22 Φεβρουαρίου 1984
Ἔχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια ἀπό τό 1ο συλλαλητήριο τοῦ Μαρτίου τοῦ 1982 καί ἡ ἑλληνική κοινή γνώμη δέν λέει νά ἀφυπνιστεῖ καί νά ἀφουγκραστεῖ τό δράμα τῆς Βορείου Ἠπείρου. Μεσουρανεῖ βλέπεις ὁ σοσιαλισμός τοῦ ΠΑΣΟΚ στήν Ἑλλάδα καί γίνεται προτεραιότητα ὁ ἐναγκαλισμός μέ τά κομμουνιστικά κράτη ὅπου γῆς, ἀσχέτως ἄν θυσιάζονται Ἕλληνες…
Ἔτσι, παρελαύνουν ἀπό τήν κρατική τηλεόραση (τόν μοναδικό δίαυλο πράσινης προπαγάνδας καί ὄχι ἐνημέρωσης) Παλαιστίνοι μέ σπασμένα χέρια, Χιλιανοί πού διαμαρτύρονται γιά τήν Χούντα τοῦ Ἀλιέντε, Τοῦρκοι ἀντικαθεστωτικοί καί ἄλλοι «καταπιεζόμενοι», πού τό ἑλληνικό παράρτημα τῆς Διεθνοῦς ἀμνηστίας, τούς συμπαραστέκεται μέ πορεῖες καί συλλαλητήρια ὑπέρ τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων στή Χιλή, στή Νικαράουα κ.α. Παρ’ ὅλες τίς ἐκκλήσεις μας ὅμως, γιά νά δεῖ καί νά ἀσχοληθεῖ καί μέ τούς βορειοηπειρῶτες φυγάδες…. παρατηρεῖται σιγή ἰχθύος!!!
Ἐν τῷ μεταξύ ὅλο καί περισσότεροι φυγάδες καταφέρνουν καί περνοῦν τά σύνορα καί διεκτραγωδοῦν τήν κατάσταση μέσα .Ἕνας ἀπ’ αὐτούς, τόν Φεβρουάριο τοῦ 1983 ὅταν ρωτήθηκε ἀπό τόν μακαριστό Ἱεράρχη, Σεβαστιανό, «ἀπό ποῦ περιμένουν μέσα, οἱ σκλάβοι ἀδελφοί, συμπαράσταση καί ἐλπίδα», τοῦ ἀπάντησε: «Ἀπό τήν Μάνα Ἑλλάδα»! Καί ὁ μπουρλοτιέρης Ἱεράρχης πυρπολεῖ τίς καρδιές μας μέ τήν πρότασή του γιά ἕνα 2ο συλλαλητήριο, μεγαλύτερού του 1ου …
Ἔτσι, στίς 22 Φεβρουαρίου 1984 μπροστά στά Προπύλαια τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, κοντά στίς 50.000 κόσμου διετράνωσαν τήν συμπαράστασή τους στούς σκλαβωμένους ἀδελφούς τῆς Βορείου Ἠπείρου. Κεντρικός ὁμιλητῆς ἦταν ὁ ἀκρίτας δεσπότης πού σάν ἄλλος Διγενής Ἀκρίτας ὑπεραμυνόταν μέ τόλμη τῶν Ἑλλήνων τῶν ἀπομακρυσμένων ἀπό τόν κορμό τῆς μάνας Ἑλλάδας. Φυσικά ἡ σοσιαλιστική ΕΡΤ ἦταν ἀποῦσα, ὅπως ἀποῦσα ἦταν καί στίς μέρες μας ἀπό τήν διαδήλωση γιά τήν κάρτα τοῦ Πολίτη….Καί ὅταν στή συνέχεια ἀκολούθησε ἡ μεγαλειώδη πορεία πρός τήν Ἀλβανική πρεσβεία, τό μήνυμα (πού ἦταν γραμμένο καί σέ πανώ, φαίνεται λίγο τό μισό) ἔνθεν κακείθεν τῶν συνόρων ἦταν σαφές,«ΕΛΛΑΔΑ ΘΥΜΙΣΟΥ ΤΗ ΣΚΛΑΒΑ ΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ».
Κλειδαμπαρωμένοι οἱ ἀλβανοί καί τρομαγμένοι ἀπό τό πλῆθος, παρ’ ὅλο πού ὁ ὑπουργός κ. Σκουλαρίκης εἶχε στείλει ἀστυνομικές δυνάμεις γιά περιφρούρηση, μόλις πού ἄνοιξαν λίγο τό ἐσωτερικό τζάμι τῆς σιδερένιας πόρτας γιά νά δοῦν τί γίνεται τή στιγμή πού θυροκολλούσαμε τό ψήφισμα καταδίκης. Καί ἀμέσως τό ξανάκλεισαν …ἀφήνοντας τό «σπίτι βουβό, πού εἶχε μάτια καί δέν ἔβλεπε, στόμα καί δέν μιλοῦσε»…
Καί ἡ «ἐσταυρωμένη Βόρειος Ἤπειρος» στό πρόσωπο τῆς μικρῆς τότε, δασκάλας σήμερα, Θάλειας Σ., συνέχιζε τό δικό της Γολγοθά...ΓΙΑΤΙ;;;
ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου