Και ξαφνικά, μέσα στη θερινή ραστώνη, με την επικαιρότητα να σέρνει νωχελικά τα βήματά της ανάμεσα στις διακοπές των επωνύμων και σε «περισπούδαστες» αναλύσεις για την «εξυγίανση» των δημοσίων οικονομικών, ονόματα παλιά κι αγαπημένα διεκδίκησαν μερίδιο τηλεοπτικού χρόνου και προσοχής από τους «ιδεολόγους» του καναπέ:
Βόρειος Ήπειρος, Χιμάρα, 12 Αυγούστου 2010:
Ο Αριστοτέλης Γκούμας, 37 ετών, δολοφονήθηκε άνανδρα γιατί μιλούσε Ελληνικά!
Παλληκάρι του μόχθου, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλβανία του ζόφου, πίσω από τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα που χάρασσαν αιμάτινη γραμμή θανάτου, σίγουρα θα’ μαθε την εθνική μας γλώσσα από τις διηγήσεις των παππούδων, μέσα από ερμητικά κλειστά παραθυρόφυλλα στην ηρωική Χιμάρα. Αυτή την αδαπάνητη προγονική κληρονομιά επισφράγισε με τη θυσία του.
Ματωμένο και αντρίκιο το μήνυμα του Αριστοτέλη προς όλους, ράπισμα ηχηρό στο μικρόκοσμο του «εγώ» μας.
Ναι, στην Αλβανία του 21ου αιώνα υπάρχουν Έλληνες αδέλφια μας που στερούνται βασικά και αδιαπραγμάτευτα ανθρώπινα δικαιώματα. Τίποτε δεν είναι αυτονόητο! Ούτε καν η εκφορά στην Ελληνική Γλώσσα! Ας θέσουμε λοιπόν τους εαυτούς μας σε αυστηρή περισυλλογή…
Η Βόρειος Ήπειρος είναι Ελλάς! Το μαρτυρούν επιγραφές, πέτρες, μάρμαρα, κόκαλα αγιασμένα, τ’ άλικο αίμα του Αριστοτέλη. Ως Ελλάς λοιπόν, γεννά παιδιά περήφανα και ηρωικά σαν τον Αριστοτέλη.
Γεννά όμως και Αλεξάνδρους. Που όταν σημάνει η ώρα, θ’ αδράξουν στα στιβαρά τους χέρια τη ρομφαία της Ελευθερίας και θ’ αποκόψουν τα δεσμά του Γόρδιου, μύρια κι αν διαβούμε κύματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου