Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Σκεντέρμπεης: Ο Έλληνας που έσωσε την Ευρώπη...544 χρόνια από το θάνατό του.





Πώς οι Αλβανοί παρουσιάζουν ως αλβανικής καταγωγής τον Γεώργιο Καστριώτη. Ένας από τους λιγότερο γνωστούς ήρωες της Ελληνικής Ιστορίας θεωρείται ο Γεώργιος Καστριώτης, γνωστός κι ως Σκεντέρμπεης. Αποτελεί τον εθνικό ήρωα των Αλβανών την ίδια ώρα που θεωρείται άγνωστος ή παρουσιάζεται λανθασμένα ως Αλβανικής καταγωγής στην Ελλάδα. Ας δούμε όμως τελικά ποιος ήταν ο Σκεντέρμπεης.

Το πραγματικό του όνομα είναι Γεώργιος Καστριώτης. Το επίθετό του παρουσιάζει και την πραγματική του καταγωγή αφού ο παππούς του, Κων/νος Καστριώτης (1390), ήταν ηγεμόνας της περιοχής της Καστοριάς και της Ημαθίας. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Καστριώτης, ηγεμόνας της Κρόιας ενώ η μητέρα του καταγόταν από τη Σερβία (Βοϊσάβα).

Λίγο καιρό πριν την Άλωση της Πόλης κι ενώ ο σουλτάνος Μουράτ Β’ κατακτούσε την μια βυζαντινή επαρχία μετά την άλλη, ζητά από τον ηγεμόνα της Κρόιας ως εκδήλωση υποταγής και εγγύηση της κυριαρχίας του, την ομηρία των 4 γιων του ένας εκ των οποίων ήταν ο Γεώργιος. Ο Ι. Καστριώτης δέχτηκε και τα παιδιά του αφού ασπάσθηκαν τον ισλαμισμό (ήταν χριστιανοί), βρέθηκαν να ανατρέφονται στη σουλτανική αυλή της Ανδριανουπόλεως παρέα με τον μετέπειτα Πορθητή της Πόλεως, Μωάμεθ τον Β’. Ο σουλτάνος Μουράτ, βλέποντας την εξαιρετική πρόοδο και τα χαρίσματα του ελληνόπουλου, του προσέδωσε την τουρκική ονομασία «Ισκεντέρ μπέη» (Σκεντέρμπεης) που σημαίνει «Αλέξανδρος ηγεμών».

Παρόλη την οθωμανική ανατροφή του, ο Γεώργιος δεν ξεχνούσε τις ρίζες του. Η είδηση του θανάτου των γονιών του και η καταπίεση των ομοεθνών του από τον τουρκικό ζυγό έδωσαν το έναυσμα στον Σκεντέρμπεη να λιποτακτήσει σε μάχη στη Σερβία και να επιστρέψει στα πατρογονικά του εδάφη. Αφού νυμφεύεται την Ανδρονίκη Κομνηνή, ο Γεώργιος Καστριώτης στις 28 Νοεμβρίου 1443 κηρύσσει την επανάστασή του κατά των Τούρκων. Ως έμβλημά του χρησιμοποίησε τον βυζαντινό δικέφαλο αετό σε κόκκινο φόντο, τη σημερινή πλέον σημαία της Αλβανίας.

Ο Γεώργιος Καστριώτης χάρη στις πολεμικές του αρετές κατάφερε να απελευθερώσει την επαρχία του από την τουρκική κατοχή και να προκαλέσει το θαυμασμό στην χριστιανική Δύση που ανέμενε την οθωμανική απειλή. Ήταν τόσο μεγάλες οι επιτυχίες του Καστριώτη που ανάγκασε τον ίδιο τον σουλτάνο να εκστρατεύσει εναντίον του. Χαρακτηριστικοί είναι και οι έπαινοι του πάπα Κάλλιστρου Γ’, ονομάζοντας τον Καστριώτη «ιππότη του Χριστού» και «αθλητή του Θεού». Ακόμη και μετά την Άλωση της Πόλης (1453), ο Σκεντέρμπεης δρούσε ανενόχλητος μέχρι τον θάνατό του. Στις 17 Ιανουαρίου 1467 και σε ηλικία 63 ετών πέθανε από ελονοσία. Θάφτηκε με τις τιμές που αρμόζουν σε έναν θρύλο στο Ναό του Αγίου Νικολάου στο Αλέσσιο (αρχαία Λισσός).

Αποδείξεις της ελληνικής καταγωγής του Σκεντέρμπεη

Παρά την γνώση της καταγωγής του, οι Αλβανοί συνεχίζουν να πιστεύουν και να διαδίδουν ορισμένοι Έλληνες εν αγνοία τους ότι ο Σκεντέρμπεης ήταν Αλβανός επειδή έδρασε στην περιοχή της σημερινής Αλβανίας. Βέβαια εκτός του ότι ξεχνάνε την ελληνικότητα των αλβανικών εδαφών (από την εποχή του Πύρρου), πράττουν το μεθοδολογικό σφάλμα του ετεροχρονισμού στην προσπάθειά τους να βρουν έναν μεγάλο ήρωα μιας και η ολιγόχρονη αλβανική ιστορία δεν είχε να επιδείξει κάποιον ήρωα αφού πάντοτε υπέκυπταν σε δωροδοκίες και πολιτικές πιέσεις των μεγαλύτερων δυνάμεων (βλέπε Οθωμανική Αυτοκρατορία, φασιστική Ιταλία, ναζιστική Γερμανία και Σοβιετική Ένωση).

Ιδού μερικές αποδείξεις της ρίζας του Γεωργίου Καστριώτου:

o Ο ίδιος ο Καστριώτης ήταν ελληνομαθής και όλες του οι επιστολές προς τους ηγεμόνες της Δύσης και το Σουλτάνο γράφονταν στα ελληνικά, παρουσιαζόμενος μάλιστα ως απόγονος των Ηπειρωτών κι όχι των Ιλλυριών (βλέπε επιστολή προς τον Ιταλό Ursini, 1460). Έφερε το μακεδονικό κράνος με το διπλό κέρας ενώ χρησιμοποιούσε το όνομα του Μεγ. Αλεξάνδρου, δείγμα συνείδησης εθνικής συνέχειας.
o Μιλώντας ενώπιον του Πάπα Παύλου Β’ τονίζει: «Μετά την υποδούλωσιν της Ασίας και της Ελλάδος, μετά την σφαγήν των ηγεμονικών γόνων της Κων/πόλεως, της Τραπεζούντος… και την ερήμωσιν μεγίστου μέρους της Μακεδονίας και της Ηπείρου, απέναντι του αγρίου κατακτητού του αγωνιζομένου να συντρίψη τον σταυρόν, να ανυψώση επί του Καπιτωλίου την ημισέληνον και να πληρώση δούλων τον κόσμον όλον … μόνος εγώ ίσταμαι μετά των λειψάνων των στρατιωτών μου και μετά της μικράς μου επικρατείας…».
o Ο Τούρκος βιογράφος του Αλή Πασά, Αχμέτ Μουφίτ, γράφει για τον Καστριώτη: «το έτος 1443 δραπέτευσε από το οθωμανικό στρατόπεδο του Μοράβα ο Έλληνας ηγεμόνας Καστριώτης και πήγε στην έδρα των προγόνων του, την Κρόια».
o Ιταλικές, Αγγλικές και Σουηδικές αναφορές θεωρούν τον Σκεντέρμπεη Έλληνα. Έτσι ο Ιταλός A. Salvi στην τραγωδία του (1718) τον αναφέρει ως Έλληνα (Greco). Ο Άγγλος C. Randall το 1810 τον αποκαλεί Έλληνα Ήρωα (Grecian Hero) και οι Σουηδοί Barrau αρχικά και Rudbeck αργότερα (1835) θεωρούν τον Γ. Καστριώτη Έλληνα.

Οι αποδείξεις είναι τόσες πολλές που είναι αδύνατον να καταγραφούν σε λίγες γραμμές. Καλούνται οι Έλληνες ιστορικοί να σταματήσουν αυτήν την διαστρέβλωση και να γράφουν ψευδώς στα ελληνικά βιβλία περι Αλβανού ηγεμόνα. Παρομοίως, καλούνται όλοι οι Έλληνες να γνωρίζουν τι εστί Σκεντέρμπεης και να απαντούν καταλλήλως στους παραπλανημένους φιλοξενούμενούς μας Αλβανούς.


O ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗΣ


Η Ελληνική Ιστορία είναι γεμάτη από μεγάλες ηρωικές προσωπικότητες γνωστές αλλά και άγνωστες. Στην χωρία των αγνώστων και παραμελημένων ηρώων στους σύγχρονους καιρούς ανήκει και ο ήρωας της Νέας Ηπείρου, ο αρβανίτης πολέμαρχος Γεώργιος Καστριώτης ο επονομασθείς τουρκιστί Σκεντέρμπεης, δηλαδή Αλέξανδρος.
Ο Γεώργιος Καστριώτης ήταν όπως και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος οι μορφές αυτές που αγαπήθηκαν, τραγουδήθηκαν, έγιναν θρύλος και παραμύθι της γιαγιάς κατά τη διάρκεια της πολύχρονης τουρκοκρατίας στον ελληνικό χώρο.
Ξεχασμένος μεταξύ των νεοελλήνων, δημοφιλής όμως τον 15ο και 16ο αιώνα στους περίφημους "στρατιώτες" που μελετούσαν τα κατορθώματά του, αλλά και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης κάθε καπετάνιος που μπορούσε να διαβάσει πέντε γράμματα διάβαζε για τα κατορθώματα του Σκεντέρμπεη που κυκλοφορούσαν τότε και είχαν μεγάλη απήχηση. Ο Κολοκοτρώνης μας λέει στα Απομνημονεύματά του:
"Ανέγνωσα τον βίον του Σκεντέρμπεη, εσυλλογούμουν τα έργα του..."

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
Ο Σκεντέρμπεης γεννήθηκε το 1405 στην Κρούγια της Νέας Ηπείρου, της ονομαζομένης τώρα Αλβανίας. Ήταν γυιος του Ιωάννη Καστριώτη, φεουδάρχου της περιοχής.
Η Παλαιά και η Νέα Ήπειρος κατά το πρώτο τέταρτο του 15ου αιώνος εδιαιρείτο σε διάφορα φέουδα χωρίς σταθερά όρια. Αυτά μετεβάλλοντο συνεχώς ως αποτέλεσμα διαφόρων πολέμων μεταξύ των φεουδαρχών. Στο βόρειο τμήμα της περιοχής, υπήρχαν τα φέουδα του Μπάλσα, του Ντουκαγκίνη, του Ζαχαρία, του Γουνίνη, του Σπανού και του Δούσμανη. Νοτιότερα, δηλαδή στη Νέα Ήπειρο, τα φέουδα των οικογενειών των Τόπια, Μουζάκη, Αριανίτη και Καστριώτη, με κέντρα το Δυρράχιο, το Μπεράτι, το Βελιγράδι, την Κρούγια και το σημερινό Ελμπασάν, και νοτιότερα το φέουδο του Γκίνου Μπούα Σπάτα τον οποίον διεδέχθη ο Μαυρίκιος Μπούας Σπάτας, και το φέουδο του Γκιν Ζενεμπίση. Το φέουδο του πρώτου εξετείνετο στην περιοχή της Άρτας και του δευτέρου στην περιοχή του Αργυροκάστρου. Η μορφή αυτή διακυβερνήσεως της περιοχής κατά φάρες κράτησε μέχρι το έτος 1415. Οι Τούρκοι αφού εξήλθαν από μια εσωτερική κρίση, δηλαδή τον πόλεμο μεταξύ των επιγόνων του Σουλτάνου Βαγιαζήτ, ανέδειξαν τον ισχυρό Σουλτάνο Μωάμεθ Α΄ και από το 1415 έως το 1419 κατέλαβαν όλες τις φεουδαρχίες της περιοχής και κατάρτισαν νέο φορολογικό σύστημα. Οι πιο πολλοί φεουδάρχαι υπέκυψαν και έγιναν φόρου υποτελείς στον Σουλτάνο. Υπήρχαν και φεουδάρχαι που εγκατέλειψαν τον τόπο όπως ο Γκιν Ζενεμπίσης, ο Μαυρίκιος Μπούας Σπάτας και ο Μπάλσας. Ο πατέρας του Καστριώτη, παρά την αρχική αντίσταση που προέβαλε, υποτάχθηκε στη νέα κατάσταση.
Μεταξύ των υποχρεώσεων των φεουδαρχών ήταν και η υποχρέωση να στέλνουν στο Σουλτάνο στην Αδριανούπολη ένα ή και περισσότερα από τα παιδιά τους για να υπηρετήσουν στη στρατιωτική σχολή ως Ιτς-Ογλάν. Στη σχολή αυτή οι νεαροί γυιοί των φεουδαρχών εξισλαμίζοντο για να αναλάβουν αργότερα διάφορα επίσημα κυβερνητικά καθήκοντα με βεβαιωμένη την πίστη στο Σουλτάνο. Τα καθήκοντα αυτά ήσαν π.χ. αρχηγός του στρατού μιας περιοχής ή μιας επαρχίας, διοικητής της φρουράς ενός φρουρίου, διοικητής της αστυνομίας μιας πόλεως, κ.λ.π.
Μεταξύ των Ιτς-Ογλάν που εστάλησαν στον Σουλτάνο ήταν και τα παιδιά του Ιωάννη Καστριώτη. Ο μικρότερος γυιος απ' όλους, ο Γεώργιος ή Γκέργκι, βρέθηκε σε ηλικία 18 ετών στην Αδριανούπολη. Με ωραία θωριά, με ανάστημα γιγαντιαίο όπως αναφέρουν οι βιογράφοι του, και με μύτη γρυπή, προκάλεσε το θαυμασμό των Τούρκων για τα χαρίσματά του και του απέδωσαν το όνομα Ισκεντέρ (Αλέξανδρος). Εκεί, εκτός από τα ελληνικά και την αρβανίτικη διάλεκτο που μιλούσε, έμαθε τα τουρκικά, τα αραβικά και τα ιταλικά.
Ως άνθρωπος και στρατιωτικός ηγέτης διεκρίνετο για τα εξαίρετα ψυχικά του χαρίσματα, τη γενναιότητά του, τη σύνεσή του αλλά και την ευγλωττία του με την οποία κέρδιζε τις ψυχές των στρατιωτών του οι οποίοι ήσαν διατεθειμένοι να υποστούν οιανδήποτε θυσία και να προχωρήσουν ακόμη και εις τον θάνατο χάριν του αρχηγού των. Στο τέλος κάθε μάχης εισήρχετο στις σκηνές των πληγωμένων και παρακολουθούσε αυτοπροσώπως την θεραπεία τους. Είχε κερδίσει λοιπόν την εμπιστοσύνη των στρατιωτών του τόσο κατά την περίοδο της ζωής του κατά την οποίαν ήτο υπό τας διαταγάς του Σουλτάνου, όσο και κατά την περίοδο κατά την οποίαν ύψωσε το λάβαρο της επαναστάσεως εναντίον των Τούρκων στην περιοχή της αρβανιτιάς αλλά και την ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου.
Ο Σουλτάνος Μουράτ Β' έχοντας αναγνωρίσει την γενναιότητά του τον είχε στείλει με στρατεύματα στα μέτωπα των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας. Την περίοδο της υποτέλειας ο Καστριώτης δεν διέκοψε τους δεσμούς του με την οικογένειά του. Πότε-πότε επανήρχετο στην πατρίδα του κοντά στον πατέρα του.
Το 1438 ο Σκεντέρμπεης υπηρέτησε ως Σούμπασης στο βιλαέτι της Κρούγιας, δηλαδή ως αρχηγός της επαρχίας. Το 1440 απομακρύνθηκε από την Κρούγια και ανέλαβε Σαντζάκμπεης στην Ντίμπρα, δηλαδή τη Δίβρη, που ανήκε στο βιλαέτι του Μοναστηρίου. Την περίοδο εκείνη συνέσφιξε τους δεσμούς του με τον λαό αλλά και τους φεουδάρχες. Ιστοριογράφοι και αναλυταί της ζωής του Σκεντέρμπεη παραδέχονται ότι αυτός δεν άλλαξε ποτέ την πίστη του και παρέμεινε πάντα χριστιανός. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην πατρίδα του επεδίωξε να έλθει σε επαφή με τις δυτικές δυνάμεις (Βενετία, Ραγούζα, Νεάπολη). Ειδικά προς το βασιλέα της Νεαπόλεως Αλφόνσο εμπιστεύθηκε τις προθέσεις του για μελλοντική εξέγερση κατά των Τούρκων. Ο Καστριώτης λοιπόν περίμενε την κατάλληλη ευκαιρία για να δράσει. Αυτή δεν άργησε. Η Ουγγαρία μαζί με την Κωνσταντινούπολη, ελεύθερο απομεινάρι της πάλαι ποτέ κραταιάς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ήσαν οι μόνες από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις που ανθίσταντο κατά της Οθωμανικής πλημμυρίδος.
Κατά το 1439-1442 οι Ούγγροι εφαρμόζοντες την πολεμική τακτική του "Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση" έφεραν σε δύσκολη θέση τους Τούρκους. Ο Σκεντέρμπεης ζήτησε να σταλεί στο μέτωπο του Δουνάβεως υπό τας διαταγάς του μπέη της Ρούμελης. Όταν στις αρχές Νοεμβρίου του 1443 οι Ούγγροι κατενίκησαν τους Τούρκους ο Σκεντέρμπεης βρήκε τη χρυσή ευκαιρία για να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιό του. Μέσα στη σύγχυση της ήττας αποσκίρτησε μαζί με 300 πιστούς ιππείς συμπεριλαμβανομένων του αδελφού του Στανίση Καστριώτη και του ανηψιού του Μούρτο Χάμζα, και μετά από μια πορεία επτά ημερών έφθασαν έξω από την Κρούγια κατά της οποίας επιτίθεται. Την κυριεύει, την απελευθερώνει και υψώνει τη βυζαντινή ερυθρά σημαία με το δικέφαλο αετό η οποία ήτο και το οικόσημο των Καστριώτηδων, και η οποία επεβλήθη στις αρχές του 20ου αιώνος ως το εθνικό σύμβολο της Αλβανίας, του νέου κράτους - δημιουργήματος των συμφερόντων των Μεγάλων Δυνάμεων.

Ο ΚΑΣΤΡΙΩΤΗΣ ΑΝΑΚΟΠΤΕΙ ΤΟΝ ΜΩΑΜΕΘ


Για 25 χρόνια ο Σκεντέρμπεης θα δημιουργήσει μια ελεύθερη ζώνη στην τουρκοκρατούμενη χερσόνησο του Αίμου και θα θραύσει και θα ταπεινώσει τις δυνάμεις δύο Σουλτάνων, του Μουράτ Β΄ και του Μωάμεθ Β΄ του Πορθητή αποτελουμένας από εκατοντάδας χιλιάδας στρατού.
"Εάν δεν είχε γεννηθεί ο Σκεντέρμπεης, έλεγε ο Μωάμεθ Β΄, εγώ θα είχα συνδέσει τον κόλπο της Αδριατικής με την Ενετική Δημοκρατία, θα είχα θέσει το σαρίκι επί της κεφαλής του Πάπα και την ημισέληνο επί του τρούλου του Αγίου Πέτρου".
Η επιρροή του Σκεντέρμπεη και οι εστίες εξεγέρσεως έφθαναν μέχρι του Αμβρακικού κόλπου και η ηγετική του μορφή ένωσε τις διάφορες αλληλομαχόμενες φατριές. Ο Σκεντέρμπεης φρόντισε να δημιουργήσει εστίες εξεγέρσεως εκτός της Κρούγιας και νοτιότερα, όπως στο Πωγώνι, στο φρούριο της Βελλάς αλλά και της Χειμάρρας. Η Χειμάρρα από τότε και καθ' όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας μέχρι τις μέρες μας αποτελεί ένα φρούριο του Ελληνισμού. Οι έλληνες ιστορικοί δεν έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα με το βραχύβιο ανεξάρτητο κράτος του Καστριώτη. Το μέγεθος και τη σημασία της εξεγέρσεώς μαρτυρεί το γεγονός ότι ο Μουράτ Β΄ τέθηκε επικεφαλής δυνάμεως 200 000 ανδρών, τεραστίας δια την εποχή, η οποία ασφαλώς δεν θα εχρειάζετο εάν επρόκειτο να καταληφθεί μόνο το φρούριο της Κρούγιας.
Οι Χειμαρριώτες στάθηκαν στο πλευρό του Καστριώτη και, στην άμυνα της Κρούγιας,συμμετείχαν και οι φάρες του Ανδρούτσου, του Μπότσαρη, κ.ά., οι οποίες μετά την κατάρρευση της επαναστάσεως και το θάνατο του Σκεντέρμπεη κατήλθαν προς Νότον και αποίκησαν τα απρόσιτα όρη του Σουλίου. Σύμφωνα με τον στρατηγό Δημήτριο Νότη Μπότσαρη, αρχηγό του Σώματος των Εθελοντών εντοπίων Ηπειρωτών κατά το 1912-13: "Θανόντος του Σκεντέρμπεη οι Μποτσαραίοι μαχόμενοι προς Τούρκους και Τουρκαλβανούς, κατήλθον προς την Δράγανη. Κατά τας αρχάς δ ε του 17ου αιώνος ίδρυσαν με άλλους αδούλωτους Έλληνες την Σουλιώτικη Συμπολιτεία".Οι Χειμαρριώτες έναν αιώνα μετά τον θάνατο του Σκεντέρμπεη αποκαλούν τον Καστριώτη ηγεμόνα τους. Σε έγγραφό τους προς τον Πάπα Γρηγόριο ΙΓ΄ με ημερομηνία 12 Ιουλίου 1577 αποκαλούσαν τον Σκεντέρμπεη "Ρήγα" τους.
Ομοίως και οι κάτοικοι της Κορυτσάς, ονομαστοί για την παλικαριά τους, πολέμησαν σκληρά στο πλευρό του Καστριώτη.


Η ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ


Ο Καστριώτης είχε ελληνοχριστιανική συνείδηση και ήταν κάτοχος της ελληνικής παιδείας. Τα έγγραφα που συντάσσονταν στην καγκελαρία του ήταν γραμμένα στην ελληνική. Το 1461 απευθυνόμενος προς τον Σουλτάνο Μωάμεθ Β΄ έγραφε:
"Γεώργιος Καστριώτης ο μετονομασθείς Σκεντέρμπεης, ηγεμών των Ηπειρωτών και Αλβανών, στρατιώτης του Ιησού Χριστού προς Μωάμεθ τον μονάρχην των Οθωμανών, χαίρειν...". Ομοίως απευθυνόμενος προς τον βασιλέα Αλφόνσο αυτοαποκαλείται "Πρίγκηψ των Ηπειρωτών".
Η εξέγερση της Ηπείρου εξέπληξε τους Ευρωπαίους ηγεμόνες. Όπως προείπαμε, αμέσως μετά την Κρούγια ακολούθησαν και οι εξεγέρσεις των υπολοίπων περιοχών. Προς τον σκοπόν αυτόν συνήλθαν το Μάρτη του 1444 οι φεουδάρχες της περιοχής Παλαιάς και Νέας Ηπείρου - χαρακτηριστικά αναφέρουμε τον Γεώργιο Αριανίτη, τον Θοδωρή Θώπια, τον Νικόλαο Ντουκαγκίνη, τον Παύλο Ντουκαγκίνη, τον Θοδωρή Κορώνα Μουζάκη, τον Λέκκα Ζαχαριά, τον Λέκκα Δούσμανη, τον Γιώργη Μπάλσα, τον Πέτρο Σπανό, κ.ά. Στην συνάντηση μετείχε και ο Στεφάν Τσερνόγιεβιτς, ως αντιπρόσωπος των κατοίκων του Μαυροβουνίου. Εκεί ανακηρύχθηκε ο Σκεντέρμπεης Γενικός Αρχηγός και όλοι ορκίστηκαν αντίσταση κατά του Τούρκου δυνάστη.
Οι Ούγγροι επίσης ενθαρρυνόμενοι από τας υποσχέσεις του Πάπα και σε συνεννόηση με τον Σκεντέρμπεη μαζί με δυνάμεις Πολάκων και Ρουμάνων διέβησαν τον Δούναβη και έφθασαν στη Βάρνα της Βουλγαρίας. Ομοίως δυνάμεις του Σκεντέρμπεη με επικεφαλής τον Γεώργιο Αριανίτη εισήλθαν στη Μακεδονία όπου συγκέντρωσαν στρατεύματα εθελοντών προς ενίσχυση των δυνάμεων του Ούγγρου βασιλέως Βλαδισλάου. Όταν ο Ούγγρος βασιλιάς πληγώθηκε θανάσιμα από τις δυνάμεις του Σουλτάνου που κατέφθασαν στη Βάρνα με τη βοήθεια Γενοβέζικων πλοίων, η συμμαχία των Χριστιανικών δυνάμεων διελύθη.
Ο Ιανέσκου Ουνιάδης, αρχηγός της μάχης της Βάρνης, συνέχισε να βρίσκεται σε επαφή με τον Σκεντέρμπεη, πράγμα που εξαγρίωσε τον Σουλτάνο ο οποίος συγκέντρωσε όλο το στρατό της Ασίας και της Ευρώπης και μαζί με τον διάδοχό του Μωάμεθ Β΄ εισήλθε στην περιοχή βορείως της Νέας Ηπείρου (Βόρειος Αλβανία) και μέσω του Γενούσου ποταμού (Σκούμπι), έφτασε στην Κρούγια, κατά την πολιορκία της οποίας χρησιμοποίησε για πρώτη φορά πολιορκητικές μηχανές.
Μέχρι να φτάσει όμως ο στρατός του Σουλτάνου στην Κρούγια είχε υποστεί τέτοιες καταστροφές από καταδρομικές ενέργειες των στρατιωτών του Σκεντέρμπεη ώστε ο Τούρκος χρονικογράφος Ντουρσούν Μπέης γράφει: "Μόνον οι δαίμονες, όπως είναι οι κάτοικοι των μερών εκείνων, μπορούν, εξοικειωμένοι με τα όρη τους, οι κατηραμένοι αυτοί άπιστοι, να κτυπούν με δηλητηριώδη βέλη".
Η πολιορκία απέτυχε και ο Μουράτ Β΄ αποχώρησε ηττημένος για να πεθάνει ντροπιασμένος λίγο αργότερα στην Αδριανούπολη.


ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ
Εν τω μεταξύ ο Σκεντέρμπεης υπογράφει συμμαχία το Μάρτιο του 1451 με τον βασιλέα Αλφόνσο της Νεαπόλεως ο οποίος ονειρευόταν να ιδρύσει Μεσογειακή Αυτοκρατορία.
Ο διάδοχος του Μουράτ, νεαρός Σουλτάνος Μωάμεθ Β΄ ετοίμασε άλλες δύο εκστρατείες κατά του κράτους του Καστριώτη - Σκεντέρμπεη οι οποίες όμως απέτυχαν και αυτές, το καλοκαίρι του 1452 και τον Απρίλιο του 1453, την εποχή δηλαδή κατά την οποία η γενναία φρουρά της Κωνσταντινουπόλεως υπό τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ΙΑ΄ τον Παλαιολόγο έδινε τον υπέρ πάντων αγώνα.
Η κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως έκανε αίσθηση και σκόρπισε τον πανικό σε όλη την Ευρώπη. Ο Σκεντέρμπεης από τούδε και στο εξής δεν θα είχε να αντιμετωπίσει μόνο τους Τούρκους και εξισλαμισμένους Αρβανίτες εκστρατεύοντες εναντίον του, αλλά και τους εξωμότες φεουδάρχες πρώην πιστούς του.
Ακόμη και ο ανεψιός του Χάμζας μετά τη γέννηση του υιού του Σκεντέρμπεη, Ιωάννη, αφού έχασε την ελπίδα της διαδοχής, υποτάχθηκε στον εχθρό και οδήγησε τις δυνάμεις του εναντίον της πατρίδος του, προσφέροντας πολύτιμες πληροφορίες στους Τούρκους τόσο για την περιοχή όσο και για τις στρατηγικές τακτικές του θείου του.
Το 1464 πέθανε ο Πάπας Πίος Β΄ ο οποίος ματαίως προσπαθούσε να ενώσει τις διηρημένες ευρωπαϊκές δυνάμεις και να οργανώσει σταυροφορία κατά του Σουλτάνου. Την ίδια χρονιά ο Σουλτάνος έστειλε εκστρατευτικό σώμα κατά του Σκεντέρμπεη με σκοπό την ερήμωση της χώρας αλλά και την αποκοπή των πηγών του ανεφοδιασμού της. Για άλλη μια φορά ο Σκεντέρμπεης τον Αύγουστο του 1464 κατακερμάτισε τις τουρκικές δυνάμεις.
Το 1465 άλλες τέσσερεις εκστρατείες καθοδηγούμενες από αρβανίτες εξωμότες αποτυγχάνουν.
Το 1466 ο ίδιος ο Μωάμεθ επικεφαλής 150 000 έως 200 000 στρατιωτών, γενιτσάρων, Οθωμανών της Ανατολής και εξωμοτών εμφανίζεται μπροστά στην Κρούγια. Ο χρονικογράφος Κριτόβουλος αναφέρει ότι οι Ηπειρώτες και Αρβανίτες αγωνιστές όταν εδιώκοντο από τις δυνάμεις των Τούρκων προτιμούσαν να γκρεμίζονται από τα βράχια και να φονεύονται παρά να παραδίδονται ικέτες. Και η εκστρατεία αυτή απέτυχε μετά από αλλεπάλληλες καταδρομικές επιχειρήσεις στο στρατόπεδο του Σουλτάνου που είχαν σαν αποτέλεσμα ακόμη και τον θάνατο ενός εκ των στρατιωτικών ηγετών, του εξωμότη Αρβανίτη Μπαλαμπά Πασά.


Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟ 1468
Το 1466 ο γενναίος αρχηγός Γεώργιος Καστριώτης Σκεντέρμπεης, φορώντας την πολεμική του γούνα παρουσιάστηκε αυτοπροσώπως στον Πάπα Παύλο Β΄ και τους καρδιναλίους προκειμένου να βοηθήσουν στην διοργάνωση εκστρατείας των Ευρωπαίων ηγεμόνων εναντίον του Μωάμεθ.
Η παρουσία του προξένησε την περιέργεια του κόσμου οι οποίοι συγκεντρώθηκαν να ιδούν τον φημισμένο ήρωα. Σύμφωνα με τον Βαρλέτιο ο Σκεντέρμπεης τελείωσε την ομιλία του προς τον Πάπα ως εξής: "Μετά την καταστροφήν της Ασίας και της Ελλάδος, μετά την σφαγήν των πριγκίπων της Κωνσταντινουπόλεως, της Τραπεζούντος, της Σερβίας, της Βοσνίας, της Μολδοβλαχίας, μετά την υποδούλωσιν της Πελοποννήσου και την λεηλάτησιν του μεγαλυτέρου μέρους της Μακεδονίας και της Ηπείρου, έμεινα εγώ μόνος μου με το αδύνατον και μικρόν κράτος μου, με τους στρατιώτας μου εξηντλημένους από τόσους πολέμους, καμφθέντας μετά τόσας μάχας, ώστε η Ήπειρος δεν έχει πλέον εις τα σπλάχνα της εν μέρος υγιές δια να λάβη νέας πληγάς και δεν έμεινε πλέον εις αυτήν αίμα δια να το χύση υπέρ του χριστιανικού λαού. Εις την Μακεδονίαν ταύτην, τοσούτον άφθονον εις στρατιώτας, εις πρίγκιπας και εις οπλαρχηγούς δεν μένει άλλο, ή μόνον η ημετέρα ανδρεία και ψυχή ακαταδάμαστος. Ελάτε λοιπόν προς βοήθειάν μας, ενόσω είναι εισέτι καιρός, όσον ούπω ίσως δεν θέλουν υπάρχει πλέον αθληταί του Χριστού από το άλλο μέρος του Αδριατικού Πελάγους".
Τον Απρίλιο του 1467 ο Σκεντέρμπεης επιστρέφει στην πατρίδα του. Η βοήθεια που έλαβε από τον Πάπα ήτο μόνον εις χρήμα και ήταν τέτοια, μόλις 3000 τάλιρα, ώστε να χαρακτηριστεί ως ατιμία των χριστιανικών δυνάμεων. Ο Καστριώτης παρέμενε πιστός στην συμφωνηθείσα μεταξύ Βατικανού και Παλαιολόγων ένωση των εκκλησιών, και είναι αυτός ένας από τους λόγους που αγνοήθηκε από το επίσημο Ορθόδοξο Νεοελληνικό κράτος.
Η χώρα ήτο σε δύσκολη κατάσταση και τον Ιανουάριο του 1468 ο Καστριώτης συνεκάλεσε και δεύτερο συνέδριο στο Αλέσιο προκειμένου να αντιμετωπίσουν και τη νέα εκστρατεία του Μωάμεθ. Ο Σκεντέρμπεης δεν έλαβε μέρος στη μάχη γιατί ήταν ασθενής από μια πληγή που είχε στον ώμο του. Για άλλη μια φορά όμως οι στρατιώτες του και χωρίς τον αρχηγό τους κέρδισαν μια νέα νίκη.
Η κατάσταση της υγείας του χειροτέρευσε και στις 17 Ιανουαρίου 1468 πέθανε στο Αλέσιο όπου και τάφηκε στον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου.
Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣΟ Γεώργιος Καστριώτης ήτο μια μεγάλη πολιτική και στρατιωτική φυσιογνωμία της εποχής του. Σε μία εποχή ζυμώσεων και ανακατατάξεων στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και η γιγαντιαία του μορφή, κυριολεκτικώς και μεταφορικώς, απετέλεσε το βράχο αντιστάσεως στην Ασιατική λαίλαπα. Λέγεται πως ήτο μυημένος και στις ιδέες του Γεωργίου Πλήθωνος Γεμιστού, στην πολιτεία του οποίου αίτημα ήταν να ξεχωρίσουν οι πολεμιστές από τους γεωργούς. Ο Καστριώτης είχε αποστείλει στον Μπαλαμπά Πασά σκαπάνη, άροτρο και δρέπανο προσκαλώντας τον να επανέλθει στην τέχνη των προγόνων του.
Με τον θάνατο του Σκεντέρμπεη αυξήθηκε το κύμα μεταναστεύσεως των Ηπειρωτών στην Κάτω Ιταλία και Σικελία. Οι Τούρκοι κατέλαβαν τη χώρα και ο Μωάμεθ Β΄ έφθασε το 1474 στο Αλέσιο όπου διέταξε την εκταφή του νεκρού του Σκεντέρμπεη για να θαυμάσουν όλοι τον σκελετό του και στη συνέχεια να του αποδώσει ηγεμονικές τιμές.
Η μορφή του Σκεντέρμπεη έγινε θρύλος που κράτησε γερά μέχρι την Επανάσταση.
Οι υπερασπισταί του Μεσολογγίου τον θεωρούσαν τόσο δικό τους ώστε σε ένα από τα κανονιοστάσιά τους (πυροβολεία) είχαν δώσει το όνομα Σκεντέρμπεης, τρίτο κατά σειρά μετά από εκείνα των Δρακούλη και Κανάρη.
Ζωντανή όμως ανάμνηση της φρουράς του Σκεντέρμπεη και του κράτους του παρέμεινε η περιοχή της Χειμάρρας η οποία συνέχισε τις εξεγέρσεις κατά των Τούρκων με ηγέτες τον Γεώργιο Στρέσιο, τον Πήλιο Κασνέτση, κ.ά., με αποκορύφωμα την παροχή ειδικών προνομίων που διήρκεσαν μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα και καθιστούσαν την περιοχή τρόπον τινά αυτόνομο και ανεξάρτητο.
Από τους Οθωμανούς Αρβανίτες καθοδηγουμένους από τις ξένες δυνάμεις (Αυστροουγγαρία, και ιδιαιτέρως Ιταλία), γεννήθηκε το νέο κράτος που επέβαλε στους υπηκόους μια ξεχωριστή, όχι ηπειρώτικη ή αρβανίτικη συνείδηση αλλά αλβανική και ανθελληνική, κάνοντας εθνικό τους ήρωα τον Γεώργιο Καστριώτη και εθνικό τους σύμβολο τον δικέφαλο αετό. Το 1960 στην κεντρική πλατεία των Τιράνων, στο σημείο όπου ευρίσκετο το άγαλμα του Στάλιν το οποίο μετεφέρθη σε άλλο σημείο της πόλεως, στήθηκε το άγαλμα του έφιππου Σκεντέρμπεη. Ω! ποία ειρωνεία! Οι απόγονοι των εξωμοτών, αυτών που πρόδωσαν τον αρχηγό τους, να τον οικειοποιούνται ως "εθνικό ήρωα" και να τοποθετούν το άγαλμα του μεγάλου Ηπειρώτη πολέμαρχου δίπλα στο τζαμί που δεσπόζει της πλατείας.
Κάποτε, ο Πρίγκιπας του Τάραντος Ιωάννης Αντώνιος είχε χαρακτηρίσει τους στρατιώτες του Καστριώτη ως πρόβατα. Δια να λάβει την απάντηση του Σκεντέρμπεη: "Οι προπάτορες Ημών ήσαν Ηπειρώται, εκ των οποίων ηγέρθη εκείνος ο Πύρρος, του οποίου την ορμήν μόλις οι Ρωμαίοι ηδυνήθησαν να αντικρούσουν, εκείνος όστις δια των όπλων εκατέκτησε το Τάραντον και άλλας χώρας της Ιταλίας. Δεν έχεις άντρας δυνατούς ν' αντισταθούν εις τους Ηπειρώτας ειμή τους Ταραντίνους, γένος ανθρώπων βρεμένων και γεννηθέντων μόνον δια να ψαρεύουν οψάρια".



http://neavi.blogspot.com/2012/01/544.html

49 σχόλια:

  1. Ha ha ha ha..........
    Ayto k'an einai idisi
    Re den kurastikes na grafis tetia piimata....
    Asxolisou me kati alo.. ase tous nekrous stin thesi tous...
    Kseris esi to ti itan o gjergj kastriti... ushttttt

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. esi oust re alvaniari... den exeis dikous sou ethnikous irwes kai kleveis apo opou vreis. auth th stigmh an exeis kratos to xrwstas stin ellada. ena mideniko isoun kai tha eisai esi kai oi omoethis sou. miden prosfora stin anthrwpotita. A re GEORGIE KASTRIOTH ELLHNARA...an ikseres pws se kanan alvano meta thanaton tha sikwnosoun na tous fas zwntanous olous tous.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εδώ καλά καλά δεν ξέρετε την δική σας ιστορία αφήστε των άλλων φυλών.Εαν βασίζεσαι στον Διονύσιο Αλικαρνασσέο που γράφει "Γένος δὲ τὸ {τῶν} Ἀλβανῶν μικτὸν ἦν ἔκ τε Πελασγῶν καὶ Ἀρκάδων καὶ Ἐπειῶν τῶν ἐξ Ἤλιδος ἐλθόντων, τελευταίων δὲ τῶν μετὰ {τὴν} Ἰλίου ἅλωσιν ἀφικομένων εἰς Ἰταλίαν Τρώων, οὓς ἦγεν Αἰνείας ὁ Ἀγχίσου καὶ Ἀφροδίτης. εἰκὸς δέ τι καὶ βαρβαρικὸν ἐκ τῶν προσοίκων ἢ παλαιῶν οἰκητόρων ὑπολιπὲς τῷ Ἑλληνικῷ συγκαταμιγῆναι. Ὄνομα δὲ κοινὸν οἱ σύμπαντες οὗτοι Λατῖνοι ἐκλήθησαν ἐπ´ ἀνδρὸς δυναστεύσαντος τῶν τόπων Λατίνου τὰς κατὰ {τὸ} ἔθνος ὀνομασίας ἀφαιρεθέντες." και στην Αινειάδα τού Βιργιλίου "Για την οργή της θυμωμένης Ήρας,Και αφ'ου πολλά'ς τον πόλεμον υποφερε,ως να χτίση τη χώρα και'ς το Λάτιο να φέρη τους θεούς του Οθε κρατούν οι Αλβανοί πατέρες,των Λατίνων το γένος,τα τοιχοκαστρα της δοξασμένης Ρώμης" τότε έχεις το δικαίωμα να ονομάζεις τον Καστριοτι Ελλην.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Διονύσιος ο Αλικαρνασεύς αναφέρεται στους κατοίκους της Άλμπα Λόγγα και του Mons Albanus έξω από τη Ρώμη και όχι στους Αλβανούς της Αλβανίας.

      Διαγραφή
  4. ante re ratsista grek i poshter.
    dhen kserete apo pou proerxeste kai milate. Tora tha mas peis oti kai o kesaras einai ellinas. ushhttt gomar.
    tha kanete olous tou iroes ton alon laon ellines ouusht. To mono iroa pou exete einai o karagjozis. ahahhaaaaa.........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. http://en.wikipedia.org/wiki/Gjergj_Kastrioti_Skanderbeg
    Διαβασε λιγο καλυτερα την ιστορια στο παραπανω link ,ειναι καλο να μην παραποιουμε την ιστορια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ε σ ύ παραχαράσσεις την ιστορία με την αφελή παραπομπή σου,φίλε.Ελληνοβυζαντινός Ηπειρώτης ήταν ο Καστριώτης και ό χ ι Σκιπετάρ(Shqiptar)..

    http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/a/a4/BarletiSkanderbeg.jpg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. http://www.youtube.com/watch?v=QZpCs6aFt0o&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=y8BF70cHVe8&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=etEuyzmDco8&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=wZ0DFtGeoM4&feature=related

    http://history-of-macedonia.com/wordpress/2007/04/12/albanian-propaganda-alexander-the-albanian-part-iii/

    http://history-of-macedonia.com/wordpress/2007/04/12/albanian-propaganda-alexander-the-albanian-part-ii/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. http://www.youtube.com/watch?v=8C1VWeH25Pg&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=6F3LePPNod0&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=eCBi8d81_Lg&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=ZuZHN2O04vc&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=GDM02tDCuoQ

    http://www.youtube.com/watch?v=6GRE-aetVSw

    http://www.youtube.com/watch?v=dw0D7qPPEfg&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=7i3qK3FQidI&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=tkSM6MWsZKA&feature=results_video&playnext=1&list=PL38BD6987D7AE82F6

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. EPIRUS IS ALBANIA

    http://www.youtube.com/watch?v=wRU0iRiir44
    http://www.youtube.com/watch?v=D3aXJUvuMVw

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ούτε Αλβανία υπάρχει ούτε οι Αρβανίτες είναι Αλβανοί ούτε οι Ιλλυριοί είναι οι πρόγονοι των σημερινών Αλβανών.Εύκολη αναμασημένη αλβανική προπαγάνδα.

    Τhere is neither Albania in history nor Arvanites are Albanians nor Illyrians are the ancestors of today's Albanians.Easy regurgitated albanian/sqipetarian propaganda.



    http://www.youtube.com/watch?v=j3WL0kkqWM0

    http://www.youtube.com/watch?v=M2sy4mtpw-c

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. http://www.youtube.com/watch?v=y8BF70cHVe8&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=8C1VWeH25Pg&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=YBtmcx2HiC8&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=etEuyzmDco8&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=xRejQ9XHxHg&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=sewC-nOWSd4&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=fMncsjP0qDg&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=PnOj3POJ0Dk&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=1jOnYh7xyS8&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=zuKiL9WaPB0&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=UhjZEmCUjq8&feature=related

    http://www.youtube.com/watch?v=NldouQw69O8&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. mporei na yparxoun polla video,pou yparxoun kai apo tis 2 meries ,yparxoun kai polles piges kai apo tis 2 meries kai pistepse me arxaie xristiane exw poly ma poly perisotera apo esena.to apotelesma ksereis poio einai??ti aistanotan o idios kai se poious pige,poious eixe dipla tou.
    kyrie anwnyme 19/01 1:28 o gjergj kastrioti me poioius ekana tis maxes?kai sothike h eyrwpoi.alla mia zwh zwa kai ilithioi tha eisaste kai tha trote tis propagandes pou sas kanoun.symboulh ksekina na skeytesai kai mono sou min ginesai probato.kai prin protrekseis exw aima boreiohpitwtiko zw 20 xronia sthn ellada me akadimaikes gnwseis ean auto se boithisei prin peis thn opoiadipote kakia.apla oloi prepei na kseytomaste monoi mas.h istoria den einai antikeimenikh.thn grafei o nikitis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δ ε ν υφίσταται έθνος Σκιπετάρ,φίλε,παρά μόνο εντός του Εικοστού.Εάν επιθυμής να μένης ανιστόρητος,δικαίωμα και πρόβλημά σου.Ώστε και υποκειμενική η ιστορία,βλάκα;Για τι;Για να δικαιολογούνται η προπαγάνδα και η διεθνοτική σφαγή καθώς και η ύπαρξη των όπλων;Αποπειράσαι να αιτιολογήσης κάπως,μήπως,το σκιπεταρικό σκοταδισμό και σωβινισμό;Πόσο Έλληνας είσαι,εάν,πρωτίστως,χρησιμοποιείς greeklish και,δευτερευόντως,καυχάσαι για τις ιστορικές ''πηγές'' σου;Και μόνον από τον τρόπο γραφής σου αντιλαμβάνεται και ο πιο καλόπιστος αναγνώστης την ημιμάθεια και προκατάληψη και εμπάθειά σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ένα σύντομο ανέκδοτο,εδώ,για χάρη σου θα 'μπορούσε να είναι το εξής:''Ελληνικός και σκιπεταρικός(;!)πολιτισμός:δρόμοι/βίοι παράλληλοι''.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ακόμη και εάν ο Καστριώτης είχε κάποιου είδους,κάποιο ίχνος,'στο ελάχιστο,''αλβανισμό/σκιπεταρισμό'',''αλβανική/σκιπεταρική εθνική συνείδηση'',τότε θα πρέπη να αποδειχθή και 'σε τι συνίσταται αυτός ο ''αλβανισμός''.Ε ά ν αποτελή κάτι το ουσιώδες και διακριτό-διακριτικό-διαφοροποιό-χαρακτηριστικό ή ε ά ν είναι και μένει ένας αφελής,ρομαντικός αλλά και νεότευκτος και αιμοσταγής σωβινισμός-σκοταδισμός κ α ι αυτός,από τους πολλούς που αλληλοσπαράσσουν για αιώνες τους λαούς του Αίμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. grafw greeklish giati etsi mou aresei.esy pou exeis toses piges gia pes mou ti egtafe h sfragida tou?h istorikh tis epoxhs me poion titlo tou eixan dwsei?basika o idios to eixe dwsei.
    http://ellines-albanoi.blogspot.com/2010/06/blog-post_8183.html
    pare mia gefsh....
    akou ekei onoma:arxaios xristianos lol.o xristianizmos exei katastrepsei thn ellada.
    e xristianoulh pare kai ena video
    http://www.youtube.com/watch?v=k8RVvTamRuc&feature=player_embedded#!
    den tha gineis ellinas pote Skanderbeg Skanderbeg xaxaxaxaxa

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Να τι εγραφε σ'εναν πριγκιπα του Ταραντα που ειρωνευοταν τους Αρβανιτες και δεν τους ειχε ικανους ν'αντισταθουν στους Τουρκους..«Δεν τους ξερεις καλα εσυ τους Αρβανιτες μου..Οι προγονοι μας ηταν Ηπειρωτες,απο τους οποιους εβγηκεν εκεινος ο Πυρρος,στου οποιου την ορμη μολις που μπορεσαν να αντισταθουν οι Ρωμαιοι.Εκεινος που πολεμωντας εκυριευσε τον Ταραντα και αλλες χωρες της Ιταλιας... Αν λαβεις δε υπ'οψει σου οτι η Αλβανια αποτελει μερος της Μακεδονιας,θα ομολογησεις οτι ακομα πιο ευγενεις ησαν οι προγονοι μας,που με τον Μ.Αλεξανδρο επικεφαλης εφθασαν εως τις Ινδιες.Απο εκεινους καταγονται αυτοι που εσυ ειρωνευεσαι...»
    τα συμπερασματα δικα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αρκετούς και επαρκώς συνδέσμους έχω καταγράψη για τους απροκατάληπτους και καλοπροαίρετους.Δεν απευθύνεσαι 'σε ημιμαθή,πάντως,όπως έχουμε να κάνουμε με το εν αφθονία είδος σου,εάν κρίνουμε και από ''τη φυλή'' σου.

    Έθνος σκι(υ)πετάρ υφίσταται μόνον κατά τους τελευταίους δ ύ ο αιώνες ιστορίας του και μ ό ν ο ν κατόπιν εξωτερικών παρεμβάσεων και πιέσεων.Δεν υπήρχε και δεν υπήρξε ουδέποτε προηγούμενως για τον απλούστατο λόγο πως οι κατά συγκαταβάση λεγόμενοι ''Αλβανοί'' δεν είχαν διαμορφωθή εθνοτικά/εθνικά(δηλ.ενιαία/ενοποιημένα) την εποχή και τον καιρό του Καστριώτη(υστεροβυζαντινή περίοδος) αλλά 'ζούσαν σποράδην φυλετικά,ήταν αντίπαλες και εχθρικές,μερικές φορές,φάρες.Αυτά για την ιστορική αλήθεια και αποκατάσταση αυτού του παραμελημένου,παραγκωνισμένου,λησμονημένου Ε λ λ η ν ο β υ ζ α ν τ ι ν ο ύ μεσαιωνικού ήρωά μας,ο οποίος κάλλιστα θα 'μπορούσε να αποτελή την πανάξια διαδοχή και επάξια συνέχεια της εμβληματικής μορφής των πολεμικών ανδραγαθημάτων του Μακεδόνα Αλεξάνδρου,του Μεγάλου,όπως,επ'ίσης,και των Κωνσταντίνου,Θεοδοσίου,Ιουστινιανού,Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου,Ιωάννου Τσ(ζ)ιμισκή αλλά και των Αννίβα και Σπαρτάκου κ.ά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Έπειτα,οφείλεις να γνωρίζης τα στοιχειώδη,όταν ασχολήσαι με την ιστορία,με τέτοια λεπτά ζητήματα,που,όμως,έχουν διευκρινισθή και διαλευκανθή και διαφωτισθή σήμερα αναμφιβόλως,αναμφισβητήτως,αναντιρρήτως.Ά λ λ ο το ''Έλληνας'',το ''Ηπειρώτης'' και ά λ λ ο το ''S(h)qip(e)tar'',το οποίο μένει και απροσδιόριστο και ομιχλώδες/νεφελώδες λόγω και της απουσίας ουσιαστικών κριτηρίων διάκρισής του,διαφοροποίησής του,ταυτότητάς του εθνικής/εθνοτικής.Δεν αναφέρομαι,δε,μόνον,εδώ,'στο κριτήριο της ''εθνικής'' των γλώσσας,διότι είναι δεδομένο πως δεν είναι αφ'εαυτού του ασφαλές και εγγύηση κρίσης ενός διαφορετικού,διακριτού εθνοπολιτισμικού υπόβαθρου.Και οι Shqiptaret,βεβαίως,ως προς αυτό,δ ε ν έχουν να προσφέρουν κάτι 'στο παγκόσμιο στερέωμα και γίγνεσθαι,καθότι απλώς είναι και υπήρξαν 'στις δεκαετίες μιμητικοί,κλεψίτυποι και λαθρόχειρες.Το ''Skanderbeg'',τέλος,είναι εξαλβανισμός από το πρωτότυπο τουρκικό ''İskender Bey'' και είναι φυσικό πως δεν αποδεικνύει τίποτε,όπως και το πασίγνωστο video σου,το οποίο φανερώνει και υποδηλοί ότι ναι,υπάρχουν ακόμη όντα 'σε αυτόν τον πλανήτη,'σε αυτόν τον κόσμο μας που τώρα δεν είχαν ανακαλύψη και που τώρα ανακαλύπτουν τις Νέες Χώρες,την Αμερική,το U.S.και τα οποία κυκλοφορούν ανάμεσά μας..




    Όσο περί του διαδικτυακού παρωνυμίου μου,μου αρκεί που κ α ι ε σ ύ εκχέεις το συμπλεγματισμό και την προκατάληψή σου.Περί Χριστιανο(ω)σύνης,όμως,δεν είναι της παρούσης και προσποιείσαι,ειρωνευόμενος,ότι το αγνοείς,φανερότατα αμαθής και εμπαθής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. den eimai shqiptar eimai albanos.opws tha ksereis to shqipar einai mia leksh pou o kastrioti mas 'kolise'.kalos h kalos kai as enoxlei kapoious oi albanoi einai ena migma illiriwn kai eipirwtwn.

    ps o logos pou exw empatheia pros ton xristianizmo einai epeidh katestrepse ton arxaioelliniko politizmo,kai ksereis oti einai allhtheia.kai kati allo o kastrioti mporei na han ellinas epidh htan ALBANOS.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Το ''Αλβανός'' που λέγεις είναι η μετάφραση του ''S(h)qip(e)tar'',όμως.Πρωτογενώς είναι λατινική λέξη και,ύστερα,το απεδέχθησαν και οι Έλληνες για να δηλώσουν τους αυτοαποκαλουμένους τωρινούς Σκιππετάρρηδες/Σκιπετάρους(Shqiptaret).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ουδέποτε 'στην ελληνική ιστορία δεν είχε καταστραφή ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός από την Χριστιανοσύνη.Μάλλον συμβαδίζουν αυτά τα δύο και ήδη από την αρχαία εποχή ο Πλάτων 'μιλούσε για το φως και τις σκιές με σαφή υπαινιγμό για την αλήθεια που κρύβει μέσα του ο Θεός,η Αγία Τριάς.Η Χριστιανοσύνη ανέδειξε τον πολιτισμό διότι είναι η ενσάρκωση της ελευθερίας του πνεύματος,πράγμα που σημαίνει ότι αποτελεί τη συνέχεια και συνέπεια της παρρησίας και της ελευθερίας 'σε όλες της τις εκφάνσεις.Είναι αλήθεια ότι την περίοδο της ειδωλολατρίας υπήρχε μία μερίδα του πληθυσμού που υπεστήριξε την καταστροφή κάθε τι σχετικού με την Αρχαία Ελλάδα αλλά ευτυχώς ήταν απλώς μία περίοδος που παρήλθε ανεπιστρεπτί και 'μπορείς εσύ σήμερα να θαυμάζης την Ακρόπολη,τα εκθέματα 'στο Βυζαντινό Μουσείο,αναγνώσματα του Θουκυδίδου,του Πλάτωνος,του Αριστοτέλους,που κάθε άλλο παρά σβησμένα είναι από τη μνήμη κάθε Έλληνος Ορθοδόξου Χριστιανού αλλά και κάθε λάτρου του αρχαιοελληνικού πολιτισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Από πού και ως πού οι Σκιπετάρ και μίγμα...Ιλλυριών με...Ηπειρώτες;


    Γιατί σε ενοχλεί το S(h)qip(e)tar,ενώ δεν αποτελή κάποιου είδους ύβρη;Είναι παρόμοιο με το Grek,με το οποίο ονομάζετε εσείς εμάς;!Αυτό που είναι απορίας άξιο,όμως,είναι το γιατί επισκέπτεσαι ένα 'δικό μας μπλογκ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. 1ton apo pou kai os pou to shqiptar einai metafrash se albanos???ews tora mou arese h sizitisei sou giati eixes kai esy epixhrimata alla me auto ta isopedwses.albanoi htan illiriko fylo pou zouse konta sto elbasan kai eixan proteousa thn albanopolis.albanoi sumenei leukh fulh gia auto kai oi tourkoi tous lene arnaout pou simenei leukoi nautes.telospanwn egw thelw na mathw esy apo pou pisteueis oti oi albanoi proerxontai?mono min peis kaukaso giati einai oti poio xazo kai mi tekmiriomeno pou exei grafei.ta perei kaukasou einai serbikh propaganda tou 70' .kai eksigise mou ean apo thn albanikh bgaloume ta tourkika kai tis latinogeneis lekseis.ta albanika giati miazoun me ta omoirika?giati pelasgikes epigrafes pou brethikan se ellinika nisia mono me thn albanikh ebgalan noima?tetoia erwtimata exw ametrita.

    aaa kai poios sou eipe oti den eimai omogeneis??eimai kai omogeneis eimai kai albanos kai den exw poropides san kai esas..pou sas kanoun koumanto oi xeimariwtes kai oxi oi xeimaraioi ean ksereis tin diafora..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Μη συγχέεις τα πράγματα.Εκείνο το ''Αλβανοί'' δεν έχει καμμία απολύτως εθνολογική σχέση και συσχέτιση με τους σημερινούς Σκιπετάρ(Shqiptaret).

    Η γλωσσική σημασία,φίλε,δε σημαίνει απαραιτήτως και κάποια εθνολογική σχέση.Γιατί καταφεύγεις 'στη σκιπετάρ προπαγάνδα 'ξανά;Είσαι ή το παίζεις μαλάκας;Δε βλέπεις πως δεν έχουν ουδεμία απολύτως βάση τα λεγόμενά σου;Αυτό,δε,με τα ομηρικά μόνον ως φαντασίωση θερινής νυκτός σας δύναται να εκληφθή ή ως ευσεβής σας πόθος.Η γλώσσα των Σκιπετάρ,η σκιπ(shqip/shqipe)είναι ένα κράμα,ένα τεχνητό γλωσσικό εργαλείο,ένα σύνθετο αμάλγαμα ξένων επιρροών και πρόθεσης εξαλβανισμού των πάντων,όλων των γλωσσών και των γλωσσικών στοιχείων με τα οποία έχει συναντηθή 'στο διάβα των 'λιγοστών της αιώνων αυτός ο κώδικας επικοινωνίας μεταξύ σας.Ακόμη και ο Σύνδεσμος του Αλβανικού Λαού,που οδήγησε στο αλβανικό κράτος,ήταν μια ε λ λ η ν ι κ ή δημιουργία.Μην παριστάνεις τον έξυπνο και γνώστη διότι δ ε ν είσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/2d/Albani150ADRomanEmpire.png

    http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/b5/Map_of_ancient_Epirus_and_environs.png

    http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/45/Illyrians.jpg

    http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f7/IllyricumAD6RomanConditionofTribes.png

    http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/44/Northwester_Greeks_and_Southern_Illyrian_tribes.png

    http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/ca/Dardania.png

    http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/3c/KingdomofGentius.png

    http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e8/GreekCitiesMapIllyriaAdriatic.png

    http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/fb/IllyrianethnogenesisS.jpg

    http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/31/Central_and_Eastern_Europe_mid_4th_century_BC.png


    ΟΥΤΕ ΝΕΟ'Ι'ΛΛΥΡΙΟΙ ΕΙΣΤΕ,ΟΥΤΕ ΣΚΙΠΕΡΙΑ(SHQIPERIA)ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΠΟΤΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ.ΕΙΣΤΕ ΕΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ Ε Ι Κ Ο Σ Τ Ο Υ ΑΙΩΝΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/50/Epirus_%26_modern_borders.jpg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. twra mou to apedikses oti eisai egkefalika kathisterimenos.esy ilithie exeis mathei istoria apo ta wiki.ama thes istroria apo wiki pare kai skase kathisterimene:http://en.wikipedia.org/wiki/Origin_of_the_Albanians
    kai
    http://en.wikipedia.org/wiki/Skanderbeg
    ade pithikaki

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. http://ethnologic.blogspot.com/2010/06/blog-post_27.html

    http://ethnologic.blogspot.com/2010/04/blog-post_12.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ρε μπαστάρδι,τολμάς και μας 'βγάζεις και γλώσσα;Ιδού η καταγωγή σου,σλαβοθωμανική απόφυση.Πάρε να τα έχης 'στο αρχείο σου,σκατοκωλομαλάκα:


    http://ethnologic.blogspot.com/2011/07/blog-post_02.html

    http://ethnologic.blogspot.com/2011/06/blog-post_30.html

    http://ethnologic.blogspot.com/2011/06/blog-post_29.html

    http://ethnologic.blogspot.com/2010/09/blog-post_14.html

    http://ethnologic.blogspot.com/2010/06/blog-post_20.html

    http://ethnologic.blogspot.com/2010/02/200.html

    http://ethnologic.blogspot.com/2009/10/blog-post_10.html

    http://ethnologic.blogspot.com/2009/12/pelasgians.html

    http://ethnologic.blogspot.com/2009/12/thracians.html

    http://ethnologic.blogspot.com/2009/11/blog-post_07.html



    Poshte ''S(h)qip(e)tar(e)t'' dhe ''S(h)qip(e)ria/S(h)qipnía'' e tyre.

    Rrofte Hellenet dhe Hellas.


    Κ ά τ ω οι ''Σκιπ(ε)τάρ'' και η ''Σκι(υ)περία'' των/τους.

    Ζ ή τ ω οι Έλληνες και η Ελλάς.


    F U C K ''S(H)QIP(E)RIA'S/S(H)QI(Y)PNIA'S'' FAKE ''EAGLE''(THE BYZANTIUM'S OFFICIAL WAR FLAG!?).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. uuuu to pithikaki bgeike ektos eautou???giati????egw den se ebrisa.edw kai 3-4 post olo breizeis.egw pithikaki se eipa kai logiko einai giati toso myalo exeis.kai sto ksanalew file mou omofilofile poios sou eipe oti den eimai omogeneis?????????bgeike apo ta rouxa tou more kai arxises ka brizeis???ton enoxlei otan tou lene alhtheies kai ksespaei se ibreis????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ο Σκεντέρμπέι (ή Gjergji Kastrioti) καταγόταν από τη βόρεια Αλβανία. Ο πατέρας του (ο Gjon Kastrioti) ήταν Αλβανός από την Ντίμπρα (στα αλβανικά: Dibra ή Dibër) και η μητέρα του ήταν Σερβίδα (η Vojsavë ή Voisava). Το ότι ο Σκεντέρμπέι αποκαλούσε τον εαυτό του «Ηπειρώτη» δεν αποδεικνύει ότι ήταν Έλληνας. Οι Γερμανοί πριν 400 χρόνια αποκαλούσαν την αυτοκρατορία τους ως «Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία». Ήταν οι Ρωμαίοι Γερμανοί ή ήταν ο Καρλομάγνος Ιταλός; Φυσικά και όχι. Οι Έλληνες της Ανατολής αποκαλούνται «Ρουμ» (στα ελληνικά Ρωμιοί) από το «Ρωμαίοι». Ήταν οι Έλληνες αυτοί Ιταλοί ή Λατίνοι; Φυσικά και όχι. Ένα από τα πρώτα τουρκικά κράτη στην Μικρά Ασία ονομαζόταν «Σουλτανάτο των Ρουμ» (Diyar-I Rum). Ήταν οι Σελτζούκοι Ρωμαίοι ή Λατίνοι; Φυσικά και όχι. Απλά μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων του σουλτανάτου αυτού ήταν Έλληνες (Ρωμιοί). Επίσης, ο Σέρβος δεσπότης της ‘Ρωμανίας’ (με έδρα τα Τρίκαλα) Συμεών Ούρεσης ήταν γνωστός και ως «βασιλέας Ρωμαίων, Σέρβων και παντός Αλβάνου». Ήταν ο Συμεών Ούρεσης Αλβανός ή Έλληνας; Όχι. Ήταν Λατίνος; Όχι. Ήταν Ιταλός; Όχι. Ο Γκίν Μπούα Σπάτα θα επικρατήσει και θα στήσει το κράτος του σε Ναυπάκτο και Άρτα (1375-99), διεκδικώντας παράλληλα και τον τίτλο του "δεσπότη της Ρωμανίας", ανταγωνιζόμενος τον δεσπότη της Ρωμανίας (Ήπειρος) πλέον Θωμά Β' Πρελιουμποβιτς (1366-84). Ήταν ο Σπάτας Σέρβος ή Ρωμαίος/Λατίνος; Όχι. Ήταν ο Πρελιούμποβιτς Αλβανός; Όχι.

    Με αυτά λοιπόν τα επιχειρήματα προσπαθούν να βγάλουν κάποιοι τον Γκέγκη Σκεντέρμπεη Έλληνα (όπως ο Τούρκος βιογράφος του Αλή Πασά ο Αχμέτ Μουφίτ, ο Ιταλός Salvi και άλλοι), επειδή αποκαλούσε τον εαυτό του Ηπειρώτη και ισχυρίζονται άλλοι ότι ήταν από την Καστοριά και άλλοι από την Ημαθία (όπως ο Αχιλλέας Λαζάρου), επειδή στη βόρεια Αλβανία υπήρχε ποταμός και κοιλάδα με το όνομα «Ματ» ή «Μαθ» στις περιοχές Mirditë και Dibër!!! Ο ίδιος ο Καστριώτης είχε γράψει –όχι στα ελληνικά- πάνω στο κράνος που φορούσε: «Ο Ιησούς να ευλογήσει τον πρίγκηπα της Ημαθίας, άρχοντα των Αλβανών…..» ‘όμως στα λατινικά ως ‘Ημαθία’ ονομαζόταν η κοιλάδα από όπου διερχόταν ο ποταμός Μάτης (Ματ). Ο Γάλλος Paganel τον αποκαλεί Ηπειρώτη (Camille Paganel, Histoire de Scanderbeg, ou, Turks et Chrétiens au XV siècle, Didier, 1855) ενώ ο σύγχρονος του Μαρίνο Μπαρλέτι ως ‘Πρίγκηπα Ηπειρωτών’ (Epirotarum Principis).

    Σε ένα γράμμα που έστειλε ο Καστριώτης στον πρίγκιπα του Τάραντα στις 31 Δεκεμβρίου του 1460 είπε: «Αν τα χρονικά μας δεν ψεύδονται, αποκαλούμε τους εαυτούς μας Ηπειρώτες». Όμως στο μυαλό του Σκεντέρμπεη Ηπειρώτες=Αλβανοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ο ίδιος ο Σκεντέρμπέης πάντως υπέγραφε στις επιστολές που έστελνε ως Dominus Albaniae (Άρχων της Αλβανίας). Π.χ. σε επιστολή του απεσταλμένη από το Αλέσσιο (Lezhë), στις 8 Απριλίου 1456, στον Καρδινάλιο του Fermo, Capranica, υπέγραψε ως: GEORGIUS CASTRIOTI ATS SCANDERBEGH D(OMI)N(U)S IN ALBANIA TE CONFIDUIT (η αυθεντική επιστολή φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού, Fonds: ital.ms 1613, Επιστολή Νο: 465). Σε απόσπασμα από το σύμφωνο ειρήνης μεταξύ Αλβανίας και Δημοκρατίας της Βενετίας, συναφθείσα στο Αλέσσιο την 4η Οκτωβρίου του 1448 (και για την ακρίβεια στο τελευταίο άρθρο του συμφώνου) η επικεφαλίδα αναφέρει: PAX CUM MAGNIFICO SCANDERBEGO ET ALYS D(OMI)NIS ALBANE (το έγγραφο βρίσκεται στο ιστορικό αρχείο της Βιβλιοθήκης της Βενετίας (Commemoriali XIV.C.79)). Σε επιστολή του Σκεντέρμπεη απεσταλμένη από την Κρούγια (Krujë) στις 8 Αυγούστου 1451 στους άρχοντες της Σιένας, κάτω δεξιά υπάρχει η υπογραφή του όπου λέει: VESTRE IN OMNIBUS BENEPLACITI GEORGIUS CASTRIOTI DOMINUS ALBANIAE (φυλάσσεται στο Archivio di Stato di Siena: Conscistoro,vol.1659, No:16). Στην προσωπική μεγάλη σφραγίδα του Σκεντέρμπέη, αναγράφεται κυκλικά: GEORGIUS CASTRIOTIUS SCENDARBIC ενώ μέσα στον κύκλο υπάρχει ο δικέφαλος αετός και κάτω από τα δύο κεφάλια υπάρχουν τα αρχικά: D. AL. (δηλαδή και πάλι: Dominus Albaniae).

    Ας δούμε όμως τι η διεθνής επιστημονική κοινότητα υποστηρίζει για τον Καστριώτη:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. 1. Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Δρανδάκη-Πυρσός:
    «Σκεντέρμπεης ή Γεώργιος Καστριώτης. Ο εθνικός ήρως των Αλβανών. Ανήκον εις την επιφανή οικογένειαν των Καστριωτών, εγεννήθη δε τω 1403 ή 1404 (ή 1414) εκ πατρός Ιωάννου Καστριώτου, άρχοντος της εν Αλβανία Κρόιας και της Μιρδιτίας, και μητρός Βαϊσάβας, Σέρβιδος το γένος».
    Η Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, που θεωρείται η πιο έγκυρη Ελληνική εγκυκλοπαίδεια δεν λέει ότι ο Καστριώτης ήταν Έλληνας. Λέει ότι ο πατέρας του ήταν Αλβανός από τη βόρεια Αλβανία κα ότι η μητέρα του ήταν Σέρβα.

    2. Εγκυκλοπαίδεια Υδρία:
    «Ο Γεώργιος Καστριώτης, γνωστός και ως Σκεντέρμπεης, είναι ο εθνικός ήρωας της Αλβανίας. Γεννήθηκε το 1405 στην πόλη Ντίμπρα της Αλβανίας και πατέρας του ήταν ο Αλβανός φεουδάρχης Ιωάννης Καστριώτης».
    Πουθενά δε λέει η Υδρία ότι ο Καστριώτης ήταν Έλληνας και ότι γεννήθηκε στην Καστοριά.

    3. Εγκυκλοπαίδια Ήλιος
    Διαβάζοντας τη βιογραφία του Καστριώτη από πουθενά δεν συνάγεται ότι ήταν Έλληνας ούτε κάτι τέτοιο αναφέρει η εγκυκλοπαίδεια Ήλιος, αντίθετα τον παρουσιάζει ως Αλβανό ήρωα.
    Διαβάζουμε στη σελίδα 340 της εγκυκλοπαίδιας:
    «Σκεντέρμπεης ή Γεώργιος Καστριώτης (1403/1404-1468). Ο εθνικός ήρωας των Αλβανών, υιός του Ιωάννου Καστριώτου, άρχοντος στη Βόρεια Αλβανία και της Σερβίδος Βαϊσάβας. Ο πατέρας του υποταγμένος από τους Τούρκους αναγκάσθηκε να παραδώσει τους γιούς του ως ομήρους. Αυτοί ωδηγήθηκαν στην Αδριανούπολη και εξισλαμίσθηκαν. Ο Σκεντέρμπεης δεν ξέχασε ούτε την πατρίδα του ούτε το θρήσκευμά του, διότι κατά το 1443 παρευρεθείς στην περί την Νίσσα (Νις) μάχη, αυτομόλησε στις τάξεις των χριστιανών ηγεμόνων μετά τριακοσίων Αλβανών ιππέων. Αργότερα ο Καστριώτης κατέλαβε την Κρόγια και κήρυξε τον πόλεμο κατά των Τούρκων. Οι νίκες του Αλβανού ηγεμόνα προεκάλεσαν τον θαυμασμό της Δύσεως».

    4. Ο. Μ. Δημίτσας ο συγγραφέας των Μακεδονικών και καθηγητής της ιστορίας στο Αρσακείω, αντικρούοντας τον Κ. Παπαρρηγόπουλο ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι ο Καστριώτης ήταν Σλάβος, απέδειξε με πειστικά επιχειρήματα ότι ο Καστριώτης ήταν Αλβανικής καταγωγής. Άρα ούτε ο Παπαρρηγόπουλος έλεγε ότι ο Καστριώτης ήταν Έλληνας. Έλεγε ότι ήταν Σλάβος και ο Δημίτσας τον αντέκρουσε και απέδειξε ότι ο Καστριώτης ήταν Αλβανός.

    5. Ο Ιάκωβος Φαλμεράυερ γράφει: «Η οικογένεια των Καστριωτών ήταν Αλβανική, και επομένως ο Ιωάννης Καστριώτης ήταν καθαρός Αλβανός, και ο υιός αυτού Γεώργιος Καστριώτης ο Σκεντέρμπεης ήταν καθαρότατος Αλβανός Γκέκας και ήρωας εθνικός». Ο Φαλμεράυερ, αν και πανσλαβιστής και γνωστός πράκτορας, δεν υποστηρίζει ότι ο Καστριώτης ήταν Σλάβος, αλλά λέει ότι ήταν Αλβανός. Και φυσικά δε λέει ότι ήταν Έλληνας.

    6. Ο Φραγκίσκος Βλάγχος, επίσκοπος Σαππών της Αλβανίας, ο οποίος έγραψε βιογραφία του Σκεντέρμπεη, που εκδόθηκε το 1636 στη Βενετία λέει ότι οι Καστριώτες κατάγονται από ορεινό χωριό της περιοχής Χας της Αλβανίας, που ονομάζεται Καστράτος. Στο χωριό αυτό κατοικούσε η αλβανική φυλή Καστράτοι και εκείνη την εποχή υπήρχε εκεί ομώνυμη οικογένεια, η οποία διακρίθηκε στους πολέμους κατά των Τούρκων. Από αυτή την οικογένεια κατάγονταν οι Καστριώτες. Αυτά λέει Φραγκίσκος Βλάγχος που έγραψε βιογραφία του Καστριώτη, και φυσικά δεν λέει ότι ο Καστριώτης ήταν Έλληνας από την Καστοριά.

    7. Στην εγκυκλοπαίδεια Δομή -1975- ο Γεώργιος Καστριώτης αναγνωρίζεται ως τέκνο του Γκέγκη Αλβανού Ιωάννου Καστριώτη (Gjon Kastrioti) και της Σερβίδας Βοϊσάβας ή Βοϊσαβής (Vojsavë/Voisava).

    8. Ο σύγχρονος ιστορικός John V. A. Fine θεωρεί ότι ο Ιωάννης Καστριώτης (ο πατέρας του Σκεντέρμπέη) ήταν «Αλβανός άρχοντας» όπως λέει χαρακτηριστικά (Fine 1994, σελ. 422, 556). Ο επίσης σύγχρονος ιστορικός Anthony Bryer θεωρεί ότι η οικογένεια Καστριότι ήταν γκέγκικης καταγωγής (Bryer, Anthony (1997). Edward Gibbon and Empire, Cambridge University Press, 2002, σελ. 113).

    9. Στη Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια, τ.30, σ.472, διαβάζουμε:
    «Σκεντέρμπεης. Αρχηγός του απελευθερωτικού αγώνα των Αλβανών κατά των Οθωμανών κατακτητών, εθνικός ήρωας της Αλβανίας».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Να πω εδώ επίσης ότι το γεγονός ότι ορισμένα από τα αδέρφια του Σκεντέρμπέη είχαν σλαβικά ονόματα, αυτό δεν αποδεικνύει απαραίτητα ότι ήταν Σλάβος (όπως από την άλλη ισχυρίζονται οι Σέρβοι), αν και η μητέρα του φέρεται να ήταν σερβικής ή βουλγαρικής καταγωγής από το Πόλλογκ των Σκοπίων. Γύρω στο 1300 μ.Χ. ο Σέρβος Στέφανος Ντουσάν κατέλαβε όλη σχεδόν την Αλβανία (και όχι μόνο) εκτός από το Δυρράχιο και επέβαλλε στυγερά την κυριαρχία του. Εξέδωσε μάλιστα και νόμους (τους λεγόμενους «Ντουσάνοβα Ζακόνικ») όπου και δήλωνε ότι όλοι οι «αιρετικοί Χριστιανοί» (και εννοούσε όσους δεν είχαν ενταχθεί στη σερβική ορθόδοξη εκκλησία) θα έπρεπε να ενταχτούν στην Ορθόδοξη εκκλησία της Σερβίας, αλλιώς απειλούνταν με αυστηρή τιμωρία, ακόμα και με θάνατο. Ως αποτέλεσμα πολλοί υιοθέτησαν τότε σλάβικα ονόματα και επίθετα, χωρίς να είναι Σλάβοι στην πραγματικότητα (ακόμα και σήμερα έχουν επιβιώσει σλαβογενής λέξεις και επίθετα όπως ‘Μπογκντάνι’, ‘Βλάντι’ κ.α). Ο πατέρας του –ο Gjon Kastrioti- ήταν άρχοντας αρχικά σε 2 χωριά, τα Sinja και Gardhi i Poshtëm ενώ ο αδερφός του –ο Reposh Kastrioti- ήταν μοναχός σε ένα μοναστήρι που σύμφωνα με σέρβικα και βουλγάρικα χρονικά της εποχής αποκαλούνταν ως «Αρμπανάσκα Πίργκα» όπου με το ‘αρμπανάσκα’ υποδηλωνόταν ο αλβανικός χαρακτήρας του μοναστηριού (αρμπανάσκα/αλμπανάσκα). Αν ο πατέρας της οικογένειας Καστριότι ήταν Σλάβος και όχι μόνο η μητέρα (η Βοϊσάβα), τότε γιατί αποκαλούσαν το μοναστήρι με αυτή την ονομασία;

    Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος αν και αρχικά υποστήριξε τη σλαβική καταγωγή του Καστριώτη, στο τέλος δήλωσε: «... ο δε Σκεντέρμπεης, και αν μη παραδεχθώμεν την γνώμην του Καρλ Χοπφ (Hopf), του λέγοντος αυτόν εκ Σλαύων καταγόμενο, κοινώς λογίζεται Αλβανός ουχί Έλλην» (Ιστορία του Ελληνικού Έθνος, τόμ. Ε, σ. 356, εκδόσεις Ανέστη Κωνσταντινίδη, 1887).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ο Λουκάς Μπέλλος, στο βιβλίο του «Αλβανικά ή αι τρεις ζώσαι διάλεκτοι της ελληνικής γλώσσης» το οποίο εκδόθηκε το 1903, με γλωσσολογικά δεδομένα αποδεικνύει την αρχαιότητα της αλβανικής και τη συγγένειά της ως ένα σημείο με την ελληνική, δεδομένα που απορρίπτουν την δακική θεωρία ή τη θεωρία ότι οι Αλβανοί προέρχονται από τον Καύκασο, θεωρίες που με τόσο φανατισμό υποστηρίζουν ορισμένοι, αφού μεταξύ άλλων στην αλβανική υπάρχουν λατινικά δάνεια που εισήχθησαν στην αλβανική μεταξύ 1ου αιώνα π.Χ. και 2ου αιώνα μ.Χ., πολλούς αιώνες δηλαδή πριν από την κατά τη φαντασία άφιξη των Αλβανών στη σημερινή Αλβανία από τη Δακία ή τον Καύκασο τον μεσαίωνα.

    Ας δούμε όμως αναλυτικά τι γράφει ο Μπέλλος στις σελίδες 5-6 (ο οποίος ωστόσο ταυτίζει φυλετικά Έλληνες και Αλβανούς) και λέει για τον Σκεντέρμπέη: «ο Γεώργιος Καστριώτης ή Σκεντέρμπεης Αλέξανδρος ο Αλβανός…απαντών εις τα ύβρεις του ιταλού πρίγκηπος του Τουρίνου, αποκαλέσαντος τους Αλβανούς πρόβατα, μετ’ εθνικής υπερηφανείας καυχάται ότι οι Αλβανοί είναι εκείνοι οίτινες μετά του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των άλλων Ελλήνων καθυπέταξαν την Οικουμένην άπασαν. Γνωστόν δ’ ότι ο Σκεντέρμπεης και αυτός υπεγράφετο και υπό των άλλων προσηγορεύετο “ηγεμών των Αλβανών και των Ηπειρωτών”, αποδεικνύς ούτως τα δύο φύλα, τέκνα μιας και της αυτής μητρός».

    «Δεν τους ξέρεις καλά τους Αρβανίτες μου…Οι πρόγονοί μας ήταν Ηπειρώτες, από τους οποίους βγήκε εκείνος ο Πύρρος, στου οποίου την ορμή μόλις που μπόρεσαν να αντισταθούν οι Ρωμαίοι. Εκείνος που πολεμώντας κυρίευσε τον Τάραντα και άλλες χώρες της Ιταλίας…Αν λάβεις δε υπόψη σου ότι η Αλβανία αποτελεί μέρος της Μακεδονίας, θα ομολογήσεις ότι ακόμα πιο ευγενείς ήταν οι πρόγονοί μας, που με τον Μ. Αλέξανδρο επικεφαλής έφθασαν ώς τις Ινδίες. Από εκείνους κατάγονται αυτοί που εσύ ειρωνεύεσαι» είπε ο Καστριώτης στον Ιταλό πρίγκιπα (Κ. Μπίρη, Αρβανίτες, οι Δωριείς του Νεώτερου Ελληνισμού, σελ. 24).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. O φερόμενος ως επιστήμων αγνοεί τις ημερομηνίες-σταθμούς της δημιουργίας του συγχρόνου κράτους του;Η οικογένεια των Καστριώτηδων ήταν κατ'εξοχήν βυζαντινή,το ''Αλβανία κ.ο.κ.'' ένα γεωγραφικό μόνον όνομα,ένα τοπωνύμιο,το,δε,''ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ''ένα θεμελιώδες γνώρισμα αυτοπροσδιορισμού όλων των κατοίκων της Ηπείρου χώρας αυτής της Ελλάδος μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. ΑΡΧΙΔΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ,ΠΟΣΟ ΚΙΛΑ ΜΑΛΑΚΑΣ ΕΙΣΑΙ ΤΕΛΙΚΑ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Είτε πρόκειται να επιχειρηματολογήσουμε είτε να συκοφαντήσουμε/καθυβρίσουμε.Οι σύνδεσμοι,συνοδεία του κειμένου της αναρτήσεως,'μπορούν να κατατοπίσουν ακόμη και τους δύσπιστους.Καλοπροαιρέτως και εθελουσίως.Η ελληνικότης προσφέρεται για συνθέσεις.Η...''ΑΛΒΑΝΙΚΟΤΗΣ'' ΤΟ Μ Ι Σ Ο Σ,ΤΗ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ,ΤΗΝ ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ.Διαφορά ή σύγκρουσις πολιτισμών θα μου 'πήτε;Σημασία έχει πως το αποδεικτικό υλικό υφίσταται και εναπόκειται και από τις δυο πλευρές να επιδείξουν ευτολμία,φιλέρευνο πνεύμα,βάθος 'στις εισηγήσεις των για την εξαγωγή ενός επωφελούς συμπεράσματος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. http://www.echedoros-a.gr/2014/03/blog-post_10.html
    http://www.mixanitouxronou.gr/skentermpeis-o-thrilikos-iroas-tis-alvanias-legotan-giorgos-kastriotis-itan-gios-christianou-ke-katatropose-tous-tourkous/
    http://ellhnikaxronika.com/category/%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%B7%CF%82/
    https://archive.org/stream/historiadeuitaet00barl#page/n9/mode/2up

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ο. Μ. Δημίτσας ο συγγραφέας των Μακεδονικών και καθηγητής της ιστορίας στο Αρσακείω, αντικρούοντας τον Κ. Παπαρρηγόπουλο και τον βυζαντινό λόγιο Θεόδωρο Σπανδουγίνο Κατακουζηνό αλλά και τον Γερμανό Χοπφ οι οποίοι είχαν υποστηρίξει ότι ο Καστριότι ήταν Σλάβος, απέδειξε με πειστικά επιχειρήματα ότι ο Καστριότι ήταν Αλβανικής καταγωγής και τους κατηγόρησε ότι έκαναν επιλεκτική αναφορά στις πηγές ενώ για τον Παπαρρηγόπουλο ιδιαίτερα χαρακτήρισε τη συμπεριφορά του παράδοξη και αντιεπιστημονική. Τον Χοπφ επίσης είχε αντικρούσει και ο γνωστός Αλβανολόγος Johan Georg Von Hahn.

    Στο βιβλίο του «Κριτικαί Έρευναι περί της Καταγωγής και Εθνικότητος Γεωργίου Καστριώτου του Σκενδέρμπέη» στη σελίδα 25 (τυπογραφείο Βιλλαράς, Αθήνα, 1877) ο Δημίτσας γράφει σχετικά με την καταγωγή της οικογένειας Καστριότι και λέει ότι ο Μαρίν Μπαρλέτι (16ος αιώνας) αναφέρει στα βιβλία του ότι οι Καστριότι είχαν καταγωγή από την Ημαθία, όπου βρίσκονταν οι πόλεις Κρούγια (Krujë), Πετρέλλα (Petrelë), Πετράλμπα κ.α. Επομένως ο Μαρίν Μπαρλέτι θεωρεί ως τόπο καταγωγής του πατέρα του Γεωργίου Καστριότι την περιοχή Ματ ή Μάτι (στα λατινικά Aemathia) της κέντρικής Αλβανίας και ΟΧΙ ΤΗΝ ΗΜΑΘΙΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (όπως ανέφερα και παραπάνω). Στην ίδια σελίδα ο Δημίτσας αναφέρει για το λάθος του Γάλλου Camille Paganel ο οποίος παραπλανήθηκε και έγραψε στο βιβλίο του ότι ο Καστριότι καταγόταν από την Ημαθία της Μακεδονίας. Την ίδια λανθασμένη άποψη είχε διατυπώσει και ο συγγραφέας Α.Μηλιαράκης στον οποίο ο Δήμιτσας απάντησε με ατράνταχτα επιχειρήματα (με αναφορά σε πηγές, σε χάρτες, σε ιστορικά συγγράματα κ.τλ.).

    Ας δούμε και κάτι άλλο. Είπαμε προηγουμένως ότι η πρώτη βιογραφία του Καστριότι ήταν αυτή του Μαρίν Μπαρλέτι από τη Σκόδρα (αρχές 16ου μ.Χ. αιώνα). Στην πραγματικότητα αυτή δεν είναι η πρώτη βιογραφία αλλά η πιο γνωστή. Ο Μπαρλέτι γνώρισε πολλούς από τους συναγωνιστές του Καστριότι, επισκέφτηκε τα πεδία των μαχών και αγωνίστηκε το 1478 στην πολιορκία της Σκόδρας από τους Οθωμανούς, μετά την πτώση της οποίας κατέφυγε στη Βενετία και κατ’ άλλους στη Νάπολη. Υπάρχουν και άλλες βιογραφίες του Καστριότι, που είχαν γραφτεί πιο πριν. Υπάρχει μία άλλη βιογραφία του (προγενέστερη αυτής που έγραψε ο Μπαρλέτι) που γράφτηκε μόλις 40 χρόνια μετά τον θάνατο του, από έναν Αλβανό από το Τίβαρ (πόλη που κατοικήται από Αλβανούς αλλά σήμερα βρίσκεται στο Μαυροβούνιο), η οποία δεν είναι ευραίως γνωστή και την οποία αναφέρει ο Δημίτσας στις σελίδες 53 και 54 του βιβλίου του, αναιρόντας έτσι τον Γερμανό Χοπφ (στον οποίο στηρίχτηκε αρχικά ο Παπαρρηγόπουλος για να διατυπώσει τα περί σλαβικής καταγωγής του Καστριότι):

    «Όσον αφορά τις πηγές για τη ζωή του πραγματικού ήρωα της Αλβανίας και όχι του μυθικού, είναι πρώτα απ’ όλα σημαντικό να αναφερθεί ότι αν και όσοι έγραψαν από τον 18ο αιώνα για την ιστορία του ανδρός, αναφέρουν ως μόνη πηγή για την βιογραφία του τον Μπαρλέτι, είναι ωστόσο ιστορικά επιβεβαιωμένο ότι υπάρχουν και άλλες πηγές προγενέστερες αυτού, πρώτη απ’ τις οποίες είναι η ιστορία του Σκεντέρμπέη που γράφτηκε από κάποιον ανόνυμο Αλβανό από το Τίβαρ και τυπώθηκε το 1480, δηλαδή 43 χρόνια μετά τον θάνατο του ήρωα και έφερε την επιγραφή {Historia Scanderbegi edita per quondam Albanensem. Uenetiis impressam, anno Domini 1480 die mensis Aprilis.}. Επειδή αυτή αφενός ήταν ελλιπής και αφετέρου ήταν γραμμένη σε γλώσσα λατινική απλή και βαρβαρίζουσα, είχε εντελώς παραμεληθεί και καταφρονηθεί μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα, οπότε κατά το 1742 ο Ιταλός ιερέας Βιέμμης βρήκε ένα αντίτυπο και αφού εκτίμησε δεόντως τα πολλά και ποικίλα πλεονεκτήματα αυτού (το ομόφυλο του συγγραφέα, τη σύγχρονη με τα γεγονότα ηλικία του, την αναφορά των γεγονότων με ακρίβεια, την αντικειμενική κρίση, την σωστή χρονικά αναφορά των γεγονότων και τη συμφωνία με τα αξιόπιστα γεγονότα), συμπλήρωσε ό,τι έλειπε παίρνοντας ως πηγή τον Μπαρλέτι, και το ανατύπωσε έτσι συμπληρωμένο και επιδιορθωμένο…» (Μ.Δημίτσας, Κριτικαί Έρευναι περί της Καταγωγής και Εθνικότητος Γεωργίου Καστριώτου του Σκενδέρμπέη, σελ. 53-54, τυπογραφείο Βιλλαράς, Αθήνα, 1877)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συνεχίζει ο Δημίτσας και λέει: «Ως δεύτερη πηγή σύγχρονη και σπουδαιότατη, θεωρείται η βιογραφία του Σκενδέρμπέη από άλλον Αλβανό ιερέα, τον Δημήτριο Φράγκο, ο οποίος βρέθηκε σε όλες τις μάχες,έγραψε στα λατινικά τη ζωή του ήρωα αλλά δεν την τύπωσε. Η βιογραφία αυτή…μεταφράστηκε από τα λατινικά στην ιταλική γλώσσα και τυπώθηκε πολλές φορές στη Βενετία» και αναφέρει στη συνέχεια το πότε και από ποιους τυπώθηκε (το 1541, 1545, 1577, 1591, 1610, 1629 και 1630, 1646, 1654 και το 1679) και λέει: «το 1654 επετμήθη από τον Ι.Μ.Μονάρδο και δημοσιεύτηκε υπό τον τίτλο {Τα λαμπρά και ένδοξα κατορθώματα και οι νικητήριες επιχειρήσεις κατά των Τούρκων από τον Γεώργιο Καστριώτη, του επονομαζόμενου Σκεντέρμπεη}» και «…η πολλαπλή αυτή ανατύπωση μαρτυρεί για την αξία και τη σπουδαιότητα αυτής της σύγχρονης πηγής.» (σελ. 56)

      Στη συνέχεια λέει: «Τρίτη αξιοπιστότατη και σπουδαιότατη πηγή περί της ιστορίας του Σκενδέρμπέη είναι η βιογραφία του αρχιεπισκόπου Δυρραχίου Παύλου Αγγέλου, Αλβανού από την Δρίβαστο, την οποία και ο Χοπφ αναφέρει ότι έχει περισωθεί μεν ως ελλιπής, ήταν όμως υπόψη δε του Ραγουσαίου Λουκάρεως (1602) ο οποίος έκανε χρήση αυτής στη συγγραφή των χρονικών της πατρίδας του Ραγούσας, επειδή ο Παύλος ως μυστικοσύμβουλος και γραμματέας του Σκενδέρμπέη, τον παρακολούθησε στις εκστρατείες του, διήυθηνε την εξωτερική του πολιτική, συνέταξε όλα τα διπλωματικά έγγραφα προς την Πύλη, προς τους Πάπες και προς τους Χριστιανούς ηγεμόνες της Ευρώπης και επομένως ως αυτόπτης μάρτυρας γνώριζε κάλλιστα τα του Σκενδέρμπέη» (σελ. 56-57). Τα απομνημονεύματα αυτά του Παύλου Αγγέλου μαζί με άλλα πρωτότυπα έγγραφα στα αλβανικά (και στα λατινικά), βρισκόντουσαν –όπως μνημονεύει και ο Δημίτσας στη σελίδα 58 του βιβλίου του- στα αρχεία του αρχιδούκα της Βουργουνδίας, στα αρχεία του βασιλιά της Νάπολης και στου της Ουγγαρίας, στα αρχεία των δημοκρατιών της Φλωρεντίας, της Ραγούσας και της Βενετίας, στο Βατικανό και στην Αγία Πετρούπολη.

      Στη σελίδα 60 του βιβλίου του ο Δημίτσας αποκαλεί τον Σκεντέρμπέη σωτήρα και λυτρωτή της Αλβανίας, ενώ στη σελίδα 62 αναφέρει και μία άλλη βιογραφία του Καστριότι υπό του Φραγκίσκου Βλάγχου που τυπώθηκε το 1836 στη Βενετία και έφερε την επιγραφή: «Georgius Castriotus ete’ suis et patriae restitutus». Στη συνέχεια αναφέρει άλλες πηγές και έγγραφα της εποχής σχετικά με τη ζωή του ήρωα αλλά και μεταφράσεις αυτών στα ελληνικά, αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά, πορτογαλικά, γαλλικά και γερμανικά (σελ. 63-66). Στη σελίδα 83 ο Δημίτσας αφού ανέφερε μία σειρά από πηγές σχετικές με τη ζωή του Καστριότι, είπε χαρακτηριστικά: «…οι Καστριώτες, επομένως και ο Σκεντέρμπέης, ήταν αλβανικής καταγωγής, γνήσιοι Αλβανοί γέννημα και θρέμα και όχι Σλαύοι». Στη σελίδα 88 γράφει: «Η δόξα των υπέρ πίστεως και πατρίδος πολύχρονων και αιματηρότατων αγώνων του Αλβανού ήρωα διατηρήθηκε ζώσα» και «…η αλήθεια περί της αλβανικής καταγωγής και εθνικότητας του Σκενδέρμπέη αναμφισβήτητη καθίσταται» ενώ στη σελίδα 90 αναφέρει ότι όχι μόνο στους Χριστιανούς Μιρδίτες της Αλβανίας αλλά και στους μουσουλμάνους Αλβανούς διατηρείται εντονότατο το αίσθημα το υπέρ της ελευθερίας τους και της εθνικότητας τους και χαρακτηρίζει τον Σκεντέρμπέη ως σάρκα εξ της σαρκός των Αλβανών και ομόφυλο αυτών, όπως και αυτοί οι ίδιοι πίστευαν.

      Διαγραφή
    2. Στη συνέχεια στο κεφάλαιο ‘AUDIATUR ET ALTERA PARS’ του βιβλίου του (από τη σελίδα 131 και μετά) ο Δημίτσας με επιτυχία απαντάει σε ορισμένες ψευδής αναφορές όσον αφορά τον Καστριότι και την καταγωγή του και συγκεκριμένα αναφέρεται στο χειρόγραφο του Ιωάννη Μουσακή (Gjon Muzaka) και στην χρήση αυτού του χειρογράφου από τον Γερμανό Hopf και λέει: «Ο Ιωάννης Μουσακής μετά την κατάκτηση της Αλβανίας από τους Τούρκους, 35 ετών περίπου κατέφυγε στην Νάπολη της Ιταλίας το έτος 1476, όπου ύστερα από την παρέλευση 34 ετών αφού διαδόθηκε η φήμη ότι επρόκειτο να γίνει σταυροφορία κατά των Τούρκων, αναπτερώθηκαν οι ελπίδες των Αλβανών της Νάπολης περί επανόδου τους στην πατρίδα και τότε επιθυμόντας (ο Μουζάκας) να εξασφαλίσει τα ηγεμονικά δικαιώματα της οικογένειας στους γιους και στους απογόνους του, έγραψε το 1510 την λεγόμενη ιστορία (για τον Καστριότι)…»

      Έτσι λοιπόν ο Μουζάκας (τον οποίο ο Δημίτσας θεωρεί αμαθή και αγράμματο) παρουσίασε τον Καστριότι ως Σλάβο, με σκοπιμότητα ώστε να μην επισκιασθούν τα δικαιώματα της οικογένειας Μουζάκα από αυτά της οικογένειας Καστριότι. Ο Δημίτσας λέει ότι το χειρόγραφο του Μουζάκα δεν είναι γραμμένο επιστημονικά, δεν είναι ιστορία και χρονογραφία αλλά είναι στηριγμένο σε μυθεύματα και διάφορες διαδόσεις και λέει ειρωνικά: «Πόσο μεγάλη αξία και ακρίβεια μπορούν να έχουν αυτά, εύκολα μπορεί να το αντιληφθεί κάποιος» (σελ. 131-132) ενώ στη συνέχεια μέμφεται και αντικρούει τον Παπαρρηγόπουλο ο οποίος είχε δώσει τόση σημασία στα χειρόγραφα του Μουζάκα (τον οποίο Μουζάκα κακώς θεωρούν κάποιοι ως ιστορικό όπως χαρακτηριστικά λέει).

      Ο Δημίτσας λοιπόν με στοιχεία και αναφορές σε πηγές (βιβλια, έγγραφα, βιογραφίες, αναφορές κ.τλ.) ΚΟΝΙΟΡΤΟΠΟΙΕΙ τις σημερινές σοβινιστικές κατηγορίες και τα ψέματα των Ελλήνων (αλλά και των Σέρβων) εθνικιστών ότι οι Αλβανοί δεν είχαν εθνική συνείδηση, ότι οι Αλβανοί δεν πολέμησαν για την ελευθερία τους, ότι ο Καστριότι δεν ήταν Αλβανός κ.α.

      Διαγραφή
    3. Να πω εδώ επίσης ότι το γεγονός ότι ορισμένα από τα αδέρφια του Σκεντέρμπέη είχαν σλαβικά ονόματα, αυτό δεν αποδεικνύει απαραίτητα ότι ήταν Σλάβος (όπως από την άλλη ισχυρίζονται οι Σέρβοι), αν και η μητέρα του φέρεται να ήταν σερβικής ή βουλγαρικής καταγωγής από το Πόλλογκ των Σκοπίων (κοντά στο σημερινό Τέτοβο/Tetovë). Γύρω στο 1300 μ.Χ. ο Σέρβος Στέφανος Ντουσάν κατέλαβε όλη σχεδόν την Αλβανία (και όχι μόνο) εκτός από το Δυρράχιο και επέβαλλε στυγερά την κυριαρχία του. Εξέδωσε μάλιστα και νόμους (τους λεγόμενους «Ντουσάνοβα Ζακόνικ») όπου και δήλωνε ότι όλοι οι «αιρετικοί Χριστιανοί» (και εννοούσε όσους δεν είχαν ενταχθεί στη σερβική ορθόδοξη εκκλησία) θα έπρεπε να ενταχτούν στην Ορθόδοξη εκκλησία της Σερβίας, αλλιώς απειλούνταν με αυστηρή τιμωρία, ακόμα και με θάνατο. Ως αποτέλεσμα πολλοί υιοθέτησαν τότε σλάβικα ονόματα και επίθετα, χωρίς να είναι Σλάβοι στην πραγματικότητα (ακόμα και σήμερα έχουν επιβιώσει σλαβογενής λέξεις και επίθετα όπως ‘Μπογκντάνι’, ‘Βλάντι’ κ.α).

      Ο αδερφός του Σκεντέρμπέη ο Reposh Kastrioti ήταν μοναχός στο σερβικό μοναστήρι του Χιλανδαρίου (όπου και πέθανε στις 25 Ιουλίου του 1431). Σύμφωνα με σέρβικα και βουλγάρικα χρονικά της εποχής, ο πύργος του Αγίου Γεωργίου του μοναστηριού, αποκλήθηκε προς τιμήν του Ρέπος ως «Αρμπανάσκι Πίργκ» (δηλαδή στα σερβικά «αλβανικός πύργος»). Αν ο πατέρας της οικογένειας Καστριότι ήταν Σλάβος και όχι μόνο η μητέρα (η Βοϊσάβα), τότε γιατί αποκάλεσαν τον πύργο του μοναστηριού με αυτή την ονομασία;

      Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος αν και αρχικά υποστήριξε τη σλαβική καταγωγή του Καστριότι, στο τέλος δήλωσε: «... ο δε Σκεντέρμπεης, και αν μη παραδεχθώμεν την γνώμην του Καρλ Χοπφ (Hopf), του λέγοντος αυτόν εκ Σλαύων καταγόμενο, κοινώς λογίζεται Αλβανός ουχί Έλλην.» (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμ. Ε, σ. 356, εκδόσεις Ανέστη Κωνσταντινίδη, 1887)

      Διαγραφή
    4. Όσο για τη σφραγίδα του Καστριότι, η σφραγίδα αυτή βρίσκεται στο Μουσείο της Κοπεγχάγης. Ανακαλύφθηκε το 1604 μ.Χ. Το Εθνικό Μουσείο της Κοπενχάγης την αγόρασε το 1839. Φέρει τον δικέφαλο αετό και στον περίγυρο την ελληνική επιγραφή: «ΒΑΣΙΛΕΥΣ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.ΕΛΕΩ.ΘΥ. ΑΥΤ.ΡΩΜ.ΟΜΕΓ. ΑΥΘ.ΤΟΥΡ.ΑΛΒ. ΣΕΡΒΙ.ΒΟΥΛΓΑΡΙ.»,
      δηλαδή «ΒΑΣΙΛΕΥΣ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ.ΕΛΕΩ.ΘΕΟΥ. ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ.ΡΩΜΑΙΩΝ.Ο ΜΕΓΑΛΟΣ. ΑΥΘΕΝΤΗΣ .ΤΟΥΡΚΩΝ.ΑΛΒΑΝΩΝ. ΣΕΡΒΩΝ.ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ.»

      Δηλαδή ο Καστριότι έγινε αυτοκράτορας των Ρωμαίων και βασιλιάς των Τούρκων, των Αλβανών, των Σέρβων και των Βούλγαρων; Ο Καστριότι πολέμησε εναντίον των Τούρκων με φανατισμό. Πώς λοιπόν θα μπορούσε να είναι βασιλιάς τους; Επιπλέον, από το 1453 που πέθανε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος μέχρι το 1468 που πέθανε ο Καστριότι, περάσανε 15 χρόνια. Πότε λοιπόν, πού και από ποιόν Πατριάρχη στέφθηκε Αυτοκράτορας των Ρωμαίων; Σε ποιες περιοχές εκτείνοταν η αυτοκρατορία του και για πιο λόγο άλλαξε όνομα και από Γεώργιος το έκανε Αλέξανδρος;

      Στην πιο γνωστή βιογραφία του Σκεντέρμπέη πάντως, που θεωρείται ως η πρώτη του βιογραφία (αν και δεν είναι η πρώτη), αυτή του Μαρίν Μπαρλέτι, ο Σκεντέρμπέη αποκαλείται ως ‘Georgivs Castriotvs Epirotarvm Princeps’, ως ‘Scanderbegus Epirotarum’ αλλά και ως ‘Scanderbegus Albanorum’. (Marin Barleti, Historia e Jetës dhe e Veprave te Skënderbeut, trans. Stefan Prifti, Tiranë (Tirane University Press) 1967, p. 37, 44, 55, 60, 69)

      «Ο ίδιος ο Σκεντέρμπέη στην αλληλογραφία του με άλλους επιφανείς, χρησιμοποιούσε αυτούς τους όρους εναλλάξ, όταν αναφερόταν στον εαυτό του. Υπέγραψε σε μία επιστολή του προς τον Βασιλιά Ladislav της Ουγγαρίας: ‘Πρίγκηπας των Ηπειρωτών’ και σε μία επιστολή προς τον Βασιλιά Ferdinand Ferrante της Νάπολης αποκάλεσε τον εαυτό του ‘…Πρίγκηπας της Αλβανίας’.» (Nelo Drizari, Scanderbeg: His Life Correspondence Orations, Victories and Philosophy, (California: National Press, 1968), 23, 64.)

      Η σφραγίδα αυτή λοιπόν, είναι πιθανότατα πλαστή και μεταγενέστερη του Σκεντέρμπεη, ωστόσο αυτό δεν μπορούμε να το πούμε με σιγουριά.

      Ο Peter Pentz - ο οποίος είναι αρχαιολόγος στο Εθνικό Μουσείο της Βιέννης - έγραψε ένα άρθρο στο περιοδικό Sfinx (Μάρτιος 2003):

      «Η σφραγίδα είναι φτιαγμένη από μπρούτζο. Έχει 6 εκατοστά μήκος και ζυγίζει 280 γραμάρια. Η επιγραφή σε αυτήν είναι στα ελληνικά και λέει ότι ο 'Αλέξανδρος' (= Skender) είναι Αυτοκράτορας και Βασιλιάς. Αυτοκράτορας των Ρωμαίων και Βασιλιάς των Τούρκων, των Αλβανών, των Σέρβων και των Βουλγάρων. Η επιγραφή διαβάζεται κατά γράμμα αντίστροφα.
      Παρόλα αυτά, ο Σκεντέρμπέη ποτέ δεν είχε μία τέτοια θέση. Ήταν ένας ηγέτης των Αλβανών - και κατάφερε να οργανώσει μία επανάσταση εναντίον του Σουλτάνου, αλλά δεν ήταν βασιλιάς. Όταν ο Σκεντέρμπέη πέθανε το 1468, η επανάσταση κατέρρευσε - και πολλοί από τους συντρόφους του κατέφυγαν στην Ιταλία.
      Πιθανόν η σφραγίδα έγινε μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453, απ’ τη στιγμή που ο Σκεντέρμπέη αναφέρεται ως Αυτοκράτορας των Ρωμαίων. Σημειώστε τον δικέφαλο αετό στο κέντρο της σφραγίδας – ο οποίος ήταν ένα διάσημο βυζαντινό σύμβολο. Επιπλέον, ο Σκεντέρμπέη ποτέ δεν ήταν Βασιλιάς των Σέρβων ή των Βουλγάρων.
      Ίσως η σφραγίδα 'σχεδιάστηκε' όταν ο Σκεντέρμπέη οργάνωνε μία εκστρατεία εναντίον των Οθωμανών, ίσως κατασκευάστηκε όταν ο Σκεντέρμπέη υπηρετούσε ως υποτελής του Βασιλιά της Νάπολης. Πιθανόν η σφραγίδα παραγγέλθηκε από την οικογένεια του Σκεντέρμπέη κάποια στιγμή τον 16ο αιώνα. Δεν μπορείτε να ξέρετε σίγουρα. Ακόμα, δεν μπορούμε να πούμε εάν η σφραγίδα είναι ψεύτικη (από τον 15ο ή 16ο century).»

      Αυτά λοιπόν λέει ο Peter Pentz, δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά αν η σφραγίδα αυτή είναι γνήσια η πλαστή, αλλά πιθανόν είναι πλαστή.

      Διαγραφή