Αναγνώστης γράφει :-Έχεις δουλέψει στη ζωή σου ποτέ καλέ μου φίλε από τις οχτώ το πρωί ως πέντε απόγεμα στα λασπωμένα χωράφια με βρεγμένα πόδια για δυο κιλά μακαρόνια με μύγες? Το βραδύ μαζεύανε όλο το χωριό να κηρύξουν "ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ" έναν γερό ογδοντάρη που στα γεράματα του αποφάσισε να ανοίξει το στόμα του λέγοντας πως, όταν ζούσε στην Ελλάδα, το ποιο φτωχό φαγητό είναι μια "πανήνα"(ψωμί λευκό πολυτελείας των διακοσίων γραμμαρίων που αγοράζαμε μόνο στις πόλεις) με μπριζόλα και ένα ποτήρι κρασί, όταν εμείς τρώγαμε την κίτρινη πικρή μπομπότα
(που φτιάχνονταν με καλαμπόκι που εδώ στην Ελλάδα το έχουν για ζωοτροφή) συνοδευμένη με ένα μπουκάλι γιομάτο νερό, λίγο ξύδι και ζάχαρη και 300 γραμμάρια κρέας (ανά ψυχή) το μηνά από αυτά που ψοφάγανε και τα έγδερνε ο τσοπανος για να μην του το χρεώσουνε με ένα μήνα μιστό. Τόσο άξιζε μια ψόφια προβατίνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου