του καθηγητή Δημήτρη Παππά
Παιδιά μας,
Ετούτα τα χώματα πολύ πονάνε,
τη δική σας φροντίδα ζητάνε.
Με νοημοσύνη, με σύνεση πράξτε,
νέα πορεία ενωμένοι χαράξτε.
Διχασμένος ο τόπος, στενάζει,
από χρόνια έχ’ αδειάσει κι αδειάζει.
Τις γκρίνιες, τις έχθρες, τα πάθη αφήστε,
Σκεφτείτε το σήμερα πιο συνετά
κι αντικρίστε το αύριο πιο θαρρετά.
Υψώστε το βλέμμα στον Μεγάλο Κριτή,
να βοηθήσει για λύση σωστή .
Το «Γνώθι σαυτόν», παιδιά, εφαρμόστε,
ετούτον τον δύσμοιρο χώρο μας σώστε.
Τα βράδια, προτού κοιμηθείτε,
τα λάθη που κάνατε ψάξτε να βρείτε.
Μη ψάχνετε για νέες πηγές,
που ανοίγουν κι άλλες πληγές.
Μην ανιχνεύετε να βρείτε κοιτάσματα,
τους τίμιους ανθρώπους κοιτάξτε κατάματα.
Σταθείτε κοντά τους για νέους αγώνες,
έτσι θα μείνετε πάντα κολόνες.
Και πάρτε απόφαση, μαζί καθίστε,
λογικά και με ευθύνη μιλήστε.
Έτσι θα έρθει η ένωση-ελπίδα
και θα είσαστε πάντα του τόπου ασπίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου