Στο facebook από τη Δρόπολη Βορείου Ηπείρου βρήκα το παρακάτω ποίημα. Με ιδιαίτερη συγκίνηση το δημοσιεύω συνοδεύοντάς το με φωτογραφία από δύο δεροπολίτισσες νυφάδες στα Τίρανα το 1948
Γεια και χαρά σου Δρόπολη, χαίρω τις ομορφιές σου,Τον κάμπο, τις ραχούλες σου, τους λάκκους τις ιτιές σου!
Γεια και χαρά, πατρίδα μου, λεβεντονιών γεννήτρα,
Δερόπολη της ομορφιάς, της γνώσης προξενήτρα.
Δερόπολη πανέμορφη,του ελληνισμού καμάρι,
κάστρο του άσχημου καιρού και του καλού μπροστάρι.
«Εσύ πάντοτε περήφανατα βήματά σου ρίχνεις
και το μέτωπο ψηλά δρόμους του κόσμου δείχνεις.
«Το έχουμε γα καύχημα που ήμαστε παιδιά σου,
θαμπώνουνε τα μάτια μας από τη λεβεντιά σου.
«Λεβέντισσα στην ομορφιά, λεβέντισσα στη γνώση,
λεβέντικος ο κόσμος σου που έχεις μεγαλώσει.
http://www.deropoli.com/?p=7564
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου