Ο γνωστός δημοσιογράφος και παρουσιαστής του καναλιού Top Channel δημοσίευσε σήμερα στην εφημερίδα ΤΕΜΑ άρθρο με τίτλο » Η Συμμαχία… του μίσους» , άρθρο στο οποίο αναφέρεται στην απαίτηση της Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας του Κρεσνίκ Σπαχίου για την αλβανοποίηση όσων τοπωνυμίων δείχνουν να είναι ξένα.
Αμέσως μετά αντέδρασε ο Κ.Σπαχίου και με απαξιωτικό στυλ αναφέρει πως » η πολιτική εθνική ελληνική πτέρυγα πρέπει να διατηρήσει την ηρεμία της γιατί το σχέδιο για την αλβανοποίηση των τοπωνυμίων θα είναι εντός των ευρωπαϊκών στάνταρς… Η Ερυθρόμαυρη Συμμαχία υπενθυμίζει στον πολιτικό εκπρόσωπο των ελλήνων Ιλίρ πάτσιο πως πρέπει να συνεργαστούμε για την ελληνική και ευρωπαική εμπειρία για τα τοπωνύμια στο πνεύμα του «διεθνισμού»….
Στη συνέχεια ο Σπαχίου κεφράζει όπως λέει » τη λύπη του για την προσβλητική και γλώσσα μίσους των ελλήνων φίλων μας» και κατηγορεί το ΚΕΑΔ πως έχει εθνικιστικές επιδιώξεις…»
Παραθέτουμε αποσπάσματα από το άρθρο του Ιλίρ Πάτσιο:
Η Ερυθρόμαυρη Συμμαχία έχει αποφασίσει να ζητήσει την αλλαγή των ονομάτων των πόλεων και χωριών που δεν είναι αλβανικά. Δλδ. γύρω στο 60-70% σε όλη την επικράτεια. Στην αλήθεια δεν είναι κάτι καινούργιο, γιατί μια τέτοια απόπειρα έχει κάνει και το καθεστώς του Ενβέρ Χότζα και ως ένα σημείο και αυτό του Αχμέτ Ζώγου. Οι προσπάθειές τους εκείνες τις εποπχές απέβησαν ανεπιτυχείς. Ίσως αυτή τη φορά οι διοργανωτές το πετύχουν, ίσως στο ξύλινο και παλιό καράβι τους χρειάζονται περισσότερα και πιο δυνατά πανιά για να αντιμετωπίσει τον άνεμο της παγκοσμιοποίησης.
……………..Κι αν μπορέσουν να αντικαταστήσουν τα ξένα ονόματα των πόλεων και των χωριών της Αλβανίας, τους περιμένει κάτι πιο δύσκολο στο μέλλον. ϊσως τους χρειαστεί να ζητήσουν την αλλαγή εκατοντάδων ή χιλιάδων λέξεων του επαγγελματικού ή καθημερινού λεξιλογίου που προέρχεται από τα ελληνικά ή λατινικά.
Ωστόσο όλες αυτές οι προσπάθειες, στα συμφραζόμενα της παγκοσμιοποίησης, δεν έχουν τόποτα το ειλικρινές και φαίνονται εντελώς κωμικά. Περικλείουν απλά την προσπάθεια για να κάνουν όσο γίνεται περισσότερο θόρυβο και να μπουν σε ένα πεδίο όπου κάθε παίκτης έχει τη θέση του και δεν έχει θέση για τους αναπληρωματικούς.
Ότι «ο εθνικισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων» αναμφίβολα μπορεί να το διαπιστώσει κανείς οποιαδήποτε στιγμή. Φτάνει να ρίξει μια ματιά όχι στην μακρινή ιστορία που έχει φέρει δράματα παγκοσμίων διαστάσεων, αλλά στα παραληρήματα αυτών των περιθωρειακών ομάδων που χρησιμουποιούνται από τους διοικούντες τους ώστε να γίνουν πολιτικοί παράγοντες και να βάλουν σε έχθρα αλβανούς και μειονοτικούς, μουσουλμάνους και χριστιανούς.
Φαίνεται πως αυτό έχουν αναλάβει να υλοποιήσουν οι ιθύνοντες της Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας, καθώς και κανένας καθηγητής ιστορίας, οι οποίοι αφού απέτυχαν να ανόιξουν τις πόρτες της πολιτικής κατά τον παραδοσιακό τρόπο, επιδιώκουν τον πιο από τρόπο: τον εθνικισμό…………….
Αυτοί δεν ντρέπονται να χρησιμοποιούν δυο στάνταρς αν και αυτά έρχονται σε αντίθεση το ένα με το άλλο. Τα πρόσωπα αυτά όταν πηγάίνουν στο φτωχό Κόσοβο κάνουν λόγο για για εθνική συνένωση κατά των φαντασμάτων που «απειλούν» το έθνος, όταν όμως πηγαίνουν στο «La Sapienza» στη Ρώμη, κάνουν λόγο για ενταξιακές διαδικασίες ( της Αλβανίας σημείωση διαχειρ.)
Παραθέτουμε ολόκληρο το άρθρο στην αλβανική:
Aleanca Kuq e Zi ka vendosur te kerkoje ndryshimen e emrave te qyteteve dhe te fshatrave qe nuk jane shqip. Dmth te rreth 60-70 % te tyre ne shkalle vendi. Ne fakt nuk eshte ndonje gje e re, sepse nje tentative te tille e kishte bere edhe regjimi i Enver Hoxhes dhe deri diku edhe ai i Ahmet Zogut. Aksionet e tyre ne ato kohe rezultuan te pasuksesshme. Ndoshta kete here organizatoret ja arrijne, ndonese anijes se tyre prej druri dhe shume te vjeter, i duhen vela shume te forta per te perballuar eren e globalizmit.
Ndoshta pastaj duhet te marrin shembull prej Aleances edhe francezet apo turqit qe te heqin emrat greke dhe latine nga qytetet e tyre te famshem si Nice apo Stamboll. E para (Nice) vjen nga Nikea, perendesha e fitores, qytet qe u krijua nga kolonet greke, dhe i dyti (Stambolli) do te thote QYTET (Is tin Poli). Solla keto dy shembuj nga vende qe e ruajne me fanatizem gjuhen dhe prejardhjen e tyre.
Por nese do tia arrijne qe te zevendesojne emrat e huaj te qyteteve dhe fshatrave te Shqiperise, i pret nje pune edhe me e veshtire ne te ardhmen. Do tu duhet te kerkojne ndryshimin e disa qindra e mijera fjaleve te zhargonit profesional dhe te perditshem, qe kane prejardhje nga greqishtja dhe latinishtja.
Sidoqofte te gjitha keto perpjekje, nen nje kontekst te zhvillimeve globale, nuk kane asgje te sinqerte dhe duken krejt komike. Kane brenda vetem perpjekjen per te bere sa me shume zhurme, e per tu futur ne nje fushe ku çdo lojtar ka pozicionin e vet dhe nuk ka vend per rezervat e stolit.
Qe “nacionalizmi eshte streha e fundit e horrave”, kete pa dyshim qe mund ta konstatojë cilido ne cdo kohe. Mjafton ti hedhe nje veshtrim, jo historise se larget qe ka pjelle drama te permasave boterore, por percartjeve te ketyre grupimeve periferike qe perdoren nga drejtuesit e tyre, per tu faktorizuar politikisht dhe qe po armiqesojne shqiptare e minoritare, muslimane e te krishtere.
Duket se kete e kane marre persiper ta realizojne drejtues te Aleances Kuq e Zi, si dhe ndonje profesor historie, qe pasi kane deshtuar te hapin portat e politikes me menyra tradicionale, po tentojne menyren me te thjeshte, nacionalizmin. Dhe a e dini se çfare do te arrijne ne fund ? Do behen deputete edhe pse alternative e tyre as ka shanse te triumfoje ne eren e globalizimit. Kaq kerkojne keta. Dhe do gjenden kaq njerez sa per te votuar e çuar ne parlament nje ose dy prej tyre.
Keta e njohin dhe e shfrytezojne fare mire thenien e famshme te Albert Einstein: “vetem dy gjera jane te pafundme, hapesira dhe budallalleku njerezor”. Dhe perdorin grupime djemsh te rinj, te cileve sot me shume per shkak te moshes dhe te energjise, e jo dhe aq te “budallallekut njerezor”, u duket argetuese dhe sikur u ngre dinjitetin, veshja me disa copa te kuqe flamujsh. Por kur te rriten dhe ca, shumica e tyre, (pervec atyre qe do te perbejne kategorine e percaktuar nga Einstein) do ta kuptojne se cili eshte ndryshimi midis nacionalistit dhe patriotit; nacionalisti urren te tjeret, ndersa patrioti e do vendin e tij, por nuk i urren te ndryshmit nga ai. Do kuptojne gjithashtu se ata qe gjoja perbetoheshin per flamur e atdhe, si te ishim ne fillim te shekullit, e benin kete per nje vend ne Parlament. Do e kuptojne se nuk ka rruge me te thjeshte ne bote, per tu bere personazh publik, se sa te shfaqesh me petkat e naionalistit. Brenda javes je star i ekraneve pa bere asgje, mjafton te ngresh disa flamuj dhe te shash ke e si te mundesh. Po te perifrazoj nje thenie te shkrimtarit britanik, George Monbiot, “sukses per ta nuk do te thote te fitojne argumentin, atyre iu mjafton te shkaktojne sa me shume konfuzion qe te jete e mundur”. Kaq e thjeshte eshte.
Ata nuk kane asnje ndroje te perdorin standarte te dyfishta edhe pse ato kundershtojne njera- tjetren. Keta personazhe, kur shkojne ne Kosoven e varfer, flasin per bashkim kombetar kunder fantazmave qe “kercenojne” kombin, por kur shkojne ne “La Sapienza” ne Rome, flasin per procese integruese.
Pikerisht perdorimi i ketyre te rinjve e ben me shume te zeze, se sa qesharake kete beteje donkishoteske te personazheve te tille groteske. Ata shfrytezojne pa asnje meshire cdo element, varferine dhe mungesen e dinjitetit qe rrjedh prej saj, padijen dhe gjithcka tjeter per te arritur qellimet e tyre personale. Ketyre personazheve as nuk u ben pershtypje fakti qe ne kete menyre, i bejne ata pak te rinj shqiptare qe i ndjekin nga pas, te duken agresive dhe te eger, brenda nje europe me njerez te qeshur e te paqte.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου