Η τελευταία εκπομπή κάθε μήνα στις “Ανιχνεύσεις” θα είναι αφιερωμένη σε μια απο τις βαλκανικές χώρες που έκαναν αίτηση ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτό γιατί, όσο και αν δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, οι χώρες αυτές διαδραματίζουν σημαίνοντα ρόλο στις εξελίξεις της ευρύτερης περιοχής μας και βεβαίως επηρεάζουν και την πολιτική της Ελλάδας (εξωτερική και οικονομική) και τη ζωή των Ελλήνω απο κάθε άποψη.Το περιβάλλον στη Βαλκανική γίνεται περίπλοκο και δεν αρκούν οι αντιλήψεις του παρελθόντος για την αντιμετώπιση των εξελίξεων.
Χρειάζεται να προσαρμοσθούμε στο νέο περιβάλλον χωρίς να απωλέσουμε στοιχεία που καθόρισαν την ιδιομορφία μας, όπως και οι άλλοι λαοί της περιοχής επιθυμούν-και καλά κάνουν- να διατηρήσουν τη δική τους ιδιομορφία.
Όπως και να το κάνουμε, όμως, υπάρχουν αντιτιθέμενα συμφέροντα και ανταγωνισμοί τους οποίους για να αντιμετωπίσουμε πρέπει πρώτα να τους γνωρίσουμε καλά.
Θα αναφέρω δύο τρία παραδείγματα.
Το ένα είναι ο λεγόμενος αλβανικός παράγων στα βαλκάνια, ο οποίος αριθμεί, πλέον, περί τα έξη εκατομμύρια πληθυσμού, ανεξαρτήτως αν σήμερα δεν διαβιούν στο ίδιο κράτος. Παρά τις αντιθέσεις των πολιτικών του ομάδων έχει κοινά συμφέροντα, οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά τα οποία και προωθεί.
Οι θέσεις που έχει η Ελλάδα σε οριμένα μείζονα ζητήματα της σύγχρονης βαλκανικής κρίσης, απο τις οποίες δεν μπορεί να αποστεί, καθιστούν δύσκολη την ευρύτερη δυνατή συνεργασία με τον παράγοντα αυτό. Για να γίνω πιο σαφής αναφέρομαι στο θέμα της μη αναγνώρισης του Κοσυφοπεδίου απο την Αθήνα, το οποίο επηρεάζει την ελληνική πολιτική με το σύνολο του αλβανικού στοιχείου.
Και όχι μόνο αυτό. Προκειμένου να αποκτήσει αυτονομία πρόσβασης στη θάλασσα, ο αλβανικός παράγων κατασκεύασε το δρόμο Δυράχιο-Πρίστινα, ώστε τόσο η Αλβανία, όσο και το Κοσυφοπέδιο να έχουν ένα δικό τους λιμάνι. Όπως είναι ευνόητο, η εξέλιξη αυτή πλήττει κυρίως το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Το άλλο γεωπολιτικό στοιχείο είναι η Αυλώνα και ο φημολογούμενος αγωγός που θα διέρχεται απο Βουλγαρία-ΠΓΔΜ-Αλβανία. Αγωγός που αφήνει και πάλι τη Ελλάδα εκτός “παιχνιδιού” και η κατασκευή του ενθαρρύνεται και απο την Ιταλία.
Μία άλλη παράμετρος είναι η έντονη παρουσία της Τουρκίας στην περιοχή και η οικονομική της διείσδυση σε καίριους επενδυτικούς τομείς.
Αλλά και η Ιταλία είναι παρούσα στην Αλβανία και μάλιστα με ανταγωνιστικές διαθέσεις προς την Ελλάδα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η Αλβανία προωθεί την ενταξιακή της προοπτική με σοβαρές ελλείψεις στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις σχέσεις της με τους γείτονές της.
Πως θα μπορέσει η Ελλάδα να αναπτύξει την πολιτική της στο νέο αυτό περιβάλλον το οποίο μόνο φιλικό δεν είναι προς αυτήν; Αρκεί να θυμίσουμε πως ενώ η κυβέρνηση Μπερίσα υπέγραψε συμφωνία οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας-Αλβανίας, η συμφωνία αυτή κρίθηκε αντισυνταγματική απο το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας και απο τότε δεν υπαρχει καμιά εξέλιξη. Θα υποστηρίξει την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας η Αθήνα χωρίς να δοθεί κάποια λύση στο θέμα αυτό ή στο θέμα των ιδιοκτησιών των ελληνικής καταγωγής αλβανών πολιτών του νότου;
Να μερικά ερωτήματα
Γράψτε την άποψή σας και τα ερωτήματα τα οποία θα θέλατε να απασχολήσουν την εκπομπή. ΕΔΩ!
http://neolaia-kead.blogspot.com/2010/12/2812-3.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου