Μέσα στην ίδια εβδομάδα δύο παραγωγές Made in Greece. Η πρώτη, «Η αμνηστία» από τον Μπουγιάρ Αλιμάνι, αλβανικής καταγωγής. Η δεύτερη, «Το γάλα», από το ομότιτλο θεατρικό του Βασίλη Κατσικονούρη με σκηνοθέτη τον Γιώργο Σιούγα. Ελα όμως που ο Αλβανός εντελώς λιτός και ολότελα κινηματογραφικός. Ελα που ο Ελληνας χωρίς καθαρή ματιά και μπερδεμένος από φλυαρία θεατρική. Τούμπα, δηλαδή.
«Η αμνηστία» λοιπόν ο πλήρης ορισμός όλων των γραφών του μακαρίτη αρχιμάστορα Ρομπέν Μπρεσόν. Πρώτα τα γεγονότα. Απ' αυτά θα αποκαλυφθούν οι χαρακτήρες. Από εκεί οι αντιθέσεις. Μια παντρεμένη γυναίκα επισκέπτεται σε τακτά διαστήματα τον άντρα της στη φυλακή. Και μέσα στο κελί διαπράττεται η πράξη η σεξουαλική. Ερωτική πράξη εντελώς μηχανική. Ταυτόχρονα ένας άντρας επισκέπτεται τη γυναίκα του στην φυλακή. Για τον ίδιο λόγο, με την ίδια μηχανική πράξη. Οι δύο ξένοι και ελεύθεροι φλερτάρουν, ερωτεύονται και τα φτιάχνουν. Οι έγκλειστοι παράνομοι για κάποια πράξη εγκληματική. Οι δύο ελεύθεροι, παράνομοι κι αυτοί, για ένα αίσθημα αυθεντικό και ερωτικό. Επομένως, όλοι μέσα σε μια αόρατη φυλακή. Είτε έξω είτε μέσα, χωμένοι όλοι σε κάποιο κλουβί. Βαθμοί=6
«Το γάλα», ο πλήρης ορισμός αμηχανίας και αντικινηματογραφικής διαδικασίας. Αλλο η θεατρική σκηνή, εντελώς αλλιώτικη η κινηματογραφική. Λάθος του Σιούγα που ανέθεσε την μεταφορά στον ίδιο τον θεατρικό συγγραφέα. Ετσι η περίπτωση του εύθραυστου Λευτέρη (Προμηθέας Αλειφερόπουλος) καταλήγει περίπτωση κλινική. Ετσι υπονομεύονται οι ερμηνείες των ηθοποιών (Ιωάννα Τσιρογκούλη, Ομηρος Πουλάκης). Ετσι χωρίς καθαρότητα ο στόχος και η οπτική. Ετσι η σύγκρουση ανακυκλώνεται ως εντελώς ενδοοικογενειακή. Ενώ δηλαδή το θέμα είναι η κατάρρευση ενός μετανάστη που νοσταλγεί τη μάνα - γη (γι' αυτό βυζαίνει τη μάνα του μέχρι να την στραγγίξει) και που αρνείται να ενσωματωθεί σε μια ξένη χώρα, στην ταινία το βάρος πέφτει στην κλινική περίπτωση μιας σχιζοφρένειας, ενός τρελού. Βαθμοί=4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου