν οι γαλλοι για λογους καθαρα διπλωματικους......ακριβως για να τα εχουν καλα τοσο με τους ιταλοδυτικους καθολικούς οσο και με τους οθωμανους τουρκους και να μην κινησουν υποψίες για το τι σχεδιαζουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατι αν οι τουρκοι το μαθαίνανε ότι φτιαχτηκε ταγμα ενοπλων ελληνων στα επτανησα θα υποπτευοτανε τι παει να γινει και θα ειχανε τραβαλα οι γαλλοι αλλα και όλα τα επτανησα....αφου ως γνωστον το 1770 επτανήσιοι νησιώτες μαζι με τους φυγάδες εκει ελληνεσ κλεφτες και αρματωλουςτης κυριωσ ελλαδας περασανε στο μωρια για να ενωθουν με τους υπολοιπους ελληνες και να πολεμησου...και αυτό οι τουρκοι δεν το ειχανε ξεχασει...πραγμα που επαναληφθηκε και το 1821..... όμως η ονομασια '''αλβανικο'' καθησυχαζε τους τουρκους αφου υποπτευονταν ότι ηταν καποιοι μισθοφόροι αλβανοι στην υπηρεσια των γαλλων....ως γνωστον οι αλβανοι ηταν στα οθωμνικα στρατεύματα ως μισθοφόροι κα δεν ειχανε μεχρι τοτε επεδειξει καμια αντιτουρκικη διαθεση οπωσ οι ελληνες.....αντίθετα όμως το ταγμα αποτελουντανε από ελληνεσ ολων των περιοχων και όχι από αλβανους.....αλλωστε αλβανοι φυγάδες στα επτανησα ποτε δεν μαρτυρηθικανε από κανενα τα χρονια εκεινα για να φτιαξουνε και '''αλβανικο'' ταγμα....οι μονοι φυγάδες ηταν οι ελληνεσ κλεφτες και αρματωλο και απλοι κατοικοι της ηπειρωτικησ ελλαδασ [ οπωσ οι κατοικοι της παργας που φυγανε μαζι με τους σουλιωτες όταν ο αλη πασας κατελαβε το χωριο τους την Παργα]....
ωσ γνωστον στα επτανησα ποτε δεν πατησανε τουρκοι αφου τα ειχνε υπο την κατοχη τους οι δυτικοι-ευρωπαιοι.....για αυτό και καταφευγανε εκαι οι ελληνεσ της ηπειρωτικησ ελλαδας
ΝΑ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΠΕΡΑΙΒΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΠΡΙΝ 200 ΧΡΟΝΙΑ, ομιλούσι την αλβανικήν διάλεκτον, ως φυσικήν αλλά και μετά την απλοελληνικήν, εκφράζονται όμως ορθώς άνδρες τε και γυναίκες και μάλιστα όσοι κατοικούν τα πέριξ της Παραμυθίας
ΑπάντησηΔιαγραφήAΡΑ ΜΕ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ ' ΜΠΟΡΩ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΑΦΟΥ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΠΡΙΝ 200 ΧΡΟΝΙΑ ''''''''και μολονότι ομιλούσι την αλβανικήν διάλεκτον, ως φυσικήν αλλά και μετά την απλοελληνικήν, εκφράζονται όμως ορθώς άνδρες τε και γυναίκες''''''ΗΤΑΝ ΔΗΛΑΔΗ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΤΑ '''ΒΑΘΟΣ'''' ..... ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ... ΑΛΛΑ ΗΜΙΜΑΘΗΣ ''''ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ''' ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ...ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ..........
ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΔΕΝ '''ΞΕΡΑΝΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ'' ΜΑ ΚΑΛΑ ΕΔΩ ΗΤΑΝ ''ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ'' ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΑΝΕ ΚΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ;;;;....Ο ΠΟΛΥΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΒΛΑΠΤΕΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΛατίνος ιστορικός Λίβιος θεωρούσε την Ήπειρο Ελληνική γη. Την ίδια άποψη είχε και ο Κικέρωνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ γεωγράφος Κλαύδιος ο Πτολεμαίος γράφει: ‘’Αρχή Ελλάς από Ωρικία και αρχέγονος Ελλάς η Ήπειρος’’, δηλαδή ότι η Ελλάδα αρχίζει από την Ωρικία και το αρχαιότερο μέρος της Ελλάδας είναι η Ήπειρος. Η Ωρικία βρίσκεται στη σημερινή νότια Αλβανία λιγο βορεια της Χειμαρας...
Ο Διονύσιος στο Οικουμένης Περιήγησις (στ. 398 και εξ.) θέτει τα όρια της Ελλάδας ώς την Ωρικία και τη Θράκη: ‘’Προς δε νότον μάλα πολλόν υπέρ Θράκην ερίβωλον Ωρικίην θ’ ύπερ αίαν αρείδεται Ελλάδος αρχή πολλόν ανισχομένη δισσή ζωσθείσα θαλάσση.
Ο Ευτρόπιος γράφει: ‘’Ο Πύρρος, ο βασιλιάς της Ηπείρου, ανήγε την καταγωγή του στον οίκο του Αχιλλέα…Έτσι ο πρεσβευτής του Πύρρου επέστρεψε. Και όταν ο Πύρρος τον ρώτησε τι είδος μέρους είχε βρει ότι η είναι η Ρώμη, ο Κινέας απάντησε ότι είχε δει μια χώρα βασιλιάδων, για την οποία όλα ήταν έτσι, όπως ο Πύρρος μόνος σκέφτηκε ότι είναι στην Ήπειρο και στην υπόλοιπη Ελλάδα’’ (Historiae Romanae Breviarium, XI, XIII). Ξεκάθαρα εδώ ο Ευτρόπιος παρουσιάζει τον Πύρρο να λέει ότι η Ήπειρος αποτελεί μέρος της Ελλάδας.
ΑΡΑ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΥΡΟΣ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ....
Fick μετά την ανεύρεση του μαντείου της Δωδώνης από τον Κ. Καραπάνο και των Ελληνικών επιγραφών στο μαντείο έγραψε στις Beitrage του Bezzenberger, τόμ. Γ, σελ. 266: ‘’Η παρανόηση κάποιων χωρίων του Θουκυδίδη, ο οποίος αποβλέποντας στην ανάπτυξη των Ηπειρωτών τους αποκαλεί βάρβαρους, παραπλάνησε κάποιους ερευνητές, ώστε θεώρησαν ότι οι Ηπειρώτες αρχικά δεν ήταν Έλληνες, αλλά εξελληνίστηκαν αργότερα, και έτσι τους ταύτισαν με τους παλαιούς Ιλλυριούς και τωρινούς Αλβανούς. Όλες αυτές οι ασαφείς έννοιες αποβλήθηκαν τώρα διά μιας, και η κοιτίδα του Ελληνισμού καθαρίστηκε από κάθε υπόνοια περί βαρβαρότητας και οι επιγραφές της Δωδώνης γνωρίζουν σε μας την αρχαία Ηπειρωτική διάλεκτο ως μία των βορείων Ελληνικών διαλέκτων, οι οποίες μεταξύ τους όμοιες εκτείνονται από τα Ακροκεραύνια μέχρι τη Βοιωτία και τη μεσημβρινή Θεσσαλια
Εάν κάποιος καλοπροαίρετος ερευνητής μελετήσει τα δημοτικά τραγούδια,τις γραπτές πηγές και τα οικόσημα της κάθε φάρας θα διαπιστώσει ότι οι Σουλιώτες ήταν `Ελληνες που πολέμησαν τον Αλή Πασα και τους Αλβανούς τοπάρχες της Τσαμουριας για την ελευθερία του Γένους και όχι για την αρπαγή υλικών αγαθών. Οι Σουλιώτες έχουν γερές δημογραφικές ρίζες στα Ιωάννινα και στη Θεσπρωτία, οπότε το βάπτισμά τους σε Αλβανούς δίνει εθνογραφικά ερείσματα στο αλβανικό κράτος και ευνοεί τον αλβανικό αναθεωρητισμό και τις αλβανικες βλεψεις στη Ηπειρο.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΧΙ ΒΡΕ...ΨΕΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ.....ΤΑ ΕΘΝΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΟΙ...... Ο ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΒΑΝΟΣ...ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ [ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ] ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ Η ΦΡΑΣΗ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΣΤΟΥΣ ΝΟΤΙΟΕΛΛΑΔΙΤΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΜΠΕΡΔΕΥΟΝΤΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΩΤΑΓΑΝΕ '''ΑΛΒΑΝΟΣ ΕΙΣΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Η ΕΛΛΗΝΑΣ'''...
ΑΥΤΟΣ ΑΠΑΝΤΑΓΕ....ΟΥΝ ΓΙΑΜ ΜΠΙΡ ΝΓΚΑ ΣΚΙΠΕΡΙΑ Ε ΜΑΔΕ , ΕΤΗΝΙΚΕ ΑYYTOCHONOY.....ΜΠΟΥΡΑ ,ΙΛΛΥΡΙΟΠΕΛΑΣΓΙΑΝ.....'''''' ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΑΝΕ ΑΥΤΟΣ ΤΣΑΝΤΙΖΟΤΑΝΕ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕ.....'''''ΛΙΡΙΑ ΝΕ ΣΚΙΠΕΡΙΑ Ε ΜΑΔΕ'' ΡΕ ΕΛΛΗΝΕΣ...Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΘΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.....ΗΠΕΙΡΟΣ ΕΣΤΕ ΣΚΙΠΕΡΙΣΤ'''......ΑΛΛΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΑΝΕ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΗΡΩΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝΕ ΕΛΛΗΝΑ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΝΟΥΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ...Ε ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΑΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΗ '''''ΚΡΙΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ'''''ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΠΟΛΕΜΑΣΑΝΕ ΚΙ ΟΛΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ 1821.....Η ΟΠΟΙΑ '''ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ'' ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΕΓΙΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΑΛΒΑΝΟΠΕΛΑΣΓΙΚΑ ΕΔΑΦΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΙΛΛΥΡΙΟΠΕΛΑΣΓΟΥΣ....ΚΑΙ ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΝΥΠΑΡΚΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.... ΕΙΔΑΤΕ ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ...ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ.....
ΘΑ ΕΙΠΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΚΑΚΑΚΙΕΣ ΜΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΑΝΕ ΟΙ ΣΚΙΠΕΤΑΡΟΙ....Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΤΟΝ ΑΝΗΦΟΡΟ ΚΑΙ ΑΝΤΕ ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΟΝ....
Μπράβο φίλε τα είπες Τέλεια
ΔιαγραφήΣΟΥΛΗΣ...ΕΠΩΝΥΜΟ Η ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΟΝΟΜΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ - ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΗΣ ΣΟΥΛΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ-ΓΡΑΙΚΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ....ΟΥΤΕ ΑΛΒΑΝΟΙ ΟΥΤΕ ΣΚΙΠΕΤΑΡ ΟΥΤΕ ΛΙΑΠ ΟΥΤΕ ΤΣΑΜ ΟΥΤΕ ΤΟΣΚ ΟΥΤΕ ΓΚΕΚ....ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΚΑ....ΛΟΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ....ΖΟΥΣΑΝΕ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΩΝ ΡΩΜΙΩΝ-ΓΡΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΓΛΩΣΣΩΝ ΤΣΑΜΗΔΩΝ...ΚΑΙ ΥΠΟ ΑΛΒΑΝΟΦΩΝΗ ΚΑΤΟΧΗ....ΜΠΕΗΔΕΣ ΤΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΚΑΙ ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΙΑΠΗΔΕΣ ΣΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ....ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ ΜΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 8 ΑΙΩΝΕΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΑ.....ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΛΛΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝΕ ΣΤΑ ΒΑΘΥ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΜΟΝΟ ΤΟΥΡΚΙΚΑ.....ΚΑΙ ΥΠΗΡΧΑΝΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΧΑΣΑΝΕ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΓΛΩΣΣΑ....ΑΡΑ ΟΙ ΚΑΠΠΑΔΟΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ-ΝΤΟΠΙΟΙ ΠΟΥ ΑΛΛΟΦΩΝΗΣΑΝΕ....ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.....ΕΔΩ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΗ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ [ΔΙΑΚΟΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ] ΜΑΘΑΝΕ ΕΚΕΙ ΤΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ...ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΑΛΒΑΝΟΥΣ.....ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΛΛΗΝΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΛΒΑΝΟ ΠΟΥ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΜΠΟΤΣΑΡΑΙΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΤΡΑΓΟΥΔΗΘΗΚΑΝΕ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΚΑΙ ΝΟΤΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΕΙΝΑ.....ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΣΕ ΜΗ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΡΥΘΜΟ....ΑΠΟ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΓΛΗΝΑΣ ΩΣ ΤΗΝ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΤΟΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα πουλί θαλασσινό, καημένε Μάρκο Μπότσαρη
γιε μ' κι ένα πουλί βουνίσιο, Μάρκο Μπότσαρη Σουλιώτη
Πέτρα την πέτρα περπατούν, καημένε Μάρκο Μπότσαρη
γιε μ' κλαδάκι σε κλαδάκι, Μάρκο Μπότσαρη Σουλιώτη
Να βρουν του Μάρκου την οπλή, καημένε Μάρκο Μπότσαρη
γιε μ' του Μάρκου το λημέρι, Μάρκο Μπότσαρη Σουλιώτη
Το Μάρκο τον σκοτώσανε, καημένε Μάρκο Μπότσαρη
γιε μ' ψηλά στο Καρπενήσι, Μάρκο Μπότσαρη Σουλιώτη
Αφήνω γεια ψηλά βουνά, καημένε Μάρκο Μπότσαρη
γιε μ' και σʼ όλα τα λημέρια, Μάρκο Μπότσαρη Σουλιώτη
Αφήνω διάτα στα παιδιά, καημένε Μάρκο Μπότσαρη
γιε μ' σʼ όλα τα παλικάρια, Μάρκο Μπότσαρη Σουλιώτη
Να πολεμήσουν την Τουρκιά, καημένε Μάρκο Μπότσαρη
γιε μ' και τους κοτζαμπασήδες, Μάρκο Μπότσαρη Σουλιώτη
ΠΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ ΜΠΟΤΣΑΡΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΦΥΛΕΣ.....ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΟ 1821....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΕ ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΛΑΜΠΕΡΙΑΣ......
Τό 1772, ο αγάς τού Μαργαριτίου, Σουλεϊμάν Τσάπαρη ή Τζαπάρκα, επιτέθηκε στούς Σουλιώτες μέ στρατό 9000 ανδρών. Οι Σουλιώτες είχαν ξεσηκωθεί μαζί μέ τούς Μωραΐτες, κατά τή διάρκεια τών ορλωφικών, δεδομένου ότι είχαν λάβει από απεσταλμένο τού Αλεξίου Ορλώφ αρκετά πολεμοφόδια. Ο Τσάπαρης ορκίστηκε ότι θά εξόντωνε τελείως τό Σούλι καί σέ συνεργασία μέ τό δερβέναγα τών Αγράφων Μάλιο Κοζίνα Τόσκα επιτέθηκε στά σουλιοτοχώρια καί κατάφερε νά καταλάβει τό Σούλι, ενώ οι Σουλιώτες απεσύρθησαν στή Σαμονίβα καί τήν Κιάφα. Σέ μία αντεπίθεσή τους, οι Χριστιανοί μαχητές κατάφεραν νά νικήσουν τόν Τσάπαρη καί νά τόν αναγκάσουν νά υπογράψει ανακωχή.
ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΤΟΥΡΚΟΤΣΑΜΗΔΕΣ....
Τό επόμενο έτος, ο ηγεμόνας τού Δελβίνου Κόκκα Πασάς μέ 4000 μαχητές επιτέθηκε μέ τήν σειρά του κατά τού Σουλίου, αλλά ηττήθηκε, όπως ηττήθηκε καί ο Μπεκίρ Πασάς πού ακολούθησε μέ 5000 πολεμιστές. Τήν ίδια τύχη είχε καί ο Χασάν Ιμπραήμ αγάς καί όλοι οι αγάδες καί οι πασάδες πού τόλμησαν νά αμφισβητήσουν τήν ανεξαρτησία τού Σουλίου. Δυστυχώς η αγραμματοσύνη τών Σουλιωτών ήταν αυτή πού δέν τούς επέτρεψε νά γράψουν γιά τήν ιστορία τού τόπου τους καί μόνο προφορικά διεσώθησαν οι μάχες πού έδωσαν, στερώντας μας έτσι από τίς λεπτομερείς αναφορές τών ιστορικών γεγονότων πού έζησαν οι προγονοί τους. ΑΥΤΑ ΛΕΕΙ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ ...ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΜΑΧΕΣ ΜΕ ΣΚΙΠΕΤΑΡΟΥΣ ΚΑΘΕ ΦΥΛΗΣ....
ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΕ ΣΤΑ ΟΡΛΟΦΙΚΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΞΕΣΗΚΩΘΗΚΑΝΕ ΟΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΗΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΧΕΙΜΑΡΙΩΤΕΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟ ΠΡΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΟΠΙΤΩΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΑΛΒΑΝΙΚΗ ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ....ΒΕΒΑΙΑ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΕΙΧΑΝ ΠΡΙΝ ΚΑΨΕΙ ΤΗΝ ΒΟΣΚΟΠΟΛΗ [ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΒΟΣΚΟΠΟΓΙΕ] ΤΗΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ ΣΕ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ....Η ΒΟΣΚΟΠΟΛΗ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ Η ΤΡΙΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΟΛΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΜΕ 35000 ΠΛΥΘΗΣΜΟ.....ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ 3000 ΚΑΤΟΙΚΩΝ.....ΗΤΑΝ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΑΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ.......
ΠΑΡΤΕ ΝΑ ΧΕΤΕ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ ΣΤΑ ΒΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΤΗΣΕ ΠΟΤΕ ΠΟΔΙ ΤΟΥΡΚΑΛΒΑΝΟΣ ΤΣΑΜΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΜΑΘΕΣ ΜΩΡ ΔΟΛΙΟ ΜΑΝΑ
ΤΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ
ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝΕ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ
ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΩ ΔΕΛΒΙΝΙΩΤΕΣ [ ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΚΟΝΙΣΠΟΛΗΣ ΦΙΛΙΑΤΩΝ ΚΛΠ]
ΚΑΙ ΕΚΑΝΑΝ ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΜΑΧΗ
ΠΗΡΑΝΕ ΦΛΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΓΡΟΣΙΑ
ΠΗΡΑΝΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΡΩΜΙΟΠΟΥΛΑ
ΚΑΘΟΝΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΞΕΤΑΖΟΥΝ
ΤΟΥΡΚΑ ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΡΩΜΙΑ
ΡΩΜΙΟΠΟΥΛΑ ΕΙΜΑΙ Η ΚΑΗΜΕΝΗ
ΜΕ ΛΑΔΑΚΙ ΒΑΦΤΙΣΜΕΝΗ
ΚΑΙ ΜΕ ΠΗΡΑΝ ΤΗΝ ΚΑΗΜΕΝΗ
ΑΠ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΟΥ ΤΑ ΧΕΡΙΑ
ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΑ ΚΑΡΤΕΡΙΑ.....
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΒΑΣΣΑΝΙΣΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ...ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΑΝΕΒΕΙ ΣΤΙΣ ΟΡΕΙΝΕΣ ΜΟΥΡΓΚΑΝΕΣ ΤΑ ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΝΔΟ...ΑΦΟΥ ΤΑ ΠΕΔΙΝΑ ΤΑ ΔΥΝΑΣΤΕΥΑΝΕ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΜΠΕΗΔΕΣ ΑΓΑΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΣΑΔΕΣ....
ΠΑΡΤΕ ΝΑ ΧΕΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΤΗΣ ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΠΟΥ ΤΟΤΕ ΤΗΝ ΟΡΕΓΟΤΑΝΕ Ο ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΠΕΛΕΝΙ.......
Τό 1798, ο φοβερός Αλβανός επιτέθηκε εντελώς αιφνιδιαστικά στίς γαλλικές κτήσεις, κατετρόπωσε μέ τό ιππικό του, πού οδηγούσε ο γιός του ο Μουχτάρ, τούς Γάλλους καί τούς Έλληνες στήν μάχη τής Νικόπολης καί κατέλαβε τήν Πρέβεζα. Η πόλη παραδόθηκε στίς φλόγες ενώ γιά τρείς μέρες οι Τουρκαλβανοί έσφαζαν τούς άνδρες κατοίκους, λεηλατούσαν τίς περιουσίες τους καί βίαζαν τίς γυναίκες τους. Τά παιδιά τών οικογενειών τά μοιράστηκαν οι αγάδες, ενώ η τύχη τών αιχμαλώτων στρατιωτών ήταν ακόμα πιό φρικτή. Τούς υποχρέωσαν νά μπούν στήν σειρά καί νά περνούν ένας ένας από τό σπαθί τού δήμιου, τού Οσμάν Αράπη, ο οποίος μέ μία σπαθιά χώριζε τό κεφάλι από τό υπόλοιπο σώμα. Τά κεφάλια τά παστώσανε μέ αλάτι, διά τής βίας οι ίδιοι οι Γάλλοι αιχμάλωτοι, καί τά στείλανε στόν σουλτάνο, ο οποίος συνεχάρη τόν Αλή γιά τίς επιτυχίες του καί από τότε τόν ονόμαζε "ασλάνη" δηλαδή λεοντάρι, ενώ τόν τίμησε μέ τόν βαθμό "κιλίτζ καφτάν", ισάξιο μέ βεζίρη καί ανώτερο από όλους τούς άλλους πασάδες. Ακόμα καί ο Άγγλος ναύαρχος Νέλσων, ο οποίος εκείνη τήν εποχή περιέπλεε τό Ιόνιο Πέλαγος συνεχάρη τόν Αλή πασά γιά τή νίκη του κατά τών Γάλλων καί τήν άλωση τής Πρεβέζης
ΑΥΤΑ ΠΕΡΝΑΓΕ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ [ΕΝΙΑΙΑΣ] ΗΠΕΙΡΟΥ ΕΠΙ ΟΘΩΜΑΝΟΚΡΑΤΙΑΣ...ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΠΡΕΒΕΖΑΣ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΤΟΠΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ......
ΠΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΒΗ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΕΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΠΑΡΓΑ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΚΤΗΘΕΙ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΚΑΙ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥΣ ΑΛΗ ΠΑΣΑ ΟΤΑΝ ΑΝΕΛΑΒΕ ΤΟ ΠΑΣΑΛΙΚΙ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις 21/7/1718 με τη συνθήκη Πασάροβιτς η Πάργα τίθεται υπό την προστασία των Βενετών και καθίσταται καταφύγιο των κυνηγημένων Ελλήνων, αλλά και τόπος εφοδιασμού των επαναστατημένων οπλαρχηγών. Εδώ βρήκαν καταφύγιο ο Λάμπρος Κατσώνης, ο Μπουκουβάλας και ο Ανδρούτσος. Αυτό εξοργίζει τον Αλή Πασά που προσπαθεί με κάθε τρόπο να κυριεύσει την Πάργα, αλλά δεν το κατορθώνει, διότι οι Παργινοί με τους Σουλιώτες αποκρούουν τις εκάστοτε επιθέσεις του.
Το 1797 με τη συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο η Γαλλία γίνεται ο νέος προστάτης της Πάργας. Ο Αλή πασάς εκστρατεύει με 6.000 στρατιώτες εναντίον της Πάργας και οι Παργινοί, για να σωθούν, ζητούν την προστασία του Ρωοοτουρκικού στόλου που προΐστανται οι ναύαρχοι Ουζάκωφ -Ρώσος και Καντίρ Μπέης -Τούρκος και υψώνουν τις σημαίες των πατρίδων τους. Ο Ρώσος ναύαρχος στέλνει Ρωσοτουρκική φρουρά και αναλαμβάνει την προστασία της Πάργας
Το 1800 με τη συνθήκη Ρωσίας-Τουρκίας όπου τα Επτάνησα κηρύσσονται ελεύθερα, και η Πάργα κηρύσσεται ελεύθερη πολιτεία. Η συνθήκη αυτή αναγνωρίζεται με τη συνθήκη της ΑΥΓΙΝΗΣ το 1802 κι απ' την Αγγλία, που εγγυάται την ισχύ της. Ο Αλή Πασάς δέχεται να υπογράψει κι αυτός τη συνθήκη με τον όρο να του παραχωρήσουν την Πάργα. Ο διοικητής της Κέρκυρας Αμπντουλάχ Μπέης και ο αντιπρόσωπος του Αλή Αγάς αρνούνται να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του Αλή Πασά για παράδοση σ' αυτόν της Πάργας.
Κατά το Ρωσοτουρκικό πόλεμο το 1806 ο Αλή Πασάς στέλνει το γιο του Αλή στην Πάργα και με δελεαστικές προτάσεις ζητά απ' τους Παργινούς να του παραδώσουν την πόλη, αλλ' αυτοί περήφανα του αρνούνται. Οργισμένος ο Αλή Πασάς το 1807 με 20.000 Αλβανούς πολιορκεί την Πάργα, αλλά δεν κατορθώνει να την καταλάβει, διότι με τη συνθήκη του Τιλσίτ ή Επτάνησος και η Πάργα τίθενται υπό την προστασία της Γαλλίας. Ο Αλή Πασάς ζητά τη συγκατάθεση του διοικητή της Κέρκυρας στρατηγού Καίσαρα Μπερτιέ -Γάλλου, ο οποίος ειδοποιεί σχετικά το Ναπολέοντα και του ζητά να αρνηθεί του Αλή Πασά. Ο Μ. Ναπολέων αρνείται οτον Αλή Πασά και η απάντηση του φέρεται σε μια επιγραφή στο μικρό Καστράκι "defence da la partie".
Μετά τη συντριβή του Μ. Ναπολέοντα στην εκστρατεία του κατά της Ρωσίας το 1812, ο Αλή Πασάς στέλνει το γιο του Μουχτάρ, τον Ομέρ Βρυώνη και τον Αγο Βασιάρη με 6.000 Αλβανούς και πολιορκούν την Αγια, την καταλαμβάνουν, την καταστρέφουν και κτίζουν το φρούριο πάνω απ' την Ανθούσα για να το χρησιμοποιήσουν σαν ορμητήριο κατά της Πάργας.
Ο Αλή Πασάς πολιορκεί την Πάργα από στεριά και θάλασσα -με στόλο που ήρθε απ' την Πρέβεζα-αλλά οι Παργινοί συντρίβουν τον επιδρομέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Γάλλοι ηττημένοι απ' τους Άγγλους παραχωρούν τις κτήσεις τους στα Ιόνια νηοιά και στα παράλια της Ηπείρου στους Άγγλους. Έτσι το 1815 οι Άγγλοι είναι κύριοι των Επτανήσων εκτός της Κέρκυρας, που την κατέχουν οι Γάλλοι. Ο Αλή Πασάς υπόσχεται βοήθεια στους Αγγλους εάν του παραχωρήσουν τη Λευκάδα και την Πάργα.
Το 1816 υπογράφεται συνθήκη μεταξύ Αγγλίας και Ρωσίας όπου οι Άγγλοι γίνονται κύριοι των Επτανήσων. Ο Αλή Πασάς κατηγορεί την Πάργα στο Σουλτάνο και στους Αγγλους ότι είναι φωλιά κακοποιών και άτι οι Παργινοί με τους Σουλιώτες είναι επικίνδυνοι για την Πύλη. Τους ισχυρισμούς του Αλή Πασά επιβεβαιώνει και ο Άγγλος διοικητής της Κέρκυρας Θωμάς Μαίτλαντ, που για την φιλοτουρκική πολιτική του αποκαλείτο Σουλτάν Θωμάς.
Στις 17/5/1817 υπογράφεται συνθήκη στα Γιάννενα εκ μέρους των Άγγλων με τον Άγγλο Πρόξενο του Μωρία Τζων Καρτράιτ και εκ μέρους των Τούρκων του Βεζίρη Χαμίτ Μπέη, κατά την οποία παραχωρείται η Πάργα στους Τούρκους και η Τουρκία παραιτείται κάθε απαίτησης απ' τα Επτάνησα. Κατά τη συνθήκη ο Αλή Πασάς θα εγγυΰταν τη ζωή, την ασφάλεια και την περιουσία των Παργινών. Όποιος Παργινός εγκατέλειπε την Πάργα θα αποζημιωνόταν και το ύψος της αποζημίωσης οριζόταν απ' τη συνθήκη και ανερχόταν οε 150.000 λίρες. Στις 15/4/1819 οι Παργινοί εγκαταλείπουν την πατρίδα τους και μπαίνουν στα πλοιάρια για αναζήτηση καινούργιας γης αφου πρώτα ξεθάβουν τα οστά των νεκρών από το νεκροταφείο και τα καίνε πέρνοντας μαζι τους τις στάχτες ώστε να μην μείνει Παργινός στα χέρια του Αλή ούτε ζωντανός ούτε νεκρός. Ο Μαίτλαντ πήρε την αποζημίωση 620 χιλιάδες τάλιρα και 20 χιλιάδες χρυσούς Ρουμπιέδες κι έφυγε με το πλοίο Γανυμήδης για την Κέρκυρα χωρίς ποτέ να δώσει αποζημίωση στους Παργινούς. Την πράξη τους αυτή, για την Πάργα, την καταδίκασαν και οι ίδιοι οι Άγγλοι. Ο λόρδος Λάντερ Νταλέ και ο στρατηγός Ριχάρδος Τζωρτζ έγραψαν: "Κάναμε έγκλημα που πουλήοαμε τους Παργινούς στους Τούρκους
Ο διάσημος Ιταλός ποιητής Τυρταίος υμνούσε την προσφυγιά και καταδίκαζε την πράξη των Άγγλων στο ποίημα του "οι πρόσφυγες της Πάργας". Ο Ηπειρώτης λογοτέχνης υπολοχαγός Κραψίτης έγραφε: "Ένας λαός που έκανε αθάνατο σύμβολο τη λεβεντιά και τη φιλοπατρία πουλιέται απ' τους Αγγλους στους Τούρκους". Η δημοτική μούσα θρήνησε το πούλημα της Πάργας.
Μετά τον αποκεφαλισμό του Αλή Πασά το 1821 και στις αρχές του Ιουλίου, 250 Παργινοί με οπλαρχηγούς τους Δημουλίτσα, Δεσύλλα και Τσούκο και με επικεφαλής το Ρινιάσσα Περραιβό, βοηθούμενοι και από 50 Σουλιώτες αποβιβάστηκαν στην Παγωνιά, ανέβηκαν κρυφά την Αγία Ελένη -Μακρυνάρος-και μπήκαν πρωί-πρωί στην πόλη χωρίς αντίσταση. Οι Τούρκοι πολιόρκησαν τότε την Πάργα από στεριά και θάλασσα και θα τους έσφαζαν, εάν δεν αιφνιδίαζαν τους Τούρκους 200 Σουλιώτες με οπλαρχηγούς τους Φωτομάρα, Ζέρβα και Δαγκλή, κι έτσι κατόρθωσαν να διαφύγουν στην Κέρκυρα.
Οι Μανιάτες συγκινήθηκαν απ' τον απεγνωσμένο αγώνα των ολίγων Παργινών. Ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης με 800 περίπου μαχητές αποβιβάστηκαν στη Σπλάντζα με σκοπό να ενωθούν με τους Σουλιώτες και να πιάσουν τα μετόπισθεν των Τούρκων. Σε μια απ' τις επιθέσεις στο ύψωμα Αγίας Ελένης σκοτώθηκε ο Κυριακούλης -Ιούνιος του 1822- κι έτσι απότυχε η ευγενική προσπάθεια αλληλεγγύης των Μανιατών.
Το 1831 ο Ρεσίτ Μεχμέτ Πασάς κάλεσε τους Παργινούς να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, αλλά επέστρεψαν μόνο εκατό οικογένειες κι έτσι αποίκισε οθωμανικές οικογένειες απ' τις γύρω περιοχές [ ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΑΠΟΙΚΟΙ ΔΗΛΑΔΗ]...ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΣ ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΑΛΒΑΝΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
ΑΝ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΗΤΑΝ ΑΛΒΑΝΟΙ ΘΑ ΕΙΧΑΝΕ ΓΙΝΕΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΟΠΩΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΤΣΑΜΗΔΕΣ, ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΟΥΣΑΝ ΜΠΕΗΔΕΣ ΚΑΙ ΑΓΑΔΕΣ ΟΠΩΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΑΝΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΟΠΩΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ...ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΩΝ ΤΣΑΜΗΔΩΝ [ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΓΑΡΔΙΚΙ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΙΔΙΩΣ ] ΑΝΕΒΗΚΑΝΕ ΣΤΑ ΥΨΗΛΑ ΚΑΙ ΠΑΓΩΜΕΝΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ...ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝΕ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΑΛΒΑΝΩΝ ΤΣΑΜΗΔΩΝ ΛΙΑΠΗΔΩΝ ΚΑΙ ΓΚΕΚΗΔΩΝ...ΚΑΙ ΚΑΤΑΥΦΓΑΝΕ ΣΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ ΜΕ ΤΑ ΤΟ ΔΙΩΓΜΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝΕ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΤΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΓΙΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥΣ....ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ 1820 ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΝΕ ΑΠΟ ΚΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΥΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν οι Σουλιότες ήταν Αλβανοί θα είχαν γίνει μουσουλμάνοι; Γιατί; Δικό σου συμπέρασμα αυτό, για να στηρίξεις τις θέσεις σου.
ΔιαγραφήΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΒΑΣΙΜΗ ΕΙΚΑΣΙΑ
ΔιαγραφήΑΣΧΟΛΗΣΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΤΖΟ ΧΟΥΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ ΤΕΠΕΛΕΝΛΗ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΣΤΟ ΛΑΟ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΝΗΚΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝΕ
ΕΠΕΙΔΗ ΑΝΑΖΗΤΗΤΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥΣ ΤΟ 1821 ΘΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαρεφίλ μπέης, αδερφός του Μουστά-μπεη σκοτώθηκε και αυτός στην Αράχωβα
Αδερφός του Μπανούζη Σέβλιανη: σκοτώθηκε μαζί με τους υπόλοιπους στην Αράχωβα.
Ταχήρ Αμπάζης, στρατηγός του Αλή πασά Τεπελενλή πολέμησε από το 1821 τους Έλληνες. Τα πρώτα χρόνια της επανάστασης ήταν πολύ σημαντικός Αλβανός και για κάποιο διάστημα κατά την ανταρσία του Αλή είχε συνεργασία με τους Έλληνες.
Άγο Βασιάρης, σημαντικό στέλεχος του Αλή Πασά και του Ομέρ Βρυώνη στη συνέχεια, τον συνέλαβαν αιχμάλωτο οι Σουλιώτες του Μάρκου Μπότσαρη και τον έσφαξαν μετά για να εκδικηθούν το θάνατο του Μάρκου στο Καρπενήσι το 1823.
Μελεκ πασάς Γκέκας, έδρασε στη Λαμία το 1821.
Τελεχά μπέης Φέζον, αρχηγός Γκέκηδων ιππέων του Ομέρ Βρυώνη στην Αλαμάνα και τη Γραβιά το 1821.
Μουσταφά μπέης Καφεζέζης, αρχηγός Τσάμηδων ιππέων του Ομέρ Βρυώνη στην Αλαμάνα και τη Γραβιά το 1821.
Σιλιχτάρ Μπόδας, σημαντικός Αλβανός στρατηγός των Τούρκων σε όλη τη διάρκεια της επανάστασης.
Άγο Μουχουρδάρης, Αλβανός στρατηγός των Τούρκων πολέμησε στη μάχη του Πέτα το 1821.
Νούρκας Σέρβανης, ντερβέναγας και μουτασελίμης Καρλελίου στο Βραχώρι το 1821, φρούραρχος Άρτας μετά, σκοτώθηκε στο Τρίκερι Μαγνησίας το 1827.
Ταχήρ Παπούλιας, ντερβέναγας Κραβάρων και Αποκούρου το 1821.
Μουσταφά μπέης, Κεχαγιάμπεης (επιτελάρχης του Χουρσίτ πασά), αρχηγός των πολιορκημένων Τούρκων και Αλβανών στην Τριπολιτσά το 1821
Αλή μπεης, αδελφός του Μουσταφάμπεη, σκοτώθηκε στη μάχη της Γράνας το 1821, έξω από την Τριπολιτσά
Ισμαήλ μπέης Βλιόρης, Τουρκαλβανός μπίμπασης (χιλίαρχος) του Κιουταχή.
Βελή μπέης Γιάτζης, Τουρκαλβανός μπίμπασης (χιλίαρχος) του Κιουταχή.
Τζάνε Μαρτολάτζης, Τουρκαλβανός μπίμπασης (χιλίαρχος) του Κιουταχή.
Μουσταφά Μαρτίνης, Τουρκαλβανός μπίμπασης (χιλίαρχος) του Κιουταχή.
Ασλάν Ντέμτζης, Τουρκαλβανός μπίμπασης (χιλίαρχος) του Κιουταχή.
Χασάν Μπιλούσης, Τουρκαλβανός μπίμπασης (χιλίαρχος) του Κιουταχή.
Μπανούζ Σέβρανης, Τουρκαλβανός μπίμπασης (χιλίαρχος) του Κιουταχή.
Γιος Σούλτζε Κόρτσα, Τουρκαλβανός μπίμπασης (χιλίαρχος) του Κιουταχή.
Κεχριμάν μπέης Γάτζης, Τουρκαλβανός μπίμπασης (χιλίαρχος) του Κιουταχή.
Ζαβαλιάνη Πρόκος, Τουρκαλβανός μπίμπασης (χιλίαρχος) του Κιουταχή.
Λιούλιο Τζαπάρης, Τουρκαλβανός μπίμπασης (χιλίαρχος) του Κιουταχή.
Χασάν πασάς Γκέκας, σκοτώθηκε σε νυχτερινή επιδρομή στο στρατόπεδο του Κιουταχή το 1825.
Ελμάζ Μέτζος, έδρασε το 1821 στην Ήπειρο.
Μπεκήρ αγάς Τζογαδούρος, διοικητης Πρέβεζας το 1821, είχε και άλλες συμμετοχές.
Σούλτζε Κόρτζας, ντερβέναγας Τρικάλων το 1822 και αλλού έδρασε.
Σουλεϊμάν Μέτος, Τουρκαλβανός οπλαρχηγός έδρασε στην Ήπειρο το 1821.
Χασά μπέης Βρυώνης, Τουρκαλβανός οπλαρχηγός έδρασε στην Ήπειρο το 1821.
Μούρτο Τζάλιος, Τουρκαλβανός οπλαρχηγός έδρασε στην Ήπειρο το 1821.
Ισλάμ μπέης Κόκκα, Τουρκαλβανός οπλαρχηγός έδρασε στην Ήπειρο το 1821.
Μωχάμετ Νταλιάνης, Τουρκαλβανός οπλαρχηγός από την Κονίσπολη, έδρασε στην Ήπειρο το 1821.
Ισλάμ Πρόνιος, Τουρκαλβανός οπλαρχηγός από την Παραμυθιά, έδρασε στην Ήπειρο το 1821.
Μπάλιο Χούσος, Τουρκαλβανός οπλαρχηγός από το Μαργαρίτι, έδρασε στην Ήπειρο το 1821.
Χασάν Χούσος, Τουρκαλβανός οπλαρχηγός από το Μαργαρίτι, έδρασε στην Ήπειρο το 1821.
Ισμαήλ Μπένι Κόνιτζα, Τουρκαλβανός μπέης έδρασε στην Ήπειρο το 1821.
Τζελαλεδίν μπέης, διοικητής Οχρίδος, έπεσε μαχόμενος το 1823 στο Κεφαλόβρυσο της Ευρυτανίας από τον Μάρκο Μπότσαρη.
Τζαφέρ μπέης Φράσαρης, αρχηγός εμπροσθοφυλακής του Ισμαήλ-πασά Πλιάσσα έπεσε στο Κομπότι της Άρτας το 1821.
μπραήμ Πρεμέτης, επιτέθηκε στους Καλαρρύτες της Ηπείρου το 1821.
Χουσεΐν μπέης, γιος του Μουσταφά πασά του Δελβίνου, ήταν φρούραρχος Πάργας το 1821.
Ζενές Τσάπαρης, Αλβανοτσάμης οπλαρχηγός έδρασε στην Πάργα το 1821.
Ρουμπής Βαρδουνιώτης, Πελοποννήσιος Τουρκαλβανός έδρασε στην πολιορκία της Τριπολιτσάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑβδούλ μπέης Αρναούτογλου, σημαίνων Τούρκος της Τριπολιτσάς το 1821.
Ιμπραήμ Αρναούτογλου, διοικητής Καλαβρύτων μεταξύ των ετών 1820-1821.
Σουλεϊμάν Αρναούτογλου, βοεβόδας της Καλαμάτας κατά το 1821.
Νεφέζης Καραχούσος, Λαλαίος Τουρκαλβανός σκοτώθηκε το 1821.
Μουσταφάς Χάτζος, Λαλαίος Τουρκαλβανός σκοτώθηκε το 1821.
Μπέικος Κεχαγιάς, Τουρκαλβανός διαπραγματευτής των Λαλαίων.
Κουτσοραίπ αγάς, Λαλαιος Τουρκαλβανός έδρασε το 1821.
Μουστά-μπεης Κιάφα Ζέζας, Τουρκαλβανός αξιωματικός του Αμπάζ πασά κατά την εκστρατεία του στην Ανατολική Στερεά το 1825 (ίσως έχει προαναφερθεί).
Χοτά-μπεης Αργυροκάστρης, Τουρκαλβανός αξιωματικός του Αμπάζ πασά κατά την εκστρατεία του στην Ανατολική Στερεά το 1825.
Βελή-αγας Γρεβενού, Τουρκαλβανός αξιωματικός του Αμπάζ πασά κατά την εκστρατεία του στην Ανατολική Στερεά το 1825.
Μαχμούτ μπέης Κοστούρι, Τουρκαλβανός αξιωματικός του Αμπάζ πασά κατά την εκστρατεία του στην Ανατολική Στερεά το 1825.
Ιμπραήμ Κοστρέτζης, Τουρκαλβανός αξιωματικός του Αμπάζ πασά κατά την εκστρατεία του στην Ανατολική Στερεά το 1825.
Μουχτάρ-μπεης Κιαφτίσης, Τουρκαλβανός αξιωματικός του Κιουταχή στην Αθήνα το 1827.
Ισούφ Διβένης, Αλβανός διοικητής Λιδορικίου πριν την επανάσταση, ήταν ήπιος και αγαθός, αλλά βασανίστηκε και κρεμάστηκε από τα τείχη της ακρόπολης των Αθηνών το 1827 με άλλους 17, για αντεκδίκηση όταν σούβλισαν οι πολιορκητές Τούρκοι 2 Έλληνες αιχμαλώτους.
Μουσταφ αγάς Σουγκαρίνης, στρατηγός Γκέγκηδων του Κιουταχή κατά την πολιορκία της ακρόπολης των Αθηνών το 1827.
Μαγδαρής, αρχηγός Αλβανών στην Χίο το 1828 αιχμαλωτίστηκε από το στράτευμα του Φαβιέρου.
Μουσά-μπεης, αρχηγός Τουρκαλβανών της φρουράς της Κορώνης που συνθηκολόγησε το 1828.
Μουσταφά-μπεης, αρχηγός Τουρκαλβανών της φρουράς της Κορώνης που συνθηκολόγησε το 1828.
Βελή μπέης, αρχηγός Τουρκαλβανών της φρουράς της Κορώνης που συνθηκολόγησε το 1828.
Μεχμέτ Δεβόλης, φρούραρχος Σαλώνων το1828.
Ορχάν Κιαφαξίσης, αρχηγός Τουρκαλβανών στην Κορακόβρυση Βοιωτίας το1828 όπου και συνελήφθει.
Κιορ Ιμπραήμ, φρούραρχος που παρέδωσε τη Ναύπακτο το 1828.
Φετά Τούκοφλης, συνυπέγραψε παράδοση Μεσολογγίου το 1829.
Νουρή Τζόπης, συνυπέγραψε παράδοση Μεσολογγίου το 1829
Μάρτζο Τσουριγούνης, συνυπέγραψε παράδοση Μεσολογγίου το 1829
Αχμέτ Πρεβίστας ή Ντεπριβιστάνη: ντερβέναγας των Κραβάρων το 1828, είχε ενδιαφέρουσα αλληλογραφία με τον Κίτσο Τζαβέλα περί αλβανικής καταγωγής, ο οποίος μόλις τον συνέλαβε τον στάμπαρε μαζί με τους άντρες του με πυρωμένη σφραγίδα σχηματίζωντας στο σώμα τους τον φοίνικα, ελληνικό εθνόσημο επί Καποδίστρια, για να τον θυμούνται.
Νουρεδίν αγάς Μπελούκμπασης, πολέμησε στην Πέτρα Βοιωτίας.
Ασλάμπεης Μουχουρδάρης, πολέμησε με 1500 Τουρκαλβανούς στη τελευταία μάχη του αγώνα στην Πέτρα Βοιωτίας. Οπότε οι Αλβανοί ήταν παρόντες και συνεπείς σε όλη τη διάρκεια και τις φάσεις της Ελληνικής Επανάστασης
Ιμπραήμ πασάς, ο γνωστός σχιζοφρενής που επιχείρησε ανεπιτυχώς με τους Γάλλους επιτελείς του να σβήσει την επανάσταση, γιος του αντιβασιλέα της Αιγύπτου Μωχάμετ Άλι που ήταν Αλβανός μπέης από την Καβάλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμέρ-πασάς Βρυώνης, παλιός στρατηγός του Αλή πασά Τεπελενλή, πασάς σε διάφορες πόλεις της Ηπείρου, εκστράτευσε κατά τα έτη 1821-22 επικεφαλής χιλιάδων εναντίων των Ελλήνων επαναστατών.
Μουσταή πασάς Σκόδρας (Μουσταφάς), εκστράτευσε το 1823 με 16000 κυρίως Αλβανούς με την πλειοψηφία τους να είναι χριστιανοί και είχε σώματα ακόμα και Κροατών. Το στράτευμά του ήταν ειδικό για ορεινές μάχες και ξεκίνησε με πολλές ελπίδες που του της έκοψε ο Μάρκος Μπότσαρης κυρίως και οι άλλοι οπλαρχηγοί της Δυτικής Στερεάς που ανάγκασαν το στρατό του στη διάλυση και τον ίδιο στην εξευτελιστική φυγή και στο να μην επιχειρήσει νέα εκστρατεία.
Ισμαήλ πασάς Πλιάσσας, Αλβανός πασάς που εκστράτευσε αρκετές φορές κατά των επαναστατημένων Ελλήνων (μέχρι και στα Ψαρά το 1824).
Αχμέτ πασάς Βρυώνης, εκστράτευσε στις αρχές της επανάσταση κατά των Ελλήνων.
Ισούφ πασάς Περκόφτσαλης, Αλβανός πασάς που εκστράτευσε αρκετές φορές κατά των επαναστατημένων Ελλήνων.
Μουστάμπεης, στρατηγός του Κιουταχή (Μεχμέτ Ρεσίτ πασά, Ρούμελη Βάλεσι) είχε στήσει ενέδρα κατά την έξοδο των Μεσολογγιτών σκοτώνοντας 500, σκοτώθηκε από τον Καραϊσκάκη στην Αράχωβα το 1826 και το κεφάλι του καρφώθηκε σε παλούκι μαζί με του Κεχαγιάμπεη του Κιουταχή. Χαρακτηριστικά λέγαν γι’ αυτόν ότι ήταν τότε: «το μεγαλύτερο οτζάκι της Αλβανίας και η ψυχή του Κιουταχή και των Αλβανών». Μαζί του στην Αράχωβα σκοτώθηκαν και 1300 επίλεκτοι Αλβανοί «ο ανθός της Αλβανίας», μόνο 100 γλύτωσαν από την ενέδρα των Ελλήνων του Καραϊσκάκη. Οι τότε Αλβανοί θρήνησαν το θάνατό του με τραγούδι που σώθηκε:
«Τσσε ντ’ Αθίνe ντ’ Αλαμάνe σούμε καπετάνeρ γιάνε
σσούμε καπετάνeρ γιάνe πο, Μουσταμπεΐ ε βράνe
Κουσσ ε βράου Μουσταμπεΐν τσσ’ ισσ νιε ιλλ γκα γκιάκου ίνε;
Πο εβράου Καραϊσκάκη φακιεζίου, μουστάκ; ιγκλιάτε.
«…μπερτeκόσα Λιβαδίσe βράου, ασσλάν é σσκιπeρίσe».
Η τύχη των τουρκαλβανών μπέηδων, αγάδων και οπλαρχηγών όταν πήγαν να ζητήσουν τους μισθούς τους από τον Κιουταχή:
«Ο Μέγας Βεζύρης Ρεσίτ Πασάς εκάλεσεν εις Μοναστήριον της Πελαγονίας τους αρχηγούς των πολεμησάντων κατά της Ελλάδος Αλβανών διά να πληρώσει εις αυτούς μισθούς και έξοδα. Προσήλθαν περίπου 400-500 φύλαρχοι και άλλοι Αλβανοί πρόκριτοι. Αφού τους υπεδέχθη ο Ρεσίτ καλώς και προσέφερεν εις αυτούς γεύμα, διέταξε κατά τινα παράταξιν του στρατού να τουφεκίσωσι τους θεωμένους Αλβανούς. Τοιαύτη περίπου ήτο πάντοτε η αμοιβή των Αλβανών διά τας υπηρεσίας προς τους Τούρκους».
Η ΦΥΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΟΡΕΙΝΗ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ [ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ]ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΡΕΙΝΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ [ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ] ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΚΕ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΟ 1941-1944....ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΟΡΕΙΝΟ ΣΟΥΛΙ ΚΑΙ ΤΑ ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ ΕΙΧΕ ΤΙΣ ΑΝΤΑΡΤΟΜΑΔΕΣ ΤΟΥ Ο ΣΟΥΛΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΖΕΡΒΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΔΕΣ.....ΕΚΕΙ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΦΥΓΕΙ ΚΑΙ Ο ΓΕΝΝΑΙΟΣ ΣΠΑΘΑΡΑΙΟΣ ΜΠΑΛΟΥΜΗΣ ΤΟ 1942 ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΚΥΝΗΓΗΣΕ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΤΣΑΜΗΔΩΝ ΓΙΑΣΙΝ ΣΑΝΤΙΚ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΣΚΟΤΩΣΕ Ο ΜΠΑΛΟΥΜΗΣ .....ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ....ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟ 1821 ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟ 1944.....ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΤΑΦΕΥΓΑΝΕ ΣΤΑ ΑΠΑΤΗΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήXOΡMOBITAI.....ΕΤΣΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ΓΝΩΣΤΟΙ OI KATOIKOI ΤΗΣ ΛΕΚΛΑΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΧΟΡΜΟΒΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΕΠΕΛΕΝΙΟΥ......ΩΣ ΧΟΡΜΟΒΙΤΑΙ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ.....ΕΚ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΛΕΚΛΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ....ΚΑΤΕΒΗΚΑΝΕ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ 1821.....ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΛΕΙΣΤΗΚΑΝΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΟΛΙΟΡΚΟΥΣΑΝΕ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ.....ΕΝΑΣ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ'''' ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ Η ΠΑΤΡΙΔΑ''''' ... ΟΝΟΜΑΤΙ ΝΤΑΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ....ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΜΗ ΜΠΟΡΩΝΤΑΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑΝΕ ΝΑ ΑΝΑΤΙΝΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΣ ΛΑΓΟΥΜΙΑ ΔΗΛΑΔΗ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΟΥΝΕΛ ΠΟΥ ΦΤΑΝΑΝΕ ΩΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟΠΟΘΕΤΟΝΤΑΣ ΣΕ ΑΥΤΑ ΕΚΡΗΚΤΙΚΑ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΟΥΝ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΤΙΝΑΧΤΕΙ Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΜΕΣΑ....ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΝΤΑΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΕΚΛΙΩΤΕΣ ΕΦΤΙΑΧΝΕ ΑΝΤΙΛΑΓΟΥΜΙΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΛΑΓΟΥΜΙ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΚΑΙ Η ΕΚΡΗΞΗ ΕΚΤΟΝΩΝΟΤΑΝΕ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΛΑΓΟΥΜΙΩΝ Η ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΓΟΥΜΙ ΤΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΩΣ ΤΟ ΛΑΓΟΥΜΙ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΟΠΟΥ ΕΚΕΙ ΕΣΒΗΝΕ ΤΑ ΕΚΡΗΚΤΙΚΑ.....ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΞΕΡΕΙ....ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ .....ΤΙ ΝΑΠΕΙΣ..... ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΡΕΙ......
«… Όλη η νότια Αλβανία είχε ρημαχτεί. Οι δύο όμορφες περιοχές της Κορυτσάς και του Αργυροκάστρου, συμπεριλαμβανομένων και των περιοχών του Bilisht, Kolonjë, Leskovik, Përmet, Frashër, Skrapar, Opar, Tepelenë and Kurvelesh have been είχαν καταστραφεί… χωριά είχαν καεί ολόκληρα, χιλιάδες αντρών, γυναικών και παιδιών είχαν βασανιστεί, και μερικές χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους (πολλοί από τους οποίους πέθαναν από την πείνα στην Αυλώνα). Σε πολλά χωριά οι άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί, για παράδειγμα έξι άντρες και τρεις γυναίκες κάηκαν ζωντανοί στη Graca, νοτιοανατολικά της Κορυτσάς, στις 5 Απριλίου του 1914, και τέσσερις άντρες και τέσσερις γυναίκες στην Starjë κοντά στην Kolonjë, νότια της Κορυτσάς, στις 30 Απριλίου 1914. Οι Έλληνες διέπραξαν σφαγές και αλλού, όπως στην Kodra… 144 χωριά κάηκαν ολοσχερώς από τους Έλληνες… Στις 25 Απριλίου, οι Έλληνες εκκένωσαν το Τεπελένι και στις 26 Απριλίου οι χωροφύλακες μας μπήκαν στην πόλη. Την ίδια μέρα, Έλληνες άτακτοι επιτέθηκαν στην πόλη ανεπιτυχώς. Σύμφωνα με δύο χριστιανούς, τους Kote Peçi και Dhame Kole Pestani, ανάμεσα στους επιτηθέμενους υπήρχαν και 300 Έλληνες στρατιώτες, με τους αξιωματικούς τους, τον Σακελλάριο και…Μετά την επίθεση εκείνη την ημέρα, οι άτακτοι μπήκαν στο χωριό Kodra, απ’ όπου πυροβολούσαν στο Τεπελένι με ένα κανόνι και πολυβόλα. Στις 26 Απριλίου, αυτός ο Σακελλάριος πήγε με τους στρατιώτες του στη Hormova. Εκεί, άρπαξε με τη βία 40 κατοίκους τους οποίους οδήγησε ως αιχμαλώτους στην Kodra. Πολλοί από αυτούς που κατάφεραν και δραπέτευσαν στο Τεπελένι, έδωσαν περιγραφές αυτού του άντρα, αναγνωρίζοντας τον. Στις 28 Απριλίου, ένα απόσπασμα στάλθηκε ξανά από την Kodra στη Hormovë. Αυτή τη φορά, είχαν μια λίστα με τα ονόματα των κατοίκων, και πήραν 45 από αυτούς μαζί τους στην Kodra. Τελικά, στις 29 Απριλίου, για Τρίτη φορά, ένα απόσπασμα έφτασε στη Hormova και μάζεψαν όλους τους άντρες που μπόρεσαν να βρουν. Μόνο 16 άντρες, τώρα στο Τεπελένι, μπόρεσαν να το σκάσουν. Εκείνο το απόγευμα, οι Έλληνες άτακτοι άφησαν την Kodra φεύγοντας προς το Labovë. Πριν την αναχώρηση τους, έσφαξαν όλους τους αιχμαλώτους, ανάμεσα στους οποίους ήταν πέντε άντρες απ’ το Salari, και πέντε άντρες απ’ το Luzat. Οι κραυγές τους ακούγονταν μέχρι το Dragot, προς την κατεύθυνση του Beçisht και του Luzat, όπως και οι πυροβολισμοί…». (Lumo Skendo (Mid’hat bey Frashëri), "L’Affaire de l’Epire: le martyre d’un people", (Sofia: L’Indépendance Albanaise, 1915), p. 48 - Translated from the French by Robert Elsie.)
ΔιαγραφήΣήμερα στο χωριό αυτό υπάρχει ένα μνημείο, όπου είναι χαραγμένα τα ονόματα των θυμάτων. Πολλά όμως ήταν τα χωριά που έκαψε ο ελληνικός στρατός και οι άτακτοι που τους ακολουθούσαν.
Τα χωριά στον καζά του Αργυροκάστρου (Gjirokastër) και του Kurvelesh, που κάηκαν από τους Έλληνες, ήταν: Fterë, Lekdush, Progonat, Nivicë, Vergo, Zhulat, Kuç, Borsh, Palavli, Kalasë, Kallarat, Konguc, Kolonjë (Labëria), Picar, Sasaj, Golem, Gusmar, Tatzat, Bolena, Reçin, Kopaçe, Çoraj, Shtepëz, Kardhiq, Plesat, Prongji, Dorza, Fushëbardhë.
ΔιαγραφήΤα χωριά στον καζά του Τεπελενίου (Tepelenë) ήταν: Luzat, Dukaj, Dragot, Dams, Mezhgoran, Salari, Mërthinjë, Potgoran, Kiçok, Arza, Toskamartalloz, Shelq, Turan, Marican, Bënjë, Kashisht, Bençë, Hormovë, Bubës, Beçisht, Veliqjot, Melçan, Vasjar, Memaliaj.
Τα χωριά στον καζά της Πρεμετής (Përmet) ήταν: Pavar, Zavalan, Këlcyrë (Klisura), Gerpska, Vinokash, Benjëza, Përmet, Ogren, Virtenig, Markat, Vëlusha, Qafë, Manubas, Prishtë, Panarit, Bistrovicë, Alipostevan, Rodina, Bagri, Brezhdan, Kurtez, Frashër, Rriban, Varibop, Mirasllavica, Çepan, Zhepovë.
Τα χωριά στον καζά του Σκραπάρ (Skrapar) ήταν: Malind, Seropull, Navaricë, Sevran, Topojan, Tolari, Kajca, Mazhan, Pale, Rodiq, Fratar, Qeshibesh, Koprenckë, Backë, Gjergjovë, Vëlusha.
Τα χωριά στον καζά της Κορυτσάς (Korçë) είναι: Panarit, Floq, Trebicka, Selenicë, Taç i poshtëm, Taç i sipërm, Leskovec, Muzhaka, Qafzez, Kreshovë, Malinat, Kakosh, Muzenckë, Kalltan.
Τα χωριά στον καζά Κολόνιας (Kolonjë) ήταν: Qinam, Qytezë, Raja, Bejan, Gjonç, Mesar, Skorovod, Lencka, Barmash, Qesaraka, Ersekë, Selenicë, Psar, Lubonjë, Starjë, Gostivisht, Luaras, Pacomit.
Τα χωριά στον καζά του Leskovik ήταν: Shalës, Kocka, Leskovik, Peshtan, Radan, Radat, Novosela, Bejkovë, Kagjinas, Hoseçka, Vërpska, Leshnjë, Poda, Koronë κ.α.
Ο W. A. Fox-Strangways, Βρετανός προξενικός υπάλληλος, σε αναφορά του από το Δυρράχιο στις 15 Ιουλίου 1914 προς τον Harry Lamb, Βρετανό αντιπρόσωπο στην Διεθνή Αποστολή Ελέγχου (International Control Commission), κατέγραψε τα εξής: «Οι Έλληνες από άκρη σ’ άκρη βοηθήθηκαν από τακτικούς (στρατιώτες). Έσφαξαν, λίγο-πολύ, οποιονδήποτε συναντούσαν – άντρες, γυναίκες και παιδιά. Μερικοί από τους πρόσφυγες σκότωσαν τα παιδιά και τις γυναίκες τους, παρά να τους αφήσουν να πέσουν στα χέρια των Ελλήνων…Ο αριθμός των προσφύγων απ’ τις κατεχόμενες περιοχές εκτιμάται σε από 60.000 μέχρι 100.000.»
ΔιαγραφήΗ Miss Edith Durham, σε αναφορά της από το Δυρράχιο στις 15 Ιουλίου 1914 προς τον Harry Lamb, κατάγραψε: «…έφτασαν μερικές οικογένειες από το Leskovik και την Kolonia. Τους επισκέφτηκα - ή τους περισσότερους απ’ ότι πιστεύω. Έδωσαν πολύ άσχημες αναφορές, ότι είδαν χωριά στις φλόγες και ότι στο Skrapar πολλοί από τους πρόσφυγες πιάστηκαν καθ’ οδόν από τους Έλληνες και σφάχτηκαν. Αλλά δεν μπορώ να έχω ακριβείς αριθμούς. Προσωπικά, δεν έχω συναντήσει πέρα από 2000 το λιγότερο. Αλλά ο Tsilka δήλωσε ότι δόθηκε αρωγή σε 7613, αλλά πολλοί από αυτούς βρίσκονται τώρα σε σπίτια στην πόλη. Αυτοί που είναι για περισσότερη λύπηση είναι το τσούρμο από τους αγνούς πατριώτες απ’ την Κορυτσά που είναι σε μεγάλη δυσφορία. Πολλοί έχουν δουλέψει σκληρά για χρόνια για το εθνικό τους ζήτημα και έχασαν τα περισσότερα απ’ τα υπάρχοντα τους. Οι κάτοικοι της Backë, ένα χωριό κοντά στο Skrapar, λέγεται ότι σφάχτηκαν όλοι, και είναι πολύ πιθανόν επειδή ήταν ανθέλληνες. Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες, που τώρα έχουν καταλάβει όλες τις περιοχές κάτω από τα δέντρα εδώ, είναι αυτοί που κάηκαν τα σπίτια τους τον Απρίλιο από τους Έλληνες, και νωρίτερα, και αυτοί που τράπηκαν σε φυγή με τους Κορυτσαίους…»
Και οι δύο αυτές αναφορές (και πολλές άλλες) είναι καταγεγραμμένες στα βρετανικά αρχεία του Foreign Office. (British Foreign Office document, preserved in the National Archives in London (F.O.371-1895).)
Ο δημοσιογράφος και ακτιβιστής Kristo Anastas Dako (1878-1941) μετανάστευσε στις Η.Π.Α. από την Κορυτσά (Korçë) το 1907. Το 1913 έγινε πρόεδρος της εκεί οργάνωσης Αλβανών μεταναστών, Vatra, και εξέδιδε το εβδομαδιαίο έντυπο της από τη Βοστώνη, το “Dielli”. Έγραψε πολλά σχολικά βιβλία και βιβλία ιστορίας, όπως τα “Cilët janë Shqipëtarët” (Ποιοι είναι οι Αλβανοί), που εκδόθηκε στο Μοναστήρι (Monastir) το 1911, το “Albanian, the Master Key to the Near East” που εκδόθηκε στη Βοστώνη το 1919, το “Shënime historike nga jeta dhe veprat e Nalt Madhërisë së tij Zogu i parë Mbreti i Shqiptarvet” (Ιστορικές Σημειώσεις από τη Ζωή και τα Έργα του Μεγαλοιώτατου, Ζόγου του Πρώτου, Βασιλιά των Αλβανών), που εκδόθηκε στα Τίρανα (Tiranë) το 1937, και άλλα. Το 1914, πριν ακόμα το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, επέστρεψε στην Κορυτσά. Λίγο καιρό αργότερα οι Έλληνες κατέλαβαν την πόλη και τον νότο της Αλβανίας, καίγοντας και σκοτώνοντας και κάνοντας άλλα αποτρόπαια εγκλήματα. Εκείνος και η σύζυγος του, η Sevasti Qiriazi-Dako (1871-1949), κατέφυγαν στη Ρουμανία.
ΔιαγραφήΟ Dako έστειλε στις 21 Μαίου 1914 μία αναφορά για όσα πρόλαβε να καταγράψει, στον Aubrey Herbert (1880-1923), αρχή της Αλβανικής Επιτροπής στο Λονδίνο. Στην αναφορά του αυτή καταγράφη το τι συνέβη κατά περιοχές.
Για την περιοχή της Κολόνιας (Kolonjë) ο Ντάκο λέει ότι στο μουσουλμανικό χωριό Qinam, 55 σπίτια κάηκαν. Ο Murat Zulfo 60 ετών δολοφονήθηκε. Η ανηψιά του 21 ετών, αφού αντέδρασε, της έκοψαν τον λαιμό. Στη Σελενίτσα (Selenicë), όπου 50 σπίτια ήταν μουσουλμανικά και 10 χριστιανικά, οι Έλληνες έκαψαν όλα τα σπίτια των μουσουλμάνων, εκτός από τέσσερα. Ο χριστιανικός πληθυσμός του χωριού εκδιώχθηκε. Όσοι αρνήθηκαν να φύγουν, δολοφονήθηκαν.
ΔιαγραφήΗ Zubide Adhem, 40 ετών, και ο Dube Lice Ciko, 75 ετών από την Starjë, δολοφονήθηκαν μέσα στα σπίτια τους. Επίσης, πέντε παιδιά από το χωριό από τότε αγνοούνται. Στο Bezhan, αλβανικό χριστιανικό χωριό, οι κάτοικοι εγκατέλειψαν το χωριό εκδιωγμένοι από τον ελληνικό στρατό. Έμειναν στο χωριό μόνο ελάχιστοι από τους κατοίκους, τρεις οικογένειες και είκοσι ηλικιωμένες γυναίκες. Ο Lazi Dede, ο αδερφός του και ένας άλλος άντρας που αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν το χωριό, δολοφονήθηκαν και τους έκοψαν κομματάκια. Επίσης, δολοφονήθηκαν τρεις γυναίκες και τέσσερα παιδιά, αγνώστων στοιχείων. Στη Zgorovoda με 38 σπίτια, 28 από αυτά χριστιανικά και 10 μουσουλμανικά, τα μουσουλμανικά σπίτια κάηκαν, ενώ ο χριστιανικός πληθυσμός εξαναγκάστηκε σε φυγή. Ένας χριστιανός 55 ετών που αρνήθηκε να εγκαταλείψει το χωριό και 2 μουσουλμάνοι, ο Iljas Maliq, 40 ετών, και ο Nuri Abedin, 25 ετών, σφάχτηκαν.
Στη Starjë, μουσουλμανικό χωριό με 120 σπίτια, κάηκαν τα 100 από αυτά. Η Sadije Lako, 65 ετών, ο Hasan Mustafa, 60 ετών, ο Qinam Iljas, 55 ετών, η σύζυγος του 45 ετών, και η κόρη τους 7 ετών, ο Rexhep Iljas 58 ετών, αδερφός του Qinam Iljas, ο Shaban Latif 40 ετών και η σύζυγος του 35 ετών, οι τρεις κόρες τους, η μία 12 ή άλλη 10 και η άλλη 8 ετών, και ο γιος τους 6 ετών, ο Fejzi Meko 65 ετών, η Lily Ysufi 35 ετών, διανοητικά καθυστερημένη, ο Çaush Beko 45 ετών, δολοφονήθηκαν. Οι δύο κόρες του Çaush Beko, η μία 16 και η άλλη 14 ετών, αγνοούνται.
Παρομοια γεγονόταν έγιναν και στα χωριά Psar, Kodras, Taç i poshtëm, Taç i sipërm, Prodan, Leshnjë, Barmash, Kagjinas, Novoselë, Sanjollas, Radimisht, Kamnik, Benjeza, Rajani, Mesichka, Kurtesi, Orgocka, Lencka, Zharkani, Kardhiq, Zagari, κ.α. Ο Hasan Lulo, 50 ετών, και η μητέρα του 70 ετών, από το Taç i sipërm, η Satliane Kapo, 60 ετών, και ο γιος της Bahtiar Kapo, 25 ετών, από την Qesaraka, σφάχτηκαν.
Παρόμοια συνέβησαν και στα χωριά του Λεσκοβικίου (Leskovik) και του Μπιλίστ (Bilisht). Στο χωριό Nikolicë, ο Keza Mahmut, 47 ετών, ο Hysen Nikolicë, 50 ετών, η Shaban Djelo, 10 ετών, ο Abdul Djelo, 50 years old, και ο γιος του 4 ετών, δολοφονήθηκαν. Την ώρα μάλιστα που προσπαθούσαν να ξεφύγουν, δολοφνήθηκαν η Batiat Coce, 16 ετών, η Ghulisha Airo Bey, 50 ετών, η Zanipe Feim Bey, 40 ετών, η Qani Bato Bey, 15 ετών, η Nazime Abdul, 40 ετών αλλά και ο γιος της 10 ετών και η νεογέννητη κόρη της, μόλις 40 ημερών, δολοφονήθηκαν. Επίσης, τραυμάτισαν τη Shnike Ismail, 70 ετών κ.α.
Τα ίδια έγιναν και σε χωριά της Πρεμετής (Përmet) και του Σκραπάρ (Skrapar). Στο χωριό Kodra, που σήμερα ανήκει στον νομό Τεπελενίου (rrethi i Tepelenës), οι Έλληνες στρατιώτες προσκάλεσαν όλους τους κατοίκους, άντρες, γυναίκες και παιδιά, να συγκεντρωθούν στην ορθόδοξη εκκλησία χωριού. Όταν συγκεντρώθηκαν όλοι, 230 στον αριθμό, οι Έλληνες αξιωματικοί έδωσαν διαταγή στους στρατιώτες να ανοίξουν πυρ με τα πολυβόλα. Όλοι δολοφονήθηκαν, τους έκοψαν τα κεφάλια και τα κρέμασαν στους τοίχους. Ο Στρατηγός De Veer της Ολλανδικής Αποστολής πήγε ο ίδιος του σ’ αυτό το χωριό, και κατέγραψε αυτό το απαίσιο γεγονός.
Η αναφορά αυτή του Kristo Dako βρίσκεται καταγεγραμμένη στο Somerset Heritage Centre, στο Taunton της Μεγάλης Βρετανίας.
W. A. Fox-Strangways, Βρετανός προξενικός υπάλληλος, σε αναφορά του από το Δυρράχιο στις 15 Ιουλίου 1914 προς τον Harry Lamb, Βρετανό αντιπρόσωπο στην Διεθνή Αποστολή Ελέγχου (International Control Commission), κατέγραψε τα εξής: «Οι Έλληνες από άκρη σ’ άκρη βοηθήθηκαν από τακτικούς (στρατιώτες). Έσφαξαν, λίγο-πολύ, οποιονδήποτε συναντούσαν – άντρες, γυναίκες και παιδιά. Μερικοί από τους πρόσφυγες σκότωσαν τα παιδιά και τις γυναίκες τους, παρά να τους αφήσουν να πέσουν στα χέρια των Ελλήνων…Ο αριθμός των προσφύγων απ’ τις κατεχόμενες περιοχές εκτιμάται σε από 60.000 μέχρι 100.000.»
ΔιαγραφήTI NA ΠEI Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ;;....ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΑ ΕΣΤΕΙΛΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΕΙ ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ...ΜΑ ΓΙΑΤΙ ''''100000 ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΦΥΓΑΝΕ ΒΟΡΕΙΟΤΕΡΑ'' ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ...
ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΤΕ
Στο χωριό Kodra, που σήμερα ανήκει στον νομό Τεπελενίου (rrethi i Tepelenës), οι Έλληνες στρατιώτες προσκάλεσαν όλους τους κατοίκους, άντρες, γυναίκες και παιδιά, να συγκεντρωθούν στην ορθόδοξη εκκλησία χωριού. Όταν συγκεντρώθηκαν όλοι, 230 στον αριθμό, οι Έλληνες αξιωματικοί έδωσαν διαταγή στους στρατιώτες να ανοίξουν πυρ με τα πολυβόλα. Όλοι δολοφονήθηκαν, τους έκοψαν τα κεφάλια και τα κρέμασαν στους τοίχους. Ο Στρατηγός De Veer της Ολλανδικής Αποστολής πήγε ο ίδιος του σ’ αυτό το χωριό, και κατέγραψε αυτό το απαίσιο γεγονός.
ΔιαγραφήΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ
Στις 28 Απριλίου, ένα απόσπασμα στάλθηκε ξανά από την Kodra στη Hormovë. Αυτή τη φορά, είχαν μια λίστα με τα ονόματα των κατοίκων, και πήραν 45 από αυτούς μαζί τους στην Kodra. Τελικά, στις 29 Απριλίου, για Τρίτη φορά, ένα απόσπασμα έφτασε στη Hormova και μάζεψαν όλους τους άντρες που μπόρεσαν να βρουν. Μόνο 16 άντρες, τώρα στο Τεπελένι, μπόρεσαν να το σκάσουν. Εκείνο το απόγευμα, οι Έλληνες άτακτοι άφησαν την Kodra φεύγοντας προς το Labovë. Πριν την αναχώρηση τους, έσφαξαν όλους τους αιχμαλώτους, ανάμεσα στους οποίους ήταν πέντε άντρες απ’ το Salari, και πέντε άντρες απ’ το Luzat. Οι κραυγές τους ακούγονταν μέχρι το Dragot, προς την κατεύθυνση του Beçisht και του Luzat, όπως και οι πυροβολισμοί…
ΛΙΓΟ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΑΤΑ ΟΣΑ ΛΕΣ...ΤΗ ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΧΟΡΜΟΒΙΤΕΣ ΑΡΑ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ....
ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΣ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΣΩΣΤΟΤΕΡΗ...ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΗ ΓΡΑΦΕΙ ΟΛΛΑΝΔΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑΝΕ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ... ΟΠΟΤΕ ΕΓΡΑΦΕ ΟΤΙ ΤΟΝ ΣΥΝΕΦΕΡΕ
Οι κάτοικοι της Backë, ένα χωριό κοντά στο Skrapar, λέγεται ότι σφάχτηκαν όλοι, και είναι πολύ πιθανόν επειδή ήταν ανθέλληνες.
Διαγραφή'''ΛΕΓΕΤΑΙ''' ΛΕΕΙ ΑΡΑ ΠΑΙΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΙ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ Η ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ...ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΛΕΕΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ;;;;....ΚΑΨΙΜΟ ΧΩΡΙΩΝ ΒΙΑΣΝΟΙ ΣΦΑΓΕΣΚΛΠ;;;
ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΕΝΝΟΕΙ ΑΥΤΑ ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΝΑ ΠΕΦΤΑΝΕ ΣΤΑ ΜΑΛΑΚΑ...ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΤΣΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ...ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ
"ΤΗ ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΧΟΡΜΟΒΙΤΕΣ ΑΡΑ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ...."
ΔιαγραφήΧριστιανοί ήταν οι Χορμοβίτες.
ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΧΕΙΜΑΡΙΩΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΦΤΑ ΧΩΡΙΑ [ΒΟΥΝΟ ΚΗΠΑΡΟ ΚΟΥΔΕΣΙ ΔΡΥΜΑΔΕΣ ΠΑΛΑΣΑ ΧΕΙΜΑΡΑ ΠΥΛΙΟΥΡΙ]....200 ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΜΕ ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟ ΚΑΤΕΒΗΚΑΝΕ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝΕ ΤΟ 1825 ΣΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΜΕ ΤΟ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ ΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΧΗ ΤΟ 1829...ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ....ΕΚΕΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗΓΙΑ ΤΟΥ ΥΨΗΛΑΝΤΗ [ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ] ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ , ΤΩΝ ΝΤΟΠΙΩΝ ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ ΤΗΣ ΘΗΒΑΣ,ΤΩΝ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΩΝ, ΤΗΣ ΙΩΝΙΚΗΣ ΦΑΛΛΑΓΓΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΦΑΛΛΑΓΓΑΣ ΚΛΠ ΚΠΛ.....
ΑπάντησηΔιαγραφή«Μερικές ημέρες ύστερα από την άφιξή μας στο χωριό αυτό, παρουσιάσθηκε στον Μαυροκορδάτο ο Σπυρομίλιος, με ένα σώμα από 200 Χιμαριότες, πού είχαν την πιό πολεμοχαρή εμφάνιση μέσα σε όλον τον στρατό. ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ, γιατί το ντυσιμό τους και η γλώσσα τους είναι εντελώς αλβανικά, αλλά παρ’ όλο πού η θρησκεία τους είναι ελληνική (χριστιανική), δεν καταλαβαίνουν ούτε λέξη ελληνική.» έγραψε ο προσωπικός γιατρός του Λόρδου Βύρωνα που έζησε τα γεγονότα από "μέσα". (Julius Millingen, Memoirs of the affairs of Greece, London 1831, p. 208-209)
ΔιαγραφήΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΕΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΚΑΤΕΦΘΑΣΑΝ ΔΙΩΓΜΕΝΟΙ-ΔΙΑΚΟΝΙΑΡΗΔΕΣ-ΜΑΥΡΟΦΟΡΕΜΕΝΟΙ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΕΣ ΚΑΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΜΩΡΙΑ [ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΣΟΣ ]....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΚΕΙ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΑΝ ΤΗΝ '''' ΙΩΝΙΚΗ ΦΑΛΛΑΓΓΑ''''
ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΙ ΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ''''ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΦΑΛΛΑΓΓΑ'''
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΤΗ ΛΕΓΟΜΕΝΗ '''ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ''''
Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΙΩΝΙΚΗΣ ΦΑΛΛΑΓΓΑΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΕΤΕΘΗΣΑΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΤΟΥ ΝΙΚΗΤΑΡΑ TON ΟΠΟΙΟ ΕΚΤΙΜΟΥΣΑΝΕ....
Στα μέσα Ιουνίου του 1822 ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης και ο Ιωάννης Ραζηκότσικας, με δύναμη 500 ανδρών από τη Μάνη και το Μεσολόγγι, αποβιβάστηκαν στις ηπειρωτικές ακτές, με εντολή του Προέδρου του Εκτελεστικού (πρωθυπουργού) Αλεξάνδρου Μαυροκορδάτου. Αποστολή τους ήταν να ενισχύσουν τους στενά πολιορκούμενους στην Κιάφα Σουλιώτες. Τους μετέφεραν από το Μεσολόγγι υδραίικα πλοία, με επικεφαλής τον Νικόλαο Βώκο-Μιαουλη...
ΑπάντησηΔιαγραφής. Την άφιξη Μαυρομιχάλη στη Σπλάντζα δεν ήταν δυνατό να μην την πληροφορηθούν και οι Οθωμανοί πασάδες. Ανησύχησαν σφόδρα από την πιθανότητα οι Έλληνες επαναστάτες να αποκτήσουν προγεφύρωμα στη Σπλάντζα κι έτσι να δυσκολέψουν τον αγώνα τους εναντίον των Σουλιωτών. Έκριναν, λοιπόν, ότι θα έπρεπε να αναληφθεί στρατιωτική δράση και αποφάσισαν να αποσταλεί δύναμη εκ τριών χιλιάδων Τουρκαλβανών και Τσάμηδων, με επικεφαλής τον Μουσταφάμπεη, παλιό Κεχαγιάμπεη της Πελοποννήσου, ο οποίος είχε αιχμαλωτισθεί κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821) και στη συνέχεια είχε αφεθεί ελεύθερος.
Μία ώρα πριν από την ανατολή του ηλίου άρχισε η τουρκική επίθεση, σύμφωνα με το σχέδιο του Μουσταφάμπεη, που πίστευε ότι οι Έλληνες θα είναι ανοργάνωτοι και η αναμέτρηση θα ήταν ένας περίπατος για τους άνδρες του. Έπεσε έξω στους υπολογισμούς του, μόλις διαπίστωσε τα πρόχειρα οχυρωματικά έργα και την ετοιμότητα των ανδρών του Πάνου. Τότε διέταξε τους στρατιώτες του να αρχίσουν να πυροβολούν. Και πάλι για κακή του τύχη, τα όπλα των ανδρών του δεν εκπυρσοκρότησαν κατά το ένα τρίτο, επειδή η πυρίτιδα είχε διαβρωθεί από την υγρασία.
Οι Έλληνες απάντησαν στους πυροβολισμούς με επιτυχία, έχοντας τους Τουρκαλβανούς ακάλυπτους. Οι Μανιάτες βρίσκονταν σε ικανή απόσταση και δεν ενεπλάκησαν στα πρώτα στάδια της μάχης. Όμως, ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης δεν μπορούσε να παραμείνει αδρανής. Σπεύδοντας να βοηθήσει τους Σουλιώτες του Πάνου βρέθηκε ξαφνικά μπροστά στον Μουσταφάμπεη, που προσπαθούσε να εμψυχώσει τους άνδρες του. Οι δύο άνδρες, παλιοί γνώριμοι από την πολιορκία της Τριπολιτσάς, αιφνιδιάστηκαν από την απρόσμενη συνάντηση. Γρήγορα ανέκτησαν την αυτοκυριαρχία τους και άρχισαν τις μεταξύ τους λεκτικές προσκλήσεις
Οι Τούρκοι οπισθοχώρησαν, το ίδιο έπραξαν και οι Έλληνες. Η τρίωρη μάχη είχε λήξει χωρίς νικητή. Οι απώλειες για μεν τους Τούρκους ήταν 43 νεκροί και πέντε αιχμάλωτοι και για τους Έλληνες μόλις τρεις νεκροί. Οι Μανιάτες, αφού σκότωσαν τους πέντε αιχμαλώτους για να εκδικηθούν την απώλεια του Μαυρομιχάλη, επιβιβάσθηκαν στα πλοία τους και αναχώρησαν για το Μεσολόγγι με τον νεκρό αρχηγού τους.
Την ίδια ημέρα (4 Ιουλίου 1822) οι ελληνικές δυνάμεις υπέστησαν δεινή ήττα σε μια άλλη πιο σημαντική μάχη στο Πέτα της Άρτας. Έτσι, σε συνδυασμό με τη μάχη της Σπλάντζας, η ελληνική εκστρατεία στην Ήπειρο σημείωσε παταγώδη αποτυχία. Οι Σουλιώτες μετ’ ολίγον συνθηκολόγησαν με τους Οθωμανούς κι εγκατέλειψαν το Σούλι για τα Επτάνησα. Έτσι, έμεινε ανοιχτός ο δρόμος για την κάθοδο των Οθωμανών προς την Πελοπόννησο, εξέλιξη που θα έθετε σε κίνδυνο την Ελληνική Επανάσταση
ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΤΟ ΟΤΙ ΥΠΗΡΞΑΤΕ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΩΣ ΟΘΩΜΑΝΟΙ ΜΠΕΗΔΕΣ ΚΑΙ ΑΓΑΔΕΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ ΚΑΙ ΑΡΑ ΥΠΗΡΞΕ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΥΠΟ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΞΑΤΕ ΑΠΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ[ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ] ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑΞΑΤΕ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ ΚΑΙ ΜΕΙΝΑΤΕ ΓΝΩΣΤΟΙ ΩΣ ΜΠΕΗΔΕΣ ΚΑΙ ΑΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΑΣ ΔΙΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ.....ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΕΙΧΑΤΕ ΑΠΟΙΚΙΣΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ ΒΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΤΑΥΓΕΤΟΥ ΣΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΒΑΡΔΟΥΝΟΧΩΡΙΑ...ΣΑΣ ΒΑΛΑΝΕ ΕΚΕΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΩΣ ΑΝΤΙΒΑΡΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΥΣ ΜΑΝΙΑΤΕΣ.....ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΑΣ ΔΙΝΕΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ....'''''''''ΑΛΒΑΝΙΚΟ''''''''' ΤΑΥΓΕΤΟ.....ΟΥΤΕ ΒΕΒΑΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΑΠΟΙΚΗΣΑΤΕ 3 ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ ... ΤΟΝ ΛΑΛΑ ΤΗΝ ΖΑΧΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΟΥΝΔΡΑΖΑ......ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ Η ΗΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ..'''''.ΑΥΤΟΧΘΟΝΟ ΙΛΛΥΡΙΟΠΕΛΑΣΓΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ'''''.....ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ.....ΑΠΟΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΑΠΟΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΤΑΥΓΕΤΟ ΑΠΟΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΣΟΥ..........ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ Ο ΛΑΛΑΣ ΗΤΑΝ Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ....ΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΩΝ ΛΑΛΑΙΩΝ ΤΟΥΡΚΟΑΛΒΑΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ 1821......
ΑπάντησηΔιαγραφήΙμπραήμ Λαλαίος, Πελοποννήσιος Τουρκαλβανός έδρασε στο Λάλα και την Πάτρα
Χάντζος Λαλαίος, Πελοποννήσιος Τουρκαλβανός έδρασε στο Λάλα την Πάτρα
Τζαφέρ Φειδάς, Λαλαίος Τουρκαλβανός έδρασε το 1821.
Νεφέζης Καραχούσος, Λαλαίος Τουρκαλβανός σκοτώθηκε το 1821.
Μουσταφάς Χάτζος, Λαλαίος Τουρκαλβανός σκοτώθηκε το 1821.
Μπέικος Κεχαγιάς, Τουρκαλβανός διαπραγματευτής των Λαλαίων.
Κουτσοραίπ Αγάς, Λαλαιος Τουρκαλβανός έδρασε το 1821.
Ρουμπής Βαρδουνιώτης, Πελοποννήσιος Τουρκαλβανός έδρασε στην πολιορκία της Τριπολιτσάς.
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΛΑΙΟΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΡΔΟΥΝΟΧΩΡΙΑ ΤΟΥ ΤΑΥΓΕΤΟΥ
ΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΩΝ ΤΣΑΜΗΔΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ 1821...ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ......
ΑπάντησηΔιαγραφήΜωχάμετ Νταλιάνης, Τουρκαλβανός οπλαρχηγός από την Κονίσπολη της Αλβανιας, έδρασε στην Ήπειρο το 1821.
Ισλάμ Πρόνιος, Τουρκαλβανός οπλαρχηγός από την Παραμυθιά Θεσπρωτιας, έδρασε στην Ήπειρο το 1821.
Μπάλιο Χούσος, Τουρκαλβανός οπλαρχηγός από το Μαργαρίτι Θεσπρωτιας, έδρασε στην Ήπειρο το 1821.
Χασάν Χούσος, Τουρκαλβανός οπλαρχηγός από το Μαργαρίτι, έδρασε στην Ήπειρο το 1821.
Ζενές Τσάπαρης, Αλβανοτσάμης οπλαρχηγός έδρασε στην Πάργα το 1821.
Βεκούτ Γαρδίκης, Τουρκαλβανός οπλαρχηγός πολέμησε στην Πλάκα της Ηπείρου το 1821απο το Γαρδικι το τελευταιο χωριο τουρκοτσαμηδων προς νοτο τησ Θεσπρωτιας.....
Χασάν Τσάπαρης, Αλβανοτσάμης οπλαρχηγός από το Φανάρι της Ηπείρου έδρασε το 1821
Αχμέτ μπέης Δέμος, από τους Φιλιάτες Θεσπρωτιας, Αλβανός μισθοφόρος στην Τριπολιτσά το 1821 .....
ΝΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ Ο ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ.......
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μουσταφά πασσάς βεζύρης τής Σκόδρας υποσχεθείς εις τόν σουλτάνον ότι θέλει εκστρατεύσει κατά τής Ελλάδος, ήρχισε νά στρατολογή εις τάς επαρχίας τής Αλβανίας καί συσσωματωθείς έλαβε τόν δρόμον τής κάτω Μακεδονίας πρός τήν Θεσσαλίαν. Διαδοθείσης τής φήμης ότι ο πασσάς τής Σκόδρας εκστρατεύει κατά τής Ελλάδος παραχρήμα διεδόθη εφ' όλων τών Οθωμανών τής ευρωπαϊκής Τουρκίας η είδησις αύτη καί ήρχισεν ένας αλλαλαγμός χαράς, διότι άπαντες επίστευον μετά πολλής πεποιθήσεως, ότι εκστρατεύοντος τού πασσά τής Σκόδρας κατά τής Ελλάδος, βεβαίως αύτη τετέλεσται, διότι εάν οι Έλληνες απειθήσωσι καί δέν υποταχθώσιν, ο ήρως ούτος θέλει απεράσει όλους αυτούς εν στόματι μαχαίρας.
Περί τά μέσα τού Ιουλίου 1823 ο Μουσταφά πασσάς έφθασεν εις Τρίκαλα τής Θεσσαλίας ένθα επεθεώρησε καί συνεκέντρωσε τόν στρατόν του συγκείμενον ως επί τό πλείστον από πολίτας Σκοδριανούς [Αλβανους της Σκονδρας] καί από τούς ορεινούς Λατίνους (καθολικούς Αλβανους) τής Λέσνιας καθώς καί από τά μικρά πασαλίκια τής Γκεκαριάς, Ιπέκα, Πίσδενα, Ιάκωβα, Βράννα, Ντίμπρα, Όχριδα, Ελμπάσανη καί λοιπά καί από Αλβανούς, όλος δέ ο αριθμός ούτος ήτο περί τάς είκοσι χιλιάδας.
ΑΡΑ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝΤΑΝ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΑΛΒΑΝΙΑ...ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΣΚΟΝΔΡΑΣ, ΔΙΑΚΟΒΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΣΟΒΟΥ,ΝΤΙΜΠΡΑΣ, ΕΛΜΠΑΣΑΝΙ ΟΧΡΙΔΑ ΚΛΠΚΛΠ
H φάρα των Μποτσαραίων κατάγεται από την βόρεια Αλβανία και είχαν στενή σύνδεση με την οικογένεια του Καστριότι. Μαζί με την σπουδαία φάρα τον Καστριότι γύρω από το τέλος του 14ου αιώνα κατέβηκαν στην περίφημη τότε πόλη της Kρούγια (ιδιαίτερα γνωστή για την αντοχή της σε τρεις Οθωμανικές πολιορκίες για 25 χρόνια, σε έναν πόλεμο ασύμμετρο σε νούμερα και μέτρα).
ΔιαγραφήΜετά τον θάνατο του Σκεντέρμπεη (Μάρτιος 1467), ο απόγονος της φάρας τον Μποτσαραίων, ο Γκιον Μποτσάρι, σκοτώνει κάποιον σε μονομαχία. Σύμφωνα με το έθιμο των Αρμπερ (προγώνων των Αρβανιτών και τον σημερινών Αλβανών), η οικογένεια του νεκρού έπρεπε να ζητήσει εκδίκηση, αλλά δεν το κάνουν για κάποιο λόγο. Έτσι οι Μποτσαραίοι αναγκάστηκαν να τραβήξουν προς τα νότια και τελικά μετά από συμφωνία με τους ηγέτες της Κανίνα, η οποία ήταν τότε ένα μεσαιωνικό οικοδόμημα σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από 5 χιλιόμετρα από την σημερινή πόλη της Αυλώνα, κατέβηκαν στο Tragjas, όπου ακόμα και σήμερα υπάρχουν απόγονοι της οικογένειας των Μποτσαραίων.
Οι Μποτσαραίοι χτίσανε και το δικό τους κάστρο στον τόπο αυτό γύρω στο έτος 1471, που υπάρχει ακόμα και σήμερα και λέγεται Kalaja e Gjon Boçarit. Μετά το 1700, το κάστρο τον Μποτσαρέων άρχιζε να νιώθει το βάρος του πολέμου όλο και πιο μεγάλο. Είναι τότε που οι πρόγονοι του Μάρκου Μποτσάρι (Μάρκου Μπότσαρη), αποφάσισαν να αφήσουν το Tragjas και την υπόληπη φάρα τους εκεί και να κατέβουν προς τα νότια και αργότερα προς το Σούλι και να απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματα ως παρακλάδι μιας μεγάλης φάρας που ήταν.
Από δω και πέρα τα πράγματα για τη φάρα αυτή Γκέγκηδων είναι γνωστά. Ίσως αναμίχθηκαν στη Δράγανη με Βλάχους ίσως και όχι. Kάνοντας αναζητήση (SEARCH) στο Google Earth: 'Kalaja e Gjon Boçarit', θα σας βγάλει στο σημείο όπου βρίσκεται ακόμη και σήμερα το κάστρο του Gjon Boçari κοντά στο χωριό Tragjasi i Vjetër.
«Αμέσως μετά την άφιξη μου, ο Νότης Μπότσαρης με παρουσίασε στον ανιψιό του, τον Κώστα, αδερφό του πασίγνωστου Μάρκου, αλλά τόσο κατώτερος εκείνου από κάθε άποψη, που δύσκολα θα μπορούσε να πιστέψει κάποιος ότι είχαν τους ίδιους γονείς. Με καλωσόρισε ευγενικά , αλλά με το χαρακτηριστικό αλαζονικό τρόπο των Αλβανών, και βάλθηκε να μου δώσει κατάλλυμα και ό,τι άλλο θα χρειαζόμουν.» ("Memoirs of the Affairs of Greece", relating to Lord Byron, by Julius Millingen, London, 1831, p. 60;)
Αξίζει εδώ να ειπωθεί ότι μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, όταν βασιλιάς πλέον της Ελλάδας ήταν ο Όθωνας, στο Μεσολόγγι έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του Μάρκου Μπότσαρη. Ο ίδιος ο Όθωνας συγκινημένος έβγαλε με τα ίδια του τα χέρια από το κρανίο του Μάρκου το μοιραίο βόλι με το οποίο σκοτώθηκε ο ήρωας, μα σε λίγο, καθώς ακούει τον ρήτορα που εκφωνούσε τον επικήδειο λόγο να προσφωνεί τον Μάρκο Μπότσαρη και τους άλλους ήρωες της Επανάστασης ως «Αρβανίτες Εθνάρχες της Ελλάδος», το πρόσωπο του γεμίζει με έκπληξη. Ο Μητροπολίτης Άρτας Πορφύριος που το βλέπει, πετάει οργισμένος την ράβδο του στο χώμα και του λέει: «Ναι μεγαλειότατε, η Αλβανία εγέννησε τους Εθνάρχας του Έθνους σου.». Ο Όθωνας απέμεινε αποσβωλομένος και γυρνώντας προς τον Κώστα Μπότσαρη του έδωσε εντελώς μηχανικά την μοιραία σφαίρα. Ο Πορφύριος που νόμισε πως η κίνηση αυτή έδειχνε αποστροφή, γύρισε στον συναθροισμένο λαό και φώναξε απογοητευμένος: «Αλοίμονο στο Έθνος! Ο Βασιληάς του αγνοεί την Ιστορία του!» (Λεοντιος Λεοντιου, 'Το Αλβανικόν Ζήτημα', 1897, σελ. 45-47)
Τά μεσάνυχτα τής 8ης πρός τήν 9η Αυγούστου τού 1823, ορίστηκε νά επιτεθούν τά δύο σώματα τών Σουλιωτών, τού Μάρκου Μπότσαρη καί τού Ζυγούρη Τζαβέλα, στό αμέριμνο στρατόπεδο τών Τουρκαλβανών. Ο Μάρκος, ακριβώς τά μεσάνυκτα, όρμησε μέ τά 400 παλληκάρια του καί αφού τούς χώρισε σέ μικρές ομάδες, πρόσταξε νά ξεγυμνώσουν τά γιαταγάνια τους. Αθόρυβοι οι Σουλιώτες άρχισαν νά πετσοκόβουν τούς κοιμισμένους εχθρούς, ξεκινώντας από τούς φρουρούς. Γιά νά ξεχωρίζουν μεταξύ τους οι Σουλιώτες μέσα στό πυκνό σκοτάδι είχαν δέσει μαντήλες στό κεφάλι καί είχαν σηκώσει τά μανίκια τους. Μιλώντας αλβανικά, καθησύχαζαν όποιον Αλβανό έβρισκαν ξύπνιο, ώστε νά μήν προλάβει νά ξεσηκώσει τούς υπόλοιπους καί έτσι σχεδόν ανενόχλητοι οι Σουλιώτες έσπερναν αθόρυβα τό θάνατο στούς κοιμισμένους στρατιώτες τού Μουσταή πασά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μάρκος Μπότσαρης έψαχνε τίς σκηνές τών πασάδων καί κάθε τόσο ρωτούσε τούς συντρόφους του: "Πού είναι οι πασάδες; πού είναι οι πασάδες;". Μόλις εντόπισε τίς μεγαλοπρεπείς σκηνές μέ τίς πολύχρωμες σημαίες τής ημισελήνου, ο Μπότσαρης έδωσε εντολή στόν σαλπιγκτή νά σαλπίσει επίθεση....Μεγάλος ήταν ο πανικός τών Τουρκαλβανών καί τόν έκανε ακόμα μεγαλύτερο τό πυκνό σκοτάδι καί ο αόρατος εχθρός. Δέν ήξεραν ποιόν νά πυροβολήσουν καί από ποιόν νά φυλαχτούν μέ αποτέλεσμα νά κτυπιούνται μεταξύ τους αφου πολλοι νομιζανε οτι ηταν μια διαμαχη μεταξυ Τοσκηδων και Γκεκηδων του στρατοπεδου πραγμα συνηθες. "Είμαι ο Μάρκος Μπότσαρης καί ήρθα νά σάς ξεκάνω!". ...τοτε ακουστηκε σαν ιαχη στο στρατοπεδο των Αλβανων.....''''Ερδε Μποτσαρη''....
Ο Μάρκος, μέ τό αιματοβαμμένο σπαθί στο χέρι του, έμπαινε στίς μεγάλες σκηνές τών αξιωματικών καί σκότωνε όποιον θεωρούσε σημαντικό. Ξαφνικά τραυματίστηκε στήν κοιλιά από βόλι, αλλά εκείνος έκανε ότι δέν τό κατάλαβε καί συνέχισε απτόητος νά σπέρνει τό θάνατο στούς μουσουλμάνους εχθρούς πού τού είχαν στερήσει τήν πολυαγαπημένη του πατρίδα καί τού είχαν εξοντώσει τήν οικογένεια του στό μοναστήρι τού Σέλτσου.
Ο τραυματισμένος Μάρκος έφθασε καί στή σκηνή τού παλαιού του γνώριμου Άγο Βασιάρη. Δέν τόν σκότωσε αλλά τόν συνέλαβε καί τόν παρέδωσε στούς Σουλιώτες πού τόν ακολουθούσαν, ενώ συνέχισε νά αναζητεί τόν ίδιο τόν Μουσταή πασά. Ο Τζελαλεντίν μπέης όμως είχε προλάβει νά φυγαδεύσει τόν αρχηγό του καί οχυρώθηκε μαζί του πίσω από μία μάντρα μαζί μέ τούς σωματοφύλακές του, πυροβολώντας όποιον έρχονταν, αδιαφορώντας εάν ήταν εχθρός ή φίλος. Εν τώ μεταξύ, η σάλπιγγα πού συνέχιζε νά ηχεί καλώντας καί τήν ομάδα τού Ζυγούρη Τζαβέλα νά επιτεθεί στίς σκηνές πού ήταν συγκεντρωμένοι οι πασάδες καί οι μπέηδες, σταμάτησε ξαφνικά. Ο νεαρός σαλπιγκτής τού αρχηγού κειτόταν νεκρός από εχθρικό βόλι
. Έψαχνε τόν ίδιο τόν Αλβανό πασά τόν οποίο ήθελε νά αιχμαλωτίσει. Καί τόν εντόπισε πίσω από ένα μαντρότειχο. Αφού συγκέντρωσε τά παλληκάρια του, όρμησε μέ τόν αδελφό του Κώστα καί τόν ξάδελφό του Τούσια κατά τών οχυρωμένων καί ήταν αυτός ο πρώτος πού ανέβηκε στόν μαντρότειχο. Μά δέν πρόλαβε νά προχωρήσει περισσότερο. Ένας Αιθίοπας αράπης, σωματοφύλακας τού Μουσταή πασά, πυροβόλησε μέ τήν πιστόλα του καί βρήκε τόν Μπότσαρη κατακούτελα. Μόλις έπεσε, ο Σουλιώτης ήρωας φώναξε: "Αδέλφια, εβαρέθηκα...
Η είδηση τού χαμού τού Μάρκου Μπότσαρη έσκισε σάν αστραπή τά αγραφιώτικα βουνά. Οι ταλαίπωροι Χριστιανοί χωριάτες έχασαν τόν φύλακα άγγελό τους καί οι αρματωμένοι έχασαν τόν ήρωά τους. Μόλις η πένθιμη πομπή πέρασε από τό μοναστήρι τού Προυσού, ξεπρόβαλε ο άρρωστος Καραϊσκάκης καί αφού είδε τόν Μάρκο Μπότσαρη, συγκινημένος ψέλισσε: "Άμποτε ήρωα Μάρκο καί γώ νά πάω από τέτοιο βόλι!" Η ευχή του θά έβγαινε αληθινή λίγα χρόνια αργότερα, στό Φάληρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.....ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΚΟΡΦΟΥ [ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΚΟΡΚΥΡΑΣ-ΚΕΡΚΥΡΑΣ] ΕΙΝΑΙ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΔΗΛΑΔΗ ΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ.....ΛΟΙΠΟΝ ΚΟΡΦΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΞΗ ΚΟΡΥΦΩ..ΔΗΛΑΔΗ Η ΝΗΣΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΡΥΦΗ.....ΕΠΙΣΗΣ Η .ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΑΛΕΙΠΤΗ ΕΔΩ 2700 ΧΡΟΝΙΑ......ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΤΟΣ Η ΚΡΗΤΗ Η ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΜΩΝΟΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΛΛΑΔΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΠΙΟ ΠΟΛΛΕΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΩΣ ΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΠΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΑΚΟΥΓΕΤΕ ΠΟΛΥ ΟΤΙ ΚΑΙ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΗΤΑΝ ΑΛΒΑΝΟΣ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΟΤΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΛΕΓΟΤΑΝΕ ΜΠΙΘΕΚΟΥΡΑΣ....ΜΑΛΛΟΝ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ.....ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΠΑΠΠΟ ΤΟΥ....
. Αὐτὸς εἶχε ἕνα παιδί, Γιάννη, καὶ ἕνας Ἀρβανίτης εἶπε: «Βρέ, τί Μπιθεκούρας εἶναι αὐτός». Δηλαδὴ πόσον ὁ κῶλος του εἶναι σὰν κοτρώνι, καὶ ἔτσι τοῦ ἔμεινε τὸ ὄνομα Κολοκοτρώνης.
ΑΡΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΝ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ.....ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΑΛΒΑΝΟΣ Η ΣΚΙΠΕΤΑΡΟΣ....ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΜΕΤΕΦΡΑΣΕ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ-ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ....ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΣ............ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ ΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΚΟΜΑ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ......
ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΗ ΦΑΡΜΑΚΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΥΠΟΤΙΘΕΤΕ ΒΛΑΜΗΔΕΣ...ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΕΙ ΣΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ......
ΑπάντησηΔιαγραφήὉ Ἀλὴ Φαρμάκης λοιπὸν ἑτοιμάζετο νὰ ἀντιπαραταχθεῖ εἰς τὸν Βελήπασα. Ὁ πάππος τοῦ Ἀλῆ Φαρμάκη καὶ ὁ πάππος ὁ ἐδικός μου, Γιάννης Κολοκοτρώνης, ἦσαν φίλοι καὶ ἀδελφοποιτοί. Ἐσκοτώθηκε ὁ παππούλης μου, ἐπέθανε καὶ ὁ παππούλης τοῦ Ἀλῆ Φαρμάκη καὶ ἔμεινε ἡ φιλία ἡ ἴδια εἰς τὸν πατέρα μου καὶ εἰς τὸν πατέρα τοῦ Ἀλῆ Φαρμάκη. Ὡς φίλοι πατρικοὶ ἐλάβαμεν καὶ ἡμεῖς ἀνταπόκριση , δὲν τὸν εἶχα ἰδεῖ προσωπικῶς.ΑΡΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΗΞΕΡΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΟΥΤΕ ΗΤΑΝ ΒΛΑΜΗΔΕΣ...ΑΠΛΑ ΒΑΣΤΑΓΕ ΤΗΝ ΜΠΕΣΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΥ ΑΛΗ ΦΑΡΜΑΚΗ ΤΟΥ ΛΑΛΑΙΟΥ [ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΥΡΚΑΛΒΑΝΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΛΑΛΑ ΗΛΕΙΑΣ] ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΒΛΑΜΗΔΕΣ.......
ΚΑΙ Ο ΒΕΛΗ ΠΑΣΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟΥΡΚΟΣ ΑΛΛΑ Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ.....ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΔΙΟΙΚΟΥΣΕ ΤΟΝ ΜΩΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΤΑΧΘΗΚΕ ΚΑΙ ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΘΩΜΑΝΟΙ [ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΙ]...ΑΥΤΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΑΣΕ ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΧΘΟΥΝΕ...ΞΕΡΑΝΕ ΠΩΣ ΑΣΚΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ Ο ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ[ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ] ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΕΝΩΣΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ
ΜΕΤΑ ΛΕΕΙ......
Τὸ σχέδιον ἦτον ὅτι ὅλα τὰ κάστρα τῆς Μεσσηνίας, τῆς Πάτρας, τῆς Μονεμβασίας, ἅμα ἐβγοῦμε, νὰ κηρυχθοῦν ὑπὲρ ἡμῶν.
ΣΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΑΥΤΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝΕ ΟΘΩΜΑΝΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΟΘΩΜΑΝΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ
Καὶ ἦλθαν ὅλοι οἱ Τοῦρκοι καὶ Ρωμιοι οἱ σημαντικοὶ καὶ ὁμίλησαν εἰς τὴν Ζάκυνθο, νὰ κάμομε μιὰ κυβέρνηση, συνθεμένη ἀπὸ 12 Τούρκους καὶ 12 Ἕλληνας νὰ κυβερνοῦν τὸν λαόν. Οἱ Τοῦρκοι ἐπίσης νὰ καταδικάζονται καθὼς οἱ Ἕλληνες. [ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΘΩΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΝΑΣ ΓΚΙΑΟΥΡ-ΑΠΙΣΤΟΣ-ΧΡΙΣΤΑΝΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΤΑΝΕ ΩΣ ΤΡΙΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΣΕ ΣΧΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟ.....]
Τοὺς νόμους τοὺς εἴχαμε ἐγγράφους εἰς τοὺς Κορφοὺς ἀπὸ τὸν Δονζελότ. Ἡ σημαία μας, ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος τὸ φεγγάρι καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο τὸ Σταυρό, καὶ τὸ σχέδιό μας ἦτον, ἅμα ἐπατούσαμε τὸν Μορέα νὰ κάμομε ἀναφορὲς εἰς τὸν Σουλτάνο καὶ νὰ τοῦ λέγομεν, ὅτι: ἡμεῖς δὲν ἀποστατήσαμεν ἐναντίον σου, πλὴν ἐναντίον τοῦ τυράννου τοῦ Βελῆ πασᾶ,
ΑΡΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ ΗΤΑΝ Η ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΞΕΡΑΝΕ ΠΩΣ ΔΙΟΙΚΟΥΣΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΛΗΣ ΤΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΚΑΤΕΙΧΕ.....ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΧΑΜΕ ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ...ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ..ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΘΑ ΗΤΑΝΕ ΣΕ ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΟΘΩΜΑΝΟΙ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ ΘΑ ΧΑΝΑΝΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΩΣ ΤΟΤΕ ΕΙΧΑΝΕ ΟΠΩΣ ΕΙΧΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΠΕΗΔΕΣ ΚΑΙ ΑΓΕΔΕΣ ΤΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ......ΟΜΩΣ ΝΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ
. Ὁ μυστικὸς μου σκοπός, ἀφοῦ ἐμβαίναμε καὶ ἐπιάναμε ὅλα τὰ φρούρια, τότε τὸ ἐκάμναμε ἐθνικότερο καὶ ἐχαλούσαμε τοὺς Τούρκους. Αἱ περιστάσεις ἤθελαν μὲ ὁδηγήσει τί ἔμελλα νὰ κάμω.
ΑΡΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΗΤΑΝ ΦΥΣΙΚΑ ''''ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΘΝΙΚΟΤΕΡΟ''' ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΙΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΕΝΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΥΣ...ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΑΛΒΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ ΑΡΧΙΚΑ ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΙΙΠΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣΕ.....ΝΑ ΤΙ ΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΘΑ ΒΟΗΘΟΥΣΑΝΕ.....ο: Νὰ μᾶς δώσει 500 κανονιέρους μὲ φουστανέλες ἐνδυμένους, 5.000 Ἕλληνες ὁποὺ εὑρίσκοντο εἰς τὴν γαλλικὴν δούλευση. Καὶ μᾶς ἔδωσε γρόσια διὰ νὰ στρατολογήσομε εἰς τὴν Τζαμουριά, ὅπου ἦσαν ἐχθροὶ τοῦ Ἀλῆ πασᾶ. Ἐπεράσαμεν εἰς τὴν Τζαμουριά, καὶ ἐκάμαμε 3.000 μισθωτοὺς Τζάμηδες καὶ ἤλθαμε εἰς τὴν Πάργα, καὶ τοὺς ἐμβαρκάραμε διὰ τὴν Ἁγία Μαύρα.
ΔΗΑΛΑΔΗ ΠΕΡΑ ΠΑΟ ΤΟΥΣ ΝΤΟΠΙΟΥ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ [ ΒΑΡΔΟΥΝΟΧΩΡΙΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ , ΜΟΥΡΤΑΤΟΧΩΡΙΤΕΣ [ ΛΑΛΑ, ΖΑΧΑ , ΜΟΥΝΔΡΑΖΑ] ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ ΖΗΤΗΣΑΝΕ ΚΑΙ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ [ ΜΕ ΤΟ ΑΖΗΜΕΙΩΤΟ ΒΕΒΑΙΑ] ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΤΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ ΤΩΝ ΤΣΑΜΗΔΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΧΑΝΕ ΥΠΟΣΤΕΙ ΤΟ ΧΑΣΙΜΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝΕ ΣΤΗ ΗΠΕΙΡΟ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ......ΠΡΑΓΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ.....ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΓΙΝΑΝΕ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ..
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΒΟΡΕΙΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ-ΓΚΕΚΗΔΕΣ ΚΑΙ ΝΟΤΙΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ-ΤΟΣΚΗΔΕΣ ........ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ...ΟΙ ΓΚΕΚΗΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΣΚΗΔΕΣ.......
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ....ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΟ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΟΙ ΤΟΣΚΗΔΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΟ ΚΑΙ ΑΝΩ ΟΙ ΓΚΕΚΗΔΕΣ.....
ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΣ.......ΑΦΟΥ ΟΙ ΤΟΣΚΗΔΕΣ ΗΤΑΝ ΕΠΙ ΤΟΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΜΠΕΚΤΑΣΗΔΕΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΣΟΥΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΝΩ ΟΙ ΓΚΕΚΗΔΕΣ ΗΤΑΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΣΟΥΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ....ΚΑΙ ΕΠΙ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΑΚΟΜΑ ΟΙ ΝΟΤΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΝΩ ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ........ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΦΥΛΕΤΙΚΩΣ ΑΦΟΥ ΗΡΘΑΝΕ ΣΕ ΕΠΗΡΕΑΣΜΟ ΠΡΟΣΜΙΞΗ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΦΥΛΕΣ....
....ΟΙ ΝΟΤΙΟΙ ΤΟΣΚΗΔΕΣ ΟΝΤΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΠΙ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΗΡΘΑΝ ΣΕ ΑΛΛΗΛΟΕΠΗΡΕΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΛΑΧΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΟΣΚΕΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥΣ.....ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΣΤΗ ΓΚΕΚΑΡΙΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ Η ΕΛΛΗΕΝΕΣ ΒΛΑΧΟΙ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΗΡΘΑΝ ΣΕ ΑΛΛΗΛΟΕΠΗΡΕΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ''ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΥΣ'' ΙΤΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ '''''ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΥΣ ''''ΣΛΑΒΟΥΣ ΚΡΟΑΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΦΥΛΕΣ ΓΟΤΘΩΝ ΑΒΑΡΩΝ ΚΛΠ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΑΛΒΑΝΙΑ.....ΑΚΟΜΑ Ο ΝΟΤΟΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΣΛΑΒΙΚΑ ΤΟΠΟΝΥΜΑ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΛΑΒΩΝ ΠΑΡΟΔΙΚΗ Η ΜΟΝΙΜΗ...ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΑΛΒΑΝΙΑ ΤΑ ΣΛΑΒΙΚΑ ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ ΚΑΙ ΑΥΞΑΝΟΝΤΕ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΧΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΟΒΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ .....
ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ....ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΤΟΣΚΕΡΙΑΣ [ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΗ] ΦΟΡΙΕΤΕ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ...ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΣΤΗ ΓΚΕΚΑΡΙΑ ΔΕΝ ΦΟΡΙΕΤΕ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟ ΚΟΣΟΒΟ ΟΙ ΓΚΕΚΗΔΕΣ ΦΟΡΑΝΕ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΤΟΥΡΚΑΡΑΒΙΚΗ....ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΧΟΡΟΙ ΤΟΥΣ.......ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΤΟΣΚΕΡΙΑΣ ΟΙ ΧΟΡΟΙ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ...ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΣΤΗ ΓΚΕΚΑΡΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΟΡΟΥΣ ΠΟΙΟ ΒΑΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ ΟΠΩΣ Ο '''ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΣΠΑΘΙΩΝ''''.....
.ΕΠΙΣΗΣ ΟΙ ΤΟΣΚΗΔΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚ [ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ]
ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΕ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΒΑΘΜΟ......ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΝΕΝΟΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΤΙΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ ΕΝΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΒΟΡΕΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ....ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ...ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΑΝΟΙΧΤΟΧΡΩΜΟΙ ΠΙΟ ΣΩΜΑΤΩΔΗΣ ΚΑΙ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΣΑΝ ΒΟΡΕΙΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ....ΕΝΩ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΟΙ ΤΟΣΚΗΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΜΕΛΑΧΡΙΝΟΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΜΕΣΟΓΕΙΚΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΡΕΙΟΥΣ.....ΤΟ ΑΥΤΟ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΙΜΑ..
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΒΟΡΕΙΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ-ΓΚΕΚΗΔΕΣ ΚΑΙ ΝΟΤΙΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ-ΤΟΣΚΗΔΕΣ ........ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ...ΟΙ ΓΚΕΚΗΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΣΚΗΔΕΣ.......
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ....ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΟ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΟΙ ΤΟΣΚΗΔΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΟ ΚΑΙ ΑΝΩ ΟΙ ΓΚΕΚΗΔΕΣ.....
ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΣ.......ΑΦΟΥ ΟΙ ΤΟΣΚΗΔΕΣ ΗΤΑΝ ΕΠΙ ΤΟΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΜΠΕΚΤΑΣΗΔΕΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΣΟΥΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΝΩ ΟΙ ΓΚΕΚΗΔΕΣ ΗΤΑΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΣΟΥΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ....ΚΑΙ ΕΠΙ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΑΚΟΜΑ ΟΙ ΝΟΤΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΝΩ ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ........ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΦΥΛΕΤΙΚΩΣ ΑΦΟΥ ΗΡΘΑΝΕ ΣΕ ΕΠΗΡΕΑΣΜΟ ΠΡΟΣΜΙΞΗ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΦΥΛΕΣ....
....ΟΙ ΝΟΤΙΟΙ ΤΟΣΚΗΔΕΣ ΟΝΤΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΠΙ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΗΡΘΑΝ ΣΕ ΑΛΛΗΛΟΕΠΗΡΕΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΛΑΧΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΟΣΚΕΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥΣ.....ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΣΤΗ ΓΚΕΚΑΡΙΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ Η ΕΛΛΗΕΝΕΣ ΒΛΑΧΟΙ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΗΡΘΑΝ ΣΕ ΑΛΛΗΛΟΕΠΗΡΕΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ''ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΥΣ'' ΙΤΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ '''''ΟΜΟΘΡΗΣΚΟΥΣ ''''ΣΛΑΒΟΥΣ ΚΡΟΑΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΦΥΛΕΣ ΓΟΤΘΩΝ ΑΒΑΡΩΝ ΚΛΠ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΑΛΒΑΝΙΑ.....ΑΚΟΜΑ Ο ΝΟΤΟΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΣΛΑΒΙΚΑ ΤΟΠΟΝΥΜΑ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΛΑΒΩΝ ΠΑΡΟΔΙΚΗ Η ΜΟΝΙΜΗ...ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΑΛΒΑΝΙΑ ΤΑ ΣΛΑΒΙΚΑ ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ ΚΑΙ ΑΥΞΑΝΟΝΤΕ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΧΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΟΒΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ .....
ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ....ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΤΟΣΚΕΡΙΑΣ [ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΗ] ΦΟΡΙΕΤΕ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ...ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΣΤΗ ΓΚΕΚΑΡΙΑ ΔΕΝ ΦΟΡΙΕΤΕ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟ ΚΟΣΟΒΟ ΟΙ ΓΚΕΚΗΔΕΣ ΦΟΡΑΝΕ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΤΟΥΡΚΑΡΑΒΙΚΗ....ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΧΟΡΟΙ ΤΟΥΣ.......ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΤΟΣΚΕΡΙΑΣ ΟΙ ΧΟΡΟΙ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ...ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΣΤΗ ΓΚΕΚΑΡΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΟΡΟΥΣ ΠΟΙΟ ΒΑΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ ΟΠΩΣ Ο '''ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΣΠΑΘΙΩΝ''''.....
.ΕΠΙΣΗΣ ΟΙ ΤΟΣΚΗΔΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚ [ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ]
ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΕ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΒΑΘΜΟ......ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΝΕΝΟΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΤΙΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ ΕΝΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΒΟΡΕΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ....ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ...ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΑΝΟΙΧΤΟΧΡΩΜΟΙ ΠΙΟ ΣΩΜΑΤΩΔΗΣ ΚΑΙ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΣΑΝ ΒΟΡΕΙΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ....ΕΝΩ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΟΙ ΤΟΣΚΗΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΜΕΛΑΧΡΙΝΟΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΜΕΣΟΓΕΙΚΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΡΕΙΟΥΣ.....ΤΟ ΑΥΤΟ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΙΜΑ..
ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΙ ΟΤΙ ΒΟΡΕΙΩΣ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΔΥΡΑΧΙΟ ΤΙΡΑΝΑ ΑΧΡΙΔΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΝΟΤΙΩΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΑΚΡΟΚΕΡΑΥΝΙΑ ΟΡΗ[ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΛΑΜΠΕΡΙΑΣ] ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟΣΚΕΡΙΑ ΕΙΧΑΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΠΟΙΚΙΕΣ......
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΠΟΛΩΝΙΑ ΕΠΙΔΑΜΝΟ ΑΝΤΙΓΟΝΕΙΑ ΑΝΤΙΠΑΤΡΕΙΑ ΒΥΛΛΙΣ ΑΜΑΝΤΕΙΑ ΑΥΛΩΝΑ ΚΛΠ
ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΙΛΛΥΡΙΟΙ ΗΤΑΝ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΤΟΤΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΝΟΤΙΟΙ ΙΛΛΥΡΙΟΙ ΑΛΛΗΛΟΕΠΗΡΕΑΖΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΟΥΣ ΙΛΛΥΡΙΟΥΣ
ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΙΧΑΝΕ ΔΙΑΧΩΡΙΣΕΙ ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ ΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΟΤΑΝ ΤΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΑΝ...ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΚΑΙ Η ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ........
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΝΜΑΣΑΝΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΕΒΑΖΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ ΚΟΛΠΟ ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ ΩΣ ΤΑ ΑΚΡΟΚΕΡΑΥΝΙΑ ΟΡΗ ΤΗΣ ΧΕΙΜΑΡΑ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ ΣΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΩΣ''''ΠΑΛΑΙA ΗΠΕΙΡΟΣ''' ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΑΝΕ ΓΙΑ ΤΙ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΙΡΙΟΧΗ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝΕ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΦΥΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ.......
ΒΟΡΕΙΩΣ ΤΩΝ ΑΚΡΟΚΕΡΑΥΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΚΟΡΗΤΣΑΣ ΩΣ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΔΥΡΡΑΧΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΟΥΓΙΑ ΟΝΟΜΑΣΑΝΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ''''ΝΕΑ ΗΠΕΙΡΟΣ'''...ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝΕ ΔΥΟ ΦΥΛΕΣ ..... ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΛΥΡΙΚΑ ΦΥΛΑ [ΤΑΥΛΑΝΤΙΟΙ ΠΑΡΘΙΝΟΙ ΕΓΧΕΛΕΙΣ ] ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΛΛΗΝΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΑΠΟΙΚΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΤΕ ΩΣ ΕΝΑΠΟΜΕΙΝΑΤΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΦΥΛΑ [ ΠΑΡΑΥΟΙ ΔΕΞΑΡΟΙ ΑΝΤΙΤΑΝΕΣ ΣΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΕΠΕΛΕΝΙΟΥ ΚΑΙ ΒΟΣΚΟΠΟΛΗΣ]........ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΔΥΡΑΧΙΟΥ ΕΙΧΝΕ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ '''ΙΛΛΥΡΙΚΟ''' ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝΕ ΑΜΙΓΩΣ ΙΛΛΥΡΙΟΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΗΠΕΙΡΟ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝΕ ΑΜΙΓΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.......ΝΑ ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΛΙΓΟΣ ΠΟΥ ΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΚΕΚΗΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΣΚΗΔΕΣ......ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΙ ΦΥΛΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΒΕΒΑΙΑΟΤΙ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΙΛΛΥΡΙΟΙ
ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ.....ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ......ΟΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΙΤΑΛΙΚΕΣ...ΜΕΤΑ ΣΛΑΒΙΚΕΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ...ΜΕΤΑ ΔΑΚΟΡΟΥΜΑΝΙΚΕΣ ΓΟΤΘΙΚΕΣ ΝΟΡΜΑΝΔΙΚΕΣ ΑΒΑΡΙΚΕΣΚΛΠ...ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΛΑΟΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΑΝΕ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΠΗΓΗ ΟΤΙ ΑΠΟΧΩΡΙΣΑΝΕ ΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ...ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος για την εποχή του Ηράκλειου γράφει:
..."Και επειδή η νυν Σερβλία καί παγανία καί η ονομαζομένη Ζαχλούμων χώρα καί Τερβουνία καί η των Καναλιτών υπό την εξουσίαν του βασιλέως Ρωμαίων υπήρχον, εγένοντο δε αι τοιούιαι χώραι έρημαι παρά τών Αβάρων από των εκείσε γαρ Ρωμάνους τους νύν Δελματίαν καί τό Δυρράχιον οίκούντας απήλασαν"...
Εδώ περιγράφεται η ερήμωση της Ιλλυρίας μέχρι και του Δυρραχίου και ο εποικισμός υπο των Αβάρων.
ΜΟΝΟ 400 ΛΕΞΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΟΙ ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΟΙ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΛΑΟ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΕ...ΚΑΙ ΥΠΟΘΕΤΟΥΝ ΟΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΙΛΛΥΡΙΚΟ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙ......ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΟΥ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΑΝΕ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ [ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΚΑΝΑΝΕ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΛΑΟ ΚΑΤΑΚΤΟΥΣΑΝΕ ] ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΦΥΓΑΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΟΠΩΣ ΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ.....ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝΕ ΚΑΙ ΑΝΑΜΙΧΘΗΚΑΝΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ [ ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΑΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ] ΜΕΣΑ ΣΕ 2 ΓΕΝΙΕΣ ΓΙΝΑΝΕ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ....ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ ΜΟΝΤΕΑΛΒΑΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΣΗ ΑΛΒΑΝΙΑ..
''''''''ΑΛΛΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥΡΚΟ ΑΛΛΟΣ ΤΟΝ ΓΙΟ Η ΑΛΛΟΝ ΣΥΓΓΕΝΗ''''''''
ΕΞ ΟΥ ΚΑΙ Ο ΟΡΟΣ ΤΟΥΡΚΑΛΒΑΝΟΙ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΔΡΩΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟ....
ΠΕΡΑΙΒΟΣ..........
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Τσάμηδες κατοικούσι την παλαιάν Θεσπρωτίαν, νυν δε λεγομένην Παρακάλαμον, η κατοικία των αρχίζει από το Σούλιον και τελειώνει εις τον Δώδωνα (Μπίστριτζα) ποταμόν, είναι θρήσκοι, αλαζόνες και ορμητικότεροι από τους άλλους εις τους πολέμους, όστις όμως ανθέξη την πρώτην ορμήν των, εύκολα τους τρέπει έπειτα εις φυγήν, επειδή είναι καθ΄ υπερβολήν αμφιρρεπείς` δεν φυλάττουσι τόσον τας συμφωνίας και υποσχέσεις, ευφημίζονται δε παρά πάντων ως επιτηδειότεροι χορευταί, και τοις αρέσκει ο πολύτιμος ιματισμός` είναι εύρωστοι και εύσχημοι` και μολονότι ομιλούσι την αλβανικήν διάλεκτον, ως φυσικήν αλλά και μετά την απλοελληνικήν, εκφράζονται όμως ορθώς άνδρες τε και γυναίκες
ΔΗΑΛΑΔΗ ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝΕ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ [ ΜΕ ΠΡΩΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟ ΓΑΡΔΙΚΙ] ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΙΧΑΝΕ ΚΑΤΑΦΥΓΕΙ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ......ΑΡΑ ΠΕΡΙΞ ΤΩΝ ΦΙΛΙΑΤΩΝ ΠΕΡΙΞ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙΟΥ ΔΥΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΓΑΣ...ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ...ΑΡΑ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ=ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ=ΗΠΕΙΡΟΣ ΟΠΩΣ ΣΑΣ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ....ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΧΙ ΟΛΗ Η ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΑΦΟΥ ΣΤΝ ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΣΤΗ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝΕ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΦΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΣΤΗ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΛΙΚΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΕΙΧΑΝΕ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΟΤΣΑΜΗΔΩΝ .......
ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΝΤΟΠΙΟΙ ΚΑΘΟΤΙ Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟΝ ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΟΙΟ ΠΡΙΝ...ΜΑΛΛΟΝ ΤΟΤΕ ΕΙΣΗΛΘΑΝΕ ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΤΗΣΑΝΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ...ΕΝΩ Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΗΠΕΙΡΟΣ ΚΑΙ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ.....
ΤΙ ΑΛΛΟ ΜΑΣ ΛΕΕΙ Ο ΠΕΡΑΙΒΟΣ ......ΟΤΙ''''''και μολονότι ομιλούσι την αλβανικήν διάλεκτον, ως φυσικήν αλλά και μετά την απλοελληνικήν, εκφράζονται όμως ορθώς άνδρες τε και γυναίκες και μάλιστα όσοι κατοικούν τα πέριξ της Παραμυθία''''....ΔΗΛΑΔΗ ΠΑΡΟΤΙ ΕΙΧΑΝΕ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟ 1670 [200 ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΔΗΛΑΔΗ] ΓΙΝΕΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΑΚΟΜΑ ΤΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΕΞΙΣΟΥ ΜΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ......ΑΡΑ ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ.......
ΕΙΤΕ ΗΤΑΝ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΔΙΓΛΩΣΣΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΤΟΠΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΦΟΥ ΕΚΜΟΘΣΟΥΛΜΑΝΙΣΘΗΚΑΝΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΑΔΙΑΚΟ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟ ΑΛΒΑΝΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ [ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΥΝΗΘΙΖΑΝΕ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ] ΓΙΝΑΝΕ ΟΘΩΜΑΝΟΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ....Η ΑΛΛΙΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΕΚΣΙΣΛΑΜΙΣΘΕΝΤΩΝ ΝΤΟΠΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΔΩΣΕΙ ΚΤΗΜΑΤΑ Ο ΣΕΡΒΟΣ ΗΓΕΜΟΝΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΟΥΣΑΝ ΣΕ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΝΑ ΕΔΡΑΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ....
ΔΥΟ ΣΤΡΑΤΙΕΣ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΝΕ ΣΤΟ ΝΟΤΙΟ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΠΝΙΞΟΥΝ ΤΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ [ ΠΧ ΤΟΥ 1770 ΚΑΙ ΤΟΥ 1821]....Η ΜΙΑ Η ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝΤΑΝΕ ΑΠΟ ΑΜΙΓΩΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ [ΤΟΥΣ ΓΙΟΥΡΟΥΚΟΥΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΝΙΑΡΟΥΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ]
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΠΕΔΙΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝΕ ΕΡΗΜΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΤΟΠΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ.........ΑΥΤΕΣ Η ΣΤΡΑΤΙΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΩΝΟΝΤΑΝ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ [ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΣΑΣ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΗΤΑΝ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝΕ ΜΠΕΗΔΕΣ ΚΑΙ ΑΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΛΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΑΡΑΓΙΑ ΤΟΥΣ]...ΑΠΟ ΚΕΙ ΞΕΚΙΝΟΥΣΑΝΕ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΥ ΚΑΜΠΟΥ ΠΟΥ ΕΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΔΡΩΝΑΝΕ ΤΗ ΣΤΡΑΤΙΑ ΟΙ ΚΟΝΙΑΡΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΤΟΥΡΚΟΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΝΕ ΜΕΣΩ ΛΑΜΙΑΣ ΘΗΒΑΣ ΜΕΓΑΡΩΝ ΙΣΘΜΟΥ ΣΤΟ ΜΩΡΙΑ [ ΑΦΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΤΑΛΕΗΛΑΤΟΥΣΑΝΕ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ]......ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΛΗ ΤΟ 1822........
Η ΑΛΛΗ ΗΤΑΝ Η ΔΥΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΑ.....ΑΥΤΗ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝΤΑΝΕ ΑΠΟ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ.....ΑΥΤΟΙ ΞΕΚΙΝΟΥΣΑΝΕ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΝ ΣΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ ΟΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΙ ΟΙ ΜΠΕΗΔΕΣ ΚΑΙ ΑΓΑΔΕΣ [ ΑΝ ΚΑΙ Η ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΧΩΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΟΡΕΙΝΩΝ ΕΔΑΦΩΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕΝΕ ΕΠΟΙΚΙΣΤΕΙ ΟΠΩΣ ΤΑ ΠΕΔΙΝΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΙΧΑΝΕ ΜΕΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΑ ] ΑΦΟΥ ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΟΥΣΑΝΕ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ [ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΠΕΗΔΕΣ ΤΟΥ ΔΕΛΒΙΝΟΥ ΤΟΥΣ ΜΠΕΗΔΕΣ ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ ΤΟΥ ΑΥΛΩΝΑ ΤΟΥ ΜΠΕΡΑΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ [ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙ ΦΙΛΙΑΤΙ ΓΑΡΔΙΚΙ ΚΛΠ] ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΝΕ ΜΕΣΩ ΠΑΡΓΑΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ ΑΙΤΟΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΣΤΟ ΡΙΟ ΑΝΤΙΡΙΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΕΙ ΠΑΡΝΑΓΑΝΕ ΣΤΟ ΜΩΡΙΑ......
ΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΑΝΕ ΤΟΤΕ ΦΕΡΝΑΝΕ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΚΕΚΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΣΟΒΟ....ΤΕΤΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΣΤΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΤΑΗ ΠΑΣΑ ΤΗΣ ΣΚΟΝΔΡΑΣ....
'''επεθεώρησε καί συνεκέντρωσε τόν στρατόν του συγκείμενον ως επί τό πλείστον από πολίτας Σκοδριανούς [Αλβανους της Σκονδρας] καί από τούς ορεινούς Λατίνους (καθολικούς Αλβανους) τής Λέσνιας καθώς καί από τά μικρά πασαλίκια τής Γκεκαριάς, Ιπέκα, Πίσδενα, Ιάκωβα, Βράννα, Ντίμπρα, Όχριδα, Ελμπάσανη καί λοιπά καί από Αλβανούς, όλος δέ ο αριθμός ούτος ήτο περί τάς είκοσι χιλιάδας.
ΑΡΑ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝΤΑΝ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΑΛΒΑΝΙΑ...ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΣΚΟΝΔΡΑΣ, ΔΙΑΚΟΒΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΣΟΒΟΥ,ΝΤΙΜΠΡΑΣ, ΕΛΜΠΑΣΑΝΙ ΟΧΡΙΔΑ ΚΛΠΚΛΠ
Διαδοθείσης τής φήμης ότι ο πασσάς τής Σκόδρας εκστρατεύει κατά τής Ελλάδος παραχρήμα διεδόθη εφ' όλων τών Οθωμανών τής ευρωπαϊκής Τουρκίας η είδησις αύτη καί ήρχισεν ένας αλλαλαγμός χαράς, διότι άπαντες επίστευον μετά πολλής πεποιθήσεως, ότι εκστρατεύοντος τού πασσά τής Σκόδρας κατά τής Ελλάδος, βεβαίως αύτη τετέλεσται, διότι εάν οι Έλληνες απειθήσωσι καί δέν υποταχθώσιν, ο ήρως ούτος θέλει απεράσει όλους αυτούς εν στόματι μαχαίρας.
ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΥΤΟΥ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΟ
επισης και το ονομα Πυρροσ είναι τελειωσ ελληνικο.....πυρρος είχαμε και σε ένα σωρο αλλεσ περιοχεσ της αρχαιασ ελλαδας...αν ανοίξετε μια οποιαδήποτε εγκυκλοπεδια θα βρειτε 'Πυρρους'' και σε περιοχες της Θεσσαλιας και την νοτιας Ελλαδας κλπ κλπ....ενώ στην ιλλυρια δεν αναφέρεται κανενας πυρρος....όπως και η ονομασια ηπειρος είναι ελληνικη...επισης οι βασιλειαδες της αρχαιες ηπειρου υποστηριζαν ότι καταγοντε από τον Αχιλλεα...όπως και οι βασιλιαδες της Μακεδονιας υποστηριζαν ότι καταγοντε από τον Ηρακλή...ελληνες η μεν ελληνες και οι δε
ΑπάντησηΔιαγραφήΛατίνος ιστορικός Λίβιος θεωρούσε την Ήπειρο Ελληνική γη. Την ίδια άποψη είχε και ο Κικέρωνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ γεωγράφος Κλαύδιος ο Πτολεμαίος γράφει: ‘’Αρχή Ελλάς από Ωρικία και αρχέγονος Ελλάς η Ήπειρος’’, δηλαδή ότι η Ελλάδα αρχίζει από την Ωρικία και το αρχαιότερο μέρος της Ελλάδας είναι η Ήπειρος. Η Ωρικία βρίσκεται στη σημερινή νότια Αλβανία λιγο βορεια της Χειμαρας...
Ο Διονύσιος στο Οικουμένης Περιήγησις (στ. 398 και εξ.) θέτει τα όρια της Ελλάδας ώς την Ωρικία και τη Θράκη: ‘’Προς δε νότον μάλα πολλόν υπέρ Θράκην ερίβωλον Ωρικίην θ’ ύπερ αίαν αρείδεται Ελλάδος αρχή πολλόν ανισχομένη δισσή ζωσθείσα θαλάσση.
Ο Ευτρόπιος γράφει: ‘’Ο Πύρρος, ο βασιλιάς της Ηπείρου, ανήγε την καταγωγή του στον οίκο του Αχιλλέα…Έτσι ο πρεσβευτής του Πύρρου επέστρεψε. Και όταν ο Πύρρος τον ρώτησε τι είδος μέρους είχε βρει ότι η είναι η Ρώμη, ο Κινέας απάντησε ότι είχε δει μια χώρα βασιλιάδων, για την οποία όλα ήταν έτσι, όπως ο Πύρρος μόνος σκέφτηκε ότι είναι στην Ήπειρο και στην υπόλοιπη Ελλάδα’’ (Historiae Romanae Breviarium, XI, XIII). Ξεκάθαρα εδώ ο Ευτρόπιος παρουσιάζει τον Πύρρο να λέει ότι η Ήπειρος αποτελεί μέρος της Ελλάδας.
ΑΡΑ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΠΥΡΟΣ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ....
