-φαίνεται πως ακόμα «πουλάει» πολύ ο Γκατζογιάννης στη χώρα που κάποτε τον κήρυξε «persona non grata»
-η προσέγγιση Μπερίσα-Γκατζογιάννη – πραγματιστική πολιτική
Ούτε μία, ούτε δύο, παρά ολόκληρες 14 σελίδες αφιερώνει το περιοδικό «ΜΑΠΟ» στον ελληνοαμερικανό Νικόλαο Γκατζογιάννη. Το δημοσίευμα ξεκινάει με τον πομπώδη τίτλο «Το μεγάλο μυστικό του Νικολας Γκεϊτζ – τη μάνα του την σκοτώσανε οι αλβανοί». Υπ΄αυτόν τον τίτλο το δημοσίευμα στην ουσία διαφημίζει τον γνωστό αυτό ελληνο-αμερικανό συγγραφέα και τα έργα του και, αν και προσπαθήσαμε δεν βρήκαμε να λέει ποιοι είναι οι αλβανοί που σκοτώσανε τη μάνα του.
Ο δημοσιογράφος θεωρεί πως ο Γκεϊτζ «καλύπτει την ταυτότητα μέρους των υπευθύνων για τη δίκη και την εκτέλεση της μάνας του. Μια παραδοχή, σημειώνει στη συνέχεια ο δημοσιογράφος, »αλβανών παραγόντων εντός του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος, ιδιαίτερα στην ελληνο-αλβανική μεθόριο, θα ήταν αυτόματα παραδοχή του αλβανικού στοιχείου της ελληνικής κοινωνίας…..Αυτός προτιμάει μέρος των ευθυνών να επιρρίψει στους έλληνες, αν και μπορούν να έχουν καταγωγή ή να είναι αλβανοί…» Ενώ στη συνέχεια ο δημοσιογράφος είναι πιο «σαφής» , προβάλλοντας την σκοπιμότητα της αναφοράς στα του Γκατζογιάννη. «Αντί να ενοχοποιήσει το στοιχείο που εκπροσωπείται από δυο-τρία άτομα, αυτός έθεσε ως στόχο «να εξαφανίσει» την ταυτότητα μιας ολόκληρης περιοχής…» Και ο τελευταίος αλβανός αναγνώστης ξέρει τι σημαίνει αυτό το τελευταίο.
Επίσης το περιοδικό φιλοξενεί τρισέλιδη συνέντευξη κάποιου Αρμπέν Καλαμάτα ο οποίος βρέθηκε σε ένα πάνελ με τον Γκατζογιάννη το 1993 σε ένα φόρουμ για τα Βαλκάνια που οργάνωνε το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Ο κ. Καλαμάτα βρίσκονταν τότε στο Χάρβαρντ με υποτροφία και στο πάνελ μπήκε διαμέσου του Σεϊφί Πρωτοπάπα για να αντικρούσει τις απόψεις Γκατζογιάννη. Οι απόψεις του Καλαμάτα δεν διαφέρουν απ΄αυτές που κατα καιρούς έχουν γραφτεί από αλβανούς δημοσιογράφους και πολιτικούς πως οι ιδέες «που εκφράζει και διαδίδει ο Γκατζογιάννης είναι όχι μόνο αντιαλβανικές, αλλά και ανθελληνικές. Η δραστηριότητά του συμβάλλει στην έχθρα των βαλκανικών λαών, οι οποίοι δεν έχουν κανένα λόγο να είναι εχθροί»
Επίσης το περιοδικό φιλοξενεί άποψη και του κ. Mark Kosmo, πρώην υπαλλήλου της Παγκόσμιας Τράπεζας στα Τίρανα και σήμερα συμπροεδρεύων ενός αλβανο-αμερικανικού συλλόγου στη Βοστώνη πως » δεν έχω κάποια άποψη για τον Νίκολας Γκεϊτζ ή για την πολιτική που αναμίχθηκαν αυτός, ο Μπερίσα ή άλλοι. Δεν είναι ασυνήθιστο στην πολιτική οι άνθρωποι και οι συμμαχίες να αλλάξουν. Ο Λέκα Ζώγκου και ο Γκεϊτζ είναι παραδείγματα ανθρώπων που αντιμετωπίστηκαν εντελώς διαφορετικά από το ίδιο άτομο (Μπερίσα -σημ. περιοδικού). Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια πραγματιστική πολιτική παρόμοια με των πολιτικών συμμαχιών (Μπερίσα-Μέτα δεν ήταν και τόσο φίλου πριν από δέκα χρόνια – σημ. περιοδικού). Ξέρω ότι υπάρχει μια αντίφαση, συνεχίζει ο Kosmo, η άποψή μου είναι πως οι αλβανοί μεγαλώνουν τον αντι-αλβανισμό του Γκεϊτζ…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου