Μετανάστευση: Ζητείται λύση μεταξύ εθνικιστικού λαϊκισμού και αριστερίστικης ρητορείας....

Μια απορία θα διατυπώσω: Ήταν ανάγκη οι μουσουλμάνοι σήμερα, να προσευχηθούν στις πλατείες (!) τής Αθήνας;

Μάλλον κάποιοι θέλουν να περάσουν χωρίς αντιδράσεις τη δημιουργία τζαμιού στο κέντρο τής Αθήνας, ποντάροντας στη διαμόρφωση τής εξής αντίληψης απ' τους Έλληνες: "Αφού θέλουν να προσεύχονται, ας τους φτιάξουμε τζαμί, να μην τους έχουμε και στις πλατείες!" 

Αναζητείται λοιπόν κοινωνική συναίνεση απ' τους

κινούντας τα νήματα!

Αλήθεια με τι χρήματα θα γίνει το τζαμί και γιατί στο κέντρο τής Αθήνας;

Η περιοχή που λέγεται ότι θα ανεγερθεί, ανήκει στο Πολεμικό Ναυτικό και θα παραχωρηθεί!

Μια τέτοια κίνηση μου θυμίζει Βατοπαίδι (ή Βατοπέδι, ποτέ δεν κατάλαβα ποιά είναι η ορθή γραφή). Σ' αυτή την περίπτωση δεν θα μιλήσει κανείς για σκάνδαλο;

Αναδημοσιεύω ένα άρθρο, από το ιστολόγιο ενός φίλου μου που ζει στην Αυστρία. Διαβάστε το με προσοχή...

Αναρωτιόμουν  από μέρες - με αφορμή τα σχόλια για την κατάσταση κράτησης των μεταναστών εν Αθήναις και αλλού - πότε επιτέλους θα ζητήσει η χώρα τα αυτονόητα, ητοι την ευρωπαϊκή παρέμβαση και αρωγή στην αντιμετώπιση και διευθέτηση ενός θέματος που και πανευρωπαϊκό είναι αλλά και απειλεί την κοινωνική συνοχή του ελληνικού κράτους. Έπρεπε να φτάσει ο κόμπος στο χτένι αλλά και να συσσωρευτούν χιλιάδες μετανάστες στα σύνορα με την Τουρκία, οι οποίοι σκοτώνονται στα ναρκοπέδια και τον Έβρο, για να υπάρξει μια επίσημη αντίδραση (η οποία μάλιστα παρουσιάζεται υποτονικά από τα εγχώρια ΜΜΕ, εν αντιθέσει με κάποια ευρωπαϊκά τα οποία παρουσιάζουν εκτενώς το θέμα και τα προβλήματα που έχουν προκύψει, δες π.χ. http://www.spiegel.de/politik/ausland/0,1518,725075,00.html ήhttp://www.bbc.co.uk/news/world-europe-11618094 ) . Έπρεπε επίσης το θέμα να φύγει από τη σφαίρα των μακρινών συνόρων, των θαλασσίων δρόμων κάπου στο πουθενά στο Αιγαίο και να προσγειωθεί το μεταναστευτικό πρόβλημα στο κέντρο της αθήνας ώστε να το δούμε πια για τα καλά μπροστά μας και να αρχίσουμε να συζητάμε.

Δυστυχώς οι συζητήσεις που γίνονται είναι ενίοτε ελάχιστα ειλικρινείς. Με αφορμή και τα όσα γίνονται στον Άγιο Παντελεήμονα, τους ξυλοδαρμούς μεταναστών, την ανομία των τελευταίων, τον...προπηλακισμό (το γιαουρτάκι) που έπεσε στον Αλαβάνο και τα συναφή γεγονότα έχουν ξεκινήσει συζητήσεις που περισσότερο άπτονται ιδεολογικών θεμάτων παρά σοβαρών τρόπων αντιμετώπισης προβλημάτων. Κοινώς ευδοκιμεί για άλλη μια φορά η αμπελοφιλοσοφία με λίγη δόση από στείρα αντιπαράθεση κυανοφαιοχιτώνων και ερυθροφαιοχιτώνων...από τη μία ρατσιστικοί λόγοι από την άλλη μια κούφια αριστερίστικη και επιδερμικά ανθρωπιστική ρητορεία, που περισσότερο εξυπηρετεί τα κόκκινα όνειρα των συντρόφων παρά την κοινωνία. 

Η ελληνική εμπειρία του μεταναστευτικού πρέπει να ιδωθεί μέσα από τις εξής παραμέτρους:

α. η Ελλάδα είναι μια φτωχή χώρα του νότου και όπως φαίνεται θα παραμείνει τέτοια. Αντίθετα με άλλες χώρες που δέχτηκαν αθρόα μετανάστευση, η Ελλάδα δεν είχε αποικίες από τις οποίες έρχονταν μετανάστες αλλά και εμπορεύματα και υφαρπαγείς πλούτος. Η Ελλάδα δεν μπορεί να συγκρίνεται με χώρες όπως η Αγγλία, η Γαλλία, η Ολλανδία ή η Ισπανία. Επίσης η Ελλάδα δεν έχει και δεν θα αποκτήσει ποτέ βαριά βιομηχανία, οπότε δεν θα χρειαστεί τεράστιο νεο εργατικό δυναμικό γιατί η κρατική παραγωγή δεν μπορεί να αναπτυχθεί τόσο σύντομα. Επομένως δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε με την Γερμανία ή την Αμερική.

β. Αντίθετα από πολλές άλλες περιπτώσεις, στην Ελλάδα η μετανάστευση είναι λαθρομετανάστευση, εξ ορισμού παράνομη. Δε λέω ότι αυτό αποτελεί επιχείρημα για την απέλαση όλων των επήλυδων, λέω ότι ο τρόπος μετανάστευσης δεν ακολουθεί τη νόμιμη οδό, την καταγραφή των αφιχθέντων, την διενέργεια ιατρικών εξετάσεων κτλ. Θέλουμε δε θέλουμε, αυτό δεν παύει να είναι σημαντικότατο πρόβλημα.

γ. η ελληνική εμπειρία μεταναστευτική εμπειρία διαμορφώθηκε υπό το πρίσμα της αλβανικής διασποράς. Οι Αλβανοί υπήρξαν καλοί μετανάστες, απλά η ελληνική κοινωνία έπρεπε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που προκύπτει όταν μια άλλη χώρα αδειάζει σε μια άλλη δικαίους και αδίκους. Οι τελευταίοι δημιούργησαν μεν παμπολλα προβλήματα αλλά οι πρώτοι υπήρξαν υπόδειγμα σε πολλά: εργάστηκαν, έμαθαν τη γλώσσα, σε γενικές γραμμές ακολούθησαν τον ίδιο τρόπο ζωής. Ο παντελώς ηλίθιος ρατσισμός που προέκυψε εναντίον των ανατολικοευρωπαίων στην Ελλάδα ήταν απότοκο των δικών μας συμπλεγμάτων. Με τους Αλβανούς υπάρχει, θέλουμε δε θέλουμε, ένα πολιτιστικό συνεχές, ενισχυμένο και από την παρουσία της ελληνικής μειονότητας στη Βόρειο Ήπειρο αλλά και, κακά τα ψέματα, της παλαιόθεν ανάμειξής μας με αυτούς. Το ότι αντιδράσαμε τόσο σπασμωδικά σε γειτονικούς λαούς δείχνει τα κόμπλεξ του ημιτελούς βαλκανισμού μας.

Στο προκείμενο: η μέχρι τώρα μετανάστευση δεν είχε μόνο αρνητικά, αλλά και γνωστά θετικά, στην οικοδομή, τη γεωργία κτλ. Αυτό όμως απέχει παρασάγγας από αυτό που τείνει να δημιουργηθεί αυτή τη στιγμή: να γίνει η Ελλάδα χοάνη της γης των κολασμένων και τεράστιος ψυχοτενεκές. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να το αντέξει η ελληνική κοινωνία εκτός αν επιθυμεί να θυσιάσει πάρα πάρα πολλά από την δική της ήδη κουτσουρεμένη ευημερία...αμφιβάλλω...Ως εκ τούτου, είναι τουλάχιστον εξοργιστικές απόψεις του στιλ «ανοιχτά σύνορα», «άσυλο για όλους», «όχι στο κάστρο φρούριο Ευρώπη» κτλ. Δεν τιθεται θέμα συμπόνιας και αλληλεγγύης αλλά θέμα ιδεολογικής καθαρότητας, η οποία βλακωδώς πριμοδοτεί, μα τι άλλο; - την δουλεμπορία. Απόψεις στην καλύτερη αφελείς και εφάμιλλες αντίστοιχων ακροδεξιών κορωνών.

Στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή υπάρχει μια τεράστια συζήτηση σχετικά με θέμα της ενσωμάτωσης των ξένων στις επιμέρους κοινωνίες. Το πολυπολιτισμικό μοντέλο έχει αποτύχει γιατί απλούστατα δεν υπήρξε ποτέ παρά εκεί που οι οικονομικές δομές το απαιτούν, π.χ. στις πολύ μεγαλες μητροπόλεις. Ειδάλλως, δεν μπορέι να υπάρξει ένα ισχυρό επιχείρημα, γιατί να εγκαταλείψει ένας λαός τη κουλτούρα του και τη γλώσσα του, γιατί να μην προσπαθήσει ο φιλοξενούμενος;

Από την εμπειρία μου εκ του ζην στην Αυστρία, πιστεύω δύο πράγματα: αφενός το να σε αντιμετωπίζουν με καχυποψία εκ των προτέρων είναι πραγματικά αποθαρρυντικό, ο ρατσιμός είναι μια ηλιθιότητα και θα ΄θελα πολύ κάποιοι Ελληναράδες να την βίωναν κάποια στιγμή στο πετσί τους γιατί θα καταλάβαιναν ότι το να υποβιβάζεις κάποιον λόγω καταγωγής έιναι αισχρό. Από την άλλη όμως, η πλειονότητα των δυτικών κοινωνιών υπήρξαν αρκετά ανεκτικές με τους μετανάστες, απαιτούσαν απλώς νομιμότητα και μια προσπάθεια ότι επιθυμούν να ενταχθούν. Είναι π.χ. παράλογο οι Τούρκοι στη Γερμανία να απαιτούν σχολεία, δικαιώματα, δουλειά, τζαμιά κτλ. και παράλληλα να εφαρμόζουν εθιμοτυπικό δίκαιο. Είναι παράλογο να μιλάνε κάποιοι για ανθρώπινα δικαιώματα στην χώρα υποδοχής και να υποστηρίζουν την καταπίεση των μειονοτήτων στη δικιά τους χώρα. Και τέλος, όσο σημαντική είναι ο σεβασμός του ατόμου και η προάσπιση των ανθρωπίνων διακιωμάτων, τόσο σημαντική είναι και η προάσπιση των δικαιωμάτων των λαών στην κουλτούρα τους και τις παραδόσεις τους. Μια πολυεθνική σούπα θα κατέστρεφε πολλά, πάμπολλα...

Εν κατακλείδι: ούτε ¨έξω οι ξένοι¨, ούτε μπάτε σκύλοι αλέστε. Χρειάζεται απλά μεταναστευτική πολιτική και ανάσχεση της αθρόας μετανάστευσης, που παρεπιμπτόντως, εμφανώς υποστηρίζεται από την γείτονα Τουρκία. Και σίγουρα με σχόλια ατόμων που όυτε καν πατάνε στο κέντρο της Αθήνας, δεν μπορεί να υπάρξει λύση...

http://math-telos-agras.pblogs.gr