Fick μετά την ανεύρεση του μαντείου της Δωδώνης από τον Κ. Καραπάνο και των Ελληνικών επιγραφών στο μαντείο έγραψε στις Beitrage του Bezzenberger, τόμ. Γ, σελ. 266: ‘’Η παρανόηση κάποιων χωρίων του Θουκυδίδη, ο οποίος αποβλέποντας στην ανάπτυξη των Ηπειρωτών τους αποκαλεί βάρβαρους, παραπλάνησε κάποιους ερευνητές, ώστε θεώρησαν ότι οι Ηπειρώτες αρχικά δεν ήταν Έλληνες, αλλά εξελληνίστηκαν αργότερα, και έτσι τους ταύτισαν με τους παλαιούς Ιλλυριούς και τωρινούς Αλβανούς. Όλες αυτές οι ασαφείς έννοιες αποβλήθηκαν τώρα διά μιας, και η κοιτίδα του Ελληνισμού καθαρίστηκε από κάθε υπόνοια περί βαρβαρότητας και οι επιγραφές της Δωδώνης γνωρίζουν σε μας την αρχαία Ηπειρωτική διάλεκτο ως μία των βορείων Ελληνικών διαλέκτων, οι οποίες μεταξύ τους όμοιες εκτείνονται από τα Ακροκεραύνια μέχρι τη Βοιωτία και τη μεσημβρινή Θεσσαλια
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΣΚΥΛΑΞ ΑΦΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΙΣ ΙΛΛΥΡΙΚΕΣ ΦΥΛΕΣ ΤΩΝ ΙΛΛΥΡΙΩΝ ΟΠΩΣ [ΙΛΛΥΡΙΟΙ. Μετὰ δὲ Λιβυρνούς εἰσιν Ἰλλυριοὶ
ΑπάντησηΔιαγραφήἔθνος, καὶ παροικοῦσιν οἱ Ἰλλυριοὶ παρὰ θάλατταν
μέχρι Χαονίας τῆς κατὰ Κέρκυραν τὴν Ἀλκινόου νῆ-
σον.AΡΑ ΑΛΛΟ ΙΛΛΥΡΙΟΙ ΑΛΛΟ ΧΑΟΝΕΣ
ΤΑΥΛΑΝΤΙΟΙ. Ταυλαντίων δέ ἐστι τὸ Ἰλλυρικὸν
ἔθνος,
ΕΓΧΕΛΕΙΣ. Ἰλλυριῶν ἔθνος εἰσὶν οἱ Ἐγχελεῖς
ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΑΟΝΕΣ. Μετὰ δὲ Ἰλλυριοὺς Χάονες. Ἡ δὲ
Χαονία ἐστὶν εὐλίμενος· οἰκοῦσι δὲ κατὰ κώμας οἱ
Χάονες. .....
ΑΡΑ ΑΛΛΟ ΙΛΛΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΟΙ ΧΑΟΝΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ....ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΑΛΛΟ ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΛΛΟ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ...
..ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΗΓΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ ΠΑΡΑΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ.....
δε φταισ εσυ αλλα οι εθνικιστεσ της αλβανιας που συνεχως παρερμηνευουν τις πηγες...η βασικη παρερμηνεια είναι ότι ο ορος βάρβαρος στο εργο του θουκιδιδης όπως αναφερει ο ιδιος δεν εχει εθνικη εννοια αλλα καθαρα πολιτισμικη....
ΑπάντησηΔιαγραφή. Ας δούμε τι γράφει ο μεγάλος ιστορικός και για την αντίθεση. Οι παλαιότεροι Έλληνες, μας πληροφορεί, δεν ήταν διαφορετικοί από τους σημερινούς βαρβάρους και αυτό φαίνεται από τα πιο καθυστερημένα φύλα της ενδοχώρας («ἠπειρώται») που διατηρούν ακόμη βάρβαρες συνήθειες όπως η έλλειψη περιτειχισμένων οικισμών, η ληστρική συμπεριφορά και η σιδηροφορία (οπλοφορία) μέσα στην πόλη. Ο αθηναίος ιστορικός ήταν υπερήφανος που ο λαός του, ήταν ο πρώτος που εγκατέλειψε τη «βάρβαρη» σιδηροφορία και υιοθέτησε «τρυφερώτερα» ήθη.ΑΡΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΦΟΥ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΕΙ ΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΥΛΟ ΤΗΣ ΕΝΔΟΧΩΡΑΣ ΠΟΥ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΤΟΥ ΘΕΣΗΣ ΖΕΙ ΟΠΩΣ ΖΟΥΣΑΝΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ......ΕΠΙΣΗΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΤΟΥΣ ΕΥΡΗΤΑΝΕΣ ΤΟΥΣ ΑΙΤΟΛΟΥΣ ΚΛΠΚΛΠ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝΕ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΛΕΥΡΑΣ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΖΟΥΣΑΝΕ ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ ΚΡΑΤΗ ΟΠΩΣ ΤΑ ΦΥΛΑ ΤΗΣ ΝΟΤΙΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΛΛΑ ΣΕ ΦΥΛΕΣ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑΝΕ ΥΠΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΖΟΥΣΑΝΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ...ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΠΑΛΙ ΡΗΤΟΡΑΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΑΠΟΚΑΛΟΥΣΕ ΒΑΡΒΑΡΟ ΤΟΝ ΦΙΛΛΙΠΟ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ [ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ] ΑΦΟΥ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ,ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝΕ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝΕ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ ΓΕΝΟΣ.....ΑΡΑ Ο ΟΡΟΣ ΒΑΡΒΑΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΑΝΤΑ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΗ ΕΛΛΗΝΑ ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΑΛΛΑ ΕΙΔΙΚΑ ΤΑ ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥ ΠΟΥ ΖΟΥΣΕ ΑΚΟΜΑ ΜΕ ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑΝΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΙΛΙΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ......ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝΕ ΤΟΥΣ ΜΗ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΩΣ ''ΒΛΑΧΟΥΣ'' ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΑΠΟΚΑΛΟΥΣΑΝΕ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΩΣ ''ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ'''
ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΣΤΡΑΒΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΕΘΝΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤῶν μὲν οὖν Ἠπειρωτῶν ἔθνη φησὶν εἶναι Θεόπομπος τετταρεσκαίδεκα, τούτων δ' ἐνδοξότατα Χάονες καὶ Μολοττοὶ διὰ τὸ ἄρξαι ποτὲ πάσης τῆς Ἠπειρώτιδος πρότερον μὲν Χάονας, ὕστερον δὲ Μολοττούς, οἳ καὶ διὰ τὴν συγγένειαν τῶν βασιλέων ἐπὶ πλέον ηὐξήθησαν ( τῶν γὰρ Αἰακιδῶν ἦσαν), καὶ διὰ τὸ παρὰ τούτοις εἶναι τὸ ἐν Δωδώνῃ μαντεῖον, παλαιόν τε καὶ ὀνομαστὸν ὄν. Χάονες μὲν οὖν καὶ Θεσπρωτοὶ καὶ μετὰ τούτους ἐφεξῆς Κασσωπαῖοι ( καὶ οὗτοι δ' εἰσὶ Θεσπρωτοὶ) τὴν ἀπὸ τῶν Κεραυνίων ὀρῶν μέχρι τοῦ Ἀμβρακικοῦ κόλπου παραλίαν νέμονται, χώραν εὐδαίμονα ἔχοντες·ΑΡΑ ΤΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΕΘΝΗ ΕΚΤΕΙΝΟΝΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ ΚΟΛΠΟ ΕΩΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΧΕΙΜΑΡΑΣ..ΔΗΛΑΔΗ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΒΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΝΟΤΙΑ ΗΠΕΙΡΟΣ.........
Ἠπειρῶται δ' εἰσὶ καὶ Ἀμφίλοχοι καὶ οἱ ὑπερκείμενοι καὶ συνάπτοντες τοῖς Ἰλλυρικοῖς ὄρεσι, τραχεῖαν οἰκοῦντες χώραν, Μολοττοί τε καὶ Ἀθαμᾶνες καὶ Αἴθικες καὶ Τυμφαῖοι καὶ Ὀρέσται Παρωραῖοί τε καὶ Ἀτιντᾶνες
ΑΡΑ ΜΟΛΟΣΣΟΙ ΑΘΑΜΑΝΕΣ ΑΙΘΙΚΕΣ ΑΝΤΙΤΑΝΕΣ ΠΑΡΩΡΑΙΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΛΛΥΡΙΚΑ ΦΥΛΑ ΑΛΛΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ
Ο Ιουστινιανός θα ανακαινίσει και θα ισχυροποιήσει το φρούριο της Χιμάρας που αναφέρει ο Πλίνιος (Ηist. Natur. 1,4) ήδη από τα ρωμαϊκά χρόνια: “Ιη Ερiri ora castellum in Acrocerauniis Chimera”
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδη αναφερει τις τρεις ελληνικότατες λεξεις Χιμαρα .[ και μαλιστα Χιμερα όπως λεγοτανε από τα προ Χριστου χρονια] τη λεξη Ακροκεραυνεια [ τα βουνα της Χιμάρας] και τη λεξη Ηπειρος...και μαλιστα σε μια εποχη που η λεξη ιλλυρια και Ιλλυρικο [ θεμα Ιλλυρικο κλπ ] ηταν σε ευρεια χρηση από τους Ρωμαιους....και όμως την Χιμαρα την τοποθετούσανε εντος της [ενιαιας τοτε] Ηπειρου..και όχι μονο τοτε αλλα και 200 χρονια πριν επι ρωμαικης ακομα αυτοκρατοριας ειχανε χωρισει τα δυτικα βαλκανια σε τρεις περιφερειες [ με βαση την πληθυσμιακη συνθεση]....η πρωτη αρχιζε από τον αμβρακικο κολπο και τη σημερινη αρτα [ στα νοτια] και με βορεια ορια ως τα ακροεραυνεια ορη της Χιμάρας και τα βουνα της σημερινης Κορυτσας [ δηλαδή βορεια και νοτια Ηπειρο] ....την περιοχη αυτή ονομάσανε Παλαια Ηπειρο , γιατι εκει κατοικούσανε αμιγεις Ελληνες-Ηπειρωτες και μονο ...πανω από τα μερη αυτά ως το σημερινο Δυρραχιο ονομάσανε την περιοχη ως Νεα Ηπειρο...και αυτό το κανανε γιατι εκει παροτι υπερτερούσανε τα Ιλλυρικα φυλα [ ταυλαντιοι εγχελεις δασαριτες παρθινοι] ειχανε [ ηδη από τα αρχαια αλλα κυριως από τα '''αλεξανδρινα'' χρονια ] δημιουργηθεί πολλες ελληνικες αποικιες [ Αυλωνα,Επιδαμνος,Απολλωνια, Αντιγονεια,Αντιπατρια] ενώ υπήρχανε και εναπομειναντα ηπειρωτικα-ελληνικα φυλα [ Παραυοι,Αντιτανες ] και επισης και ελληνικη διοικηση στους Ελληνες και τους Ιλλυριους τηςνπεριοχης ....όλα αυτά συνετελεσαν στον σταδιακο [ σε μικρο η μεγαλο βαθμο] εξελληνισμο [πολιτισμικο κυριως και ισως ,σε πολύ μικροτερο βαθμο, γλωσσικο η συνειδησιακο ] των Ιλλυριων της ενδοχώρας [ στο νοτιοανατολικα τμημα της περιοχης εκεινης φοριετε από τους σημερινους Σκιπεταρους η φουστανελα, δηλαδή από μειοψηφεια των Αλβανων και μαλιστα μονο των Σκιπεταρων στα νοτια-νοτιοανατολικα της περιοχης ]εκει κατοικουν σημερα οι Τοσκηδες Αλβανοι οι οποιοι παροτι αλβανόφωνοι μοιαζουν περισσοτρο με τους Ελληνες παρα με τους Γκεκηδες Αλβανους ... ενώ πανω από το Δυρραχιο και πανω οι Ρωμαιοι διατηρήσανε την ονομασια ''''Ιλλυρια'''...γιατι εκει κατοικούσανε αμιγεις και μονο Ιλλυριοι [με ορια στα βορεια ως και τη σημερινη Κροατια] που δεν ειχανε - αποκτήσανε καμια σχεση με τον ελληνιστικο πολιτισμο και διατηρήσανε τον πρωτογονισμο τους και την ιλλυρικη ταυτοτητα τους......αυτά αποδυκνυουν την ελληνικοτητα της ενιαιας Ηπειρου από την ιστορια..άλλο ηπειρος και άλλο ιλλυρια....και η Ηπειρος εφτανε στα βορεια ως τα βουνα της Χειμαρας [ η αμιγης Ηπειρος γιατι και παραπανω υπήρχανε ελληνες ειτε σε αποικιες-πολεις κρατη ειτε ως εναπομείναντες φυλες....
η διοικητικη διαερεση που εκαναν οι ρωμαιοι στα δυτικα Βαλκανια [ σε ΠΑΛΑΙΑ ΗΠΕΙΡΟ σε ΝΕΑ ΗΠΕΙΡΟ και σε ΙΛΛΥΡΙΑ ] με βαση την πληθησμιακη-πολιτιστικη συνθεση της περιοχης φαινεται '''σωστη''' ως σημερα....αφου σχεδον σε αυτό που καλουσανε ως ΝΕΑ ΗΠΕΙΡΟ κατοικούσανε βεβαια κυριως Ιλλυριοι αλλα με την παροδο των ετων και πολλοι Ελληνες [ σε πολεις-αποικιες η και ντοπιες αυτοχθονεςφυλες στα νοτια της περιοχης αυτης ] και ολοι αυτοι [αλλα και αλλοι λαοι που εγκατασταθήκανε στη τοσκερια αργοτερα όπως σλαβοι σε καποιο μικρο βαθμο ] αποτελουν τους προγονους των σημερινων τοσκηδων....ας μην ξεχναμε και ότι στη σημερινη τοσκερια κατοικουν πολλοι βλαχοι [ τοσο στα νοτιοανατολικα στην κορυτσα και πρεμετη και οι οποιοι είναι ελληνικης καταγωγης , οσο και στη πεδιαδα της μουζακιας στα βορειοδυτικα]...ενώ δεν υπαρχουν βλαχοι στη βορεια στη Γκεκαρια....ας μην ξεχναμε ότι στη σημερινη Γκεκαρια εχει καταγραφει καποιου είδους '''''ερημωση''''' [ ισως εδώ υπερβαλουν οι πηγες αλλα σιγουρα αληθες ως γεγονος ] από επιδρομες αβαρων και γοτθων κατά τα βυζαντινα χρονια..και οι οποιοι δεν εγκαταλείψανε απαραίτητα την περιοχη ...για αυτό ισως και οι βορειοι αλβανοι-γκεκηδες μοιαζουν αρκετα με βορειους Ευρωπαιους.......για αυτό και οι αλβανοι τοσκηδες όπως πολύ σωστα γραφτηκε πολύ παραπανων είναι αλβανοι βεβαια [ η γλωσσα και η συνειδηση τους σημερα είναι αλβανικη και καθοριστικο παραγοντα επειξε η αλλαγη θρησκεύματος πριν 4 αιωνες]...όμως εμφανισιακά μοιαζουν περισσοτερο με τους υπολοιπους Ελληνες παρα με τους Γκεκηδες Αλβανούς [ οι οποιοι και αποτελουν τα δυο τριτα του συνολου των Αλβανων]....επισης η μουσικη τους, οι χοροι τους , οσο και η ενδυμασια τους , οσο και τα ηθη και εθιμα - ο τροπος οργανωσης της κοινωνιας τους αλλα ακομα και εμφανισιακά μοιαζουν περισσοτερο με τους υπολοιπους Ελληνες παρα με τους υπολοιπους Αλβανούς[ τους Γκεκηδες Αλβανους]....ακομα και αλλα πολιτιστικα στοιχεια το αποδυκνυουν αυτο.....διολου τυχαιο που ανηκανε μεχρι πριν 4 αιωνες και στο ορθοδοξο δογμα [ενώ οι Γκεκηδες ηταν καθολικοι] μεχρι τον ερχομο του Τουρκων κατακτητών και που χρησιμοπιουσανε το ελληνικο αλφβητο και όχι το λατινικο όπως οι Γκεκηδες Αλβανοι....θα μπορουσε καποιος να πει ότι η διαφορα οφειλετε λογω γεωγραφικης - κλιματολογικης διαφορας [ όπως για παραδειγμα'''διαφερουν'' οι κυπριοι με τους Θεσσαλούς πχ].....όμως αυτό δεν εχει μεγαλες βασεις...καθως άλλη η μια περιοχη άλλη η άλλη σε αυτή τη περιπτωση....αντίθετα τους Γκεκηδες και τους Τοσκηδες αλβανους τους χωριζει ουσιαστικα ένα ποταμι .....αρα οι λογοι της διαφορετικότητας δεν είναι απλα και μονο γεωγραφικοι-κλιματολογικοι όπως στον ελλαδικο χωρο μιας και το ιδιο περιπου ορεινες και κρυες είναι οι περιοχες της Γκεκαριας και της Τοσκεριας, αλλα είναι και ''''φυλετικοι''''-πολιτιστικοι....με διαφορετικους λαους ηρθαν σε πολιτιστικη [ η και φυλετικη καποιες φορες] '''''επιμειξια''' οι Γκεκηδες και με διαφορετικούς οι Τοσκηδες
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Βλάχοι δεν είναι ελληνικής καταγωγής. Κάποιοι από αυτούς είναι ελληνικής συνείδησης αλλά όχι καταγωγής.
ΔιαγραφήMετά τους Δακικούς πολέμους και την υποταγή της Δακίας, ο αυτοκράτορας της Ρώμης Τραϊανός εποίκισε τη χώρα με πολλούς Ρωμαίους και κυρίως Ιλλυριούς, και έτσι οι Δάκες εκλατινίστηκαν, ενώ δέχτηκαν και πολλά ιλλυρικά/αλβανικά στοιχεία. Οι ομοιότητες αυτές έχουν κάνει ορισμένους ερευνητές να πιστεύουν ότι οι Αλβανοί κατάγονται από τη Δακία - και συγεκριμένα ότι είναι απόγονοι του δακικού φύλου των Κάρπων - και ότι τον 3ο-4ο αιώνα μετανάστευσαν στην περιοχή της σημερινής Αλβανίας από τα Καρπάθια. Αλλά ποιοι το λένε αυτό; Κυρίως Ρουμάνοι (Parvan, Puscariu, Capidan) και ο αποτυχημένος Βούλγαρος γλωσσολόγος Vladimir Ivanov Georgiev (1908-1986).
Οι Βλάχοι όμως - και όχι οι Αλβανοί - φέρονται να είναι απόγονοι των αρχαίων Δακών, οι οποίοι κατάγονταν από τούς θράκες, που έμεναν στη βόρειο Ιταλία περί το Σάβο ποταμό, παραπόταμο τού Δούναβη και εκλατινίστηκαν. Ήταν λαός σκληροτράχηλος, που παρενοχλούσαν τούς Ρωμαίους, οι οποίοι με κανένα τρόπο δεν μπορούσαν να τούς υποτάξουν. Έτσι λοιπόν, εξ ανάγκης, ο αυτοκράτορας Τραϊανός περί το 100 μ.Χ. τούς εκδίωξε και απωθώντας τους έφτασαν μέχρι τη σημερινή Ρουμανία, η οποία πήρε το όνομα της από τούς ρωμαίους και αυτό επειδή εγκαταστάθηκαν εκεί οι Δάκες. Μάλιστα όταν οι Ρωμαίοι κατέκτησαν τη Δακία, ο ηγεμόνας της ο Δακεβάλος, όταν έχασε τη μάχη, αυτοκτόνησε για να μην πέσει στα χέρια του Τραϊανού καί αλυσοδεμένος σταλθεί στη Ρώμη. Τότε οι Ρωμαίοι εγκατέστησαν στα στρατηγικά σημεία της Δακίας μόνιμες και ισχυρές φρουρές και παράλληλα έστειλαν Ρωμαίους και Ιλλυριούς αποίκους.
Οι Βλάχοι είναι αυτόχθονες ελληνικοί πληθυσμοί που εκλατινίστηκαν γλωσσικά ή ήρθαν από τη Δακία; Η ελληνική εθνικιστική νομενκλατούρα υποστηρίζει ότι οι Βλάχοι είναι αυτόχθονος ελληνικός πληθυσμός, οι οποίοι αφού εκλατινίστηκαν, τότε κατευθύνθηκαν προς τη Δακία και δεν προήλθαν από αυτήν. Άνοδο πληθυσμού από τις ελληνικές περιοχές προς τη Δακία (και όχι κάθοδο τους από αυτήν) υποστηρίζουν παραδόξως ακόμα και Ρουμάνοι επιστήμονες, όπως οι Ovid Densusianu (Histoire de la langue roumaine, 1901), T. Papahagi (Grai si Sulfet, 1, 1923-1924, 228), N. Roman (Graiul Romanesc, 3, 1928, 55), A. Sacerdoteanu (Anuarul Institutului de Istorie Nationala, 5, 1928-1930, 497), I. Siadbei (Originile dialectelor romine, 1933, 19) και κάποιοι άλλοι.
Εδώ θα ήθελα να υποβάλλω ένα ερώτημα. Αν και η Ρουμανία είναι μία χώρα με μεγάλα βοσκοτόπια και πεδιάδες, για πιο λόγο να αφήσει κάποιος τα ελληνικά εδάφη με τον ήλιο και το μεσογειακό κλίμα και να ανέβει με τα κοπάδια του προς μία χώρα με πολύ κρύο και πάρα πολλά χιόνια; Ας δούμε ποια είναι η αλήθεια.
Πληροφορίες για τους Βλάχους παρέχει και ο Χαλκοκονδύλης (ΙΕ αιώνας): «Οι Δάκες μιλούν γλώσσα παραπλησία τη Ιταλών, διεφθαρμένη τόσο πολύ…οι Ρωμαίοι ήρθαν στη χώρα τους και την κατοίκησαν». «Από τη Δακία στην Πίνδο το έθνος που κατοίκησε στη Θεσσαλία, ονομάζονται Βράκοι». «Στο όρος της Πίνδου κατοικούν Βλάχοι, ομόγλωσσοι των Δακών, έμοιαζαν με τους Δάκες που κατοικούσαν στον ποταμό Ίστρο» (έκδοση Bonn Ι, σελ. 35; ΙΙ, σελ. 77; & VI, σελ. 319;).
ΔιαγραφήΟ Κίνναμος συνδέει τους Βλάχους με τους Ιταλούς έποικους όταν γράφει (ΙΒ΄ αιώνας): «Βλάχοι λέγονται οι άποικοι από την Ιταλία» (Ioannis Cinnami, Epitome rerum ab Ioanne et Alexio Comnenis gestarum, επιμ. Aug. Meineke, Bonn, 1836, σελ. 239).
Οι Βλάχοι τής Ελλάδας αναφέρονται κατά πρώτον στην Ιστορία το 976 μ.Χ. από τον μοναχό και βυζαντινό χρονογράφο Κεδρηνό, ο οποίος έγραψε πως ο αδελφός του μετέπειτα Βούλγαρου τσάρου Σαμουήλ σκοτώθηκε το 976 από ‘οδίτες Βλάχους’ μεταξύ Πρεσπών και Καστοριάς. Αργότερα τούς αναφέρει κι ένας άλλος ιστορικός, ο Κεκαυμένος, ως ποιμένες, ζώντες βίο ληστρικό σε απόκρημνες και δύσβατες περιοχές. Επί αυτοκράτορα Αλεξίου του 1ου οι Βλάχοι αναφέρονται από όλους τούς ιστορικούς τής εποχής εκείνης. Πρωτοεγκαταστάθηκαν στο τρίγωνο Νις-Σόφιας-Σκόπια κι από εκεί απλώθηκαν πιο κάτω (βλ. Weigand: «Ethnographie von Makedonien», 11, 62). Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκαν σε διάφορες περιοχές, Θεσσαλία, Μακεδονία, Ήπειρο, Στερεά κ.α.
Ο Κεκαυμένος (11ος αιώνας), στο «Στρατηγικό» του, λέει πολλά για τούς Βλάχους και μάς δίνει πολλά στοιχεία για τα ήθη και έθιμά τους. Περιγράφει μάλιστα και την Επανάσταση των βλάχων στη Θεσσαλία. Χαρακτηρίζει τούς Βλάχους ως γένος: «παντελώς άπιστο και διεστραμένο, που δεν υποτάσονται ούτε σε Θεό ούτε σε ορθή πίστη, ούτε σε βασιλιά ούτε σε συγγενή ή φίλο…». Ωστόσο ορισμένοι Έλληνες αλλά και ξένοι ερευνητές αμφισβητούν τη γνησιότητα αυτού του αποσπάσματος του Κεκαυμένου. Η Βουλγάρα μελετητής της μεσαιωνικής ιστορίας Genovefa Cankova-Petkova, παραπέμπει στη Ρωμαϊκή Ιστορία του Δίωνος Κασσίου (155-235 μ.Χ.), όπου η κάθοδος αφορά τους Κοστοβώκους και όχι στους Δάκες. Σύμφωνα όμως με τους περισσότερους επιστήμονες, οι Κοστοβώκοι προέρχονταν και αυτοί από τη Δακία. Αναφορές γι’ αυτούς κάνουν οι ιστορικοί και γεωγράφοι: Παυσανίας, Δίων Κάσσιος, Αμμιανός Μαρκελλίνος και το λεξικό Σούδα. Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος ασαφώς μας πληροφορεί πως το κοστοβωκικό έδαφος βρισκόταν στην προρωμαϊκή Δακία ή εντός της ευρωπαϊκής Σαρματίας, μίας περιοχής ανάμεσα στη σημερινή δυτική Ρουμανία, την ανατολική Ουγγαρία και τη βόρεια Γιουγκοσλαβία.
Και η Άννα Κομνηνή κάνει πολύ λόγο για τούς Βλάχους τής Θεσσαλίας. Μνημονεύει ακόμα τον έκριτον (=προύχοντα, φύλαρχο των Βλάχων) Πουδίλο, πού έτρεξε τη νύχτα και ειδοποίησε τον αυτοκράτορα, πως οι Κουμάνοι πέρασαν τον Δούναβη (1, 10, 9). Επίσης, η Άννα η Κομνηνή στην Αλεξιάδα (στο 14ο κεφάλαιο) γράφει περιγράφοντας τις περιοχές τους γύρω απ’ τα βουνά του Αίμου: «…σε κάθε πλευρά απ’ τις πλαγιές του κατοικούν μερικές πολύ εύπορες φυλές, οι Δάκες και οι Θράκες στη βόρεια πλευρά, και στα νότια περισσότερο οι Θράκες και οι Μακεδόνες».
Ο Κίνναμος γράφει, πως, όταν ο Λέοντας Βατάτζης εκστράτευσε στη βόρεια Βαλκανική - την «ουνικήν» - είχε πολύ στρατό από Βλάχους: «Βλάχον πολύν όμιλον» (260).
Ας δούμε κάτι ενδιαφέρον. Λίγο μετά το 680 μ.Χ. στον Κεραμήσιο Κάμπο ή Κάμπο της Πελαγονίας (Κεραμιαί ήταν το προσλαβικό όνομα του Πρίλεπ) φτάνει ένα συνονθύλευμα λαών υπό την ηγεσία του Βούλγαρου Κούμπερ. Λένε στους βυζαντινούς ότι κατοικούσαν στο Αβαρικό Χαγανάτο γύρω από την περιοχή του Σιρμίου. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν πολλοί οι οποίοι ήταν απόγονοι Ρωμαίων πολιτών των Βαλκανίων που 2 γενέες πριν οι Άβαροι είχαν αιχμαλωτήσει και είχαν συγκεντρώσει στην περιοχή του Σιρμίου. Αν και είχαν επιμειχθεί με τους «βαρβάρους», ισχυρίστηκαν αυτοί οι «Σερμησιάνοι», διατήρησαν τις παραδόσεις των Ρωμαίων προγόνων τους και τώρα επιθυμούσαν να επιστρέψουν στην πατρική τους αυτοκρατορία.
ΔιαγραφήΟ Βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουστινιανός ο 2ος, γράφουν τα θαύματα του Αγίου Δημητρίου, έδωσε εντολή στους Δρουγουβίτες Σλάβους της Πελαγονίας (τους οποίους είχε υποτάξει με μια εκστρατεία λίγα χρόνια πριν) να παράσχουν τρόφιμα στους ακολούθους του Κούμπερ. Μετά από λίγο καιρό, οι Σερμησιάνοι άρχισαν να διασπείρονται εδώ και εκεί. Πολλοί πήγαν στην Θεσσαλονίκη και από εκεί άλλοι συνέχισαν για Κωνσταντινούπολη. Σε κάποια φάση, ξανασυγκεντρώθηκαν από τους Βυζαντινούς στα δυτικά της Θεσσαλονίκης. Το δεξί χέρι του Κούμπερ ήταν ο Μαύρος. Τα Θαύματα αναφέρουν ότι τιμήθηκε με τον τίτλο του πατρίκιου και αυτού του Άρχοντα των Σερμησιάνων και των Βουλγάρων. Η σφραγίδα του έχει βρεθεί αρχαιολογικά. Τα Θαύματα επίσης γράφουν ότι σχεδίαζε να καταλάβει την Θεσσαλονίκη, αλλά απέτυχε και ότι μιλούσε 4 γλώσσες: «την γλώσσα μας» (δηλαδή ελληνικά), την σλαβική, την βουλγαρική και την λατινική.
Την ίδια εποχή (περίπου το 700 μ.Χ.) που τα θαύματα μιλάνε για τον πατρίκιο Μαύρο, Άρχοντα των Σερμησιάνων και των Βουλγάρων, το χρονικό του Θεοφάνη του εξομολογητή αναφέρει έναν Πατρίκιο Μαύρο Βέσσο να εκστρατεύει στην Κριμαϊκή Χερσόνησο. Οι περισσότεροι ιστορικοί σήμερα δέχονται ότι πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο.
Τώρα, το Σίρμιο βρίσκεται εκεί που ο ποταμός Drina χύνεται στον Σάβα. Άρα οι Σερμησιάνοι ζούσαν «γύρω από τους ποταμούς Σάβα και Δούναβη», όπως λέει και ο Κεκαυμένος για τους Βλάχους. Επομένως, η άποψη του Κεκαυμένου ότι οι Βλάχοι της Ελλάδος ήταν εκλατινισμένοι Δάκες και Βέσσοι που κάποτε κατοικούσαν γύρω από τους ποταμούς Σάβο και Δούναβη επιβεβαιώνεται από τις βυζαντινές πηγές (Θαύματα, Χρονικό Θεοφάνους κ.α.).
Κατά την ύστερη βυζαντινή περίοδο, υπάρχουν τρεις «Βλαχίες» στον ελλαδικό χώρο: Η Θεσσαλία είναι η «Μεγάλη Βλαχία», η Δυτική Στερεά είναι η «Μικρά Βλαχία» - επομένως δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν τα δέκα «Καρπενήσια» της Ρουμανίας (χωριά με το όνομα Cărpiniș υπάρχουν στη Ρουμανία στον νομό Timiş, στον νομό Braşov, στον νομό Gorj, στον νομό Alba, στον νομό Hunedoara, Cărpeniș στον νομό Argeş, Cărpenișu στον νομό Giurgiu κ.α.) - ενώ τέλος υπάρχει και μια «Άνω Βλαχία» η οποία ήταν κάπου στην οροσειρά της Πίνδου, αλλα δεν γνωρίζουμε ακριβώς που.
Διαγραφή«Ο Κίνναμος, αιώνες νωρίτερα θεωρούσε τους Βλάχους βόρεια του Δούναβη ως Ιταλούς αποίκους και την υποθετική ετυμολογία του ονόματος ‘Βλάχος’ από τον Pomponius Flaccus τον Ρωμαίο κατακτητή της Δακίας… Ο Κεκαυμένος πίστευε ότι οι Βλάχοι είχαν έρθει νότια στη Θεσσαλία, Μακεδονία και Ήπειρο μετά που η Δακία εγκαταλήφθηκε από τους Ρωμαίους, και ότι ήταν οι απόγονοι των Γετών και των Βεσσών. Έτσι ενδεχομένως τους θεωρούσε ως εκρωμαϊσμένες φυλές παρά ως αυθεντικούς απογόνους των Ρωμαίων αποίκων… Οι Βλάχοι όπως έχουμε δει κατοικούν κυρίως στους λόφους, αλλά οι Ρωμαίοι άποικοι τοποθετούνταν οι περισσότεροι στις χαμηλώτερες πλαγιές ή στις πεδιάδες. Οι Βλάχοι, οι οποίοι σήμερα βρίσκονται στις πόλεις οι οποίες κάποτε ήταν ρωμαϊκές αποικίες, εγκαταστάθηκαν εκεί μόνο στα νεώτερα χρόνια… Η αντίθετη αλλαγή από μία νομαδική ζωή σε μόνιμη εγκατάσταση είναι εύκολη και είναι κάτι που διαρκώς συμβαίνει. Η αύξηση του εμπορίου, όπως είδαμε στην περίπτωση των ίδιων των Βλάχων, συνέβαλε σε μία μεγάλη αύξηση στην εγκατάσταση τους σε κατοικημένα χωριά κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα’ μείωση στον αριθμό των κοπαδιών και των ζώων από ασθένειες, πολέμους ή ληστείες έχει ως συνέπεια το ίδιο αποτέλεσμα, επειδή η πόλη είναι το τελευταίο καταφύγιο του νομά που έχει χάσει τα κοπάδια του. Παρ’ όλα αυτά φαίνεται πιθανό στους άλλους ότι οι Βλάχοι είναι κυρίως οι απόγονοι των εκρωμαϊσμένων ορεινών φυλών, παρά των ίδιων των Ρωμαίων αποίκων…» (The nomads of the Balkans, an account of life and customs among the Vlachs of Northern Pindus, Alan John Bayard Wace)
Ο Βενιαμίν εκ Τουδέλης (1130-1173 μ.Χ) ήταν Ισπανοεβραίος περιηγητής που ταξίδεψε στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική τον 12ο αιώνα. Στα 1160 μ.Χ ταξιδεύοντας στις ελληνικές χώρες του Βυζαντίου επισημαίνει την ύπαρξη βλάχικων πληθυσμών στα βουνά της περιοχής της Λαμίας, στα όρια της σημερινής Θεσσαλίας, σε μία περιοχή την οποία αποκαλεί Βλαχία: «Σε μια ημέρα φθάνουμε στο Σινόν ποταμό [Ζητούνι/Λαμία], όπου ζουν πενήντα περίπου Ιουδαίοι, με πρώτους ανάμεσά τους τους ραβίνους Σολομώντα και Ιακώβ. Η πόλη βρίσκεται στους πρόποδες των λόφων της Βλαχίας. Στα βουνά αυτά ζει το έθνος που ονομάζεται Βλάχοι. Είναι πολύ γρήγοροι και κατεβαίνουν από τα βουνά για να καταστρέψουν και να λεηλατήσουν την ελληνική γη. Κανείς δεν μπορεί να τους πολεμήσει και κανένας βασιλιάς δεν καταφέρνει να τους κυβερνήσει. Δεν είναι ιδιαίτερα δεμένοι με την πίστη των Ναζαρηνών (χριστιανών) αλλά δίνουν στους εαυτούς τους ιουδαϊκά ονόματα. Μερικοί υποστηρίζουν ότι αυτοί είναι Ιουδαίοι - και πράγματι αποκαλούν τους Εβραίους αδελφούς τους - και όταν συναντώνται μαζί τους, αν και τους ληστεύουν, δεν τους σκοτώνουν, όπως κάνουν με τους Έλληνες. Είναι όλοι μαζί εκτός νόμου» (The Itinerary of Rabbi Benjamin of Tudela (1840), σελ. 48).
Ο Θηβαίος Ευθύμιος Μαλάκης (1115–1204 μ.Χ.), Μητροπολίτης Νέων Πατρών και από τους διαπρεπέστερους κληρικούς και λόγιους του 12ου αιώνα, εκτός από δύο εγκώμια για τον αυτοκράτορα Μανουήλ Α’ Κομνηνό, έγραψε επίσης ποιήματα, από τα οποία σπουδαιότερα είναι η Μονωδία του σοφωτάτου κυρού Ευθυμίου και Στίχοι γραφέντες εις το λουτρόν του Χούμνου. Έγραψε επίσης διάφορες επιστολές, που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Από τις επιστολές αυτές διασώθηκαν 36. Την ίδια λοιπόν περίοδο (σύγχρονος του Βενιαμήν Τουδέλα) αναφέρει ότι ο Στρατηγός του Θέματος Ελλάδος Αλέξιος Κοντοστέφανος εκστρατεύει εναντίον «ληστρικών βαρβάρων που κατοικούν στα κορφοβούνια της Ελλάδος και που μέχρι τότε φοροδιαφεύγαν».
Το 1183 οι Βλάχοι της Θεσσαλίας επαναστάτησαν λόγω της βαιάς φορολογίας που είχε επιβάλλει ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Άγγελος και δημιούργησαν την Βουλγαρο-βλάχικη αυτοκρατορία των Ασανιδών. Ο Ιωάννης Ασάν ανακήρυξε τον εαυτό του ως ‘Αυτοκράτορα όλων των Βουλγάρων και των Βλάχων. Όταν ο Φρεντερίκο Μπαρμπαρόσα πέρασε από την περιοχή, ο Ιωάννης Ασάν αναφέρθηκε ως ‘Αυτοκράτορας των Βλάχων και περισσότερο των Βουλγάρων’, ‘Αυτοκράτορας των Βλάχων και των Κουμάνων’ ή ‘Αυτοκράτορας των Βλάχων και των Ελλήνων’.» (Vasiliev A., History of the Byzantine Empire, p. 442, University of Wisconsin Press 1964)
Διαγραφή«Κατά την εποχήν εκείνη (11ος αιώνας) - γράφει ο Ν. Γεωργιάδης - άρχισε να μεταναστεύει στη Θεσσαλία και άλλη βάρβαρη φυλή, η των Βλάχων, οι οποίοι κατερχόμενη από (την χερσόνησο) του Αίμου (βόρειας Βαλκανικής), επί των συνεχών ορέων, έφτασαν μέχρι τον Όλυμπο και την Πίνδο όπου και αθρόοι εγκατεστάθησαν, εξ ου και η ορεινή εκείνη χώρα αποκαλούνταν από τους βυζαντινούς Μεγαλοβλαχία.» («Θεσσαλία», 2η έκδ., 1894, σ. 74)
Ο Νικήτας Χωνιάτης - Βυζαντινός υψηλόβαθμος αξιωματούχος του βυζαντινού κράτους και ιστορικός - γράφει για αυτούς «τους βαρβάρους που κατοικούν στη χερσόνησο/βουνά του Αίμου, πριν ονομάζονταν Μυσοί, τώρα δε Βλάχοι» οι οποίοι «κατέχουν τα Μετέωρα στη Θεσσαλία, τα οποία τώρα εμπεριέχονται στη μεγάλη Βλαχία» (Νικήτας Χωνιάτης, Χρονική Διήγησις, Bonn, 1835, σελ. 482 και 841). Ο Χωνιάτης είναι ο πρώτος που αναφέρει τη Θεσσαλία ως Μεγάλη Βλαχία, αναφερόμενος στον διαμοιρασμό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μετά την κατάληψη της Πόλης από του Λατίνους το 1204 μ.Χ. (Νικήτας Χωνιάτης, Χρονική Διήγησις (σελ 841)). Τον όρο Μεγάλη Βλαχία για να προσδιορίσει την Θεσσαλία επαναλαμβάνει επίσης και ο λόγιος, διπλωμάτης και ιστορικός Γεώργιος Ακροπολίτης (1217 ή 1220-1282) στο έργο του ‘Χρονική Συγγραφή’ που πραγματεύεται γεγονότα της περιόδου από την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους μέχρι την ανακατάληψη της από τους Παλαιολόγους (1204-1262).
Το 1290, ο Λαδισλάβος ο Κουμάνος που προστάτευε τους Κουμάνους, τους Πετσενέγους και τους Ορθόδοξους πληθυσμούς, δολοφονήθηκε και ένας νέος Μαγιάρος (Ούγγρος) βασιλιάς που είχε άλλες προτιμήσεις, ανάγκασε μερικούς ηγέτες από την περιοχή ανάμεσα στο Olt και στα Καρπάθια να περάσουν τα Καρπάθια και να συμβάλλουν στον σχηματισμό της Βλαχίας. (D. CĂPRĂROIU, On the beginnings of the town of CÂMPULUNG, Historia Urbana, t. XVI, nr. 1-2/2008, pp. 37-64)
Έγραψε ο Γάλλος Πουκεβίλ για τις επιδρομές των Βλάχων: «Kαταστρέφουν τις καλύτερες χώρες τής Θράκης και τής Μακεδονίας. Σύμμαχοι με τούς ρωμαίους και τούς σκύθες κατεβαίνουν σαν χείμαρρος από τις οροσειρές τού Αίμου και τής Ροδόπης. Προσαρμόζονται εύκολα στις εσωτερικές αναταραχές και παίρνουν μέρος στις επαναστάσεις και διαμελίζουν τον τόπο, για να μοιρασθούν τα ράκη που απομένουν» (Histoire de la regeneration de la Grece).
ΔιαγραφήΚαι ο Π. Αραβαντινός στο «Χρονογραφία τής Ηπείρου» (τόμ. Β΄, σελ. 32-33, Αθήνα, 1856) θεωρεί τους Βλάχους ως φύλο που από άλλη περιοχή μετανάστευσαν στη Δακία, όπου αργότερα αναμίχθηκαν με τους Ρωμαίους και από εκεί στη συνέχεια μετανάστευσαν προς την Ελλάδα. Επίσης ο Αραβαντινός λέει: «Περί τα μέσα της 6ης εκατονταετηρίδας οι Άβαροι, ομόφυλοι των Γότθων, αφού τους εκδίωξαν (τους Δακορουμάνους) από τη Μολδοβλαχία, συνέστησαν εδώ ισχυρό βασίλειο και από εκεί ορμώμενοι εισέβαλαν στη Μυσία και επεξέτειναν τις λαφυραγωγίες τους μέχρι τη Θράκη. Κατά την εποχή λοιπόν αυτή, χιλιάδες από τους Δακορουμάνους βοσκούς που ζούσαν στην Κάτω Μυσία, αφού παρέλαβαν τις οικογένειες και τα πολυπληθή τους κοπάδια, κατήλθαν προς τη Θράκη ώστε να απομακρυνθούν από αυτούς τους απηνείς νέους γείτονες και αφού διαλεξαν ως κατάλληλο μέρος για τα κοπάδια τους και ασφαλές για τους ίδιους τον Αίμο, εγκαταστάθηκαν στις πλαγιές αυτού με την έγκριση της αυτοκρατορίας, απ’ όπου περιοδικά και αποσπώμενοι κατά ομάδες μετοίκησαν στα ορεινά της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας και της Νέας και Παλαιάς Ηπείρου ως και στην Ροδόπη και τα ενδότερα της Θράκης» (Μονογραφία περί Κουτσοβλάχων, έκδ. 1905, σελ. 25-26).
Στην εγκυκλοπαίδεια τού «Ηλίου» αναφέρεται ότι στην αρχαία Θράκη θεωρούσαν ακόμα και μεγάλο μέρος τής βορείως τού Δούναβη περιοχής «κατοικούμενον κατά την αρχαιότητα υπό των Γετών και Δακών, θρακικών και τούτων εθνών... Οι θράκες, μετά των Ελλήνων και των Ιλλυριών, είναι οι καθ΄ αυτό αυτόχθονες τής χερσονήσου τού Αίμου». Βλέπουμε και εδώ ότι οι Ιλλυριοί ξεχωρίζονται και δεν ταυτίζονται με τους Έλληνες όπως κάποιοι Έλληνες εθνικιστές προσπαθούν να μας πείσουν.
Η μόνη καθαρή αναφορά στους Βλάχους ως Έλληνες, ήταν από τον κληρικό και ιστορικό (και μαθηματικό) με πλούσια εκκλησιαστική και πολιτική δράση και εκτεταμένο συγγραφικό έργο, Γεώργιο Παχυμέρη (1242–1310). Περιγράφοντας τη μάχη στην Πελαγονία το 1259 ανάμεσα στα στρατεύματα του Δεσποτάτου της Ηπείρου και τα βυζαντινά στρατεύματα του Ιωάννη Παλαιολόγου ο Παχυμέρης, αναφέρεται σε Βλάχους στρατιώτες από τη Θεσσαλία οι οποίοι την τελευταία στιγμή άλλαξαν στάση υπέρ του Παλαιολόγου.
Στην ελληνική προπαγάνδα σχετικά με την καταγωγή των Βλάχων - ιδιαίτερα των Βλάχων της Αλβανίας - και στον Έλληνα βλαχολόγο καθηγητή Αχιλλέα Λαζάρου, έχει απαντήσει ο καθηγητής Kopi Kyçyku με το βιβλίο του ‘Arumunët e Shqipërisë në kontekst ballkanik’ (Οι Αρωμούνοι της Αλβανίας στο βαλκανικό πλαίσιο). Εκδόθηκε το 1999 ενώ το 2004 εκδόθηκε η αναθεωρημένη έκδοση.
«Η Ελλάδα κατοικείται από τρεις φυλές - τους Έλληνες, τους Αλβανούς και τους Βλάχους…Ο νομαδικός πληθυσμός στα βουνά έχει διατηρήσει τον διακριτό του χαρακτήρα και τα έθιμα, μαζί με τη λατινική γλώσσα, παρόλο που οι περισσότεροι από τους άντρες μπορούν να μιλήσουν ελληνικά. Σαν τους Αλβανούς, οι βοσκοί Βλάχοι σπάνια παντρεύονται με τους Έλληνες, περιστασιακά παίρνουν Ελληνίδες συζύγους αλλά ποτέ δεν δίνουν τις κόρες τους σε Έλληνες. Μερικοί από αυτούς είναι αγράμματοι, σπάνια πηγαίνουν στο σχολείο. Όντας στη δικιά τους ελλιπής πνευματικά κουλτούρα, αντιμετωπίζονται απαξιωτικά από τους Έλληνες, οι οποίοι χρησιμοποιούν τον όρο ‘Βλάχος’ ώστε να δηλώσουν όχι μόνο τον βοσκό αλλά τον αγράμματο άξεστο χωριάτη.» (Encyclopedia Britannica 1911, on the term Greece)
ΔιαγραφήΟ William του Rubruck έγραψε ότι οι Βλάχοι της Βουλγαρίας κατάγονταν από τον λαό των Ulac, οι οποίοι ζούσαν κοντά στην Μπασκίρια. Ο Ούγγρος χρονικογράφος του 13ου αιώνα Simon Kéza είπε ότι οι Βλάχοι ήταν «οι βοσκοί και οι αγρότες των Ρωμαίων»… Ο Poggio Bracciolini, Ιταλός καθηγητής, έγραψε περίπου το 1450 ότι οι πρόγονοι των Ρουμάνων ήταν οι Ρωμαίοι άποικοι που εγκαταστάθηκαν στη Δακία από τον αυτοκράτορα Τραϊανό. Την ίδια άποψη είχε και ο Aeneas Sylvius Piccolomini, ο οποίος στο έργο του ‘De Europa’ (1458) ότι οι Βλάχοι ήταν ένα ιταλικό γένος και ονομάστηκαν έτσι από τον Pomponius Flaccus, στρατιωτικό διοικητή που είχε σταλθεί εναντίον των Δακών. Τους ακόλουθους αιώνες πολλοί ιστορικοί και επιστήμονες υποστήριξαν την άποψη του Piccolomini.
Ο Saxon Johannes Lebelius από την Τρανσυλβανία το 1542 είπε ότι ο αυτοκράτορας Τραϊανός «οδήγησε τους Βλάχους μαζί με άλλους Ιταλογενής ανθρώπους και τους εγκατέστησε μέσα σε όλο το δακικό βασίλειο» και «αυτοί οι άνθρωποι μετά από τόσους πολλούς πολέμους από τους οποίους είχαν επιβιώσει, παρέμειναν στη Δακία, και τώρα είναι αγρότες σ’ αυτή τη γη». Ο Flavio Biondo είπε ότι «Οι Δάκες ή Βλάχοι ισχυρίζονται ότι έχουν ρωμαϊκές ρίζες». Ο Pietro Ranzano έγραψε το 1400 ότι οι Βλάχοι θεωρούσαν τον εαυτό τους ως απογόνους των Ιταλών (Ρωμαίων). Ο Ούγγρος Ιησουίτης Stephan Szántó έγραψε το 1574 ότι οι Βλάχοι είναι «οι απόγονοι μιας παλιάς αποικίας των Ρωμαίων στην Τρανσυλβανία» και η γλώσσα τους (ρομαντιόλα ή ρομανιόλα) θα μπορούσε να γίνει κατανοητή από αυθεντικούς Ιταλούς. (Almási Gábor (2010). "Constructing the Wallach 'other' in the late Renaissance". In Trencsényi, Balázs. Whose Love of Which Country?. Central European University, Budapest. pp. 107–110.)
Ο Άραβας χρονικογράφος Mutahhar al-Maqdisi είπε: «Λένε ότι κοντά στην τουρκική περιοχή ζουν οι Χάζαροι, οι Ρώσοι, οι Σλάβοι, οι ‘Waladj’ [Βλάχοι;], οι Αλανοί, οι Έλληνες και μερικοί άλλοι λαοί.» (A. Decei & V. Ciocîltan, “La mention des Roumains (Walah) chez Al-Maqdisi”, Romano-arabica I, Bucharest, 1974, pp. 49–54)
Στα τέλη του 9ου αιώνα, οι Ούγγροι εισέβαλαν στην Παννονία (σήμερα μοιράζεται ανάμεσα σε Ουγγαρία, Αυστρία, Κροατία, Σερβία και Βοσνία), όπου, σύμφωνα με το ‘Gesta Hungarorum’ που γράφτηκε περίπου το 1200 από έναν ανόνυμο ‘υπουργό’ του βασιλιά Bela του 3ου της Ουγγαρίας, η Παννονία κατοικούνταν από Σλάβους, Βούλγαρους και Βλάχους βοσκούς των Ρωμαίων. Στο πρωτότυπο: «sclauij, Bulgarij et Blachij, ac pastores romanorum». Ανάμεσα στον 12ο και 14ο αιώνα, βρέθηκαν υπό την εξουσία του Βασίλειου της Ουγγαρίας, της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και της Χρυσής Ορδής.
Ο βλάχικης καταγωγής ιστορικός και συγγραφέας Thomas John Winnifrith, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Warwick της Μεγάλης Βρετανίας από το 1970 έως 1999, είπε: «Οι εκρωμαϊσμένοι Ιλλυριοί, είναι οι πρόγονοι των σημερινών Βλάχων» (Badlands, Borderland: A History of Southern Albania/Northern Epirus by T.J. Winnifrith, ISBN 0-7156-3201-9, 2003, p. 44)
ΔιαγραφήΟ James Cowles Prichard θεωρεί ότι οι Αλβανοί ή Σκιπετάριδες και οι Βλάχοι, είναι απόγονοι Θρακών και Ιλλυριών (James Cowles Prichard, Researches Into the Physical History of Mankind, (Sherwood, Gilbert, and Piper, 1841), section 5 (History of the European nations))
Ο Arnold Joseph Toynbee στο βιβλίο του ‘The Greeks and Their Heritages’ (Οι Ελληνες και οι κληρονομιες τους), λέει ξεκάθαρα ότι οι Βλάχοι δεν είναι ελληνικής καταγωγής. Μαλιστα τους Αρβανιτες τους ονομαζει απλως Αλβανους! Συγκεκριμένα γράφει: «Το 1821 οι Έλληνες - και μαζί με αυτούς οι Αλβανοί και οι Βλάχοι ομόθρησκοι τους - εξεγέρθηκαν… Από το 1832 ίσαμε το 1912 η Ελλάδα έγινε ένα εθνικά ομοιγενές κράτος, αν θεωρήσουμε τους ανατολικο-ορθόδοξους χριστιανούς Αλβανούς και Βλάχους ως Έλληνες πολίτες, μια και οι ίδιοι αισθάνονται ότι είναι Έλληνες, παρά το ότι η μητρική τους γλώσσα δεν είναι η ελληνική.» (Arnold Toynbee, The Greeks and Their Heritages, Oxford University Press 1981)
Στο Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ελευθερουδάκη, γράφει επί λέξει «Βλάχοι, λατινογενής λαός κλπ… οπωσδήποτε αυτοί ούτοι οι Βλάχοι αποκαλούσιν εαυτούς Ρομούν, τουτέστιν Ρωμαίους» (Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν, τόμος Γ', σελ. 331, Ελευθερουδάκης - 1927)
Από το 1918 έως το 1936 20.000 περίπου Βλάχοι - κυρίως της βόρειας Ελλάδας - μετανάστευσαν στη Ρουμανία και στη Δοβρουτσά. Μετά την ενσωμάτωση της Δοβρουτσάς στη Βουλγαρία, οι περισσότεροι μεταφέρθηκαν στην Κωνστάντζα και από εκεί σε άλλες περιοχές της Ρουμανίας. (Koukoudis Asterios, The Veroia Vlachs and the Arvanito-Vlachs of central Macedonia, Studies about the Vlachs - vol. 4, Thessaloniki: 2000, Zitros)
ΔιαγραφήΟ Άγγλος αξιωματικός Wiliam Martin Leake που επισκέφτηκε το 1805 τα βλάχικα χωριά, έγραψε: «Μοιράζονται με τούς Έλληνες το εμπόριο των αποικιακών προϊόντων ανάμεσα Ισπανία ή Μάλτα και Τουρκία. Μερικοί ήταν καραβοκυραίοι και ιδιοκτήτες τού φορτίου μαζί» (Journey through some provinces of Asia Minor).
«Οι Βλάχοι», γράφει ο γάλλος πρόξενος και περιηγητής Pouqueville (1770-1838), «διατηρούν τα ρωμαϊκά χαρακτηριστικά, είναι εύρωστοι και ευσταλείς». Σε άλλο σημείο (τ. Β΄, σελ. 191) σημειώνει, ότι οι Ασπροποταμίτες βλάχοι, υποστήριζαν, πως είναι ρωμαϊκής καταγωγής κι ότι λέγονται bruzzi βλάχοι (Pasteurs Vrutuens). Toν βεβαίωσαν μάλιστα, ότι πενήντα χρόνια πριν, οι τσοπάνηδες φορούσαν το καπέλλο και την ενδυμασία των βοσκών τού Λατίου. Η ονομασία Bruzzi, Μπρούτσοι ή Αβρούζοι (ή Μπουρτζόβλαχοι) πηγάζει από την ιταλική πόλη Αμπρούντσιο, απ’ όπου, σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, πέρασαν οι κάτοικοι στην αντικρινή χερσόνησο, όταν κατακτήθηκε η πόλη από τούς ρωμαίους. Συνεχίζεται μάλιστα η ονομασία Μπρούτσος με τη λέξη «πριτσά», που σημαίνει την οσμή τής φορεσιάς των τσοπάνων από τη μόνιμη ενδιαίτισή τους πλάι στα γιδοπρόβατα.
Η λέξη ‘Βλάχος’ είναι ελληνική; Υπάρχει η θεωρία ότι οι Βλάχοι είναι απόγονοι Ρωμαίων στρατιωτών (ή Ελλήνων που ήταν στρατιώτες στον Ρωμαϊκό στρατό) οι οποίοι φυλούσαν τα στενά ορεινά περάσματα. Το φυλάχος/φλάχος λοιπόν κατά ορισμένους προέρχεται από το ρήμα φυλάττω/φυλάσσω και με τροπή του φ σε β έγινε Βλάχος (φύλακας, φρουρός). Μπορεί όμως η λέξη ‘Βλάχος’ να προήλθε από το μεσαιωνικό ελληνικό φυλάζω => φυλάγω: μετοχή φυλάγων => φυλάγος => φλάγος/Βλάχος (Ιωάννης Μωραλίδης, Η ελληνικότης των Φυλάχων-Βλάχων, περιοδικό Δαυλός, τεύχος 134).
ΔιαγραφήΜία άλλη εκδοχή υποστηρίζει ο Αντώνιος Κεραμόπουλος για την ονομασία ‘Βλάχος’. Κατ’ αυτόν η λέξη Βλάχος προέρχεται από τη Σημιτοαιγυπτιακή λέξη φελάχος που σημαίνει ‘γεωργός’. Στην Αίγυπτο για πρώτη φορά υπό τους Πτολεμαίους είχαμε την περίπτωση φρουρήσεως των συνόρων και του εσωτερικού από αλλοεθνείς (Έλληνες) στρατιώτες σε συνεργασία με τους αυτόχθονες χωρικούς, οι οποίοι ονομάζονταν Φελάχοι, Βλάχοι στο στόμα των Μακεδόνων στρατιωτών με τροπή του φ σε β (οι Μακεδόνες έλεγαν Βίλιππος αντί Φίλιππος, Βάλακρος αντί Φάλακρος κ.λπ.). Όταν αργότερα περιήλθε η Αίγυπτος στους Ρωμαίους, πολλοί Αιγυπτιώτες Έλληνες, ίσως και όλοι οι εκεί στρατιώτες και αξιωματικοί, κατετάγησαν στον Ρωμαϊκό στρατό και έτσι μεταδόθηκε έτοιμο και πρόχειρο όνομα, το των Βλάχων, για τις περιπτώσεις συνεργασίας του Ρωμαϊκού στρατού και των αυτοχθόνων χωρικών. Κατά τον Κεραμόπουλο το όνομα αυτό διαδόθηκε ως λαϊκή ονομασία των εγκατεστημένων επί τόπου στρατιωτών, οι οποίοι ήταν και συγχρόνως γεωργοί των παραχωρημένων από το κράτος σε αυτούς γαιών. Βεβαίως η εκδοχή αυτή, μόνο γέλια μπορεί να προκαλέσει.
Η ονομασία «Βλάχος» φέρεται να προέρχεται από το νοτιοσλαβικό ‘vlahu’ ή ‘volohu’ και αυτή με τη σειρά της από το γερμανικό ‘walchen’ ή ‘Walhaz’. Έτσι ονόμαζαν οι Γερμανοί τους ‘Ρωμαίους’ κατοίκους των Άλπεων και της βόρειας Ιταλίας οι οποίοι αργότερα μετανάστευσαν στη Δακία. Η ονομασία ‘walchen’ φέρεται αρχικά να σήμαινε αυτόν που μιλούσε σπαστά τα λατινικά - όπως για παράδειγμα το μερικώς εκλατινισμένο φύλο των Ουόλκων (στα λατινικά Volcae) - και διαδόθηκε ως ονομασία σε όλη την Ευρώπη, εξ’ ου και Walchen στα γερμανικά, Wallon (Βαλλώνοι) στο Βέλγιο, Welsh (Ουαλία) στη Μεγάλη Βρετανία, Vlah στην Πολωνία κ.α. Δεν αποκλείεται δηλαδή να αποκλήθηκαν στην Ελλάδα ως «βλάχοι» καταχρηστικά και άτομα που λατινοφώνησαν μεν γλωσσικά (όπως έχουν πει ο Ρουμάνος καθηγητής του Πανεπιστημίου Βουκουρεστίου και του Πανεπιστημίου Bochum της Γερμανίας Cicerone Poghirc, ο Hammond κ.α.), χωρίς όμως να ανήκαν φυλετικά στην ομάδα/μειονότητα των Βλάχων οι οποίοι είχαν εξαπλωθεί σε όλη τη βαλκανική χερσόνησο και στη γλώσσα τους αυτοαποκαλούνταν Αρμάνοι, Αρωμούνοι κ.τλ.
«Μορλάκοι» (ή Μαύροι Βλάχοι) ονομάζονταν οι Βλάχοι που ζούσαν στην Κροατία, Βοσνία κ.α. Άλλες ονομασίες των Βλάχων ήταν Τσιντσάροι, Κουτσόβλαχοι κ.α.
Στα νεώτερα μεσαιωνικά χρόνια, σε σλαβονικά κείμενα, το όνομα ‘Земли Унгро-Влахискои’ (Zemli Ungro-Vlahiskoi) δηλαδή ‘Ουγγρο-βλάχικη Γη’ χρησιμοποιούνταν για τη Βλαχία (σήμερα νότια Ρουμανία). Το όνομα, μεταφρασμένο στα ρουμανικά ως ‘Ungrovalahia’, έμεινε σε χρήση μέχρι σήμερα έχοντας θρησκευτικό περιεχόμενο, αναφερόμενο στη Ρουμανική Ορθόδοξη Μητρόπολη της Ουγγρο-Βλαχίας. Η Ungrovalahia δηλαδή βρισκόταν στη Ρουμανία, σε αντίθεση με τη Μεγάλη Βλαχία στη Θεσσαλία, τη Mala Vlaška στη Σερβία ή τη Vlahia moravă (Valašsko στα τσέχικα) στην Τσεχία.
Όταν στις αρχές Μαρτίου 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης έφτασε στα σύνορα της Βλαχίας, έβγαλε προκήρυξη προς τούς Βλάχους, στην οποία τους αποκαλούσε ως Δάκες και όχι ως Έλληνες και διαχώριζε σαφώς την πατρίδα τους από την δική του. Είπε:
Διαγραφή«Άντρες Δάκες,
σήμερα αφήνω την ευλογημένη γη της Μολδαβίας και πατάω στο έδαφος της αγαπητής σας πατρίδας. Με αγκαλιές ανοιχτές και με δάκρυα χαράς μας υποδέχτηκε ο φιλελεύθερος λαός της Μολδαβίας. Με τα ίδια αισθήματα περιμένω να δω και τα ευγενή τέκνα της Δακίας…. Άντρες Δάκες, όσο διέρχομαι από το έδαφος της φίλης πατρίδας σας…».
Ας δούμε και την επιστολή του Ελευθερίου Βενιζέλου στις 29 Ιουλίου 1913, ημέρα της συνθήκης του Βερολίνου, προς τον πρωθυπουργό της Ρουμανίας Τάκε Μαγιορέσκο:
«Η Ελλάδα συγκατατίθεται να παράσχει αυτονομία στις σχολές και στις εκκλησίες των κουτσοβλάχων, που βρίσκονται στα μελλοντικά ελληνικά εδάφη και να επιτρέψει την σύσταση επισκοπής για τους κουτσοβλάχους τούτους, με την Ρουμανική Κυβέρνηση να μπορεί να επιχορηγεί υπό την επίβλεψη της Ελληνικής Κυβερνήσεως τα ειρημένα τωρινά ή μέλλοντα θρησκευτικά και εθνικά καθιδρύματα.» (Βλ. Ευάγγελου Αβέρωφ – Τοσίτσα, Η πολιτική πλευρά του κουτσοβλαχικού ζητήματος, δεύτερη έκδοση, Τρίκαλα 1987, σελ. 66.)
Ο Έλληνας αξιωματικός Κωνσταντίνος Μαζαράκης-Αινιάν (καπετάν Ακρίτας) παρατηρούσε για τους Βλάχους:
«Προκαλούσαν τέτοιον θόρυβο, διέθεταν τόσο χρήμα και κατείχαν δια νομάδων ποιμένων τις περισσότερες διαβάσεις στα ορεινά μέρη, από όπου διέρχονταν αντάρτες. Αυτοί ήταν οι καταδότες, αυτοί οι τροφοδότες των βουλγαρικών συμμοριών, με τις οποίες είχαν συμμαχήσει, αυτοί κατείχαν τα γιατάκια (λημέρια) τους, αυτοί ήταν οι οδηγοί των καταδιωκτικών αποσπασμάτων.» (Ο Μακεδονικός Αγώνας Απομνημονεύματα, έκδοση ΙΜΧΑ, Θεσσαλονίκη 1984, σελ. 204.)
Ακόμα και ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, ο ιδρυτής της εθνικής ιστορικής σχολής στην Ελλάδα, έγραφε στην ιστορία του πριν προκύψει το ζήτημα των Βλάχων:
«Οι κυριώτατες εντός του Ίστρου κατοικίες των Βλάχων κατά τους χρόνους αυτούς, ήταν προς βορρά μεν περί τον Αίμο, προς μεσημβρία δε περί την Πίνδο. Η επικρατεστέρα σήμερα γνώμη είναι ότι οι Βλάχοι αυτοί ήταν συγγενείς των βορείως του Ίστρου Βλάχων και ότι οι τελευταίοι προέκυψαν από την ανάμιξη των πολυάριθμων Ρωμαίων αποίκων, τους οποίους ο αυτοκράτωρας Τραϊανός ίδρυσε στην αρχή της 2ης εκατονταετηρίδος μ.Χ. στη Δακία, μετά την ανάμιξη τους με τους ιθαγενείς κατοίκους της χώρας, ανάμιξης από την οποία το κυριώτερο στοιχείο της βλαχικής γλώσσας μέχρι σήμερα είναι η λατινική. Αυτό πρέσβευαν οι δικοί μας, ο Κίνναμος και ο Χαλκοκονδύλης.» (Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου, Ιστορία του ελληνικού έθνους, βιβλίον ενδέκατον, εκδόσεις γαλαξία, Αθήνα 1971, σελ. 390–391.)
«Το Δακικό ή αλλιώς Βλαχομολδαβικό γένος, περιλαμβάνει τους κατοίκους των δύο ηγεμονιών που βρίσκονται στην ευρωπαϊκή Τουρκία, Βλαχίας και Μολδαβίας, ανάμεσα στον Δούναβη, στα Καρπάθια όρη και τον Προύτο ποταμό. Υπολογίζονται περίπου στο 1.600.000. Αυτοί λοιπόν έχοντας την καταγωγή τους από παλαιούς πληθυσμούς Δακορωμαίων και Μοισών, μιλάνε μία ρωμαϊκή παραφθαρμένη γλώσσα, αναμεμιγμένοι με πολλές σλαβικές λέξεις. Γι’ αυτό και οι κυρίως Βλάχοι, εξαιτίας της παλαιάς τους καταγωγής, αποκαλούν τους εαυτούς τους ‘Ρωμούνους’ (Αρωμούνους). Σώζουν στον σωματικό τους οργανισμό προφανείς τους τύπους της προγονικής τους ρωμαλεότητας, ευστροφίας και ευσχημότητας…ασχολούνται οι περισσότεροι με την κτηνοτροφία. Οι δε Μολδαβοί που θεωρούνται ως αυτόχθονες κάτοικοι της χώρας τους, μιλούν την ίδια σχεδόν γλώσσα με τους Βλάχους, φιλοπονότεροι αυτών και πιο επιτήδειοι στα οικονομικά, ασχολούνται και αυτοί ως επί το πλείστον με την κτηνοτροφία και το εμπόριο. Πολλοί από αυτούς τους Ρωμαιοβλάχους βρίσκονται να ζουν στη Μακεδονία, μέσα στα όρια των κοιλάδων της οροσειράς της Πίνδου, στη Θεσσαλία και στον Όλυμπο, αριθμόντες από 50 έως 60.000, ιδίως οι Μακεδονοβλάχοι ή Κουτσοβλάχοι.» («Νεώτατη Διδακτική Γεωγραφία, προς εύχερη γνώσιν όλων των μερών και κατοίκων της γης» - συγκεντρώνει στοιχεία από τις νεώτερες γεωγραφίες και στατιστικά συγγράματα των Σομμέρ, Α.Βάλβη, Ρεττέρου, Κανναβίχου, Φρ.Σχιουβέρτου και άλλων - από τον Νικόλαο Λωρέντη, Β τόμος, σελ. 374, εκδ. Γκαρπολά και Ρεφερενδάρη, Βιέννη 1838)
Διαγραφήκ.α.
φουστανελα δεν φορουν οι γκεκηδες αλβανοι που κατοικουν την κεντρικη και βορεια αλβανια αλλα και το κοσσοβο , το τετοβο[ αλβανοι των σκοπιων] και το μαυροβουνιο..και αυτοι αποτελουν τα δυο τριτα του συνολου των αλβανων τοσο πληθησμιακα οσο και ως γεωγραφικη εξαπλωση...συνεπως φουστανελα φορανε μονον οι τοσκηδες αλβανοι που αποτελουν το ένα τριτο του συνολου των αλβανων...αλλα και αυτοι ακομα δεν τη φορανε ολοι...και στη τοσκερια όμως στο μεγαλυτερο μερος των πεδινων - δυτικων περιοχων [μαλακαστρα,μουζακιγε] αλλα και μεγαλο μερος της ορεινης Λιαμπουριας [στη δυτικο και βορειο τμημα κυριως ] δεν φοριεται από τους Τοσκηδες Αλβανούς η φουστανελα...αντίθετα την φορανε στις ορεινες περιοχες της ανατολοκης-κεντρικης και νοτιας τοσκεριας όπως στο τομορ ,οστραβιτσα [ βουνα] στις περιοχες ανατολικα του Μπερατιου σε καποιο βαθμο και νοτιοτερα σε περιοχες που γειτνιαζουν αμεσα με τον ελληνισμο της βορειου ηπειρου όπως λιτζουρια πρεμετη και κορυτσα...επισης και οι αλβανοι τσαμηδες που κατοικούσανε εντος της ιστορικης ηπειρου [ νομος θεσπρωτιας ] φορούσανε φουστανελα..γενικοτερα φουστανελα φοραει μια καθολου μεγαλη ,μειοψηφεια του συνολου των Αλβανων [ το πολύ το 20- 25 τα εκατο των Αλβανων ] ...αρα δεν μπορει να χαρακτηριστεί αλβανικη ..μαλλον ειναι ενδυμα των ορεινων κυριως περιοχων του ελληνικου - ελληνιστικου κοσμου και των αμεσα γειτονικων αυτου περιοχων ......ο παραπανω εθνικιστης αλβανος μπορει να τα επιβεβαιωσει......
ΑπάντησηΔιαγραφήεπισης περι φουστανελας και αρχαιων ελληνικων χιτονων και τις ψευτοεικασιες τις οποιες υοθετει...ας μας πει καταρχήν γιατι εχουμε εμφανιση πεντακαθαρη φουστανελας ηδη από τον δωδεκατο αιωνα σε αγγειο στην Κορινθο...δευτερον τι φορουσε ο μεγας αλεξανδρος και πως απεικονίζεται ο Κωσνταντινος Παλαιολόγος ηδη από τα χρονια τα πολύ παλια .... απλα πραγματα ...φουστανελα λεγεται...
Με τούς πολυάριθμους αλβανικούς εποικισμούς στον ελλαδικό χώρο η φουστανέλλα καθιερώθηκε σαν ενδυμασία των ελληνόφωνων χριστιανικών πληθυσμών, ενώ τούς 17ο και 18ο αιώνα, έφτασε να αποτελεί την κυρίαρχη ενδυμασία της Ρούμελης και τού Μοριά.
Διαγραφή«Η Βασίλισα ήταν ντυμένη με μία σκούρη πράσινη ρόμπα ιππασίας…και βέλο. Ο Βασιλιάς Όθωνας φορούσε την αλβανική φορεσιά, βαθυκόκκινο σακάκι κεντυμένο με χρυσό, άσπρη φουστανέλλα, με ένα μεγάλο κυνηγετικό σπαθί κρεμασμένο πάνω στον ώμο του.» (Harry Gringo, Scampavias from Gibel Tarek to Stamboul, Charles Scribner: New York, 1857)
«Η Αθήνα, 25 χρόνια πριν, ήταν μόνο ένα μικρό αλβανικό χωριό. Οι Αλβανοί αποτελούσαν και ακόμα αποτελούν, σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού της Αττικής και περίπου τρεις λεύγες από την πρωτεύουσα, υπάρχουν χωριά όπου δύσκολα καταλαβαίνουν τα ελληνικά. Όταν ο βασιλειάς Όθωνας της Ελλάδας έφτασε στην Αθήνα το 1830, ρώτησε, πού είναι οι Έλληνες.» (Greece of The Hellenes, Lucy M. J. Garnett, p.32)
Οι Εύζωνες (ευ + ζώνες = οι καλά ζωσμένοι) ήταν επίλεκτοι στρατιώτες του ελληνικού στρατού, ευρύτερα γνωστοί ως τσολιάδες (από το αλβανικό ‘çoljatë’ που σήμαινε ‘νεαροί’, ‘παλικάρια’ στην γέγκικη αλβανική διάλεκτο κ.α.). Αρχικά ιδρύθηκαν τέσσερα τάγματα (το 1867), καθένα από τα οποία διέθετε οργανωτική δύναμη τεσσάρων λόχων. Κεντρική τους αποστολή ήταν η φύλαξη της μεθορίου. Το 1868 προστέθηκε σε κάθε τάγμα ευζώνων και πέμπτος λόχος. Έντονη ήταν η δράση των ευζωνικών ταγμάτων στους Βαλκανικούς Πολέμους, αλλά και αργότερα.
Οι Εύζωνοι του παλατιού - φρουρά που αποτελούνταν από Ευζώνους - άρχισαν την καριέρα τους ως σωματοφυλακή του βασιλιά Γεωργίου του 1ου. Η στολή που θα έπρεπε να φοράνε, αποφασίστηκε να είναι η φουστανέλλα. Ωστόσο η φουστανέλλα, είχε καθιερωθεί ως τυποποιημένη στολή ήδη από το 1813, για τούς ρωμιούς εθελοντές των δύο συνταγμάτων της Greek Light Infantry τού αγγλικού στρατού. Κατά καιρούς η φρουρά αυτή είχε διάφορα ονόματα όπως: α) Ανακτορική Φρουρά, β) Φουρά Άγνωστου Στρατιώτη, γ) Προεδρική Φρουρά (σήμερα) κ.α. Σκοπιές ευζώνων σήμερα υπάρχουν στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, στο Προεδρικό Μέγαρο και στην πύλη του στρατοπέδου της Προεδρικής Φρουράς, πρώην στρατόπεδο Βασιλέως Γεωργίου Β’, που βρίσκεται στο βόρειο-ανατολικό άκρο του Εθνικού Κήπου στην Αθήνα κ.α.
Διαγραφή«Οι Εύζωνοι, οι οποίοι παίρνουν έναν ελαφρώς υψηλότερο μισθό και ακόμα φοράνε την ηπειρώτικη στολή, η οποία παλαιότερα ήταν η εθνική φορεσιά, αποτελούν ένα πεζικό στρατιωτικό σώμα, τα μέλη του οποίου είναι στο μεγαλύτερο μέρος τουφεκιοφόροι με μεγάλη επιδεξιότητα και υψηλό χαρακτήρα, ειδικά διαλεγμένοι από το Στρατιωτικό Συμβούλιο, από τους ορεσείβιους, συνηθισμένοι να φοράνε τη φουστανέλλα. Αυτό το (στρατιωτικό) σώμα απολαμβάνει όχι μόνο μεγάλη υπόληψη για τη γενναιότητα και την ανδρεία στον τομέα τους, αλλά μεγάλο κύρος γενικότερα, και επίσης το προνόμιο του να προμηθεύουν τους φύλακες για τα Βασιλικά Ανάκτορα στην Αθήνα. Όταν φοράνε ολόκληρη τη στολή τους, αυτή η βασιλική φρουρά, έχουν μία πολύ εντυπωσιακή εμφάνιση. Μία φουστανέλλα ή κιλτ με πολλές πτυχές, μεγαλύτερη από είκοσι γιάρδες στο φάρδος και κατάλευκη σαν το χιόνι, με ζώνη γύρω απ’ τη λεπτή μέση του Εύζωνα, φτάνοντας μέχρι τα γόνατα όπου συναντούσε τις άσπρες μάλλινες κάλτσες με μαύρες καλτσοδέτες. Το γιλέκο του με τα κρεμασμένα μανίκια σαν φτερά, δείχνοντας τα φαρδυά, χαλαρά μανίκια ενός λεπτού λινού πουκάμισου, είναι περίτεχνα κεντημένο, ενώ γύρω από τη μέση του είναι σφιγμένη μία δερμάτινη ζωστήρα για όπλα, υπέροχα στολισμένη, και φορτωμένη με πιστόλια και άλλα μικρά όπλα. Στα πόδια του φοράει αλβανικά κόκκινα δερμάτινα παπούτσια, με αναποδογυρισμένες αιχμηρές μύτες, οι οποίες τελειώνουν στην άκρη με μάλλινες φούντες, και η στολή του συμπληρώνεται με ένα κομψό εφαρμοστό καπέλο με μία μακριά φούντα από μπλε σκούρο μετάξι. Τον χειμώνα μία κάπα ή πανωφόρι από μπλε ύφασμα, με έναν φαρδύ ποδόγυρο ώστε να διευκολύνεται η φουστανέλλα, προστατεύει όλη αυτή τη μεγαλοπρέπεια από τους (φυσικούς) παράγοντες. Λέγεται ότι ο Kaiser, όταν επισκέφτηκε την Αθήνα μερικά χρόνια πριν, έμεινε τόσο εντυπωσιασμένος από την εμφάνιση αυτού του συντάγματος, που συμβούλεψε τον τότε βασιλιά των Ελλήνων να μετατρέψει σε Ευζώνους όλα του τα στρατεύματα…» (Lucy Mary Jane Garnett, Greece of the Hellenes, London: Isaac Pitman, 1914, p. 33-34)
Κάποιοι προσπαθούν αιθαίρετα να συσχετίσουν τη φουστανέλλα με τις αρχαιοελληνικές χλαμύδες και τους χιτώνες αλλά ο αρχαιο-ελληνικός ανδρικός χιτώνας είναι βραχύς και άπτυχος. Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό αρχαιολόγο, Αντ. Κεραμόπουλο, από τον αρχαιοελληνικό χιτώνα θα μπορούσε να παραχθεί φουστανέλλα με πύκνωση των πτυχών του αλλά εξ αιτίας του εύκρατου κλίματος, κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Στο ρωμαϊκό κράτος όμως, ο χιτώνας έχει πολλές πτυχές στη στρατιωτική στολή εκτεινόμενος μέχρι πάνω από το γόνατο, επάνω δε σε αυτόν πέφτουν δερμάτινες λωρίδες από δερμάτινο θώρακα, όπως βλέπουμε και σε αδριάντες των ρωμαίων αυτοκρατόρων. Οι καταγόμενοι από την άγονη και ορεινή Ιλλυρία (Αλβανία), επιζητούσαν επίσης να είναι μισθοφόροι των Ρωμαίων και γι’ αυτό εξοικειώθηκαν με τη φουστανέλλα - όπως και οι Βλάχοι και άλλοι - και έφτιαχναν φουστανέλλες από πυκνά υφάσματα και μακριές (και όχι κοντές όπως κάνουν στην Ελλάδα σήμερα). Μάλιστα, ορισμένοι υποστηρίζουν την άποψη ότι επειδή οι Αλβανοί ήταν μισθοφόροι τουφεκιοφόροι (οπλίτες) των Ρωμαίων, ονομάστηκαν ‘σκιπετάρ’ (από το λατινικό ‘scioppeto’ που σήμαινε ‘τουφέκι’).
ΔιαγραφήΟ αρχαιολόγος Sir Arthur Evans, γνωστός στην Ελλάδα επειδή ήταν αυτός που ανέσκαψε το παλάτι της Κνωσσού στην Κρήτη, θεωρούσε τη φουστανέλλα που φορούσαν οι γυναίκες χωριάτισσες (πάνω από τη σλαβική μπροστέλλα) που ζούσαν κοντά στα σημερινά σύνορα Βοσνίας-Μαυροβουνίου, ως ένα ιλλυρικό στοιχείο που επιβίωσε ανάμεσα στους σλαβόφωνους πληθυσμούς της περιοχής (Arthur Evans, Ancient Illyria: An Archaeological Exploration, New York & London, United Kingdom: I.B. Tauris. 2006, p. 126)
Ο λόρδος Μπάιρον που είχε επισκεφτεί την τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, έγραψε στη μητέρα του: «Αλβανοί με την εθνική τους φορεσιά, την πιο μεγαλόπρεπη τού κόσμου, άσπρη φουστανέλλα, χρυσοκέντητο μανδύα, κρεμεζί βελούδινο γιλέκι κατασκέπαστο με χρυσά γαϊτάνια…» (A journey through Albania and other provinces of Turkey in Europe and Asia to Constantinople during the years 1809 and 1810, London, 1813) ενώ ο Άγγλος συνταγματάρχης William Martin Leake παρατήρησε ότι η αρβανίτικη φορεσιά είχε μεγάλη διάδοση ιδιαίτερα στον Μωριά, στην Ύδρα, στην Αργολίδα αλλά και στην Αττική και στη Βοιωτία (λόγω των Αρβανιτών που κατοικούσαν εκεί). «Η αρβανίτικη φορεσιά» γράφει ο Leake «είναι ελαφρύτερη και πιο βολική από την οθωμανική και τη ρωμαίικη.» (Travels in Morea, London, 1830, vol. A’, p. 209-210)
Ενημερωτικά να πω εδώ ότι η λέξη «τσολιάς» (που οι Έλληνες την προτιμούν από το ‘φουστανελλάς’ ή ‘φουστανελλοφόρος’) προέρχεται από την αλβανική λέξη 'coljatë' που στη βόρεια αλβανική διάλεκτο σήμαινε: "νεαρά αγόρια, παλικάρια" κ.α. Υπάρχει όμως και η εκδοχή ότι προέρχεται από την τούρκικη λέξη çul (προέρχεται από τα αραβικά) που σημαίνει «το κουρέλι, το παλιόρουχο» (εξ ου τσόλι και τσούλι), και όχι από αναγραμματισμό της λέξης ‘στολιάς’ (από τη ‘στολή’) όπως διαδίδει η ελληνική εθνικιστική νομενκλατούρα. Τσολιάς ήταν δηλαδή αυτός, που φόραγε τσόλια, κουρέλια, απ’ όπου βγήκε και το θηλυκό του: «τσούλα». Το τσαρούχι προέρχεται από το τουρκικό ‘çarιk’ (σανδάλι), το γιαταγάνι από το τουρκικό ‘yatağan’ (γιαταγάν), το καριοφίλι από το τουρκικό ‘karanfil’ - και όχι από το ιταλικό Carlo e figlio - επειδή στα τουρκικά η λέξη karanfil σημαίνει το λουλούδι γαρίφαλο, και κατά τον 16ο και 17ο αιώνα, οι κάνες των τουρκικών όπλων είχαν μεγάλα στόμια σε σχήμα, που θύμιζαν το μπουμπούκι τού γαρίφαλου, κ.α.
Ο William Martin Leake έγραψε για τον Αλή Πασά, το 1805: «Όλα τα πρόσωπα και οι γιοι του βεζύρη συνηθίζουν την αρβανίτικη φορεσιά: καμιζόλα με χρυσό γαϊτάνι και φουστανέλλα με δίπλες, που πέφτει πάνω στο μπενοβράκι, όπως ο χιτώνας των ρωμαϊκών αγαλμάτων. Όμορφη φορεσιά, όταν είναι καινούρια και καθαρή. Αλλά κι αυτοί ακόμα οι αφεντάδες δεν χαίρονται την πολυτέλεια να αλλάζουν φουστανέλλα κάθε βδομάδα. Οι στρατιώτες την αφήνουν λερή, ώσπου να λειώσει επάνω τους. Κάπου-κάπου τη βγάζουν και την απλώνουν πάνω στη φωτιά έτσι, που οι ψείρες, ζαλισμένες από τον καπνό, πέφτουν στις φλόγες. Από τα “κράκ” που ακούγονται στη θράκα καταλαβαίνουν οι αρβανίτες, πως το ξεψείριασμα πάει καλά. Μερικές φορές, στις πρώτες δυο-τρεις βδομάδες που φορούν την καινούρια φουστανέλλα ή όταν θέλουν να φανούν περιποιημένοι, περνούν στο λαιμό ένα περιλαίμιο μπαμπακερό εμποτισμένο με μερκουρόλη (σ.σ. οξείδιο τού υδραργύρου).» (William Martin Leake, Travels in Northern Greece, London 1835)
ΔιαγραφήΟ ναύαρχος Jurien de la Gravière έγραψε: «Οι Αλβανοί αποτελούν μία ιδιαίτερη ράτσα στην Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου αιώνα (του 18ου)...αυτοί οι ορεσίβιοι στρατιώτες...αύξησαν ταχέως τη δύναμη και την επιρροή τους. Όλοι οι πασάδες φρόντιζαν να έχουν γύρω τους μία φρουρά αποτελούμενη από αυτούς τους μισθοφόρους. Η αλβανική φορεσιά έγινε της μόδας και οι πιο σημαντικοί Οθωμανοί φοράνε υπερήφανα το λευκό φουστάνι των Αλβανών του Νότου. Ακόμα και οι ίδιοι οι Έλληνες, κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας στον Μοριά του Βελί, δευτερότοκου γιου του Αλή Πασά του Τεπελενίου, άρχισαν να φοράνε αυτή τη στολή έτσι προέκυψε η καλαίσθητη στολή των παλικαράδων.» (Jurien de la Graviere, "La station du Levant", Paris - 1876, vol. 1, p. 71;)
Οι Έλληνες πήραν την εθνική ενδυμασία των Αλβανών και την καθιέρωσαν ως επίσημη τότε στρατιωτική στολή, αντιγράφοντας τούς Άγγλους που φορούσαν στον στρατό τους παρόμοια ενδύματα. Αυτή είναι η αλήθεια και όχι οι ανοησίες περί αρχαιο-ελληνικών χλαμύδων κ.τλ. Εξ’ άλλου άλλο πράγμα είναι η χλαμύδα και άλλο η φουστανέλλα.
«Ολόκληρη η αλβανική εθνική φορεσιά, όταν είναι εντελώς καινούρια και καθαρή, είναι ασύγκριτα πιο καλαίσθητη από οποιαδήποτε άλλη φθαρμένη φορεσιά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία… Κάθε Τούρκος πασάς ή αξιωματούχος οποιουδήποτε βαθμού έχει ή τουλάχιστον είχε πριν μερικά χρόνια, μία ομάδα από αγριωπούς Αλβανούς ως προσωπική του φρουρά. Έτσι ήταν έντονα διασκορπισμένοι σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, με εξαίρεση την περιοχή των Μανιατών – ανθρώπους το ίδιο αγριωπούς και φιλοπόλεμους όπως οι ίδιοι. Ίσως έτσι έχει προκύψει η μερική υιοθέτηση της φορεσιάς τους από τους Έλληνες… αυτό είναι σίγουρο, οι περισσότεροι από τους ένοπλους Έλληνες που συναντήσαμε κατά τη διάρκεια της τελευταίας πολεμικής επανάστασης, φορούσαν το άσπρο κιλτ (φουστανέλα) και σχεδόν όλο το υπόλοιπο από την αλβανική φορεσιά, το οποίο επίσης υιοθετήθηκε από τον Άγγλο στρατηγό Church, όταν πήρε τη διοίκηση του ελληνικού στρατού.» (John Cameron Hobhouse, A Journey through Albania and Other Provinces of Turkey in Europe and Asia to Constantinople during the Years 1809 and 1810, London 1813)
«Από τον πόλεμο της ανεξαρτησίας, η αλβανική φορεσιά έγινε η εθνική φορεσιά στην ηπειρωτική Ελλάδα. Το άσπρο κιλτ (φουστανέλλα) με τις πολλές πτυχώσεις φοριέται τώρα αρκετά κοντό, παρόλο που ακόμα μπορεί να βρεθούν μερικοί παλιομοδίτες με το πιο αέρινο (κομψό) φουστάνι, στις αρχές του αιώνα, το οποίο πέφτει μία ή δύο ίντσες κάτω από το γόνατο.» (The customs and lore of modern Greece, Rennell Rodd, 1892, p.73)
Ο συγγραφέας Αργύρης Εφταλιώτης είχε πει για τους Αρβανίτες και τη φουστανέλλα: «Όλα αντρίκια ήταν του Αρβανίτη...Του βαφτίσαμε τη στολή του ελληνική και αυτό ήταν το μόνο που κάναμε τόσα χρόνια...» (Εφημερίς Νουμάς, έτος Α', 16/9/1903, Αθήνα)
«Μερικοί από τους διάσημους επονομαζόμενους "Έλληνες" ήρωες του Πολέμου της Ανεξαρτησίας, ήταν, όπως μας έχουν πει, πραγματικοί Αλβανοί. Ακόμα και η "εθνική" ελληνική φορεσιά - η φουστανέλλα - είναι στην πραγματικότητα η φορεσιά μίας από τις μεγάλες αλβανικές φυλές, των Τόσκηδων.» (The pursuit of Greece: an anthology, Philip Sherrard, 1964, p.10)
Διαγραφή«Είναι εξαιρετικά πιθανό ότι η αλβανική φουστανέλλα, η οποία υιοθετήθηκε από τους Έλληνες μετά την απελευθέρωση τους το 1821 ως η εθνική τους φορεσιά…» (The nomads of the Balkans: an account of life and customs among the Vlachs of Northern Pindus, Alan John Bayard Wace, Maurice Scott Thompson, 1972, p.60)
Ο Πρίγκηπας Lichnowsky (Karl Max Fürst von Lichnowsky στα γερμανικά) είπε: «Η τόσο αποκαλούμενη ‘ελληνική εθνική φορεσιά’ είναι στην ουσία αλβανικής προέλευσης.» (Παρνασσός, τεύχος 206, Φεβρουάριος 1916)
«…η φορεσιά της νότιας Αλβανίας υιοθετήθηκε ως εθνική φορεσιά της Ελλάδας…» (The Leisure hour, By William Haig Miller, James Macaulay & William Stevens, p. 520)
«Η αλβανική εθνική φορεσιά λέει ο Hobhouse όταν είναι εντελώς καινούρια και καθαρή, είναι ασύγκριτα πιο καλαίσθητη από οποιαδήποτε άλλη φθαρμένη φορεσιά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Και σε αυτό μπορούμε ίσως να προσθέσουμε ότι έχει χρησιμεύσει ως πρότυπο σε πολλούς από τους πρώην υποτελής του Σουλτάνου, ιδιαίτερα στους Έλληνες του Μωριά και της Μάνης και στους ορεσίβιους του Ηρακλείου, που το έχουν αντιγράψει με περισσότερη ή λιγότερη ακρίβεια, αλλά περιορίστηκαν να το χρησιμοποιούν άντρες που βρίσκονταν σε πολεμικές ασχολίες.» (The Penny magazine of the Society for the Diffusion of Useful …, Volume 5 By Charles Knight, p. 181)
«Η φουστανέλλα ή το άσπρο κιλτ της παραδοσιακής αλβανικής φορεσιάς, είναι τόσο κοινή στους δρόμους της Αθήνας όσο και στη στολή του ιδιωτικού φρουρού στο Λονδίνο.» (Belgravia, Mary Elizabeth Braddon – 1883, Page 270)
Διαγραφή«Μερικές ημέρες ύστερα από την άφιξή μας στο χωριό αυτό, παρουσιάσθηκε στον Μαυροκορδάτο ο Σπυρομίλιος, με ένα σώμα από 200 Χιμαριότες, πού είχαν την πιό πολεμοχαρή εμφάνιση μέσα σε όλον τον στρατό. ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ, γιατί το ντυσιμό τους και η γλώσσα τους είναι εντελώς αλβανικά, αλλά παρ’ όλο πού η θρησκεία τους είναι ελληνική (χριστιανική), δεν καταλαβαίνουν ούτε λέξη ελληνική. Εκείνος μάλιστα ανήκε σε μία από τις άριστες οικογένειες της ορεινής Χιμάρας.» είχε γράψει ο προσωπικός γιατρός του Λόρδου Βύρωνα, που έζησε τα γεγονότα της επανάστασης του 1821 από πρώτο χέρι. (Julius Millingen, Memoirs of the affairs of Greece, London 1831, p. 208-209)
Δεν αρνούμαστε ότι στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν είδη φουστανιών ή χιτώνων. Ωστόσο η φουστανέλλα που φορούσαν οι Αρβανίτες, δεν προέρχεται από αυτούς τους αρχαίους χειτόνες. Δεν υπάρχουν ισχυρά στοιχεία που θα μπορούσαν να συνδέσουν τη φουστανέλλα με τους αρχαίους ελληνικούς χιτώνες. (Paulicelli & Clark, 2009, Chapter 9: Michael Skafidas, "Fabricating Greekness: From Fustanella to the Glossy Page", p. 148)
Στην Κορυτσά, βρέθηκε μία ταφική πλάκα από έναν ιλλυρικό τάφο του 2ου-3ου αιώνα μ.Χ., όπου απεικονίζονται δύο άντρες φορόντας τη χαρακτηρηστική φουστανέλλα και το αλβανικό καπελάκι πλις. Στο Δυρράχιο έχει βρεθεί επίσης ένα πήλινο αγαλματίδιο του 3ου αιώνα π.Χ., ενός άντρα που κρατούσε στην πλάτη του ένα ζώο και φορούσε τη χαρακτηρηστική φουστανέλλα και το πλις. Στην Smokthinë του Mesaplik (κοντά στην Αυλώνα), βρέθηκε μία ταφόπλακα από έναν ιλλυρικό τάφο του 3ου-4ου αιώνα μ.Χ., όπου απεικονίζεται ένας άντρας να φοράει τη χαρακτηρηστική φουστανέλλα, και πολλά ακόμα ιλλυρικά αγαλματίδια του 5ου π.Χ. αιώνα βρέθηκαν στο Maribor της Σλοβενίας, όπου απεικονίζονται άντρες να φοράνε τη φουστανέλλα (παρόμοια με τα αγαλματίδια που βρέθηκαν στην Αλβανία).
ΔιαγραφήΟ Ούγγρος κοινωνιολόγος Baron Nopcsa πίστευε ότι ιλλυρικό κιλτ ήταν το αυθεντικό πρότυπο για τη ρωμαϊκή στρατιωτική φορεσιά, και εξαιτίας της ομοιότητας με το κέλτικο κιλτ, θεώρησε ότι το κιλτ εισήχθη στη Βρετανία - και έγινε δημοφιλές ανάμεσα στον ντόπιο κέλτικο πληθυσμό - από τους Ιλλυριούς στρατιώτες που υπηρετούσαν στον ρωμαϊκό στρατό.
Ήταν οι Ιλλυριοί που δημιούργησαν τα μικρά ευκίνητα καράβια και τη ρωμαϊκή τουνίκα (χιτώνιο), τη λεγόμενη ‘δαλματίκα’ (από το όνομα της ιλλυρικής φυλής των Δαλμάτων), που υιοθετήθηκαν από τους Ρωμαίους. (Aleksandar Stipčević, The Illyrians: history and culture, Park Ridge, New Jersey: Noyes Press (1977))
Η λαογράφος Ιωάννα Παπαντωνίου από την άλλη, θεωρεί ότι το κέλτικο κιλτ (ένδυμα), όπως αυτό έγινε γνωστό από τις ρωμαϊκές λεγεώνες, χρησίμευσε ως πρότυπο. (Paulicelli & Clark, 2009, Chapter 9: Michael Skafidas, "Fabricating Greekness: From Fustanella to the Glossy Page", p. 148)
Η ρωσικής καταγωγής Αγγλίδα ανθρωπολόγος που ζει στην Αθήνα, Sofka Zinovieff, έγραψε στο βιβλίο της (που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις dioptra): «Ακόμα και η φουστανέλλα, η ελληνική εθνική φορεσιά, είναι αλβανική.» (Sofka Zinovieff, Eurydice Street: a place in Athens, Granta Books (London 2004), p. 190)
«Η ελληνική γλώσσα χρησιμοποιείται ευρέως από τους Τόσκηδες, οι οποίοι επίσης γράφουν την ίδια τους τη γλώσσα με ελληνικά γράμματα, ενώ από την άλλη πλευρά, οι Έλληνες έχουν υιοθετήσει ως δική τους την εθνική φορεσιά των Αλβανών γειτώνων τους, την άσπρη φουστανέλλα ή κιλτ…» (Lucy Mary Jane Garnett, Greece of the Hellenes, - History - New York, Scribner: 1914, p. 10)
«Η αλβανική φορεσιά, δηλαδή η ελληνική φουστανέλλα και τα περικνήμια, είναι κλεμένα χωρίς απολύτως καμία διαφοροποίηση, από τους Τόσκηδες του αλβανικού νότου.» (Legends of my bungalow, Frederick Boyle, 1882, p. 243)
Αξιοσημείωτο πάντως είναι ότι στα Σκόπια η φουστανέλλα είναι γνωστή ως τόσκα: «Στη Μακεδονία [Σκόπια] η φουστανέλλα ήταν τμήμα της φορεσιάς των αντρών στο Skopsko Bllatija, Ovce Polje, Babune, Azat, Parcovo, στην περιοχή της Gjevgjelia και σε όλη τη νότια Morava, Prespa, Tikvesh και αλλού. Ήταν φαρδιά και μαζεμένη στη μέση με πολλές πτυχές. Την έλεγαν ‘φουστάν’, ‘άιτα’ και ‘τόσκα’, ίσως επειδή την είχαν πάρει από τις φορεσιές των Αλβανών της Τοσκαρίας.» (Andromaqi Gjergji, Albanian Costumes through the Centuries: Origin, Types, Evolution, p. 207, Tiranë 2004, Albania: Mësonjëtorja)
Η ΜΕΓΑΛΟΑΛΒΑΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΗ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ ''ΑΛΒΑΝΙΚΗ''' ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ '''ΣΚΟΝΤΡΙΑΝΗΣ'' ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑΣ...ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΑΛΒΑΝΙΑ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΣΚΟΔΡΑ ΦΟΡΕΘΗΚΕ ΚΑΠΟΤΕ Η ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ 1821 ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ ΝΤΟΠΙΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΕΙΣΗΧΘΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟΣΚΗΔΕΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ...ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑΤΙ ΜΕΡΙΚΑ ΦΙΛΟΑΛΒΑΝΙΚΑ ΣΑΙΤ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΤΟΤΕ ΦΟΡΟΥΣΑΝΕ ΟΙ ΓΚΕΚΗΔΕΣ '''ΚΑΙ ΦΟΥΣΤΑΝΝΕΛΑ'''...ΑΡΑ ΦΟΡΟΥΣΑΝΕ '''ΚΑΠΟΤΕ'' ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ..ΑΡΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ....''''ΑΛΒΑΝΙΚΗ''''...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ... ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΑΡΑΠΕΠΟΥΝ ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΡΙΝ 150 ΧΡΟΝΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΕΝΤΟΠΙΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΑΛΛΑ ΤΟΣΚΗΔΩΝ ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ [ ΔΙΜΠΡΑ Η ΣΤΗ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ] Η ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΕΙΝΑ ΣΤΗ ΣΚΟΔΡΑ ΠΟΥ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΦΟΡΕΘΗΚΕ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΣΚΟΝΤΡΙΑΝΗ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ...ΜΙΑ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΕΙΣΗΧΘΕΙ ΣΤΗ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΣΚΟΝΤΡΑ ΕΤΣΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ...ΣΗΜΕΡΑ [ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ] ΔΕΝ ΦΟΡΙΕΤΕ ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ σκοδρα ΑΦΟΥ ΦΟΡΙΟΥΝΤΕ ΟΙ ΝΤΟΠΙΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΕΣ....ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΕΛΜΠΑΣΑΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΟΡΙΕΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ Η ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ
Με τη φράση «Εκείνο το ελληνικό φύλο που κατοικεί στο βουνό Σούλι…» αρχίζει την περιγραφή του για το Σούλι ο Γερμανός διπλωματης Bartholdy («Voyage en Grece fait dans les Anees 1803 et 1804».
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Σουλιώτες (Αρβανιτες,Βλάχοι και Σαρακατσάνοι) αποτελούσαν τμήμα του ρωμαίικου μιλιέτ,είχαν ως επίσημη γλώσσα την ελληνική και δεν έδειξαν κάποια τάση εθνικής διαφοροποίησης από τους Έλληνες ούτε στην μητρόπολη ούτε και στην διασπορά.Κάθε άλλο μάλιστα.
Ο αρβανιτοβλάχικης καταγωγής Ναπολέων Ζέρβας, αλλά και αρκετοί από τους ΕΔΕΣίτες που έδρασαν κατά των “Τσάμηδων Τουρκαλβανών” (όπως τους αποκαλούσαν) είχαν απώτερες ρίζες από την περιοχή Σουλίου.
Μέλη της οικογένειας Μπότσαρη ως μετανάστες στην Ρουμανία εμφανίζονται ήδη από τα τέλη του 18ου αιώνα να χρηματοδοτούν ελληνικά σχολεία στο Ανήλιο Μετσόβου και σε άλλες περιοχές της Ηπείρου.
Χαρακτηριστική υπήρξε και η τοπική σημαία ΤΟΥ 1770-1780 με την ανορθόγραφη επιγραφή «ΑΠΟΓΟΝΙ ΤΟΥ ΠΥΡΟΥ» που σώζεται μέχρι τις μέρες μας.
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΙΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΕΛΛΗΝΕΣ....
ΑΜΑ ΤΗ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΗΡΕ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΗΡΑΝΕ ΕΙΝΑΙ ΤΟ 20 ΤΑ ΕΚΑΤΟ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ [ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟΣΚΗΔΩΝ ] ΠΟΥ ΤΗ ΦΟΡΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΦΟΡΟΥΝ ΣΤΗ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ...ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΤΗΝ ΦΟΡΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΩΡΙΑ ΝΟΤΙΑ ΩΣ ΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ....ΑΡΑ Η ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.......ΑΦΟΥ ΤΗ ΦΟΡΑΝΕ ΟΙ ΑΜΕΣΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟ [ ΑΡΚΕΤΟΙ ΕΚΤΩΝ ΤΟΣΚΗΔΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΔΗΛΑΔΗ ΤΩΝ ΑΜΕΣΑ ΔΗΛΑΔΗ ΣΥΝΟΡΕΥΟΜΕΝΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΜΠΟΣΟΙ [ ΛΙΓΟΙ ] ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ ΣΚΟΠΙΑ ΑΡΑ ΣΤΑ ΑΜΕΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΣΥΝΟΡΑ...ΑΡΑ ΟΣΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΥΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ... ΟΣΟ ΜΑΚΡΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΔΕΝ ΦΟΡΙΕΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ Η ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ [ΕΙΔΙΚΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΜΠΑΣΑΝΙ]....ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ... ΤΟ 75 ΚΑΙ ΒΑΛΕ ΤΑ ΕΚΑΤΟ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΔΕ ΤΗ ΦΟΡΟΥΣΕ...ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΚΟΙΝΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΣΚΗΔΩΝ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΜΙΓΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ..... ΜΟΝΟ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ...ΟΥΤΕ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ ΟΥΤΕ ΩΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΞΑΠΛΩΣΗ....ΤΕΛΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήο δυστροπος χαρακτηρας των τουρκοτσαμηδων επιβεβαιωνετε περα απο τις πηγες και τα γεγονοτα της εποχης ακομα και απο μια παλια σκιπεταρικη παροιμια των νοτιων αλβανων, ομοθρησκων μαλιστα των τουρκοτσαμηδων...ελεγε...τσαμ παμπες με θηκ νε μες...ο τσαμης ειναι παμπεσης και εχει το μαχαιρι στη μεση...επισης και ο η υοθετηση του ισλαμ απο αυτη τη φυλη δεν εχει να κανει με καποια ''προτιμηση'' των οσων γραφει το κορανι εναντι του ευαγγελιου φυσικα...αφου ετσι κι αλλιως το κορανι ηταν γραμμενο στη μονη ''''ιερη''' γλωσσα του ισλαμ..την αραβικη...πραγμα που σημαινει οτι κανενας βαλκανιος λαος δεν θα μπορουσε να το διαβασει και αρα να πειστει να αλλαξει θρησκεια....ετσι και οι τσαμηδες...αλλαξανε θρησκεια [μεγαλο μερος αυτων ] λογω του κυματος βιας που ξεσπασε στα πεδινα και ημιορεινα της Θεσπρωτιας μετα την καταπνιξη του κινηματος του Πατρος Διονυσιου Τρικκης ....ενω αλλοι εξισλαμιστηκανε τα επομενα χρονια λογω οικονομικου συμφεροντος βλεποντας τη βελτιωση της ζωης των εξισλαμισμενων συντοπιτων τους [καλυτερα οσμανληδες παρα ραγιαδες οικονομικα-ηθικα-κοινωνικα κλπ]....ετσι και ο φανατισμος προς τον ισλαμισμο ειχε να κανει σιγουρα τοσο με την γεωγραφια της τσαμουριας οσο και μετην χρονικη στιγμη του εξισλαμισμου της περιοχης....αφου μεγαλο μερος των τουρκοτσαμηδων εξισλαμιστηκε σε μια εποχη που οχι μονο στην ηπειρο [ βορεια και νοτια] που ουτως η αλλως εμεινε χριστιανικη και ελληνικη αλλα και στη νοτια αλβανια -τοσκερια , λαμπερια οι εξισλαμσιθεντες αλβανοι ηταν ελαχιστοτατοι ως τοτε ...ετσι για καμποσα χρονια ηταν η μοναδικη εξισλαμισθησα περιοχη σε ολη αυτη τη γεωγραφικη εκταση [ Ηπειρος - Νοτια Αλβανια] ...ετσι ''δεθηκανε''-στηριχτηκανε στη νεα αυτη θρησκεια που τους εδινε τα αντιστοιχα προνομια-δικαιωματα και μια νεου ειδους ταυτοτητα σε καποιο βαθμο[οθωμανικη συνειδηση ]..γινανε δηλαδη πολλοι εξ αυτων ''τουρκοι στη θεση των τουρκων'' σε ολη αυτη τη περιοχη την οποια κουμανταρανε [ας μην ξεχναμε οτι λογω των τουρκοτσαμηδων γεμισε το ορεινο σουλι χριστιανους απο ολες τις γυρω περιοχες και ιδρυσανε το εφταχωρι του σουλιου [τα εφτα χωρια] ... οσο και γεωγραφικα αφου η ΤΣΑΜΕΡΙΑ μετα το εξισλαμισμο της περιβαλονταν τοσο νοτια [χωρια Παργας,Σουλιου,Φαναριου κλπ] οσο και ανατολικα [χωρια Παραμυθιας] οσο και βορεια [ χωρια ορεινης μουργκανας και αγιων σαραντα στη βορεια ηπειρο] απο ελληνικα χριστιανικα χωρια....ετσι ο φανατικος ισλαμισμος αυτης της διγλωσσης φυλης ηταν ουσιαστικα μια ιδεολογια περισσοτερο, η οποια τους διαχωριζε απο τους ραγιαδες χριστιανους γειτονες τους και τους εκανε να αισθανοντε [ και να ειναι βεβαια μεβαση τη σαρια ] οι αρχουσα ταξη της περιοχης...ας μην ξεχναμε οτι μεχρι τους βαλκανικους πολεμους ανεβαινανε στα χριστιανικα χωρια της Μουργκανας για να παρουν αυτα που τους ανηκανε μιας και τα χωρια αυτα ηταν τσιφλικια τους ... οπως και τα χριστιανικα χωρια στο καμπο του φαναριου....
ΑπάντησηΔιαγραφήμια βασικη αιτια του ''δυστροπου''χαρακτηρα αλλα και του ανθελληνισμου των τουρκοτσαμηδων ηταν οτι ως φυλη ηταν φανατικοι ισλαμιστες.....ο περαιβος πριν 150 χρονια κανοντας μια περιγραφη των αλβανικων φυλων τους χαρακτηριζει θρησκους....κατι που δεν κανει για τις αλλες αλβανικες φυλες τις οποιες περιγραφει....και ο αραβαντινος επισης την εποχη εκεινη αναφερει '''' '''των τσαμηδων εν γενει ο φανατισμος στον ισλαμισμο υπαρχει βαθυτατος''''''''.....
ΑπάντησηΔιαγραφήδυο ακομα περιστατικα που καταδυκνυουν τον φανατικο ισλαμισμο τους-αντιχριατιανισμο τους , που εξηγει και την συνολικη συμπεριφορα τους τοσο κατα την τουρκοκρατια οσο και κατα την καταχη 1941-44 εναντιων των ελληνων συντοπιτων τους.
Ο Ιερός Ναός Κοίμησης της Θεοτόκου, η γνωστή σε όλους μας Παναγία στην Κένταλη,
(συνοικισμός του Μαργαριτίου), κτίστηκε το 1825, έξω απο τον οικισμό του Μαργαριτίου
διότι οι εξισλαμιθέντες τουρκοτσιάμηδες δεν επέτρεπαν μέσα στα όρια της κοινότητας αυτής
χριστιανικό ναό. ..
ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙΩΤΕΣ ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ 1821 -ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ [ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟ 1941-44 ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ] ....
ΝΑ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΕΠΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ.....
Ο Άγιος Βασίλειος χτίστηκε αμέσως μετά την απελευθέρωση το έτος 1913 και είναι ο ενοριακός
ναός του Μαργαριτίου, υπάγεται στην Μητρόπολη της Παραμυθιάς. Το 1930, οι μουσουλμάνοι
κάτοικοι του Μαργαριτίου, παρότι ζούσαν σε τμήμα της ελληνικής επικρατεις,ειχανε εμπλακει με τον αλβανικο εθνικισμο εχοντας τις πλατες της Φασιστικης Ιταλιας...
Αυτό το εκμεταλλεύτηκαν οι μουσουλμάνοι στο έπακρο και είχαν επιδοθεί σε σημαντικές
αξιόποινες πράξεις κατά του ελληνικού κράτους και των συμπολιτών τους χριστιανών με διάφορες
προκλητικές ενέργιες. Μια από αυτές ήταν να κάψουν τον ιερό ναό του Αγίου Βασιλείου. Το 1937
οι χριστανοί Μαργαριτιώτες ξαναέφτιαξαν τον ιερό ναό του Αγίου Βασιλείου
οι Μαργαριτιώτες.
ΔΗΛΑΔΗ ΕΙΤΕ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΙΤΕ ΕΠΙ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΕΙΤΕ ΕΠΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΟ ΚΑΨΙΜΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΝΑΩΝ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΑΣΧΟΛΙΕΣ...ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΕΝΤΟΝΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΥΤΗΣ...πραγμα που παρατειρητει σε καποιο βαθμο και στους κοσοβαρους αλβανους και σε μεγαλο μερος των σουνιτων σκιπεταρων της κεντρικης αλβανιας
περα απο τον φανατικο ισλαμισμο των τουρκοτσαμηδων [ πραγμα πολυ πιο ηπιο ως τελειως χλιαρο στις υπολοιπες αλβανικες φυλες πλην κοσοβαρων αλβανων και σουνιτων γκεκηδων κεντρικης Αλβανιας] που προκυπτει τελικα απο τον συνδυασμο των πηγων της εποχης της τουρκοκρατιας [αλλα και απο τα σημερινα δεδομενα ] που ασχοληθηκανε με αυτη τη φυλη υπαρχει και κατι ακομα σημαντικο.....η διγλωσσια τους.. η διγλωσσια αυτη η οποια περα απο τον Περαιβο ματρυτειτε και απο τον Α.ΒΑΛΝΤΚΑΜΦ την εποχη εκεινη [ο οποιος επιβεβαιωνει τον περαιβο και στο οτι μερικα απο τα κυρια χαρακτηριστικα τους γνωρισματα ηταν οτι ηταν δεινοι χορευτες και καλοντυμενοι ]....ΕΠΙ ΛΕΞΗ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΟΤΣΑΜΗΔΩΝ...''οι τσαμηδες ανδρες και γυναικες εκφραζοντε με ανεση και στην απλοελληνικη εκτος της αλβανικης΄''.....
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι οταν μιλαμε για διγλωσσια μιας μουσουλμανικης φυλης επι εποχης τουρκοκρατιας [που δεν υπηρχανε ουτε ελληνικα σχολεια στα χωρια τους , ουτε ελληνικες εκκλησιες [αφου ηταν μουσουλμανοι ειχανε μονο τζαμια αλλωστε ] που ισως θα βοηθαγανε στη γνωσηδιαδοση των ελληνικων σε μια '''καθαρα''' αλβανικη φυλη] ..και οταν μαλιστα τα ελληνικα τα μιλανε εξισου και οι γυναικες [ που τοτε δεν βγαινανε και πολυ απο το σπιτι ωστε να τα μαθουνε απο αλλες ελληνιδες ισως ] και γενικοτερα αν σκεφτουμε οτι εντος του τουρκοτσαμικου θυλακα υπηρχανε ελαχιστοτατα χριστιανικα χωρια ωστε να μαθουν απο αυτους τα ελληνικα κλπκλπ μιας και ο τουρκοτσαμικος θυλακας ηταν πολυ ''συμπαγης'' ...] .... ετσι η διγλωσσια των τουρκοτσαμηδων oφειλεται στη μεικτη καταγωγη τους ..... αφου θα ηταν αδυνατο σχεδον ,''καθαροι'' σκιπεταροι ισλαμικου θρησκευματος της πεδινης -ημιορεινης θεσπρωτιας τα χρονια της τουρκοκρατιας οχι μονο να γνωριζανε αλλα και να εκφραζονταν[οπως λενε οι πηγες] στα ελληνικα [ανδρες και γυναικες] με αλλο τροπο περα απο την απο παππο προς παππο μεταδωση της γλωσσας αυτης [ διγλωσσιας για την ακριβεια]
.... αλβανοελληνες εξισλαμισθεντες γενιτσαροι με λιγα λογια.... αλλωστε με την καθοδο των οποιονδηποτε αλβανοφωνων η διγλωσσων στη Θεσπρωτια ακιτη μονιμη εγκατασταση τους εκει , αποκλειετε να ειχε ''ερημωσει'' τελειως η Θεσπρωτια....οι αυτοχθονες ελληνοφωνοι [αλλου πολλοι , αλλου λιγοι] συνεχιζαν να την κατοικουν...ο αποτομος και βιαιος εξισλαμισμος των περισσοτερων κατοικων της περιοχης [ανεξαρτητωςγλωσσας] δηλαδη η κατοπινη κοινη ισλαμικη θρησκεια εν μεσω χριστιανικου περιγυρου ,οδηγησε στη μιξη των δυο φυλων και στην επακολουθη διγλωσσια των απογονων τους ....
ΤΩΡΑ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΕ ΝΑ ΗΤΑΝ ΑΛΒΑΝΟΙ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΔΙΓΛΩΣΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΤΗΚΑΝΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟΓΛΩΣΣΟΥΣ ΤΗΣ ΥΠΟΛΟΙΠΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΜΟΝΟ ΟΙ ΚΟΥΚ Ε ΖΙΖ ΣΚΙΠΕΤΑΡΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΟΥΝ
«Σουλιότες, η πιο αξιοσημείωτη φυλή Αλβανών Ορθοδόξων» είχε πει ο George Finlay το 1861 (George Finlay, A History of Greece, vol. 6, Cambridge University Press, 2014)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Μιράντα Βίκερς γράφει: «Οι Σουλιώτες, που τότε αριθμούσαν 12.000 άτομα, ήταν Αλβανοί χριστιανοί.» (Miranda Vickers, ‘Albania: a Modern History’, London 1994)
Οι Σουλιότες ήταν χριστιανοί Αλβανοί Τσάμηδες, που προέρχονταν - σύμφωνα με ορισμένους - από το γειτονικό Γαρδίκι και που για να αποφύγουν τις καταπιέσεις των εξισλαμισμένων Τσάμηδων κατέφυγαν στο ορεινό Σούλι. Ο Edmund Spencer αν και θεωρεί τους Αλβανούς ως προερχόμενους από τον Καύκασο και όχι ως απογόνους των Ιλλυριών, γράφει: «Έχουμε δει τους Τσάμηδες, τους δυστυχισμένους Χριστιανούς του Σουλίου και της Πάργας - μια χούφτα ανθρώπων - να υπερασπίζονται επιτυχώς για χρόνια την ελευθερία τους και τους ορινούς τόπους τους ενάντια στις πολυπληθέστερες δυνάμεις των μουσουλμάνων Αλβανών υπό του Αλή πασά των Ιωαννίνων…» (Edmund Spencer, A journey from Ohrid to Janina, 1850)
«Οι εντυπώσεις του Finlay από τα τέλη του 19ου αιώνα μας δίνουν κάποιες εικόνες της κοινωνικής διαστρωμάτωσης σε αυτή την περιοχή. Όσο για τους Σουλιώτες (δοξάστηκαν από τον Byron και στην ελληνική εθνική ιστορία για τον ρόλο τους στην απελευθέρωση της Ελλάδας) ήταν {κλάδος των Τσάμηδων, μία από τις τρεις μεγάλες υποδιαιρέσεις των Τόσκηδων} (Finlay 1939:42), με άλλες λέξεις κυρίως μιλούσαν αλβανικά… ερώτηση εδώ περί της εθνικής (τους) ταυτότητας, δύσκολα θα μπορούσε να τεθεί.» (Laurie Kain Hart, “Culture, Civilization, and Demarcation at the Northwest Borders of Greece”, American Ethnologist, Vol. 26, No. 1 (Feb., 1999), pp. 196-220. Blackwell Publishing on behalf of the American Anthropological Association)
«Οι Σουλιώτες ήταν ένα σύνολο χριστιανών Αλβανών, οι οποίοι ανέπτυσαν περίπου 1500 πολεμηστές στην καλύτερη των περιστάσεων και ήταν ανεξάρτητοι από την Πύλη [την Οθωμανική Αυτοκρατορία], όπως είναι οι Μιρδίτες σήμερα. Ανήκαν στη φυλή των Τσάμηδων και σε αναλογία με τη δύναμη τους και το ιδιαίτερο φυλετικό αίσθημα του ανήκειν, υπαρκτό στους Αλβανους, είχαν τους σκληρότερους αντιπάλους τους σε μία άλλη τοσκική φυλή, τους Λιάπηδες, κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων τους με τον Αλή [τον Αλή Πασά των Ιωαννίνων]. Κατά τη διάρκεια της τουρκικής κυριαρχίας είχαν υποταχτεί, όπως και οι άλλες φυλές γύρω τους και για πολλούς αιώνες συνέχιζαν να πληρώνουν το χαράτσι [φόρο υποτέλειας]. Δεν ήταν παρά τον 18ο αιώνα που βρήκαν τους εαυτούς τους σε θέση να διεκδικήσουν την ανεξαρτησία τους και το δικαίωμα τους να φέρουν όπλα…» (“Researches in the highlands of Turkey: Visits to mount Ida, Athos, Olympus and Pelion, to the Mirdite Albanians and other remote tribes”, by the Henry Fanshawe Tozer. Vol. 2, p. 210, London 1869)
Διαγραφή«Το γένος των Αλβανών ή Αρβανιτών, Αρναούτων και όπως λέγονται στη γλώσσα τους Σκιπετάρων, όσοι κατοικούν ιδιαίτερα στην επαρχία της Αλβανίας, στην πρώην μακεδονική Ιλλυρία και στην Ήπειρο και διασκορπισμένοι σε διάφορες άλλες ευρωπαϊκές επαρχίες του Οθωμανικού βασίλειου. Έχουν αρχαία ιλλυρική καταγωγή, είναι πολύ ρωμαλέοι, μάχιμοι, τραχείς στα ήθη και λιτότατοι κατά τη διατροφή. Εύθυμοι και εραστές του χορού και της μουσικής, διάγουν βίο κυρίως ένοπλο και αθλητικό…το μεγαλύτερο μέρος τους πρεσβεύει το Κορανικό δόγμα. Διαχωρίζονται μεταξύ τους σε φυλές με επικρατέστερους τους Γέγες ή Γκέγκιδες και τους Μιρδίτες, που κατοικούν μεταξύ των συνόρων της Σερβίας και του Δρίνου ποταμού, τους Τόσκηδες (ή Τόσκους ή Τόξιδες) που ζουν πιο νότια από τους προηγούμενους, έχοντας ως κέντρο τους το Μπεράτι, σλαβικής καταγωγής σύμφωνα με ορισμένους [θεωρείται ότι η ονομασία Μπεράτι προέρχεται από το σλαβικό Βέλεγκραντ], τους Ιάπυγες ή Λιάπηδες ή Λάπηδες που κατικούς στην κάτω Αλβανία και στα Κεραύνια όρη, που διασώζουν τον αρχαίο σκληρό τους χαρακτήρα και τη ληστρική ζωή, και πρεσβεύουν οι περισσότεροι το δόγμα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και τους Τσάμηδες ή Τσιάμηδες που κατοικούς γύρω από τον ποταμό Αχέροντα και από τους οποίους προέρχονται οι Σουλιώτες και οι Παργηνοί, ευφυέστεροι και ημερότεροι των άλλων.» («Νεώτατη Διδακτική Γεωγραφία, προς εύχερη γνώσιν όλων των μερών και κατοίκων της γης» -συγκεντρώνει στοιχεία από τις νεώτερες γεωγραφίες και στατιστικά συγγράματα των Σομμέρ, Α.Βάλβη, Ρεττέρου, Κανναβίχου, Φρ.Σχιουβέρτου και άλλων- του Νικόλαο Λωρέντη, Β τόμος, σελ. 373-374, εκδ. Γκαρπολά και Ρεφερενδάρη, Βιέννη 1838)
Κάποιοι ωστόσο υποστηρίζουν ότι οι Σουλιότες δεν είναι Τσάμηδες αλλά Γκέγκηδες Αλβανοί, προερχόμενοι από την Δίβρη (Dibër) της κεντρικής Αλβανίας. Οι Σουλιότες ξύριζαν τους κροτάφους τους, που είναι συνήθεια γκέγκικη και φορούσαν τη γνωστή μας φουστανέλλα που είναι το συνηθισμένο φόρεμα στην κεντρική Αλβανία. Όλοι οι ήρωες του 1821, που ήταν Αρβανίτες, ήταν «όπισθεν κομμώοντες». Ο Σκωτσέζος περιηγητής John Galt, που ταξίδεψε στην ανατολή από το 1809 ως το 1811 και επισκέφτηκε την Ύδρα, μάς βεβαιώνει πως «οι Υδραίοι ξύριζαν το μεγαλύτερο μέρος τού κεφαλιού τους πάνω από το μέτωπο αφήνοντας τα μαλλιά τους να πέφτουν πίσω» (‘Voyages and travels in the years 1809, 1810, 1811’, London 1812)
Ακόμα και ο Κολοκοτρώνης σύμφωνα με σχέδιο που δημοσιεύθηκε το 1827 στο Παρίσι από τον A. Friedel και θεωρείται από τις πιο πιστές απεικονίσεις του και με σχέδιο τού Γάλλου συνταγματάρχη Voutier, απεικονίζεται με την αρβανίτικη γκέγκικη κόμμωση των ξυρισμένων κροτάφων και τού εμπρός μέρους τού κεφαλιού, με μακρυά μαλλιά πίσω.
Ας δούμε και το βιβλίο της Β. Ψιμούλη με τίτλο «Σούλι και Σουλιώτες». Η Ψιμούλη αποδεικνύει ότι οι Σουλιότες ήταν Αλβανοί και καταρρίπτει τον μύθο ότι οι Αλβανοί ήρθαν για πρώτη φορά στην Ήπειρο ως μισθοφόροι του Στέφανου Δουσάν (κατοικούσαν και πιο πριν στην Ήπειρο). Να σημειώσουμε ότι το βιβλίο της Ψιμούλη πρωτοεκδόθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Μήπως το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών κάνει και αυτό αλβανική προπαγάνδα;;
ΔιαγραφήΚατά τον Παπαρρηγόπουλο «…οι Σουλιότες ήσαν κράμα Ελλήνων και εξελληνισθέντων Αλβανών και εις των επιφανέστερων γόνων του συνοικεσίου των δύο φυλών… Η αλβανική εκράτυνε το μάχιμον της ελληνικής πνεύμα, η δε ελληνική ενεφύσησεν εις την αλβανική τα ευγενέστατα ασισθήματα της φιλοπατρίας, της φιλομαθείας και της ευνομίας. Τα δύο κάλλιστα προϊόντα του συνδυασμού τούτου υπήρξαν οι Σουλιώται επί της Στερεάς, οι Υδραίοι και οι Σπετσιώται κατά θάλασσαν…». Ο Μ. Μπενέκος στο Βιβλίο του «Οι αληθινοί Σουλιώτες» (σελ. 2-4) αναφέρει ότι οι Σουλιότες ήταν καθαροί Αρβανίτες, οι οποίοι ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι. Ο Πέτρος Φουρίκης γράφει επίσης ότι «…ακολουθούντες την γραπτήν παράδοσιν και μαρτυρίας ξένων τινών περιηγητών, πιστεύουμε ότι οι πρώτοι καταφυγόντες εις τας κορυφάς των βουνων του Σουλίου ησαν Αλβανοί, Χριστιανοί Ορθόδοξοι, κατά πάσαν πιθανότητα Τσάμηδες. Εις την αντίληψιν ταύτην συνεπικουρεί και το γεγονός ότι όλα συλλήβδην τα παλαιά τοπονύμια της περιοχής, μηδ’ αυτού του Σουλίου εξαιρουμένου είναι αλβανικά. Συντρέχει επίσης εις την άποψιν ταύτην και το γεγονός ότι οι Σουλιώται εγνώριζον και μεταχειρίζοντο την αλβανικήν γλώσσαν.»
Τέλος ο Ι. Λαμπρίδης θεωρεί τον σουλιώτικο πληθυσμό κράμα μιας αρχικής ποιμενικής αλβανικής πατριάς, ήδη εγκατεστημένης στην περιοχή, στην οποία είχε δώσει και το όνομά της, και περιοίκων, αλβανοφώνων και ελληνοφώνων χριστιανών, που κατέφυγαν στο Σούλι στις αρχές του 17ου αιώνα προκειμένου να αποφύγουν οθωμανικές αυθαιρεσίες και συγγενικές αντεκδικήσεις. (Ιωάννης Λαμπρίδης, 1971, τ.10, σελ.20)
Θα ξέραμε πιο πολλά για το Σούλι αλλά παρακρατικοί με τον Μαμούρη και τον Παπακώστα έκαψαν το αρχείο της Σουλιότικης φάρας των Μποτσάρι, που μέχρι το 1932 διατηρούσε ο Νώτης Μπότσαρης στην Άμφισσα (Λεόντιος Λεοντίου, Το Αλβανικόν Ζήτημα, σελ. 135, 1897)
Για την προέλευση του ονόματος «Σούλι» υπάρχουν πολλές και αντικρουόμενες απόψεις. Σύμφωνα με τον Χριστόφορο Περραιβό, το όνομα οφείλεται σε κάποιον Τούρκαλβανό Σούλη ή Σούλιο, ο οποίος σκοτώθηκε στην τοποθεσία που βρίσκεται το Σούλι και από αυτόν πήρε το όνομα. Άλλοι θέλησαν να ταυτίσουν το Σούλι με τους Σελλούς της Δωδώνης που αναφέρει ο Όμηρος στην Ιλιάδα. Άλλοι θεωρούν ότι η λέξη προέρχεται από τους Συλίονες που αναφέρει ο Στέφανος Βυζάντιος και άλλοι από την πόλη Σόλλιον την οποία αναφέρει ο Θουκιδίδης. Η πόλη όμως ‘Σόλλιον’ κατά πάσα πιθανότητα βρισκόταν σε παραθαλάσια περιοχή στον Κορινθιακό Κόλπο και όχι εκεί όπου βρίσκεται το Σούλι. Ο Πέτρος Φουρίκης θεωρεί την ονομασία αλβανική, εκ του Σούλ, που σημαίνει σκοπιά, βίγλα, την οποία έδωσαν στον τόπο οι πρώτοι αλβανόφωνοι κάτοικοί του, που είναι μάλλον και η πιο σωστή εκδοχή επειδή το Σούλι ήταν απομονωμένο ψηλά στο βουνό σε δύσβατη περιοχή.
ΔιαγραφήΟ Ι. Λαμπρίδης θεωρεί το τοπωνύμιο σαν προσωπωνύμιο που αντιστοιχεί σε όνομα αρχηγού εποικιστικού γένους, «…ηγέτου επηλύδων ομωνύμου. Στρατιώτης και φυλάρχης πατριάς εκ της φυλής των Τσιάμιδων ήν ο Σούλης, ός σκηνώσας εν τη νυν ομωνύμω περιοχή δέδωκε κατά το σύνηθες και το όνομα αυτού εις ταύτην.» (Ιωάννης Λαμπρίδης, 1971, τ.10, σελ.20)
Τέλος η Ψιμούλη γράφει στο βιβλίο της «Σούλι και Σουλιώτες» : «Θεωρώντας, συνεπώς, δομικό στοιχείο της λειτουργίας του γένους την ονομασία του ίδιου και της περιοχής εγκατάστασής του από το όνομα του ιδρυτή του, καταλήγουμε στην άποψη η οποία αποδέχεται ότι το όνομα Σούλι προέρχεται από πρόσωπο, αρχηγό γένους. Με την επικράτηση του ονόματος του αρχηγού και του γένους του στην περιοχή, οριοθετείται ο χώρος υπέρ αυτών, εξασφαλίζοντας έτσι τις σχέσεις κατοχής και νομής της περιοχής.»
Οι Σουλιότες, ήταν γνωστοί για τις πολεμικές τους αρετές. Στην Κέρκυρα εξορισμένοι από τον Αλή Πασά οι Σουλιότες «τραγουδούσαν αλβανιστί τούς ηρωισμούς τους». Ο δεσπότης Ευλόγιος Κουρίλας στο «Κράτος τής Αληθείας» λέει σαν γνήσιος Σουλιότης, ότι αυτός είναι σε θέση καλύτερα από τον καθένα να γνωρίζει, πως «Αλβανοί είναι οι Σουλιώτες και Αλβανικά μιλάνε».
Η πρώτη σύζυγος του Μάρκου Μπότσαρη, αποκαλεί την οικογένεια του Μπότσαρη ‘Αλβανίτες’ στην απολογία της στην εκδίκαση του διαζυγίου της με τον Μάρκο, στα Επτάνησα το 1810:
Διαγραφή«Αν ούτως είχεν το πράγμα, διατό ο πενθερός μου και η πενθερά μου δεν έβαινον να πιάσουν και να φονεύσουν τόσο τον Κώστα του Στάθη, όσο και εμέ, την κατ' αυτούς μοιχεύουσαν, απο τούτο είναι χρέος και νόμος κοντά εις τους Αλβανίτας δια να πλυθούν απο την εντροπήν.» (Αρχείο Κέρκυρας, Μητροπολίται, φ.7, πράξη 189, Σπ.Κατσαρός, τ.β, σελ.131.)
Ορισμένοι, όπως ο βιογράφος του Αλή Πασά, Αχμέτ Μουφίτ, αποκαλεί τους Σουλιότες ως ‘Ρωμαίγους’. Άλλοι τους αποκαλούν Γραικούς. Όμως, όπως γνωρίζουμε, οι Σουλιότες ήταν πολύ υπερήφανοι άνθρωποι και ταυτισμένοι με την ελευθερία. Ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι, οι οποίοι μέσω της ορθόδοξης εκκλησίας, αλλά και μέσω του εμπορίου με τους κατοίκους της Κέρκυρας, αφομοιώθηκαν από τους Έλληνες. Κατά καιρούς ωστόσο, αρκετοί κατέφυγαν στο Σούλι για προστασία - επειδή οι Σουλιότες ζούσαν πάνω στα βουνά - και δεν αποκλείεται ανάμεσα τους να υπήρξαν και Έλληνες και ίσως και κάποιοι Βλάχοι. Οι Σουλιότες δηλαδή ήταν Ρωμιοί, όχι με την έννοια της φυλετικής καταγωγής αλλά με την έννοια του ότι ήταν μέλη της Ελληνο-ορθόδοξης Εκκλησίας, και σταδιακά απέκτησαν ελληνική εθνική συνείδηση.
Ο Λόρδος Byron περιγράφει τους Σουλιότες ως «κακότροπους Ρωμαίους που μιλούν λίγα Ιλλυρικά» (Byron to Hobhouse, letter from 8, St James’s Street, London, November 2nd 1811)
«…οι Ορθόδοξοι Σουλιότες, ένα θαυμαστό μείγμα από Έλληνες και εξελληνισμένους Αλβανούς, που κέρδισαν τον θαυμασμό του Byron.» (William Miller, The Ottoman Empire and Its Successors, 1801-1927, Routledge 1966, ISBN 0714619744, chapter 1, p.23)
Ο Dhimitër Kamarda (1821-1882), Arbëreshë από την Ιταλία, υποστήριζε ότι οι Σουλιότες και οι Χιμαριότες ήταν Αλβανοί που είχαν εξελληνισθεί. Η άποψη του κατά την προσωπική μου γνώμη έχει σημασία, καθώς ο Καμάρντα είτε η άποψη του ήταν σωστή είτε λάθος, είτε το συνολικό του έργο ήταν σωστό είτε λάθος, πέθανε 30 χρόνια πριν την ίδρυση του αλβανικού κράτους. Έτσι, η θέση του για την αλβανική καταγωγή των Σουλιοτών και των Χιμαριοτών, δεν μπορούμε να πούμε ότι προέρχεται από την ενβερχοτζική προπαγάνδα. Η Nathalie Clayer καταγράφει τη θέση του Καμάρντα: «Η ιδέα ήταν ότι οι Αλβανοί - οι Χιμαριότες, οι Σουλιότες και άλλοι - συνεργάστηκαν μαζί με τους Έλληνες για την ελευθερία.» (Nathalie Clayer, Aux origines du nationalisme albanais: la naissance d'une nation majoritairement musulmane en Europe, KARTHALA Editions, 2007, ISBN 2845868162, p.207)
Την τσάμικη (αλβανική) καταγωγή των Σουλιοτών διαβεβαιώνουν ο Pouqueville και ο Άγγλος συνταγματάρχης Leake. Ο τελευταίος στο έργο του «Researches in Greece», (London, 1814, vol. B΄, p. 226-227), σαφώς διαχωρίζει τους Σουλιότες από τους Έλληνες γράφοντας, πως «στην ακμή τους οι Σουλιότες είχαν στην κατοχή τους ολόκληρο τον κάμπο του Γλυκύ, με ριζότοπους και αραποσιτοχώραφα. Για την καλλιέργεια των κτημάτων χρησιμοποιούσαν τους Έλληνες της περιοχής.»
Το Σούλι καταγράφεται στα οθωμανικά τεφτέρια στο τέλος του 16ου αιώνα. Αν προσέξουμε ό,τι έγραψε ο Leak, η σουλιότικη παράδοση σχετικά με την ύπαρξη τους στην περιοχή, μας οδηγεί νωρίτερα από τα μέσα του 17ου αιώνα. Οι Σουλιότες ήταν Τσάμηδες, όπως κατέγραψε ο Finlay. Το ίδιο κατέγραψε ο φιλέλληνας Mendelson-Bartoldi στην Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Omni Publishing και από ειδική έκδοση για την εφημερίδα Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. (Carl Wolfgang Paul Mendelssohn Bartholdy, Η ιστορία της ελληνικής επαναστάσεως, Omni Publishing, 2011-2013)
Διαγραφή«Οι εντυπώσεις στα τέλη του 19ου του Finlay μας δίνουν ορισμένα στοιχεία της κοινωνικής πολυπλοκότητας σ’ αυτή την περιοχή. Αρχίζοντας, οι Σουλιότες (δοξασμένοι από τον Byron και την ελληνική εθνική ιστορία για τον ρόλο τους στην απελευθέρωση της Ελλάδας) ήταν "κλάδος των Τσάμηδων, μίας από τις τρεις μεγάλες υποδιαιρέσεις των Τόσκηδων" (Finlay 1939:42) –με άλλα λόγια στην αρχή μιλούσαν αλβανικά… το ζήτημα μίας εθνικής ταυτότητας δύσκολα μπορεί να τεθεί εδώ.» (Laurie Kain Hart, Culture, Civilization, and Demarcation at the Northwest Borders of Greece, American Ethnologist, Vol. 26, No. 1 (Feb., 1999), p. 196-220. Published by: Blackwell Publishing on behalf of the American Anthropological Association)
«Ο Σπύρος Κατσαρός θεωρεί (1984) ότι οι Σουλιότες ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση στην Κέρκυρα, τέλος πάντων. Για τους Κερκυραίους, όπως λέει, την περίοδο 1804-1814, οι Σουλιότες ήταν απλώς οπλισμένοι Αλβανοί πρόσφυγες, που είχαν εκτοπιστεί από τις περιουσίες τους…ξένοι που άρον-άρον απαίτησαν να στεγαστούν, έτοιμη να καταλάβουν ένα μέρος όποτε ήταν αναγκαίο, που χρειάζονταν να διδαχτούν ελληνικά…» (Jim Potts, The Ionian Islands and Epirus: A Cultural History, Landscapes of the Imagination, Oxford University Press, USA. (October 12, 2010), p. 186.)
Πολλοί Σουλιότες εισήλθαν στην υπηρεσία των Ρώσων στην Κέρκυρα, όπου αποτέλεσαν ένα σημαντικό κομμάτι της λεγεώνας των ελαφρών τυφεκιοφόρων, σύνταγμα ατάκτων στρατιωτών, που οργανώθηκε από τους Ρώσους και περιέλαβε Σουλιότες αλλά και Χιμαριότες, Μανιάτες, και άλλους. Μετά την απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων από τα Επτάνησα (τα οποία κατέλαβαν οι Γάλλοι), οι Σουλιώτες και άλλα τμήματα των ρωσικών μονάδων εισήλθαν στην υπηρεσία των Γάλλων, σε μια μονάδα γνωστή ως ‘Αλβανικό Σύνταγμα’ (Régiment Albanais) ή ως ‘Σύνταγμα Σουλιωτών’ (Régiment Souliot). Το σύνταγμα αυτό δημιουργήθηκε το 1807 με διοικητή τον Γάλλο συνταγματάρχη Jean-Louis Toussaint Minot. Επιπλέον, δημιουργήθηκε μία ακόμα μονάδα, αρχικά από Έλληνες και στη συνέχεια εντάχτηκαν σε αυτήν και Αλβανοί. Αυτή η μονάδα αρχικά έγινε γνωστή ως ‘Bataillon de Chasseurs à Pied Grecs’ ή ‘Bataillon indigène des îles Ioniennes’ και μετά την ένταξη Αλβανών προσφύγων σε αυτήν, ονομάστηκε και ‘Pandours d'Albanie’. (Chris McNab, "Armies of the Napoleonic Wars: An Illustrated History", Osprey, 2011, p. 416.)
ΔιαγραφήΑργότερα, Έλληνες, Ιταλοί και Δαλμάτες (Κροάτες) εντάχτηκαν στο Αλβανικό Σύνταγμα. Το Αλβανικό Σύνταγμα λειτούργησε κυρίως ως φρουρά και όχι ως επιθετικός σχηματισμός. Μερικά μέλη του συντάγματος αυτού ήταν ο Κωνσταντίνος Ανδρούτσος από τη Χιμάρα, διοικητής του 1ου τάγματος, ο Κίτσος Μπότσαρης από το Σούλι, διοικητής του 5ου τάγματος, ο Φώτος Τζαβέλας από το Σούλι, διοικητής του 3ου τάγματος, ο Λάμπρος Γούσης από το Σούλι, υπολοχαγός του 5ου λόχου του 1ου τάγματος κ.α. Το 1813 ορισμένα μέλη του Αλβανικού Συντάγματος εντάχτηκαν στο νεοδημιουργημένο Σύνταγμα των Μαμελούκων (Mameluke Regiment). Κατά τη διάρκεια της αγγλογαλλικής διένεξης, μεταξύ 1810 και 1814, οι Σουλιότες, ευρισκόμενοι στη γαλλική υπηρεσία, αντιμετώπισαν άλλους Έλληνες πρόσφυγες, που είχαν οργανωθεί από τους Βρετανούς σε ελαφρύ σύνταγμα πεζικού. Πολύ λίγοι Σουλιότες εντάχθηκαν στην υπηρεσία των Βρετανών.
Όταν οι Σουλιότες πήγαν στην Κέρκυρα, καταγράφηκαν σε πολλά έγγραφα ως Αλμπανέσι (Albanesi) ή Σουλιόττι (Suliotti). Αργότερα (1820) επέστρεψαν τελικά στα εδάφη τους στην Ήπειρο, και συμμετείχαν στην επανάσταση εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Στο Salon de Paris, επίσημη έκθεση τέχνης της Ακαδημίας Καλών Τεχνών (Académie des Beaux-Arts) του Παρισιού, ο Γάλλος ζωγράφος Ary Scheffer εξέθεσε δύο πίνακες, ο ένας από τους οποίους είχε το όνομα ‘Les Femme souliotes’ (Οι Σουλιότισες Γυναίκες).
ΔιαγραφήΟ Eugène Delacroix, Γάλλος ρομαντικός ζωγράφος του 19ου αιώνα και φιλέλληνας, έγινε ιδιαίτερα γνωστός στην Ελλάδα από τους πίνακες που ζωγράφισε, εμπνευσμένος από την Επανάσταση του 1821: ‘Έφιππος Έλληνας αγωνιστής’, ‘Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου’, ‘Η Μάχη του Γκιαούρη και του Χασάν’ κ.α. αλλά ιδιαίτερα από τον πίνακα του ‘Η Σφαγή της Χίου’ (στα γαλλικά ‘Scène des massacres de Scio’) που αφορούσε τα γνωστά γεγονότα στη Χίο στις 11 Απριλίου του 1822. Ο πίνακας αυτός παρουσιάστηκε το 1824 στο Παρίσι, στο Salon de Paris, και αγοράστηκε για 6.000 νομισματα από τη γαλλική κυβέρνηση.
Ο Delacroix θεωρούσε και αυτός τους Σουλιότες ως Αλβανούς, και τους αποκαλούσε ‘Έλληνες’ όχι με τη στενή έννοια της εθνικής/φυλετικής καταγωγής. Ζωγράφισε διάφορες υδατογραφίες όπου παρουσίαζε παραδοσιακές φορεσιές στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ανάμεσα σε αυτές παρουσίαζε Σουλιότες και άλλους Αλβανούς, δίνοντας τους διάφορες ονομασίες. Σε μία υδατογραφία του που βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου, παρουσιάζει δύο φουστανελλοφόρους να χωρεύουν και την ονομάζει «Δύο Γραικοί πολεμιστές», σε μία άλλη παρουσιάζει τέσσερις Αλβανούς, τρεις άντρες και μία γυναίκα, ντυμένους με φουστανέλλες και παραδοσιακές αλβανικές φορεσιές, με τους δύο Αλβανούς να στέκονται όρθιοι, τον τρίτο να κάθεται οκλαδόν φορώντας το παραδοσιακό αλβανικό καπελάκι ‘πλις’ και κρατόντας μία μακριά και λεπτή πίπα, και τη γυναίκα να φαίνεται από τα πλάγια (και πιθανότατα οι τέσσερις αυτές φιγούρες εκτέθηκαν αρχικά ως ξεχωριστά έργα). Σε μία άλλη υδατογραφία του παρουσιάζει δύο Αλβανούς, ντυμένους με τις παραδοσικές φουστανέλλες.
Γράφει η ιστορικός τέχνης και καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο του Delaware Νίνα Αθανασσόγλου-Kallmyer:
«Το έντονο ενδιαφέρον του Delacroix με την Εγγύς Ανατολή στα 1820, κατά μέρος ως αποτέλεσμα του ενδιαφέροντος του για τον ελληνικό πόλεμο ανεξαρτησίας, είναι ο λόγος για μια σειρά από σχέδια με κοστούμια της Ανατολής, ανάμεσα στα οποία τα πιο γνωστά είναι ίσως τα ελαιοχρωματιστά σχέδια του που απεικονίζουν Σουλιότες να χωρεύουν. Το υδατογράφημα των «Δύο Αλβανών», σε μία ιδιωτική συλλογή στην Αθήνα, μπορεί τώρα να θεωρηθεί μέρος αυτού του συνόλου σχεδίων. Παρουσιάζονται δύο φύλαρχοι εντός ενός τοπίου το οποίο υποχωρεί προς έναν χαμηλό μακρινό ορίζοντα. Ο άντρας στα δεξιά στέκεται μάλλον, με το σώμα του δύσκαμπτο, contrapposto (ρίχνοντα το περισσότερο βάρος του στο ένα πόδι). Ο σύντροφος του κάθεται σταυροπόδι, σε ανατολίτικο στυλ. Ο άντρας που στέκεται (όρθιος) φοράει το άσπρο κιλτ (φουστανέλλα) και το κεντημένο γιλέκο και την κορδέλα, τυπικά μίας αλβανικής φορεσιάς. Η κόκκινη και μπλε του μάλλινη κάπα κρέμεται χαλαρά στους όμους του, αποκαλύπτοντας το δεξί του χέρι να στηρίζεται πάνω σ’ ένα όπλο…» (Nina Athanassoglou-Kallmyer, ‘Of Suliots, Arnauts, Albanians and Eugène Delacroix’, The Burlington Magazine, Vol. 125, No. 965 (Aug., 1983), p. 487)
Στην ίδια σελίδα, στη σημείωση ‘1’ λέει η Kallmyer: «Οι Αλβανοί ήταν ένας ορεινός πληθυσμός από την περιοχή της Ηπείρου, στο βόρειο-δυτικό μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ήταν κυρίως μουσουλμάνοι.Οι Σουλιότες ήταν μια χριστιανική αλβανική φυλή, οι οποίοι τον 18ο αιώνα εγκαταστάθηκαν σε μία ορεινή περιοχή κοντά στην πόλη των Ιωαννίνων. Έδωσαν μάχη για να παραμείνουν ανεξάρτητοι και αντιστάθηκαν λυσσαλέα στον Αλή Πασά, τον τυραννικό κυβερνήτη της Ηπείρου. Ηττήθηκαν το 1822 και εξορίστηκαν από την περιοχή τους, κατέφυγαν στα Ιόνια Νησιά. Ήταν εκεί που ο Λόρδος Βύρωνας προσέλαβε έναν αριθμό από αυτούς για να σχηματίσουν την προσωπική του φρουρά, πριν από την άφιξη του στο Μεσολόγγι το 1824. Αρναούτηδες ήταν το όνομα που δόθηκε από τους Τούρκους στους Αλβανούς.» (Nina Athanassoglou-Kallmyer, ‘Of Suliots, Arnauts, Albanians and Eugène Delacroix’, The Burlington Magazine, Vol. 125, No. 965 (Aug., 1983), p. 487)
«Οι Σουλιότες ήταν μία φυλή ή μεγάλη φατρία Χριστιανών Αλβανών οι οποίοι κατοίκησαν ανάμεσα σε αυτά τα θεαματικά αλλά αφιλόξενα βουνά κατά τη διάρκεια του δέκατου τέταρτου ή δέκατου πέμπτου αιώνα…. Οι Σουλιότες, όπως οι άλλοι Αλβανοί, ήταν μεγάλοι δανδήδες. Φορούσαν κόκκινους σκούφους, μαλλιαρές κάπες ριγμένες απρόσεκτα πάνω στους, διακοσμημένα γιλέκα, κατακόκκινα σανδάλια, τσαρούχια με αιχμηρές μύτες και άσπρα κιλτ (φουστανέλλες).» (Arthur Foss, ‘Epirus’, Faber (London, 1978), pp. 160-161.)
ΔιαγραφήΟι Σουλιότες ήταν ατίθασοι και ανυπότακτοι και το Σούλι έγινε συνώνυμο με την ελευθερία. Στην Ελλάδα ο ηρωισμός των Σουλιοτών διδάσκεται στα σχολία, χωρίς όμως ποτέ να γίνει λόγος για την καταγωγή τους. Ορισμένοι προσπαθούν να τους συσχετίσουν με την αρχαία φυλή των Σελλών που ζούσαν σε κοντινή περιοχή. Ο Έλληνας ποιητής Aνδρέας Kάλβος, πιστεύει ότι οι Σουλιότες είναι απόγονοι των Σελλών και ονομάζει την περιοχή «Σελλαΐδα». Η πιο σωστή όμως άποψη είναι ότι το όνομα ‘Σούλι’ προέρχεται από το Σούλ, που σημαίνει σκοπιά, βίγλα, την οποία έδωσαν στον τόπο οι πρώτοι αλβανόφωνοι κάτοικοί του, επειδή το Σούλι ήταν απομονωμένο ψηλά στο βουνό σε δύσβατη περιοχή. Άλλωστε το Σούλι είναι ένα φυσικό, γιγάντιο φρούριο. (Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, τόμος 54, λήμμα Σούλι, σελ. 414-415)
Ο Έλληνας συγγραφέας Μαρκόπουλος, ο οποίος έγραψε κυρίως λαογραφικά θέματα, χρονογραφήματα και διηγήματα, στο βιβλίο του ‘Λαογραφικά Λάκκας Σουλίου’, λέει: «Τα χωριά του Σουλίου είχαν ονόματα αλβανικά, όπως: Βετετίμα, Γκρόπα (ο λάκκος), Κάλι (το άλογο), Μπάρδι (ο άσπρος), Murrizi (βάτος), Μπουρίμα (πηγή), Παλοβρέστι (από το αμπελώνας), Αρβανίτα και πάει λέγοντας.» (Σπύρος Μαρκόπουλος, Λαογραφικά Λάκκας Σουλίου, Ηπειρωτική Εστία, Ιωάννινα 1982, p. 348-349)
Αναμφίβολα, μέσω της ελληνορθόδοξης εκκλησίας αλλά και των κοινών αγώνων που έδωσαν οι χριστιανοί ορθόδοξοι Σουλιότες μαζί με τους Έλληνες εναντίον των Οθωμανών, απέκτησαν ελληνική εθνική συνείδηση, η καταγωγή τους όμως ήταν αλβανική. Οι Σουλιότες ήταν Αλβανοί Τσάμηδες, χριστιανοί ορθόδοξοι, που αφομοιώθηκαν σιγά-σιγά από τους Έλληνες. «Η ιστορία των ορθόδοξων Αλβανών του ορεινού φρούριου του Σουλίου, μας δίνει ένα παράδειγμα μιας τέτοιας αλληλοεπικάλυψης.» (Katherine Elizabeth Fleming, The Muslim Bonaparte: Diplomacy and Orientalism in Ali Pasha's Greece, Princeton University Press, 1999)
«Ο Σουλιότικος χορός του θανάτου είναι μια αναπόσπαστη εικόνα της ελληνικής επανάστασης και έχει περάσει για τα καλά στη συνείδηση των Ελλήνων μαθητών για γενιές. Πολλοί νέοι αποτίουν φόρο τιμής στη μνήμη αυτών των ορθόδοξων Αλβανών, κάθε χρόνο, αναπαριστόντας το γεγονός στις σχολικές εκδηλώσεις των δημοτικών τους σχολείων.» (André Gerolymatos, The Balkan wars: conquest, revolution, and retribution from the Ottoman era to the twentieth century and beyond, Basic Books, 2002, p. 141)
ΔιαγραφήΟ Pouqueville αποκαλεί τους Σουλιότες ως Έλληνες, επειδή ήταν Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Το καταλαβαίνουμε αυτό επειδή τους μουσουλμάνους του Αλή Πασά που επιτέθηκαν στους Σουλιότες, τους αποκαλεί Αλβανούς. (François Charles Hugues Laurent Pouqueville, Travels in Greece and Turkey: Comprehending a Particular Account of the Morea, Albania, &c., 2nd edition (London: Henry Colburn and co., 1820), p.390-394)
Ο George Finlay είχε πει: «Οι πράκτορες της [της Αικατερίνης της Ρωσίας] ήταν τώρα καθοδηγημένοι να ξεσηκώσουν τις φιλοπόλεμες αλβανικές φυλές στην Ήπειρο να επιτεθούν στους μουσουλμάνους γείτονες τους. Οι ίντριγκες τους ήταν επιτυχείς με τους Σουλιότες… Υποκινούμενοι από τους Ρώσους απεσταλμένους, οι Αλβανοί του Σουλίου εγκατέλειψαν τα άγωνα και απόρθητα βουνά τους…» (George Finlay, The History of Greece under Othoman and Venetian Domination, Blackwood and Sons, Edinburgh and London – 1856, p. 328-329)
Οι Σουλιότες ήταν Αλβανοί στην καταγωγή και χριστιανοί ορθόδοξοι στο θρήσκευμα. Ήταν Αλβανοί που σιγά-σιγά εξελληνήστικαν. Συνεργάζονταν με όλους αρκεί να είχαν συμφέρον, και με τις επιθέσεις τους στα γειτονικά χωριά προκαλούσαν τρόμο, όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο Pouqueville. Συνεργάστηκαν με τον Αλή Πασά, ο οποίος τους χρηματοδότησε αδρά. Όταν πλέον η συνεργασία τους μαζί του δεν ήταν προς το συμφέρον τους, εξεγέρθηκαν εναντίον του. Αργότερα, τα ξαναβρήκαν μαζί του αλλά τελικά ο Αλή Πασάς σκοτώθηκε. Αυτά όμως δεν τα διδάσκουν στα ελληνικά σχολεία. Σημερινοί Έλληνες ιστορικοί αποκρύπτουν και δεν αναφέρουν καν τα της καταγωγής των Σουλιοτών. Οι παλαιότεροι ιστορικοί και χρονικογράφοι όμως παραδέχονταν την αλήθεια.
Ας δούμε τι έγραψε ο Παπαρρηγόπουλος, ο θεμελιωτής της ιδέας του Ελληνο-χριστιανισμού: «Ήταν οι Σουλιότες κράμα Ελλήνων και εξελληνισθέντων Αλβανών και από τους επιφανέστερους γόνους του συνοικεσίου των δύο φυλών…» (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ.Ε' ,Παπαρρηγόπουλος Κωνσταντίνος, 583)
Ας δούμε τι είπε και ο Φώτιος Χρυσανθόπουλος ή Φωτάκος, συγγραφέας, αγωνιστής της Επανάστασης του 1821 και υπασπιστής του Κολοκοτρώνη: «…Αυτά έλεγαν στους ξένους, οι οποίοι ευκόλως πείθονταν, και ένας ένας ερχόντουσαν και προσκολλούνταν στον ένα και στον άλλο εξ’ αυτών, ο μεν δηλαδή στον Μαυροκορδάτο, ο δε στον Νέγρη, και ο άλλος σε άλλον, στον Δημήτριο Υψηλάντη, όμως δεν πλησίαζαν, διότι αυτός ήταν ενωμένος με το στοιχείο του τόπου, και γι’ αυτό δεν τον εμπιστεύονταν ούτε ο Νέγρης, ούτε ο Καρατσάς, ούτε ο Μαυροκορδάτος. Κατά δυστυχία όμως με τούς τελευταίους αυτούς συμφώνησαν όλη η φυλή των Αλβανών-Ελλήνων-Σουλιωτών…» (Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως, Αθήνα 1858: Τύποις και βιβλιοπολείω Π. Δ. Σακελλαρίου)
Οι Σουλιότες δηλαδή ήταν Αλβανοί, που μέσω της Ορθοδοξίας και της συμμετοχής τους στην ελληνική επανάσταση, εξελληνίσθηκαν. Ο Σαράντος Καργάκος λέει: «Ίσως τίποτα άλλο δεν αποκαλύπτει τόσο έντονα και εύγλωττα την μετάβαση από μια αφανή σε μια εμφανή εθνικότητα, όσο η περίπτωση των Σουλιωτών…Έλαβαν μέρος στην Επανάσταση πάνω από 2.000 Σουλιώτες. Όταν τελείωσε η Επανάσταση είχαν μείνει μόνο 200! ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ. ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥΣ.» (Σαράντος Καργάκος, Αλβανοί, Αρβανίτες, Έλληνες, σελ. 234-235.)
Διαγραφή«Οι Σουλιότες ήταν Αλβανοί στην καταγωγή και Ορθόδοξοι στην θρησκεία.» (Balázs Trencsényi & Michal Kopecek, Discourses of Collective Identity in Central and Southeast Europe (1770-1945): The Formation of National Movements, Published by Central European University Press, 2006, p. 173)
Ο Hobsbawm, θεωρεί και αυτός τους Σουλιότες αλβανικής καταγωγής (Eric Hobsbawm, Nations and Nationalism Since 1780: Programme, Myth, Reality, Edition: 2, Published by Cambridge University Press, 1992, p. 65)
«Οι Σουλιότες, που ήταν αλβανικής καταγωγής αλλά συνήθως κατηγοριοποιούνται ξεχωριστά, είχαν επίσης προγόνους που λειτούργησαν ως πρότυπο για την κοινότητα του Σουλίου.» (Katherine Elizabeth Fleming, The Muslim Bonaparte: diplomacy and orientalism in Ali Pasha's Greece, Princeton University Press (2014), p. 62)
Το ίδιο κατέγραψε ο ζωγράφος και περιηγητής Edward Lear (Journals of a Landscape Painter in Albania, London 1851 (επανεκδόθηκε από τους Robert Elsie και Bejtullah Destani με τίτλο “Journals of a Landscape Painter in the Balkans: Edward Lear in Albania”))
«Μία μικρή κατηφόρα μετά από το Καρπενήσσι τελειώνει σε μία καλά ποτισμένη κοιλάδα από καλαμποχώραφα, και περιβόλια με μηλιές και κερασιές. Εδώ το Κεγαλόβρυσσο είναι το μέρος μιας αξιοσημείωτης συνάντησης κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ανεξαρτησίας. Μια τουρκική στρατιωτική δύναμη τεσσάρων χιλιάδων αντρών αιφνιδιάστηκε μια καλοκαιρινή νύχτα του 1823 από τον Μάρκο Μπότσαρη, έναν από τους πιο ικανούς προασπιστές της ελληνικής ανεξαρτησίας, και από τριακόσιους και πενήντα Σουλιότες, μια πολεμική φυλή αλβανικής καταγωγής. Οι Τούρκοι πιάστηκαν εξ’ απήνης και οι Σουλιότες υπερίσχησαν…» (Brian De Jongh, John Gandon, Geoffrey Graham-Bell, The Companion Guide to Mainland Greece,Companion Guides, 2000, ISBN 1900639351, p.122)
Ας δούμε τι λέει για το παραπάνω γεγονός και ένας άλλος συγγραφέας, Βρετανός συνταγματάρχης, ιστορικός και φιλέλληνας, από το Aberdeenshire της Σκωτίας, ο οποίος έφερε όπλα και πυρομαχικά στους επαναστατημένους Έλληνες το 1821, έγινε δεκτός από τον Δημήτριο Υψηλάντη έξω από την Τρίπολη και πολέμησε σε διάφορες μάχες, ενώ μετά την εγκαθίδρυση της μοναρχίας στην Ελλάδα, επέστρεψε στην Ελλάδα το 1833 και εντάχθηκε στον ελληνικό στρατό:
Διαγραφή«Μία μελέτη της επανάστασης την οποία περιγράφουμε, μπορεί να μας κάνει επιφυλακτικούς στο να πιστεύουμε ανεπιφύλακτα τις αφηγήσεις των Περσικών Πολέμων που μεταδόθηκαν από τους αρχαίους, οι οποίοι, σαν τους σημερινούς Έλληνες, δεν ήταν σε θέση να εκτιμήσουν σωστά τα σχετικά θέματα με τη δόξα της χώρας τους. Η ήττα των Σουλιοτών στο Καρπενήσι μειώνεται ποσοτικά με την καταγραφή στις λαϊκές αναφορές 6 ανδρών να έχουν πεθάνει, ενώ οι νεκροί των Οθωμανών ανεβαίνουν στους 1200. Ο Monsieur Pouqueville τολμηρά δηλώνει ότι οι τελευταίοι άφησαν 1500 νεκρούς στο πεδίο της μάης, και ο Σούτσος, τους ανεβάζει ακόμα περισσότερο, στους 7000. Εκείνο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι σ’ αυτή την πολύ γνωστή μάχη εμπλέχτηκαν πολύ λίγοι πραγματικοί Τούρκοι ή Έλληνες, ενώ οι πολεμιστές και των δύο πλευρών ήταν Αλβανοί, μια φυλή που της αξίζει ο χαρακτηρισμός που ο Τίτος Λίβιος έδωσε στους Λιγουριανούς: Durum ad arma genus!» (Thomas Gordon, History of the Greek revolution: and of the wars and campaigns arising from the struggles of the greek patriots in emancipating their country from the turkish yoke, vol. 2, Edinburgh and London, 1844)
«Τέτοιοι ήταν οι άνθρωποι του Σουλίου, χριστιανοί Αλβανοί οι οποίοι ποτέ δεν υποτάχτηκαν μέχρι το 1803, όταν ηττήθηκαν από τον Αλή των Ιωαννίνων. Ήταν μία κατάκτηση Χριστιανών από μουσουλμάνους, αλλά δεν ήταν κατάκτηση χριστιανών από Τούρκους. Ήταν στην πραγματικότητα μία κατάκτηση Αλβανών από Αλβανούς. Ο Αλή ήταν βάναυσος και άπιστος τύραννος. Ακόμα, δεν ήταν Τούρκος αλλά Αλβανός. Στασίασε κατά του Σουλτάνου και μέχρις αυτού ήταν ένας έμμεσος φίλος των εχθρών του Σουλτάνου.» (Henry Noel Brailsford, ‘Macedonia: Its Races and their future’, London: Methuen & Co. – 1906, p. 222)
Ας δούμε τι είπε και ο Richard Clogg, από τους παγκοσμίως πιο έγκριτους ειδικούς σε θέματα της νεώτερης Ελλάδας: «Οι Σουλιότες ήταν μία πολεμοχαρής αλβανική χριστιανική κοινότητα which που αντιστάθηκε στον Πασά στην Ήπειρο στα χρόνια που άμεσα προηγήθηκαν του ξεσπάσματος του Πολέμου της Ανεξαρτησίας το 1821.» (Richard Clogg, Minorities in Greece: Aspects of a Plural Society, Hurst & Company Publishers, London 2002, p.178)
«Η περιοχή του Σουλίου, του οποίου οι κάτοικοι αποκαλούνταν Σουλιότες, όλοι Χριστιανοί, όχι Έλληνες αλλά Αλβανοί στη γλώσσα, τα έθιμα και την καταγωγή.» (Ibrahim Manzour Efendi, Mémoires sur la Grèce et l’Albanie pendant le government d’Ali-Pacha, (Paris: Paul Ledoux, 1827) - Translated from the French by Robert Elsie)
Λεει η αλβανικη προπαγανδα….
Διαγραφή»»Οι Σουλιωτες δεν μιλαγανε ελληνικα πριν το 1830 η σε πιο »λαιτ»εκδοχες πριν πανε στη Κερκυρα μετα το διωγμο του απο τον Αλη Πασα »’
»’Οι Σουλιωτες ηταν Τσαμηδες και αρα καθαροι Αλβανοι »
ΑΥΤΑ ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ ΛΕΝΕ ΟΙ ΣΚΙΠΕΤΑΡΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ
Ας δουμε για αρχη μερικες ανακριβεις αλβανοεθνικιστικες πηγες περι των Σουλιωτων.
α]Πρωτη πηγη ο αγαπημενος της »’νεας ιστοριογραφιας»’ Φινλευ ο οποιος φυσικα τους ονομαζει και αυτους ως »Αλβανους»...
«Σουλιότες, η πιο αξιοσημείωτη φυλή Αλβανών Ορθοδόξων» είχε πει ο George Finlay το 1861 (George Finlay, A History of Greece, vol. 6, Cambridge University Press, 2014)
Ο ΟΜΩΣ ΦΙΝΛΕΥ ΕΒΛΕΠΕ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΣΤΗ ΜΙΣΗ ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΟ
ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΑΛΛΑ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ
ΚΟΡΩΝΗ
ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ
ΟΛΥΜΠΙΑ
ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΑΛΗΘΗ .
ΕΔΩ ΕΙΧΕ ΓΡΑΨΕΙ ΟΤΙ ,
ΚΑΘΩΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ,
Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ , ΚΑΤΑ ΤΑ »ΠΟΛΥΤΕΛΗ ΣΥΜΠΟΣΙΑ» ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΜΙΛΟΥΣΕ ΑΛΒΑΝΙΚΑ.
ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΙΛΛΥΡΙΚΑ ΑΛΛΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ .
ΒΕΒΑΙΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΙΛΙΟΥΝΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΛΙΑ
ΑΙΟΛΟΔΩΡΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ .
ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΓΕ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ KAN ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ [ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ] Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΔΕΣΗ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΙΛΛΥΡΙΚΗΣ ΛΑΛΙΑΣ . ΔΗΛΑΔΗ ΣΑΝ ΙΛΛΥΡΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΛΑΛΙΑ .
ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΙΛΟΥΣΕ ΥΠΟΤΙΘΕΤΕ »’ΑΛΒΑΝΙΚΑ» ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΩΣΣΟΛΟΓΟΥΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΙΑ ΜΕΡΙΚΩΣ ΕΚΛΑΤΙΝΙΣΜΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ.
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΩΝ – ΡΩΜΑΙΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΕΚΛΑΤΙΝΗΣΑΝΕ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΛΑΛΙΑ .
ΚΟΥΛΟΥΒΑΧΑΤΑ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ .
ΕΠΗΡΕΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΙΛΛΥΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ
ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΛΙΓΟ ΜΑΝΤΑΡΑ .
ΑΛΛΗ ΠΗΓΗ …..
ΔιαγραφήΗ Μιράντα Βίκερς γράφει: «Οι Σουλιώτες, που τότε αριθμούσαν 12.000 άτομα, ήταν Αλβανοί χριστιανοί.» (Miranda Vickers, ‘Albania: a Modern History’, London 1994)
Η ΑΛΒΑΝΟΦΙΛΗ [ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΕΝΝΟΙΑ] ΒΙΚΕΡΣ
ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ
ΑΦΟΥ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑΖΕΙ ΩΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΟΟΟΟΛΗΗΗ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ
ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
ΕΙΤΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΕΤΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ
ΕΙΤΕ ΚΑΝΕΙ ΕΝ ΨΥΧΡΟ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ.
ΣΥΝΕΠΩΣ ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΔΕΝ ΕΒΓΑΖΕ »»ΑΛΒΑΝΟΥΣ»» ΤΟΥΣ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΞΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΠOY ΑΠΛΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ
ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΙ ΡΩΜΕΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ
ΠΡΑΓΜΑ ΛΟΓΙΚΟ
ΑΦΟΥ ΗΤΑΝ ΑΠΟΓΟΝΟΙ
ΜΟΝΟΓΛΩΣΣΩΝ – ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΩΝ ΑΠΟ ΠΡΕΒΕΖΑ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΕΝΑ
ΔΙΓΛΩΣΣΩΝ ΑΠΟ ΦΑΝΑΡΙ ΛΑΚΚΑ ΣΟΥΛΙ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΤΣΣΑΜΟΥΡΙΑ-ΠΕΡΙΧΩΡΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ,
ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΒΛΑΧΩΝ ΔΙΓΛΩΣΣΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΠΙΝΔΟ
ΑΣ ΤΙΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΥΚΝΥΟΥ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ
ΔιαγραφήΟ Λόρδος Byron περιγράφει τους Σουλιότες ως «κακότροπους Ρωμαίους που μιλούν λίγα Ιλλυρικά»»
EΛΛΗΝΕΣ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΔΗΛΑΔΗ ΑΦΟΥ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΡΩΜΕΙΚΑ ΜΙΛΑΝΕ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΙΛΛΥΡΙΚΑ.
»οι Ορθόδοξοι Σουλιότες, ένα θαυμαστό μείγμα από Έλληνες και εξελληνισμένους Αλβανούς, που κέρδισαν τον θαυμασμό του Byron.» [William Miller, ]»
ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.
Κατά τον Παπαρρηγόπουλο «…οι Σουλιότες ήσαν κράμα Ελλήνων και εξελληνισθέντων Αλβανών και εις των επιφανέστερων γόνων του συνοικεσίου των δύο φυλών…
ΑΡΑ ΑΦΟΥ ΗΤΑΝ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΘΕΝΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΗΤΑΝ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ.
Ας δούμε τι είπε και ο Φώτιος Χρυσανθόπουλος ή Φωτάκος, συγγραφέας, αγωνιστής της Επανάστασης του 1821 και υπασπιστής του Κολοκοτρώνη: «…Αυτά έλεγαν στους ξένους, οι οποίοι ευκόλως πείθονταν, ο δε στον Νέγρη, και ο άλλος σε άλλον, στον Δημήτριο Υψηλάντη, όμως δεν πλησίαζαν, διότι αυτός ήταν ενωμένος με το στοιχείο του τόπου, και γι’ αυτό δεν τον εμπιστεύονταν ούτε ο Νέγρης, ούτε ο Καρατσάς, ούτε ο Μαυροκορδάτος.
Κατά δυστυχία όμως με τούς τελευταίους αυτούς συμφώνησαν όλη η φυλή των Αλβανών-Ελλήνων-Σουλιωτών…» (Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως, Αθήνα 1858: Τύποις και βιβλιοπολείω Π. Δ. Σακελλαρίου)
ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΩΣ »ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ» ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ.
ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ ΤΟΥ »ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΥ » ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΚΕΤΟ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΗΤΑΝ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ .
Ο William Eton αναφέρει και αυτός , στο βιβλιο «A Survey of the Turkish Empire» (1798) ,τα εξης….
Τους στρατιώτες του Αλη Πασα τους οποιους ονομαζει »»’as they were all Albanians»»» ,
ενώ αναφερει τους Σουλιωτες ως »»Greek inhabitants of the mountain of Sulli»»’
Δηλαδη Ελληνες οι μεν Αλβανοι οι δε αρα σιγουρα ηταν διγλωσσοι τουλαχιστον σε αντιθεση με τους σκετα αλβανοφωνους Λιαμπηδες.
»Με τη φράση «Εκείνο το ελληνικό φύλο που κατοικεί στο βουνό Σούλι…» αρχίζει την περιγραφή του για το Σούλι ο Γερμανός διπλωματης Bartholdy («Voyage en Grece fait dans les Anees 1803 et 1804».
ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΙΝ ΤΟ 1830 Η ΤΟ 1821 .
ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ…..
»»Ο Pouqueville αποκαλεί τους Σουλιότες ως Έλληνες, επειδή ήταν Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Το καταλαβαίνουμε αυτό επειδή τους μουσουλμάνους του Αλή Πασά που επιτέθηκαν στους Σουλιότες, τους αποκαλεί Αλβανούς.»’
ΕΝΩ Ο ΠΟΥΚΕΒΙΛ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ .
ΟΙ ΜΕΝ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ ΛΙΑΜΠΗΔΕΣ-ΑΛΒΑΝΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ
ΕΝΩ Ο ΔΕ ΗΤΑΝ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΔΗΛΑΔΗ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ .
ΔΗΛΑΔΗ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΘΑΡΑ ΜΕ ΕΘΝΟΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ Ο ΠΟΥΚΕΒΙΛ .
ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΦΕΡΕ
ΩΣ ΡΩΜΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΥΣ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Ο Ελληνας γραμματεας του Αλη Πασα , Ψαλιδας αναφερει και αυτος…
»’Εις την Τζαμουριαν, ειναι και το περιφημο Σουλι ή Κακοσουλι, αυτη η περιοχη των χωριων τουτων εκατοικειτο απο Γραικους πολεμικους, ….»»
ΑΡΑ ΗΤΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ.
ΑΥΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΥΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ .
Να δούμε τι λέει και η ανακριτική έκθεση των Αυστριακών όταν συνέλαβαν τον Ρήγα:
»’Μετά την απελευθέρωσιν δε της Πελοποννήσου ήθελε να εισβάλη εις την Ήπειρον, να ελευθερώσει και ταύτην την χώραν, να συνενώση τους Μανιάτας μετά των άλλων Ελλήνων στασιαστών, των καλουμένων Κακοσουλιωτών»»
ΑΡΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΓΡΑΙΚΟΦΩΝΟΙ ,
ΠΡΙΝ ΤΟ 1821 ΗΔΗ ,
ΑΦΟΥ Η ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΗΓΗΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ .
Το ημερολογιο του Φώτου Τζαβέλλα, του 1792 που συνεταξε στη Κερκυρα οταν ειχαν καταφυγει εκει λογω του Αλη Πασα και των Τουρκων Σκιπεταρων του …..
ΔιαγραφήΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΤΟΥ »»ΑΛΒΑΝΟΥ»»
«Απριλίου 20.
…….
Και κινήσαμαν στις 20 τʹ Απριλίου από το νησί (των Ιωαννίνων) και κοιμηθήκαμαν στο Λευτεροχώρι Απριλίου 20 και στις 21 αλλαχτήκαμαν (=αλλαγή με άλλους ομήρους) και πάγει ο Γηώργος Σέχος και μεις ήρθαμαν στου Σούλι
Απριλίου 22 (1793).
Εγό ο φότος τζαβέλας
κάνο θύμησ
ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝΕ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΛΑΤΙΝΙΚΟΥΣ;;;
Το παλαιότερο γνωστό τυπογραφημένο βιβλίο στα Αλβανικά είναι το Μεσάρι (Meshari) ή σύνοψη θείας λειτουργίας, γραμμένο από τον Γκιον Μπουζούκου (Gjon Buzuku), καθολικό ιερέα, το 1555.[4]
ΑΡΑ ΑΝ ΗΘΕΛΕ Ο ΤΖΑΒΕΛΑΣ ΘΑ ΕΓΡΑΦΕ ΤΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΕ Ο ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΛΒΑΝΟΣ ΙΕΡΕΑΣ,
ΠΡΑΓΜΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ
ΓΙΑΤΙ ΕΓΡΑΨΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΟΠΩΣ ΚΑΝΑΝΕ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΡΩΜΕΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΗΣ ΑΠΛΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΜΠΟΤΣΑΡΗ ΠΟΥ ΕΠΙΣΗΣ ΣΥΝΕΤΑΞΕ ΣΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ
Διαγραφήhttps://www.scribd.com/doc/47759686/%CE%A4%CE%BF-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF-%CE%91%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD-%CE%9B%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%9C%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%85-%CE%9C%CF%80%CF%8C%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%B7-%CE%93%CE%B9%CE%BF%CF%87%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CF%82-%CE%A4%CE%AF%CF%84%CE%BF%CF%82
Σημαντικότατη άποψη είναι και η γλωσσολογική παρατήρηση του μεγαλύτερου «αρβανιτολόγου» της εποχής του Τίτου Γιοχάλα(2α):
«…Τέλος, ας προστεθή και η κατά λέξιν μετάφρασις των φράσεων ερημίτου αγάπη-askitiut dashuri αντί dashuri asqitiut, φίλον ασπάζομαι- mik puth αντί puth mik(un), και το σύνθετον καλογεννημένος-mirelere αντί I lere mire.
Η παρουσία αύτη φαινομένων της ελληνικής συντάξεως εις το αλβανικόν ιδίωμα του Λεξικού είναι δυνατόν να ερμηνευθεί κατά δύο τρόπους:
Α) Ότι μητρική γλώσσα του Μπότσαρη και των συνεργατών του(Εκτός από τον Μάρκο, στην συγγραφή συνέβαλαν και ο Νότης και ο πεθερός του Καλογήρου) ήτο η Ελληνική, αφού ως γνωστόν, άνθρωποι πειορισμένης παιδείας, ως οι «λεξικογράφοι» μας, σκέπτονται βασικώς εις την μητρικήν των γλώσσαν. Παρατηρούμεν ότι συντακτικά λάθη δεν εσημειώθησαν εις το ελληνικόν τμήμα του Λεξικού, ούτε επιδράσεις της Αλβανικής εις την ελληνικήν σύνταξιν.
Β) Είναι επίσης δυνατόν η επίδρασις της ελληνικής γλώσσης να ήτο τόσον μεγάλη επι της Αλβανικής της ομιλουμένης πιθανώς εις την περιοχήν του Σουλίου(πράγμα το οποίον είναι εμφανέστατον εις το λεξιλόγιον του Λεξικού), ώστε να κλονίση ακόμη και την σύνταξίν της. Δυστυχώς ο Μπότσαρης δεν μας παρέδωσεν εκτενές πεζόν κείμενον εις την Ελληνικήν με αντίστοιχον απόδοσιν εις την Αλβανικήν, ώστε να δυνηθώμεν να ελέγξωμεν ευχερέστερον παρομοίας φύσεως συντακτικά φαινόμενα.
ΑΡΑ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΔΙΓΛΩΣΣΟΥΣ .
ΣΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΟΥ ΜΠΟΤΣΑΡΗ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΟΤΕ Η ΛΕΞΗ ΣΚΙΠΕΤΑΡΟΣ Η ΑΛΒΑΝΟΣ ΕΝΩ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ »ΡΩΜΕΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΗΣ ΑΠΛΗ»’
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΕΙΝΑ ΗΔΗ ΓΚΕΚΗΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΣΚΗΔΕΣ ΑΛΒΑΝΟΙ ,ΜΑΖΙΚΑ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΝ ΩΣ »ΣΚΙΠΕΤΑΡΟΙ» ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ ΚΟΥΤΣΟΝΙΚΑΣ ΣΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ.
ΑΝ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΙ ΟΜΟΦΥΛΟΙ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΘΑ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ.
ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΠΑΛΙ ΛΕΓΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΟ ΕΦΤΑΞΕ Ο ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ ΓΙΑ ΝΑ »ΜΑΘΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ» ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΝΕΝΟΟΥΝΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
TΩΡΑ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΝΤΑΝ ΣΤΟ ΟΡΕΙΝΟ ΣΟΥΛΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΞΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑΝ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΣΟΥΛΙΩΤΗ ΤΟΝ ΚΟΥΤΣΟΝΙΚΑ .
ΔιαγραφήΟ ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ »»’ η τε Αλβανική και Ελληνική γλώσσα ομιλείτο παρ’ αυτοίς»»
»’εκαυχοντε πρασαγορευομενοι Ελληνες»’,
δηλαδη δηλωνανε με περιφανεια την ελληνικοτητα τους παρα τη διγλωσσια τους ..
Ο ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ ΚΟΥΤΟΝΙΚΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΣΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΦΑΝΑΡΙΟΥ
»’΄Λαλείτε η ελληνικη και η αλβανικη διαλεκτος»’
ΔΗΛΑΔΗ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΣΟ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ
ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΗ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΟΤΙ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΓΛΩΣΣΕΣ ΗΔΗ ΠΡΙΝ ΤΟ 1821
ΕΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΤΖΑΒΕΛΑ
ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΟΥ ΜΠΟΤΣΑΡΗ ΑΠΟΔΥΚΝΥΕΤΑΙ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ.
ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΣΚΙΠΕΤΑΡΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ
ΔιαγραφήΚΑΙ ΠΩΣ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΕΝΩΠΙΟ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ
Ο βιογράφος του Αλή Πασά, Αχμέτ Μουφίτ, αποκαλεί τους Σουλιότες ως ‘Ρωμαίγους’.
Ο Βελή πασάς ,γιος του Αλη Πασα, στην αλληλογραφία με τον πατέρα του, ονομάζει τους Σουλιώτες Ρωμέους. Ρομέγους .
Επισης και ο μουσουλμάνος Αλβανος αξιωματούχος του Αλή Μπεκίρ Τζογαδούρος τους ονομαζει Ρωμαιους
: «Ακόμη, εφένδη μου, δόστους κι έναν παπάν ότι οι Ρομέγη χωρής παπάν δεν ημπορούν να γκάμουν.»
ΑΡΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΖΑΝΕ ΡΩΜΙΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΚΑΙ ΡΩΜΕΙΚΑ ΔΗΛΑΔΗ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.
.
ΒΕΒΑΙΑ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΓΑΛΟΥΝ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΑ ΞΕΡΑΝΕ.
ΝΑ ΚΑΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 1821 [ Η ΟΠΟΙΑ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΤΗΡΗΘΗΚΕ ]
ΔιαγραφήΠΟΥ ΑΠΟΔΥΚΝΥΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ .
Συνθήκη της 15ης Ιανουαρίου 1821
Ημείς οι υπογεγραμμένοι Αγαδο-Αλβανοί και Καπετανέοι Σουλιώται ορκωνόμεθα ο καθείς εις την Πίστιν του, να βαστάξωμεν το παρόν γράμμα στερεόν, βέβαιον και αμετάτρεπτον και ότι, επειδή και ο Αφέντης μας Αλή Πάσσας, πολιορκείται στενά από τον Ισμαήλ και λοιπούς Πασσάδες, να ήμαστε αδέλφια, ένα κορμί και μία ψυχή, και να χύσωμεν το αίμα μας δια το σελαμέτι (σωτηρία) αυτού του Αφεντός και, εάν κανένας από ημάς τους Τουρκους γένη άπιστος και αρνηθή τον όρκον, να ήναι όξω από το ντιν-ισλάμ και να αποθάνη Οβριός ειδέ και από ημάς του Ρωμιους κανένας, να ήναι αρνητής του Χριστού. Αυτά στέργομεν όλοι μας, και, ως άνωθεν, μεθ΄όρκους μας υπογράφομεν
Σούλι 15 Ιανουαρίου 1821
Οι Αγάδες Αλβανοί
(Τ.Σ.)
Σιλιχτάρ Πόττας
Άγο Μουχουρδάρης
Ταχήρ Αμπάζης
Τσέγκο Βέγης
Μουρτοτσάλης
Ελμάς Μέτσης
Σουλεϊμάν Μέτος
Λεάζ Λουλέχης
Κοζτάρ Μίτσανης
Χασσάν Πελούσης
Τέμης Σαλίτσας
Οι Καπεταναίοι Σουλιώται
Μάρκος Βότσαρης
Νότης Βότσαρης
Γεώργιος Δράκος
Κίτσος Τζαβέλλας
Γιώτης Δαγγλής
Λάμπρος Βέϊκος
Τούσας Ζέρβας
Νάστος Καραμπίνης
Κίτσος Διαμαντή Τσαβέλλας
Κότσης Λώπης
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ
ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΥΜΦΩΝΙΑ.
ΟΙ ΜΕΝ,
ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΕ ΩΣ ΑΛΒΑΝΟΙ [ ΕΘΝΟΤΙΚΑ] ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΙ [ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ]
ΕΝΩ ΟΙ ΔΕ,
ΩΣ ΡΩΜΙΟΙ [ ΕΘΝΟΘΡΗΣΚΥΕΤΙΚΑ ] ΚΑΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ [ ΤΟΠΙΚΑ ] .
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕ ΤΟΥΣ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΑΝ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ »’ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ »»
ΝΑ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ ΕΝΩΠΙΟ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΩΝ »’ΟΜΟΦΥΛΩΝ»» ΤΟΥΣ
ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΤΟΥΣ
ΩΣ »ΑΛΒΑΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ»’
Η ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΩΣ »’ΑΛΒΑΝΟΙ ΡΩΜΙΟΙ»’
ΟΠΩΣ ΚΑΝΑΝΕ ΟΙ ΑΛΗΑΠΑΣΑΛΗΔΕΣ
ΠΟΥ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΩΣ »ΑΛΒΑΝΟΙ» ΚΑΙ ΩΣ »ΤΟΥΡΚΟΙ» .
ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ .
ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΛΒΑΝΟΙ .
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
ΔιαγραφήΤΩΝ ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΤΩΝ ΜΠΟΤΣΑΡΕΩΝ AΠΟ ΤΟ ΝΟΤΗ ΜΠΟΤΣΑΡΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ……
«Θανόντος του Σκεντέρμπεη οι Μποτσαραίοι μαχόμενοι προς Τούρκους και Τουρκαλβανούς, κατήλθον προς την Δράγανη. Κατά τας αρχάς δ ε του 17ου αιώνος ίδρυσαν με άλλους αδούλωτους Έλληνες την Σουλιώτικη Συμπολιτεία».
ΑΡΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΝΩ ΔΙΑΣΩΖΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ
Η ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΝΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΩΝΩΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙ »ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ »’
ΔΕΝ ΔΙΑΣΩΖΕΤΕ ΚΑΠΟΙΑ »ΑΛΒΑΝΙΚΗ» ΚΑΤΑΓΩΓΗ .
ΤΟΥΝΑΝΤΙΩΝ ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ .
Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΕ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΥΡΩΝΑ
η τελευταία επιστολή τού Μάρκου, πρίν από τόν ηρωϊκό θάνατό του απευθύνονταν ακριβώς στόν Λόρδο Βύρωνα και, μεταξύ άλλων, τόν ενημερώνει γιά τήν πολεμική επιχείρηση πού προετοίμαζε. Η επιστολή του εκείνη, τής 8ης Αυγούστου 1823, έχει ως εξής :
”” Τό γράμμα σας, με ενέπλησε χαράς…..
Κανέν εμπόδιον άς μή σταματήση τόν ερχομόν σας εις τό μέρος τούτο τής Ελλάδος. ……..
Απόψε σκοπεύω κάτι νά επιχειρήσω εναντίον ενός σώματος Αλβανών εξ έξη έως επτά χιλιάδων, στρατοπεδευμένων σιμά εις αυτό τό μέρος . ””’
ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΜΠΟΤΣΑΡΗ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΩΣ ΕΛΛΑΔΑ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ ΤΟΥ ΩΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ.
ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΑΥΤΗ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΤΟΥ ΜΟΥΣΤΑΗ ΠΑΣΑ ΤΗΣ ΣΚΟΔΡΑΣ Ο ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ .
Μέλη της οικογένειας Μπότσαρη ως μετανάστες στην Ρουμανία εμφανίζονται ήδη από τα τέλη του 18ου αιώνα να χρηματοδοτούν ελληνικά σχολεία στο Ανήλιο Μετσόβου και σε άλλες περιοχές της Ηπείρου.
ΔιαγραφήΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΙΝ ΤΟ 1821….
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΣΑΝΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ”’ΑΛΛΟΦΩΝΟΙ”;;;;
ΠΑΝΤΑ ΗΤΑΝ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΣΥΝΕΠΩΣ.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΚΙΠΕΤΑΡΟΙ ΑΛΛΑ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Συναθροισθέντες άπαντες οι Σουλιώτες πλησίον του ναού του αγίου Γεωργίου, καί συσκεφθέντες ……, εξ ών οι σημαντικώτεροι ήσαν:
Φώτος Τζαβέλλας, Δήμος Δράκος, Τούσας Ζέρβας, Τζήμας Ζέρβας, Κουτζονίκας, Γκόγκας Δαγκλής, Γιαννάκης Σέχος, Κωλέτζης Φωτομάρας, Πάσχος Λάλας, Βεΐκος Ζάρμπας, Θανάσης Πάνου, Κατζιμπέλης, Γεώργιος Μπούζμπος, Ζηγούρης Διαμαντής, Κωλέτζης Μαλάμου, Πανταζής Δότας, Αναστάσης Κάσκαρης, Κολιοδημήτρης, Αναστάσης Βάγιας, Γεώργιος Καραμπίνης, Κίτσος Πανταζής, Γιάννης Πεπόνης, Θανάσης Τζάκαλης, Μήτος Παπαγιάννης.
ΑΡΑ ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΩΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ
ΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΝΑ ΗΤΑΝ ΣΚΙΠΕΤΑΡΟΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΚΕΤΑ ΑΛΒΑΝΟΦΩΝΟΙ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΑ .
ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ ΚΑΙ ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ ΗΤΑΝ .
Οι πρώτοι κάτοικοι που εγκαταστάθηκαν στην ορεινή περιοχή του Σουλίου, δημιούργησαν αρχικά τέσσερα χωριά, το Σούλι (ή Κακοσούλι), τη Σαμονίβα, την Κιάφα και το Αβαρίκο, μισή ώρα το ένα από το άλλο, που όλα μαζί αποτελούσαν το λεγόμενο ‘Τετραχώρι’. Αργότερα, δημιούργησαν άλλα επτά χωριά, το Τσεκούρι, το Αλποχώρι, το Παλιοχώρι, την Γκιονάλα, το Περιχάτι, τα Βίλια και τους Κοντάντες, που όλα μαζί αποτελούσαν το λεγόμενο ‘Εφταχώρι’.
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ »ΣΚΕΤΑ ΑΛΒΑΝΟΙ-ΑΛΒΑΝΟΦΩΝΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ
ΚΑΙ ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥΣ ΩΣ ΤΕΤΡΑΧΩΡΙ- ΕΦΤΑΧΩΡΙ ΑΛΠΟΧΩΡΙ,,ΤΣΕΚΟΥΡΙ , ΠΑΛΙΟΧΩΡΙ ΚΛΠ;;;;
ΕΙΠΑΜΕ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΟΧΙ ΛΟΓΩ …»»ΚΕΡΚΥΡΑΣ»
META ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΑ ΑΤΡΑΝΤΑΧΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΓΛΩΣΣΟΥΣ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ
ΔιαγραφήΛΕΝΕ OI AΠΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ …..
΄»»ΕΝΤΑΞΕΙ,
ΗΤΑΝ ΜΕΝ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΠΡΙΝ ΤΟ 1821
ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΠΑΝΕ ΣΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ
ΑΛΛΑ ,
ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗ
ΠΡΙΝ ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΟΣΜΙΧΤΟΥΝΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΠΡΕΒΕΖΗΣ ΚΛΠ
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΟΙΚΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ
ΗΤΑΝ ΑΛΒΑΝΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝΕ ΕΡΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΜΟΝΟ ΑΛΒΑΝΙΚΑ »’
ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΠΗΓΕΣ
»’«Ο Πέτρος Φουρίκης γράφει επίσης ότι « . . πιστεύουμε ότι οι πρώτοι καταφυγόντες εις τας κορυφάς των βουνων του Σουλίου ησαν Αλβανοί, Χριστιανοί Ορθόδοξοι, κατά πάσαν πιθανότητα Τσάμηδες.””’
Ενω και ο Φινλευ ο Λαμπρυνιδης κλπ υποθετουν οτι ηρθαν οι πρωτοι οικιστες απο τη Τσαμουρια
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΥΣΑΣΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΑΥΤΗΣ…..
Α]ΗΤΑΝ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ »’ΣΚΕΤΟ ΑΛΒΑΝΟΦΩΝΟΙ»
Η ΜΗΠΩΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΕΣΤΕΡΑ
ΗΤΑΝ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ [ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΚΕΙ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ ΟΙ ”ΠΡΩΤΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ”ΚΑΙ ΠΗΓΑΝ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ ]
ΑΜΙΓΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΛΒΑΝΟΦΩΝΟΙ;;;
Β] ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΗΚΑΝΕ ΠΟΤΕ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΩΣ ΣΚΙΠΕΤΑΡΟΙ Η ΩΣ ΑΛΒΑΝΟΙ ΟΠΩΣ ΚΑΝΑΝΕ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΤΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙΟΥ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ , ΠΡΑΓΜΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΕΞΑΚΡΙΒΩΜΕΝΟ;;;
Γ]ΑΝ ΗΤΑΝ ΣΚΕΤΑ ΑΛΒΑΝΟΦΩΝΟΙ
ΤΟΤΕ ΣΕ ΠΟΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΣΥΝΕΝΝΟΟΥΝΤΑΝ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΕΒΑΙΝΑΝΕ ΚΑΙ ΕΓΚΑΘΙΣΤΑΝΤΕ ΜΟΝΙΜΑ ΣΤΟ ΣΟΥΛΙ ΤΑ ΚΑΤΟΠΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ Η ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΤΟΥΣ ,ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΥΣ ΠΑΡΓΙΝΟΥΣ;;;;;
ΑΣ ΔΟΥΜΕ…..
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
ΔιαγραφήΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΟΣΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ-ΕΠΑΡΧΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ
ΟΠΟΥ ΕΙΧΕ ΧΩΡΙΑ
Α]ΛΙΓΑ ΜΕΙΚΤΑ[ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ]
Β]ΛΙΓΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ
Γ] ΛΙΓΑ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΑ-ΚΑΘΑΡΑ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΙΚΑ
Ο Περαιβος αναφερει για τους Τσαμηδες…
Διαγραφή»»….. μολονότι ομιλούσι την αλβανικήν διάλεκτον, ως φυσικήν
αλλά και μετά την απλοελληνικήν, εκφράζονται όμως ορθώς άνδρες τε και γυναίκες και μάλιστα όσοι κατοικούν τα πέριξ της Παραμυθίας. »»
Βλεπουμε δηλαδη οτι αναφερει οτι ειδικα οι μουσουλμανοι της Παραμυθιας και των κοντινων σε αυτη χωριων
μιλανε »’ορθως» ,ανδρες και γυναικες, την απλοελληνικη.
Συνεπως ειναι λογικοτατο να μιλαγανε [και] τα ελληνικα οι κατοικοι των χριστιανικων χωριων της περιοχης ,ποσο μαλλον και οι αρχικοι προγονοι των Σουλιωτων που ως γνωστον προερχονταν απο τη ανατολικη Τσαμουρια.
Ο Βολντκαμφ αναφερει και αυτος
»’Οι Τσαμηδες ,ανδρες και γυναικες , εκτος απο τα αλβανικα εκφραζοντε με ανεση και στα απλοελληνικα».
Εδω ο Βολντκαμφ αναφερει και αυτος οτι ανδρες και γυναικες στη Τσαμουρια μιλανε και τα απλοελληνικα ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΑΝΕΣΗ πραγμα που ηταν εμφανες κυριως στη Παραμυθια και στα περιξ αυτης απο τους μουσουλμανους ποσο μαλλον απο τους χριστιανους της περιοχης .
Ο Γουιλλιαμ Εατον αναφερει μεταξυ αλλων….
»» Οι μουσουλμάνοι κάτοικοι
της Παραμυθιάς και της επαρχίας της είχαν ως μητρική γλώσσα την ελληνική …..»»’
Αρα και αυτος αναφερει οτι οι μουσουλμανοι της επαρχιας Παραμυθιας ,δηλαδη του ανατολικου τμηματος της λεγομενης Τσαμουριας , ηταν διγλωσσοι τουλαχιστον . Δηλαδη του τμηματος που συνορευε με το ορεινο Σουλι και του τμηματος απο το οποιο εφυγαν ”οι πρωτοι Σουλιωτες”’ και ηγαν στο Σουλι .
Ο Κουτσονικας με καταγωγη απο το Σουλι
αναφερει για τις περιοχες Λιαπουριας ,Μαλλακαστρας,Τοσκεριας κλπ
οτι »»λαλειτε η αλβανικη γλωσσα»
ενω για τη Τσαμουρια αναφερει
οτι »’λαλειτε κυριως η αλβανικη γλωσσα»
πραγμα που σημαινει οτι λαλουντανε [λιγοτερο] και η ελληνικη
Συνεπως και αυτος μας δινει την εικονα μιας εν πολλοις αλβανοφωνης μεν αλλα και διγλωσσης σε αρκετα χωρια περιοχης κυριως αυτα που ηταν στις ακρες της Τσαμουριας οπως η Παραμυθια και τα χωρια της μουσουλμανικα και χριστιανικα .
Για το Σουλι αναφερει ο ιδιος οτι λαλουντε και οι δυο γλωσσες.
Ο Αραβαντινος στον πινακα που συνεταξε με τις γλωσσες που μιλιοτανε σε καθε περιοχη της Ηπειρου και Αλβανιας , αναφερει για ολα τα χωρια της Τσαμουριας οτι μιλαγανε αλβανικα και ελληνικα
[δηλαδη κυριως αλβανικα και δευτερευοντως ελληνικα τα περισσοτερα προς τα δυτικα κυριως
και διγλωσσα τα λιγοτερα κυριως προς τη Παραμυθια]
σε αντιθεση με βορειοτερες αλβανικες περιοχες πχ της Λαμπεριας οπου αναφερει οτι εκει μιλιοτανε μονο τα αλβανικα.
ΑΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΣΙΓΟΥΡΑ
ΔιαγραφήΣΤΗ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ
KAI ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ
ΣΤΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΑΚΡΑ ΑΥΤΗΣ ,
ΕΠΑΡΧΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ -ΓΛΥΚΗ ,
ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΑ ΧΩΡΙΑ
ΜΙΛΙΟΤΑΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΞΙΣΟΥ ΜΕ ΤΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΑΚΟΜΑ
[ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ,ΚΑΜΙΝΙ ,,ΔΡΑΓΟΥΜΗ ΚΛΠ ]
ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΣΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΧΩΡΙΑ [ΚΑΡΙΩΤΗ ΒΕΛΛΙΑΝΙ ΚΛΠ].
ΕΙΝΑΙ ΑΡΑ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΜΙΛΙΟΤΑΝΕ ΚΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΟ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΣΟΥΛΙ ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΙ ΑΡΧΙΚΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ
ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΕΡΙΟΧΕΣ
ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ ΠΡΟΣΜΙΧΤΗΚΑΝΕ-ΚΑΤΑΦΥΓΑΝΕ ΕΚΕΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΓΛΩΣΣΟ ΦΑΝΑΡΙ ΤΗ ΔΙΓΛΩΣΣΗ ΛΑΚΚΑ ΣΟΥΛΙ
ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΦΩΝΗ ΠΡΕΒΕΖΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ….
προσέτρεχον προς αποφυγήν βιαιοπραγιών ή και ματαίωσιν αντιποίνων συγγενικών τιμωριών (γκιάκ) εν τη πατρίδι των ου μόνον Χριστιανοί Τσιάμιδες, Αλβανοί δηλ. κατά το πλείστον αλλά και Ελληνες αλλαχόθεν. Μεταξύ δε των διαφόρων πατριών, αίτινες εκεί μετανάστευσαν από της δης” ιδίως δεκαετηρίδος του ΙΖ” αιώνος μέχρι των αρχών του IH” μνημονεύονται η του «Ζέρβα» εξ ομωνύμου της Λάκκας Λελόβου χωρίου Ζερβό• η του Δράκου εκ του παρά την Καμαρίναν χωρίου Μαρτινιών, ένθα μόνη ανέκαθεν η Ελληνική γλώσσα ομιλείται• η του Τζαβέλα εκ Δράγανης• η του Μπούσμπου εκ Κορίστιανης• η των Πασσάτων εκ Βασταβέτζ• η του Δαγκλή εκ Φαναριού κ.λ.π.» (Ι. Λαμπρίδης, 1971, τ. 10, σ. 20
ΛΑΚΚΑ ΛΕΛΟΒΟΥ ΔΙΓΛΩΣΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗ
ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΔΙΓΛΩΣΣΗ
ΕΝΩ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΚΑΜΑΡΙΝΑ
»»ΕΝΘΑ ΜΟΝΟ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΙΛΕΙΤΕ»
ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΠΡΕΒΕΖΗΣ ΠΧ ΦΑΝΑΡΙ ,ΝΟΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΜΙΛΙΟΤΑΝΕ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΑΛΛΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΟΦΑΝΩΣ Η ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΗ.
ΕΝΩ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΒΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΔΥΤΙΚΑ ,ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΝΙΝΑ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΟΤΕΡΑ
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟΛΥΤΑ Ο ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΣΜΟΣ
ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ THΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΚΥΡΙΩΣ ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΥΤΣΟΝΙΚΑ ΠΕΡΑΙΒΟ ΚΛΠ .
»»»’Ο Leake στο έργο του «Researches in Greece», αναφέρει , πως «στην ακμή τους οι Σουλιότες είχαν στην κατοχή τους ολόκληρο τον κάμπο του Γλυκύ, με ριζότοπους και αραποσιτοχώραφα. Για την καλλιέργεια των κτημάτων χρησιμοποιούσαν τους Έλληνες της περιοχής»».
ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ ΣΤΟ ΚΑΜΠΟ ΤΟΥ ΓΛΥΚΗ
ΓΕΙΤΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΑ ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΑ ,ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ,
ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΜΙΛΟΥΣΑΝΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΓΛΩΣΣΕΣ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ .
ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΕ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ LEAKE ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑΝΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΘΩΜΑΝΟΑΛΒΑΝΙΚΗ ΟΠΩΣ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΟΤΕΡΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ,
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ .
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΕΡΗ ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΝ
ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ”ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ”’ .
ΑΡΑ ''ΠΡΩΤΟΙ'''ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ
ΗΤΑΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΛΛΑ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ.
ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΑΧΕΡΟΝΤΑ ΠΟΤΑΜΟΥ-ΦΑΝΑΡΙ , ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ ΝΟΤΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ-ΚΑΜΠΟΣ ΓΛΥΚΗΣ ΚΑΙ ΟΡΕΙΝΩΝ ΣΟΥΛΙΟΤΟΧΩΤΙΩΝ ΟΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΥΤΣΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟ ΗΤΑΝ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ
ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΠΡΕΒΕΖΗΣ ΑΡΤΑΣ ΠΩΓΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΚΟΝΙΤΣΑΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΝΟΓΛΩΣΣΟΙ .
ΚΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΤΗΣ ΜΙΣΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ [ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΝΙΝΑ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΟΤΕΡΑ .
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΙΣΟ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ
ΠΟΥ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΚΥΡΙΩΣ ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ .
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΜΕΡΙΚΩΝ ΠΗΓΩΝ....
ΑπάντησηΔιαγραφή» (Arthur Foss, ‘Epirus’, Faber (London, 1978), pp. 160-161
Οι Σουλιότες ήταν μία φυλή ή μεγάλη φατρία Χριστιανών Αλβανών οι οποίοι κατοίκησαν ανάμεσα σε αυτά τα θεαματικά αλλά αφιλόξενα βουνά κατά τη διάρκεια του δέκατου τέταρτου ή δέκατου πέμπτου αιώνα…. Οι Σουλιότες, όπως οι άλλοι Αλβανοί, ήταν μεγάλοι δανδήδες. Φορούσαν κόκκινους σκούφους, ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΓΡΑΨΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝΕ ΦΥΓΕΙ ΗΔΗ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΥΛΙ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝΕ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΕΛΛΑΔΑ [ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΦΟΤΟΥ ΕΙΧΑΝ ΦΥΓΕΙ] ...ΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ''ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΟΣ'' ΤΟΥΣ ..ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΖΗΣΕ ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ....ΑΠΛΑ ΕΓΡΑΨΕ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΣΕ [ ΠΧ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΦΙΝΛΕΥ ΚΑΙ ΒΙΚΕΡΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΘΑ ΑΝΑΛΥΣΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ]....
ΕΝΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΩΝ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΟΛΙΣ ΠΡΟΤΑΣΗ ...
ΟΤΙ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΦΟΡΟΥΣΝΕ ΚΟΚΚΙΝΑ ΣΚΟΥΦΙΑ ΛΕΕΙ ΑΥΤΟ ΣΩΣΤΟ [ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ 1821] ...ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΛΕΕΙ ΟΠΩΣ ΟΙ'''ΑΛΛΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ'''' ;;; ... ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ''ΑΛΛΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ''' ...ΠΟΥ ΜΑΛΙΣΤΑ ΦΟΡΟΥΣΑΝΕ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΕΣΙΑ;; ;;.. ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΗΘΩΣ -ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΑ ΑΣΠΡΑ ΦΟΡΟΥΣΑΝΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ ..... KAI ΠΙΟ ΣΠΑΝΙΑ ΜΑΥΡΑ Η ΚΟΚΚΙΝΑ.....ΑΡΑ ΠΑΡΑΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ ΑΥΤΗ Η ΑΝΑΦΟΡΑΑ.....ΑΡΑ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΒΑΣΗ...ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΒΟΛΕΥΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟΑΛΒΑΝΙΚΟ ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑ...
ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΠΟΥ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΖΗΣΑΝ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ...ΠΧ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΟΠΩΣ Ο ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΠΛΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΥΝ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΑΚΡΙΒΟΥΣ ΦΙΝΛΕΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΚΕΡΣ....ΟΣΟΙ ΠΑΛΙ ΤΟΥΣ ΕΖΗΣΑΝ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΛΕΝΕ Η ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ , Η ΜΙΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΤΣΑΜΗΔΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ...ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ....ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΛΛΗΝΩΝ , ΑΛΒΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΤΩΝ ΕΤΩΝ ΕΚΕΙΝΩΝ...Ε ΟΣΟΙ ΤΟΥΣ ΕΖΗΣΑΝ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΑΥΤΟ ΛΕΝΕ....ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ..ΑΥΤΟ ΕΛΕΓΕ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥΣ...ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΔΙΓΛΩΣΩΝ ΤΣΑΜΗΔΩΝ ΚΑΙ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ...ΑΡΑ ΕΛΛΗΝΕΣ....
Άρα εξελληνισμένοι Αλβανοί.
ΔιαγραφήAN
ΔιαγραφήΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ
ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΙ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ
ΚΑΝΟΥΝ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΤΟΤΕ ΝΑΙ
ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΡΕΙ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΣΤΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://kleftouria.blogspot.gr/2008/04/1821-6.html
http://toxoneftiri.blogspot.gr/2011/03/blog-post_3307.html
ελληνες βλαχοφωνοι εχουν παρει τις απαντησεις τους οι μεγαλοαλβανοι εθνικισtες στο
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://bhantamoma.blogspot.gr/2015/07/blog-post.html#comment-form
ΝΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ ΜΕΓΑΛΟΑΛΒΑΝΙΚΗ ΠΗΓΗ
ΔιαγραφήΟ George Finlay είχε πει: «Οι πράκτορες της [της Αικατερίνης της Ρωσίας] ήταν τώρα καθοδηγημένοι να ξεσηκώσουν τις φιλοπόλεμες αλβανικές φυλές στην Ήπειρο να επιτεθούν στους μουσουλμάνους γείτονες τους. Οι ίντριγκες τους ήταν επιτυχείς με τους Σουλιότες… Υποκινούμενοι από τους Ρώσους απεσταλμένους, οι Αλβανοί του Σουλίου εγκατέλειψαν τα άγωνα και απόρθητα βουνά τους…» (George Finlay, The History of Greece under Othoman and Venetian Domination, Blackwood and Sons, Edinburgh and London – 1856, p. 328-329)
Ο ΦΙΝΛΕΥ ΕΙΧΕ ΚΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕ ΤΟΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΒΓΑΖΕ ΣΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΟΥ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΕΜΠΑΘΕΙΑ ΠΡΟΣ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΟΥ ΦΙΝΛΕΥ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΕΙ ΕΔΩ
http://eranistis.net/wordpress/2013/04/03/%CE%BF%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B5%CF%84%CF%89%CE%BD/
ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΡΘΡΟΥ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΑΡΕΣΑΝ ΣΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΦΙΛΟΥΣ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
ΓΙΑ ΑΥΤΟΙ ΣΑΣ ΛΕΜΕ...ΑΦΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ...ΕΙΝΑΙ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΕΤΑ ΒΕΒΑΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΟΝΟΜΑΤΙ ΒΑΡΝΤΑΡΣΚΑ ΠΟΥ ΚΑΙΑΥΤΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΓΙΑ ΕΔΑΦΙΚΕΣ ΔΙΕΔΚΗΚΗΣΕΙΣ
ΓΚΕΜΠΕΛΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΜΕΓΑΛΟΑΛΒΑΝΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Pouqueville αποκαλεί τους Σουλιότες ως Έλληνες, επειδή ήταν Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Το καταλαβαίνουμε αυτό επειδή τους μουσουλμάνους του Αλή Πασά που επιτέθηκαν στους Σουλιότες, τους αποκαλεί Αλβανούς. (François Charles Hugues Laurent Pouqueville, Travels in Greece and Turkey
ΛΟΙΠΟΝ Ε[ΕΙΔΗ ΕΙΤΕ ΕΙΣΤΕ ΗΜΙΜΑΘΕΙΣ ΕΙΤΕ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟΥΣ ΗΜΙΜΑΘΕΙΣ
ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ ΗΤΑΝ ΑΛΒΑΝΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΑΛΒΑΝΟΥΣ.
ΓΝΩΣΤΗ Η ΠΡΩΣΩΝΥΜΙΑ ΛΙΑΜΠΗΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ.
ΑΛΒΑΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΣΤΗ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ.
Η ΑΛΛΙΩΣ ΠΑΣΑΛΙΚΙ ΠΟΥ ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΟΘΩΜΑΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΦΕΡΝΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΩΣΑΝΕ ΣΕ ''ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ'' ΔΗΛΑΔΗ ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΘΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΠΕΛΕΝΙ ΚΑΙ ΤΗ ΛΙΑΜΠΟΥΡΙΑ.
ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;;;ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΟΥΚΕΒΙΛ.
ΑΛΒΑΝΟΙ ΟΙ ΤΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ ,
ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ [ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ]
Ο ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΟΥΤΣΟΝΙΚΑΣ , ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821 , ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ , ΚΑΙ ΕΓΡΑΨΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ , ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ , ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΡΕΒΕΖΑ , ΙΩΑΝΝΙΝΑ , ΚΟΝΙΤΣΑ ΤΗΝ ΦΡΑΣΗ …. »»’ΛΑΛΟΥΝΤΩΝ ΤΗΝ ΕΛΛΛΗΝΙΚΗ »» [ ΠΛΗΝ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΑΥΤΩΝ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝΕ ΚΑΙ ΟΘΩΜΑΝΟΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΛΒΑΝΟΙ ]
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΝΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΤΟ ΣΟΥΛΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΞ ΧΩΡΙΑ ΒΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΧΕΡΟΝΤΑ ΕΠΙΛΕΞΗ ΑΝΑΦΕΡΕΙ »ΛΑΛΟΥΝΤΩΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ » .
ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΛΑΧΟΦΩΝΟΥΣ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
, ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΠΙΝΔΟΥ
ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΗΛΑΔΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ….
ΣΥΝΕΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΤΑΝ ΜΕΙΟΨΗΦΕΙΑ Η ΟΤΙ ''''ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΤΗΚΑΝΕ ''' ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ ..
ΑΛΛΑ ΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ , ΣΕ ΜΙΚΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ , ΑΠΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ ΣΤΟ ΝΟΤΟ , ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ …..
ΧΕΙΜΑΡΑΣ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ , ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΔΕΛΒΙΝΟ ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΦΤΑΝΟΣΤΑΣ ΛΙΓΟ ΔΥΤΙΚΑ ΣΤΟ ΟΡΕΙΝΟ ΠΩΓΩΝΙ ] Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ …
ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΛΙΓΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΑΠΟ ΟΤΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ [ ΚΑΙ ΠΙΟ ΒΟΡΕΙΑ ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟ
ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΛΛΙΑ [ ΩΣ ΚΥΡΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ]
Λιγα λογια απο περιηγητες της εποχης Ελληνες και ξενους για τη φυλη των Αλβανοτσαμηδων ,που εν μερει δικαιολογουν και την ιστορικη τους πορεια στο Θεσπρωτικο χωρο»’
Διαγραφή»’Οι Τσάμηδες είναι πολύ φανατικοί μουσουλμάνοι της σουννιτικής ομάδας»’
»»Οι άντρες εδώ είναι άγριοι, υπερβολικά φανατικοί»»
[Ο Αλσατός στρατιώτης και συγγραφέας, Samson Cerfbeer de Médelsheim (1777-1826),]
»’Οι Τσάμηδες …..είναι θρήσκοι, αλαζόνες
και ορμητικότεροι από τους άλλους εις τους πολέμους, όστις όμως ανθέξη την πρώτην ορμήν των, εύκολα τους τρέπει έπειτα εις φυγήν, επειδή είναι καθ΄ υπερβολήν αμφιρρεπείς` δεν φυλάττουσι τόσον τας συμφωνίας και υποσχέσεις,»»[Περαιβος ,αγωνιστης του 1821 ]
»’Οι Οθωμανοι της Τσαμουριας ειναι εις το ακρο θρησκομανεις ,διαφεροντες πολυ των αλλων Οθωμανων»’
[Σουλιωτης Κουτσονικας ]
»’Των Τσαμηδων εν γενει ο φανατισμος προς τον ισλαμισμο υπαρχει βαθυτατος , και ο χαρακτηρ αυτων γλισχρος και ψευδεις»’
»’ευφυεις και μαχιμοι αλλα και λειαν δυσυποληπτοι και πλεονεκται , ωστε ουτε παρα τοις ομοθρησκοις τις χαιρουσι τας πιστα δια το γλισχρον και δολιον χαρακτηρα»»[Αραβαντινος αγωνιστης του 1821]
»Οι Τσαμηδες ειναι πανοπλοι με πολυτιμα οπλα»
[Βολντκαμφ]
Ενω υπηρχανε και παροιμιες
Στον ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΧΩΡΟ
»Τσαμ παμπες με θηκ να μες»’-»Ο Τσαμης ειναι παμπεσης και εχει το μαχαιρι στη μεση»’
Γενικα σε γενικες γραμμες ηταν μια φυλη
α]των οπλων – του πολεμου
β]Φανατικοι μουσουλμανοι
ΒΟΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟ ΩΣ ΤΟ ΤΕΠΕΛΕΝΙ ΚΚΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ ΔΡΥΝΟΥΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΩΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΜΙΛΑΝΕ ΩΣ ΚΥΡΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΤΑ ΤΟΣΚ [ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΑΡΚΕΤΟΙ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΗΤΑΝ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕ ΣΤΗ ΤΟΣΚΕΡΙΑ [ Η ΟΠΟΙΑ ΑΡΧΙΖΕ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΑΩΟΥ ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΛΑΜΠΕΡΙΑ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕ ΔΥΤΙΚΑ ΤΟΥ ΔΡΙΝΟΥ ]
ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΡΙΖΑΣ , ΖΑΓΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΙΝΤΖΟΥΡΙΑΣ ΔΗΛΑΔΗ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΕΠΕΛΕΝΙΟΥ ΚΑΙ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ
ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΝ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΥΕΓΕΡΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΟΠΩΣ Ο ΖΑΠΠΑΣ [ ΕΞ ΟΥ ΚΑΙ ΖΑΠΠΕΙΟ ] Η ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΤΟ1914 Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΒΡΙΖΕΙ Ο ΣΑΛΙ ΜΠΕΡΙΣΑ
ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΥΠΟΔΕΧΘΗΚΑΝΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ ΤΟ 1940 ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ
ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΕΞΙΣΟΥ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ.
ΕΝΩ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΟΥΣ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝΠΟΛΕΣΦΟΡΕΣ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΑΚ [ ΓΙΑΝΝΑΚ ,ΧΡΙΣΤΑΚ ,ΒΑΣΙΛΑΚ ] ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ -ΑΚΗΣ
ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΤΕΒΗΚΑΝΕ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝΕ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ 1821 ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ »’ΧΟΡΜΟΒΙΤΑΙ» ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΤΑΓΟΝΤΑΝ ΠΕΡΙΞ ΤΗΣ ΟΜΟΝΥΜΟΥ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΟΜΑ ΤΟΥ ΑΛΗΠΑΣΑ ΚΩΜΟΠΟΛΕΩΣ . ΤΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ Ο ΜΑΚΥΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΛΑΓΟΥΜΤΖΗ ΝΤΑΛΑΡΟΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΕΣΩΣΕ ΜΕ ΤΑ ΛΑΓΟΥΜΙΑ ΠΟΥ ΕΦΤΑΧΝΕ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΣΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΙ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ .
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ 1914 ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝΕ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΞΙΣΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΤΙΑ ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΥ ΑΜΙΓΩΣ
ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΥΣ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ
ΜΕΡΙΚΑ ΧΩΡΙΑ-ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΩΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ
ΔΟΞΑΤΕΣ ,ΚΕΣΤΟΡΑΤΕΣ ,ΣΤΕΓΟΠΟΥΛΟΙ , ΚΡΙΝΑ , ΤΡΑΝΟΣΙΣΤΑ , ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΟ ,
ΚΑΡΓΙΑΝΗ ΚΛΠ ΚΛΠ
Στις 16 Ιουνίου 1913, οι αντιπρόσωποι των «τμημάτων Ρίζης και Ζαγοριάς» έστειλαν ένα υπόμνημα προς τις Μεγάλες Δυνάμεις. Χρησιμοποιούν ιστορικά, γεωγραφικά και εθνολογικά επιχειρήματα για να τεθούν τα σύνορα «της Ελληνικής Ηπείρου και της Αυτονόμου Αλβανίας, της οποίας σχεδιάζεται η δημιουργία».
Μεταξύ άλλων αναφέρονται και στο φαινόμενο της διγλωσσίας (που με το καθεστώς του Τζάτζη μεταβλήθη σε αποκλειστική αλβανογλωσσία): «Η στενότης των σχέσεων μετά των Αλβανών εισήγαγε την χρήσιν εκτός της Ελληνικής και της Αλβανικής γλώσσης … το ιαεξαγώμενον εκ της χρήσεων της αλβανικής γλώσσης εις τα βόρεια της Ηπείρου καταπίπτει προ της πραγματικότητος της Εθνικής συνειδήσεως των χριστιανών».Για το ζήτημα της διαφοροποίησης τους από τους Αλβανούς είναι
ξεκάθαροι: «Ζητούντες να ωφεληθώσιν εις βάρος άλλων, αντετάχθησαν απ” εναντίας πάση δυνάμει συμπράττοντες μετά των Τούρκων και ανθιστάμενοι μετ” ιδιτέρας ορμής εις τον απελευθερωτικόν αγώνα της Ελλάδος εν Ηπείρω. Οι Αλβανοί δυστυχώς είναι εκείνοι, οι οποίοι μετέβαλον τα Ελληνικά χωριά εις σωρούς τάφρας και παρεξετράπησαν εις τας φρικωδεστέρας ωμότητας κατά των κατοίκων της
Ηπείρου».
Παρακάτω, προχωρούν στην έκδοση ψηφίσματος μέσω του οποίου ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση να εξοπλίσει και να εκπαιδεύσει όλους τους άνδρες από 20 – 40 ετών και μάλιστα τα χωριά τους θα αναλάβουν όλα τα έξοδα. Οι αντιπρόσωποι αυτών των περιοχών εξέλεξαν πενταμελή επιτροπή
για να τηλεγραφήσει τις αποφάσεις τους στον Ελευθέριο Βενιζέλο:
1. Ντίλιος Κ. Βασίλειος, εκ Λαμπόβου
2. Χαρίτος Πέτρος, εκ Νίβανης
3. Χατζηβασιλείου Θωμάς, εκ Μικράς Τσέτας Λαμπόβου
4. Μαρκόπουλος Θεοδώσιος, εκ Λέκλης
5. Γιάσσου Αναστάσιος, εκ Σέπερης
ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟ ΧΩΡΙΑ ΔΕΝ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΤΑ 103 ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΑ ΩΣ »ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΑ» ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Η Λουντζερία (Lunxhëri) αυτής της ασάφειας ή αντίθεσης. Με το ξεκίνημα του 19ου αιώνα και αργότερα, οι Βρετανοί, οι Γάλλοι και οι Αυστριακοί περιηγητές που επισκέφτηκαν τη Λουντζερία, οι περισσότεροι ερχόμενοι μέσω των Ιωαννίνων, περιέγραψαν τους Λουντζεριότες ως ορθόδοξους χριστιανούς που μιλούσαν αλβανικά, και είχαν την αίσθηση ότι, ξεκινώντας από το Δελβινάκι, έμπαιναν σε μία άλλη χώρα.
Διαγραφή«Τα δε χοριά της Λιντζουριάς είναι Αλβανοί χριστιανοί, ομοίως και Ζαγοριάς όλοι χριστιανοί Αλβανοί, αρχίζοντας από Σέπερην, το μεγαλύτερων χορίων της. Η δε Ρίζα περιέχει τα χωριά Πέστανη, Κόδρα, Λέκλη, Λάμποβον, Χόρμοβο, Ειρήντι και εξής, Αλβανοί χριστιανοί, ανδρείοι εις τους πολέμους.» (Αθανασίου Ψαλίδα (και Κοσμά Θεσπρωτού), «Γεωγραφία Αλβανίας και Ηπείρου, εξ ανεκδότου χειρογράφου του Κοσμά Θεσπρωτού, με τοπογραφικά σχεδιογραφήματα και γεωγραφικούς χάρτας του ιδίου», προλεγόμενα και σημειώσεις Αθαν. Χ. Παπαχαρίση, Ιωάννινα 1964, σελ. 65;)
Υ.Γ.
Το Tranosisht είναι σλαβικό όνομα. Το Qestorat αλβανικό.
Καλα ολη η τοσκερια εχει περισσοτερα σλαβικα παρα αλβανικα τοπονυμια.
ΔιαγραφήΑρα το σκεπτικο σου δεν λεει και πολλα για το θεμα .
Το τρανοσσιστ δεν σημαινει κατι στα σλαβικα
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΦΩΝΟΥΣ ΚΑΙ ΒΛΑΧΟΦΩΝΟΥΣ - ΔΙΓΛΩΣΣΟΥΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ - ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ ΚΑΙ ΤΙ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΕΙΧΑΝΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτήν Μητροπολιτική περιφέρεια Κορυτσᾶς, οἱ ἀπόδημοι Βορειοηπειρῶτες τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν συνέταξαν τόν Μάιον τοῦ 1919 τήν περίφημη «∆ιακήρυξη τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀπό τίς ἐπαρχίες τῆς Κορυτσᾶς καί Κολώνιας, οἱ ὁποῖοι ἀπαιτοῦν ΕΝΩΣΗ τῶν ντόπιων ἐπαρχιῶν τους μέ τήν Ἑλλάδα» ἡ ὁποία ἐξεδόθη ἀπό τήν Πανηπειρωτική Ἕνωση στήν Ἀμερική ὑπογεγραμμένη ὀνομαστικά μέ τήν διεύθυνση τοῦ καθενός. Στήν πολυσέλιδο διακήρυξή τους ἡ ὁποία δείχνει τήν ἑλληνική τους συνείδηση καί τήν προσυπογράφουν <1.920> ἀρχηγοί οἰκογενειῶν, ὅπου ἀναγράφεται ἡ γενέτειρα τοῦ καθ’ ἑνός.
Ἀναφέρονται μεταξύ τῶν ἄλλων:
«Ἡμεῖς οἱ αὐτόχθονοι κάτοικοι τῶν ἐπαρχιῶν Κορυτσᾶς, Κολώνιας καί Μοσχοπόλεως ἔχοντας πληροφορηθεῖ ὅτι ἡ ἐπιτροπή γιά τίς Ἑλληνικές ∆ιεκδικήσεις ἔχει ἀποφασίσει ὑπέρ τῆς ἑνώσεως τῆς Χειμάρρας, Ἀργυροκάστρου καί ∆ελβίνου μέ τήν μητέρα χώρα τήν Ἑλλάδα, συγχαίρουμε τούς ἀδελφούς αὐτῶν τῶν ἐπαρχιῶν γιά τήν καλή τους τύχη καί τούς Ἀντιπροσώπους Εἰρήνης γιά τήν σοφία καί τήν δικαιοσύνη τους. Ἀλλά διαμαρτυρόμεθα ἐντόνως ἐναντίον τῆς γνωστοποιήσεως ὅτι προοριζόμεθα γιά τό μελλοντικό Ἀλβανικό Κράτος. Λυπούμεθα γιά τό Συμβούλιο Εἰρήνης πού ἐπέτρεψε στόν ἑαυτό του νά ἐξαπατηθῆ καθώς καί γιά τίς διαψευσμένες ἐλπίδες τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τῶν κατοίκων Κορυτσᾶς καί Κολωνίας».
ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΜΕΓΑΛΟΑΛΒΑΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΒΕΡΗ ΜΕΓΑΛΟΑΛΒΑΝΙΚΗ ΠΗΓΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ δεσπότης Ευλόγιος Κουρίλας στο «Κράτος τής Αληθείας» λέει σαν γνήσιος Σουλιότης, ότι αυτός είναι σε θέση καλύτερα από τον καθένα να γνωρίζει, πως «Αλβανοί είναι οι Σουλιώτες και Αλβανικά μιλάνε».
Ο ΚΟΥΡΙΛΑΣ ΗΤΑΝ ΒΛΑΧΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ
ΑΠΟ ΤΗ ΚΟΡΥΤΣΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΜΑΧΕΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ 1946 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΛΟΙΠΟΝ.
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ''ΓΝΗΣΙΟΥΣ'' ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΣΟΥ ΠΑΡΑΘΕΣΑΜΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΝ ΣΟΥΛΙΩΤΗ ΚΟΥΤΣΟΝΙΚΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟΥΣ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΔΙΓΛΩΣΣΟΥΣ
Πράγματι, Βλάχος ο Κουρίλας από το χωριό Ζιτσίστ του Ντεβόλ, Λάθος δικό μου. Αυτός ο Βλα΄χος λοιπόν με ελληνική συνείδηση, είχε πει: «Αλβανοί είναι οι Σουλιώτες και Αλβανικά μιλάνε.»
ΔιαγραφήAποκλειεται γιατι στα χρονια του οι σουλιωτες δεν κατοικουσανε ποια στο Σουλι.
ΔιαγραφήΝΑ ΤΙ ΛΕΕΙ ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύμφωνα με τον στρατηγό Δημήτριο Νότη Μπότσαρη, αρχηγό του Σώματος των Εθελοντών εντοπίων Ηπειρωτών κατά το 1912-13: "Θανόντος του Σκεντέρμπεη οι Μποτσαραίοι μαχόμενοι προς Τούρκους και Τουρκαλβανούς, κατήλθον προς την Δράγανη. Κατά τας αρχάς δ ε του 17ου αιώνος ίδρυσαν με άλλους αδούλωτους Έλληνες την Σουλιώτικη Συμπολιτεία"
Ποιοι είναι οι Μποτσαραίοι; H φάρα αυτή κατάγετε από την Ντίμπρα (περιοχή της βόρειας Αλβανίας) και είχαν στενά σύνδεση με την οικογένεια του Καστριότι. Μαζί με την σπουδέα φάρα τον Καστριωτών γύρω από το τέλος του δέκατου τέταρτου αιώνα κατέβουνε στην περίφημη τότε πόλη της Kρούγια (ιδιαίτερα γνωστή για την αντοχή που έκανε σε τρεις Οθωμανικές πολιορκίες για 25 χρόνια, σε έναν πόλεμο ασύμετρικό σε νούμερα και μέτρα, όπου αποκρούσαν τον σουλτάνο Μουράτ τον δευτερο και τον Μεχμέτ τον Πορθητή).
ΔιαγραφήΜετά τον θάνατο του Σκεντέρμπεη (Μάρτιος 1467), ο απόγονος της φάρας τον Μποτσαραίων, ο Γκιον Μποτσάρι αγωνίζεται και σκοτώνει έναν άλλο μαχητή σε μονομαχία. Σύμφωνα με το έθιμο των Αρμπερων (προγόνους των Αρβανιτών και των Αλβανών), η οικογένεια του νεκρού έπρεπε να εκδικηθεί αλλά δεν το κάνουν για κάποιο λόγω. Έτσι, η φάρα των Μποτσαραίων αναγκάστηκε να τραβήξει προς τα νότια και τελικά μετά από συμφωνία με τους ηγέτες της Κανίνας - η οποία ήταν τότε ένα μεσαιωνικό οικοδόμημα - σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από 5 χλμ από την σημερινή Αλβανική πόλη της Αυλώνας), κατέβηκαν στο χωριό Tragjas σε ένα μέρος όπου φέρνει ακόμα το όνομα του αρχηγού της φάρας αυτής, Γκιον Μποτσάρι (ο τόπος αυτός ηπαρχει και σήμερα στην Αλβανία, καθώς και ζωντανά μέλη αυτής της οικογένειας).
Οι Μποτσαραίοι χτίσανε και δικο τους κάστρο στον τόπο αυτό το έτος 1471. Μετά το 1700, το κάστρο τον Μποτσαραίων είχε πια γίνει για όλους τους κατοίκους ένα προστατευτικό από τους Οθωμανούς κάστρο της περιοχής. Είναι αυτός ο καιρός όταν κάποιος πρόγονος του Μάρκο Μποτσάρι, αποφασίζει να κατέβη νοτιότερα μαζί με την οικογενια του και να καταλήξει τελικά στο Σούλι.
Από δο και πέρα τα πράγματα για την γκέγκικη αλβανική φάρα των Μποτσαραίων του Σουλίου είναι γνωστά. Kάνετε αναζητήσει(SEARCH) στο Google Earth με τη σημείωση: Kalaja e Gjon Boçarit και θα σας δείξει το σημείο όπου βρίσκεται ακόμη και σήμερα το κάστρο του Γκιον Μποτσάρι κοντά στο χωριό Tragjasi i Vjetër.
Σύμφωνα με τον στρατηγό Δημήτριο Νότη Μπότσαρη, αρχηγό του Σώματος των Εθελοντών εντοπίων Ηπειρωτών κατά το 1912-13: «Θανόντος του Σκεντέρμπεη οι Μποτσαραίοι μαχόμενοι προς Τούρκους και Τουρκαλβανούς, κατήλθον προς την Δράγανη. Κατά τας αρχάς δε του 17ου αιώνος ίδρυσαν με άλλους αδούλωτους Έλληνες την Σουλιώτικη Συμπολιτεία.»
ΔιαγραφήΚΑΙ ΓΙΑ NA ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ
Η ΜΠΟΤΣΑΡΑΙΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΔΙΕΣΩΖΕ ΤΗ ΜΝΗΜΗ
ΟΤΙ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΥΠΗΡΞΑΝΕ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ
ΑΡΑ ΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΡΗ ΕΚΕΙΝΑ
ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΣΩΖΕΙ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΚΙΠΕΤΑΡΙΚΗ ΟΠΩΣ ΦΑΝΗΚΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΑΠΕΔΕΙΞΕ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥΣ.
ΜΗΝ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ
ΑΦΟΥ ΚΑΙ Ο ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΡΗ ΕΚΕΙΝΑ
ΕΙΧΕ ΑΛΒΑΝΟ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΕΡΒΑ ΜΑΝΑ.
ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΤΙΜΠΡΑ
ΗΤΑΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ '''ΚΑΘΑΡΟΣ ΣΚΙΠΕΤΑΡΟΣ'''.
ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΠΟΙΟΟΥΣ ΣΠΑΤΑΙΟΥΣ
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ
ΥΠΗΡΞΑΝΕ ΙΔΡΥΤΕΣ ΤΗΣ ''ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΓΡΑΙΚΩΝ ''
ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ
Μολοσσος
ΑπάντησηΔιαγραφήΗταν δυνατον να ηταν αλβανοι θρασυδειλοι. Τετοιο ηρωισμο των λιγων προς τους πολλους μονο Ελληνες αναδυκνειαν ανα τους αιωνες. Αλλα βεβαια αυτοι οι κυναιδοι που διαλλαλουν τετοια πραγματα τι αλλο να εκαναν αλλοφυλοι συγγενεις των γλεγκεδων ειναι. Θα ερθει η ωρα που το Φως θα λαμψει.