Της Χιμάρας ο Σταυραετός

Γράφει ο Σπύρος Καραχάλιος

Νέφη πολλά συγκεντρώνονται επάνω από τον πολιτικό ορίζοντα της Πατρίδος μας. Μια υπόγεια διαδρομή γεγονότων καταδεικνύει την αναμονή ενός περιβάλλοντος διαρκούς υποχωρητικότητας της Πατρίδος μας με πρόσχημα την μη διασάλευση της υφισταμένης καθεστηκυίας τάξεως. Είτε αυτή περιγράφεται ως πολιτικό σύστημα είτε αποφυγή χρεοκοπίας είτε αποφυγή συγκρούσεων. Προς Θεού, μην ταράξουν οι συνθήκες τον μακάριο ύπνο και την καρέκλα των κατοχικών και καθεστωτικών ηγετίσκων.



Το κακό δεν φτάνει στην κορύφωση ούτε από την εθνική συμφορά στην Κύπρο ούτε από τις απαιτήσεις στον γεωφυσικό πλούτο της πατρίδος μας στο Αιγαίο προκειμένου τάχα να μας στηρίξουν στο στημένο οικονομικό πρόβλημα. Ποιος να στηρίξει μωρέ ποιον; Οι ΗΠΑ που οδεύουν στη δική τους οικονομική καταστροφή και διοικούνται από τους εραστές και εκφραστές της παγκόσμιας διακυβέρνησης; Ή οι πωλητές ταγοί και οι έτεροι στοιχηματζήδες εις βάρος της καταστροφής της Ελλάδος που τάχα θυσιάζονται υπέρ του αλλά τελικά θυσιάζουν τον ελληνικό λαό;

Μήπως υπάρχει καθαρή ελληνική ψυχή και συνείδηση που να πιστεύει πως οι ανθελληνικοί λύκοι αιώνων θα αγαπήσουν τα πρόβατα που τόσους χρόνους τριγυρίζουν να κατασπαράξουν ως το έσχατο ίχνος της υπάρξεώς τους; Μήπως στα αλήθεια πιστεύει κανείς, από τους κακούς και μωροφιλόδοξους έως και κυρίως αυτούς που ματώνουν για την Πατρίδα, πως υπάρχουν διακρατικές φιλίες κολλητές που διαγράφουν έχθρες και βλέψεις; Ή μήπως πρόκειται οι απόγονοι των μαυροκορδάτων και των κωλέττηδων εξουσιαστές να αγαπήσουν μια Πατρίδα και φυσικά να την ισχυροποιήσουν όταν δεν την νοιώθουν ή και δεν είναι δική τους; Αστεία πράγματα.

Θα αναφερθώ στο ζήτημα της σκλαβωμένης και πληγωμένης Βορείου Ηπείρου για να δούμε πως πέραν από τον πατριωτικό ελληνικό λαό προστάτης άλλος δεν υπάρχει και ούτε πρόκειται να υπάρξει. Στα εθνικά ζητήματα άλλωστε δεν υπάρχουν αισθήματα άλλα πλην του στενού συμφέροντος. Και το συμφέρον της Ελλάδος είναι μονάχα ελληνική υπόθεση. Ειδικότερα η υπεράσπιση, ο αγώνας και η απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου ήταν και είναι αποκλειστικά υπόθεση των αδελφών μας Βορειοηπειρωτών και των Πατριωτών Ελλαδιτών που έτρεχαν να στηρίξουν τον ιερό σκοπό δίχως καμία απολύτως κρατική στήριξη.

Το σύγχρονο ελληνικό κράτος, προτεκτοράτο στην ουσία του βίου και της πολιτείας του πλην των εθνικιστικών του καθεστωτικών στιγμών, είχε την ίδια νοοτροπία με την σημερινή. Πουλάμε κυριαρχία και κρατάμε ησυχία και εξουσία. Η Βόρειος Ήπειρος είχε ωστόσο την καλή μοίρα να αναστήσει άξια παιδιά που δεν δίσταζαν να δίδουν το αίμα τους για την λευτεριά της ιδιαίτερης πατρίδος τους. Παιδιά που ανάστησαν με τη σειρά τους και άλλους Πατριώτες και Ήρωες.

Ένα τέτοιο άξιο τέκνο υπήρξε και ο Σταυραετός της Χιμάρας Σπυρομήλιος που είχε στη διάθεσή του διαλεχτά παλικάρια. Παλικάρια που ακολουθούσαν με αφοσίωση και εμπιστοσύνη τον άξιο αρχηγό τους.

Τα αντάρτικα σώματα που είχαν συγκροτηθεί παίξανε μέγιστο ρόλο στην κατάκτηση της βορειοηπειρωτικής αυτονομίας. Μια αυτονομία που έφτασε μέχρι τη διεθνή συμφωνία για να χαλάσει από την ελληνική κρατική απουσία. Ο Σπυρομήλιος και τα παλικάρια του απέδειξαν ότι η εθνική υπερηφάνεια και αυθυπαρξία δεν παραχωρούνται αλλά κατακτώνται. Και ακόμη πως η ανθρώπινη ζωή και η ειρήνη περνάνε και κατοχυρώνονται μονάχα υπέρ αυτού που θυσιάζει την σκυφτή του ηρεμία με το όπλο στο χέρι. Ο Σπυρομήλιος κράτησε στα χέρια του ακέραιο τον Ελληνισμό της Χιμάρας και της Βορείου Ηπείρου ολόκληρης όταν το αλβανικό λυκόσκυλο της Τουρκιάς τον ήθελε τελειωμένο.

Πολύ ορθά αναφέρει ένα γνωστό δημώδες τραγούδι πως ο Σπυρομήλιος το είχε τάξει την Τουρκιά να υποτάξει. Και είχε μαζί του παλικάρια που πολεμούσαν σαν λιοντάρια, Κρητικούς και Χιμαριώτες και καμπόσους Πυλουριώτες. Τα βαπόρια έχουν αράξει, βάζουν τον στρατό με τάξη, λέει πιο κάτω το ίδιο τραγούδι.

Ο Ελληνικός Στρατός υπάκουε πάντοτε στην φωνή του Ελληνικού Έθνους και το στρατιωτικό ύμνο Τιμής. «Θα τρέξω μιαν αυγή, χωρίς διαταγή, να αγκαλιάσω την δόλια μου αδερφή». Την Βόρειο Ήπειρο του Σπυρομήλιου που έδινε τις μάχες στις ράχες των βορειοηπειρωτικών βουνών. Σαν γνήσιος Σταυραετός που στέκει ψηλά και μάχεται λεύτερος για να σπάσει τα δεσμά των αδελφών του και δεν διανοείται να ξαποστάσει στο χώμα το ελληνικό και ματωμένο παρά μόνο σαν έρθει η Ελληνική Νίκη και αγκαλιάσει η κόρη Βόρειος Ήπειρος την Μητέρα Ελλάδα.

Η λευτεριά λοιπόν και η αληθινή εθνική ανεξαρτησία του Ελληνικού Έθνους ήρθε μονάχα και θα ξανάρθει πάλι με την αγωνιστική δράση Πατριωτών και Ανδρειωμένων Ελλήνων. Ούτε από προδότες αναίσχυντους ούτε από «συμμάχους» λεηλάτες. Η Ελλάς θα απαλλαγεί από δαύτους. Και ο ήλιος θα λάμψει πάλι σε όλο το μεγαλείο του επάνω από μια Μεγάλη Εθνικοκοινωνική Ελλάδα αντάξια του Σταυραετού της Χιμάρας Σπυρομήλιου

http://www.youtube.com/watch?v=LQ_Rdw1AKmM.
http://karachalios-spiros.blogspot.comhttp://ethnikistikosagwn.blogspot.com