Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ – ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΙ ΟΔΟΔΕΙΚΤΕΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ

Στην νέα χρόνια που ήδη εισήλθαμε ο ελληνικός λαός πρέπει να βρει τη δύναμη να βγάλει από μέσα του τα καλύτερα και πιο φωτεινά στοιχεία της προσωπικότητάς του. Διότι τα εμπόδια που ορθώνονται εμπρός μας συνεχώς ψηλώνουν. Τώρα τα παγκόσμια νεοταξικά παράσιτα με την εκδούλευση ελληνόφωνων ολετήρων θέλουν την απόκτηση ολάκερης της Πατρίδος Αγίων, Μαρτύρων και Ηρώων. Μια Ελλάδα που φρόντισε πολύ καιρό πριν να ξοδέψει τον πολυτιμότερο θησαυρό της, τις σκλαβωμένες ελληνικές πατρίδες που στέκονται ολόγυρα στα σύνορά μας από βορά έως νότο σαν πολεμικοί πυργίσκοι και πολεμίστρες λευτεριάς...



Και σαν μια τέτοια πολεμίστρα λευτεριάς και σύμβολο αγέρωχο αιώνιου ελληνισμού η Βόρειος Ήπειρος μάς θωρεί περίλυπη και αλυσοδεμένη να γυρεύουμε να απλωθεί ολόγυρα σε δήθεν λεύτερους η σκλαβιά. Η Ελληνική Γη του Ιλλυριού, γιου του Βασιλιά της Θήβας Κάδμου, του Πύρρου και του Γεωργίου Καστριώτη, βασιλιάδων και βυζαντινών αρχόντων που θέλουν κάποιοι να χαρίσουν στους τουρκαλβανούς. Βόρειος Ήπειρος, η Ελληνική Γη για την οποία αγωνίστηκαν ακόμη ο Σπυρομήλιος και εκατοντάδες Έλληνες που δώσανε το αίμα τους για την Ένωση με την Ελλάδα. Αλλά και η Γη για την οποία δαπάνησε τη ζωή του όλη σε παρακινδυνευμένες ενέργειες, πύρινους λόγους και παραστάσεις διαμαρτυρίας ο μακαριστός Μητροπολίτης Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανός. Ο επίσκοπος του χρέους και της θυσίας όπως σωστά έχει αποκληθεί από ζεστές σαν και εκείνον πατριωτικές συνειδήσεις.


Ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός και η Βόρειος Ήπειρος δίδαξαν τον τρόπο που πρέπει κανείς να βιώνει σαν θέλει να παραμείνει Όρθιος Έλληνας κι όχι σκυφτός ραγιάς. Αποδείχτηκαν και παραμένουν για πάντα διαχρονικοί οδοδείκτες Πίστεως και Πατριωτισμού. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει ή να παραβλέψει την αγωνία και τον θυμό του Σεβαστιανού για τα δεινά των Βορειοηπειρωτών υπό το αδιάφορο βλέμμα της ελληνικής τάχα πολιτείας, ίδιας με το σημερινό πάντα ανάλγητο προτεκτοράτο. Όλοι μας όμως θυμόμαστε παράλληλα το πείσμα και την σταθερή προσήλωση του αληθινού Έλληνα Ιεράρχη στον πραγματικό σκοπό του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Σκοπός που δεν ήταν μια απλή πιστοποίηση ελληνικότητας που την δίδει το Ελληνικό Αίμα κι όχι κάποιος τύραννος ούτε μια ελεγχόμενη αυτοδιάθεση αλλά η πλήρης απελευθέρωση από τα αλβανικά και συμμαχικά δεσμά και η ενσωμάτωση της Βορείου Ηπείρου στην Μητέρα Ελλάδα.


Ο Σεβαστιανός υπήρξε ο Ιεράρχης του Εθνικού Χρέους με όλη τη σημασία του όρου. Πίστευε δηλαδή ότι ο Έλληνας ιερωμένος πρέπει να είναι το ίδιο καλός τόσο στα γράμματα του Χριστού όσο και στα γράμματα της Ελλάδος. Δεν διαχώριζε το πνεύμα της θυσίας για την πατρίδα από αυτό της Ορθοδοξίας. Και φυσικά σ’ αυτή ακριβώς τη συνάφεια όχι απλά δεν απέρριπτε αλλά τουναντίον, διακήρυττε με ασίγαστη πατριωτική φλόγα ότι η Ελλάδα όφειλε να διεκδικήσει τα δικά της εδάφη και τα δικά της παιδιά ώστε να τα περιθάλψει και να τα δυναμώσει ως Φύλακες και Φρουρούς των πλέον ακριτικών μας συνόρων, των αληθινών ορίων της Μεγάλης μας Πατρίδος Ελλάδος. Και ακόμη ο Σεβαστιανός αγωνίστηκε για την Βόρειο Ήπειρο σε στιγμές που φαντάζανε και ήταν για το τότε χρονικό σημείο πιο δύσκολες από τις τωρινές.


Στα χρόνια λοιπόν του Πατριώτη Ιεράρχη στην Βόρειο Ήπειρο οι Αλβανοί απαγόρευαν πάσα έκφραση και έκφανση ελληνικότητας. Η ελληνική γλώσσα, η τοπική αυτοδιοίκηση, η ελληνική εκκλησία βρισκόντουσαν σε διαρκή διωγμό. Λόγος διδασκαλίας σε ελληνικό σχολείο και ψαλμός ορθόδοξος ήταν ενέργειες αδιανόητες για τους υπόδουλους αδελφούς μας υπό την σκλαβιά των Αλβανών που σήμερα οι γραικύλοι πολιτικάντηδες τους ανοίγουν σύνορα και πόρτες μέχρι παραχωρήσεως ελληνικής ιθαγένειας! Τότε ο Σεβαστιανός μαζί με τις συντονιστικές ενώσεις των Βορειοηπειρωτών αγωνιζόταν για να φτάσουν ελληνικά βιβλία στα μικρά βορειοηπειρωτόπουλα. Και ακόμη τοποθετούσε δυνατά σε εμβέλεια μεγάφωνα στα ελληνοαλβανικά σύνορα για να φτάνει η ελληνορθόδοξη λειτουργία του μέχρι και τα πιο απομακρυσμένα χωριά της Βορείου Ηπείρου Μας. Διοργάνωνε ημερίδες για το εθνικό μας ζήτημα και ταρακουνούσε με λόγους ζωηρά επικριτικούς τους προσκυνημένους θεσμικούς ταγούς της ψωριάρας ψευτοελληνικής πολιτείας. http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=F9oxRiGsoLk


Ο μακαριστός μητροπολίτης Σεβαστιανός εργαζόταν για τον οικείο Ελληνισμό με το ίδιο πάθος που αγωνιζότανε για τον απανταχού Ελληνισμό. Γιατί γνώριζε καλά πως όποιος δειλιάζει και οπισθοχωρεί διαρκώς, θα πάψει σύντομα να υπάρχει. Θα πεθάνει ντροπιασμένος και την γη του θα την μαγαρίσουν ξένα σκυλιά και οι έμποροι των λαών που βαστούν το περιλαίμιο στο χέρι. Υπάνθρωποι που μισούν Χριστό και Ελλάδα. Τώρα αλήθεια τι περιμένουμε; Το …μάνα εξ ουρανού; Τώρα είναι ώρα για δράση. Είναι η ώρα να πετάξουμε στον Καιάδα τους παλιάτσους που έχουν κάτσει στο θρόνο της Ελλάδος. Να διώξουμε τους ταμίες των νεοταξικών τοκογλύφων και να βαδίσουμε στα χνάρια των οδοδεικτών Πίστεως και Πατριωτισμού. Να ξαναχτίσουμε τους ακριτικούς πυργίσκους με την ελληνική σημαία να επιστρέφει σε γη ελληνική. Καλή και Εθνικοκοινωνική Ελλάδα συναγωνιστές και συναγωνίστριες.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com
http://karachalios-spiros.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου