Ένα νομοσχέδιο της κυβέρνησης Μπερίσα που συζητείται και προκαλεί έντονες διαμάχες στην κοινοβουλευτική επιτροπή νόμων μεταξύ της πλειοψηφίας και της αντιπολίτευσης, φαίνεται να έχει άμεση σχέση και με το μέλλον του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Όπως κάθε ρύθμιση που αφορά την ακίνητη περιουσία, την απόδοση ιδιοκτησιών κ.α. αυτής της φύσης, όχι απλώς αποκαλύπτει προθέσεις της αλβανικής πολιτείας απέναντι στον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό αλλά επηρεάζει άμεσα και τις συνθήκες ασφαλούς διαβίωσης και ανάπτυξης στο μέλλον.
Το Νομοσχέδιο στο οποίο αναφερόμαστε είναι αυτό «Περί Προστασίας των Ξένων Επενδύσεων». Απ’ όσα διαρρέουν στον τύπο δια του νομοθετήματος αυτού η κυβέρνηση θέλει να βάλει την αλβανική πολιτεία ως προστάτη των ξένων επενδυτών ειδικά στις περιπτώσεις που έχουν οικοδομήσει πάνω σε ιδιωτική έκταση χωρίς προηγούμενη με τον ιδιοκτήτη συμφωνία. Πρόκειται για ακόμη ένα «μαραφέτι» ώστε να γίνουν μαζικές παραβιάσεις ιδιοκτησιών από πραγματικούς ή εικονικούς ξένους επενδυτές. Το Νομοσχέδιο προβλέπει ότι για επενδύσεις άνω των 10 000 000 Ευρώ, στην περίπτωση που εγερθούν ζητήματα ιδιοκτησίας του ακινήτου, η διαφορά να παραπέμπεται προς το κράτος και να μην ενοχλείται ο «ξένος» επενδυτής.
Εμείς εδώ, που όλα αυτά τα χρόνια γινόμαστε μάρτυρες της αυθαίρετης οικοδομής ειδικά στις περιοχές των Αγίων Σαράντα, έχουμε κάθε νόμιμο δικαίωμα να ανησυχούμε από τέτοια νομικά τερτίπια. Όταν ξέρουμε ότι ειδικά στην παραλιακή ζώνη αλλά και στην ενδοχώρα δεν έχουν καθόλου ξεκαθαριστεί οι υποθέσεις της ιδιοκτησίας των μοναστηριών μας, των ενοριών μας και των κοινοτήτων τότε θα πρέπει να φοβηθούμε ότι αυτές πρώτα – πρώτα θα γίνουν ο στόχος των «ξένων» επενδυτών. Και τότε με το νέο νομικό τερατούργημα που προωθεί η Κυβέρνηση το ίδιο αυτό το κράτος που μέχρι σήμερα πεισματικά δεν μας αναγνωρίζει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας περιπαίζοντας μας από επιτροπή σε επιτροπή, θα μας την πάρει εντελώς την ιδιοκτησία για λογαριασμό του «ξένου» επενδυτή.
Εμείς εδώ, που όλα αυτά τα χρόνια γινόμαστε μάρτυρες της αυθαίρετης οικοδομής ειδικά στις περιοχές των Αγίων Σαράντα, έχουμε κάθε νόμιμο δικαίωμα να ανησυχούμε από τέτοια νομικά τερτίπια. Όταν ξέρουμε ότι ειδικά στην παραλιακή ζώνη αλλά και στην ενδοχώρα δεν έχουν καθόλου ξεκαθαριστεί οι υποθέσεις της ιδιοκτησίας των μοναστηριών μας, των ενοριών μας και των κοινοτήτων τότε θα πρέπει να φοβηθούμε ότι αυτές πρώτα – πρώτα θα γίνουν ο στόχος των «ξένων» επενδυτών. Και τότε με το νέο νομικό τερατούργημα που προωθεί η Κυβέρνηση το ίδιο αυτό το κράτος που μέχρι σήμερα πεισματικά δεν μας αναγνωρίζει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας περιπαίζοντας μας από επιτροπή σε επιτροπή, θα μας την πάρει εντελώς την ιδιοκτησία για λογαριασμό του «ξένου» επενδυτή.
Και γράφουμε επίμονα σε εισαγωγικά το «ξένος» επενδυτής διότι δεν πρόκειται να είναι στην ουσία ξένος: οι Κοσσοβάροι ή οι Αλβανοί των Σκοπίων, το πολύ – πολύ και Τούρκοι, οι πρώτοι συνηθισμένοι στην παραβίαση ιδιοκτησιών των Σέρβων που έφυγαν απ’ το Κόσσοβο και οι τελευταίοι με όσα γίνονται σ’ αυτό τον τομέα στην Βόρειο Κύπρο, αυτοί θα έρθουν να επωφεληθούν απ’ τα ευεργετήματα αυτού του νόμου. Τότε ίσως δούμε την παραλία μας να αλλάζει ακόμη όψη.
Η Κυβέρνηση η οποία εδώ και ένα χρόνο έχει «κλείσει» την υπόθεση απόδοσης περιουσίας στους πρώην ιδιοκτήτες και οι ανά νομό επιτροπές της έχουν αναστείλει τη λειτουργία, επιδιώκοντας έτσι να θεωρηθεί το θέμα λήξαν, στην ουσία αφαιρεί απ’ τους πολίτες ένα θεμελιακό δικαίωμα αυτό της ιδιοκτησίας. Με το νομοσχέδιο που επιχειρεί τώρα να ψηφίσει στοχεύει επιπλέον την απογύμνωση.
Ας μην θεωρηθεί υπερβολική κινδυνολογία τούτο που γράφουμε στο παρόν σημείωμα: θα αποτελέσει σίγουρα την επόμενη μεγάλη πρόκληση εις βάρος των επαρχιών μας, των κατοίκων και των κοινοτήτων μας. Γι’ αυτό θα χρειαστεί πολύ μεγαλύτερη επαγρύπνηση και αγωνιστικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου