22/12/1940 10 μέρες μάχες
Δέκα ημέρες και δέκα νύχτες κράτησε η μάχη της Χειμάρρας. Οι Ιταλοί την είχαν οχυρώσει και χρησιμοποίησαν για την άμυνα της τανκς, αεροπορία, πυροβολικό και πεζικό. Στην παραλία οι Ιταλοί είχαν φράξει το στενό της Παπαθιάς με αλλεπάλληλες αμυντικές γραμμές. Οι Έλληνες αποκρούστηκαν στις 15 του μήνα. Εκαναν τρεις μέρες κι έχασαν 370 άνδρες ώσπου να πάρουν ένα λόφο. Όταν, στις 19, πάρθηκε στο εσωτερικό το διάσελο του Κούτσι, οι Ιταλοί της Παπαθιάς κυκλώθηκαν. Στις 20 υποχώρησαν στην παραλία. Στις 21 παραδόθηκαν. Κούτσι και Παπαθιά τους στοίχισαν 900 αιχμάλωτους, 300 νεκρούς, πυροβόλα, όλμους και τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών που «εξόπλισαν» τον ελληνικό στρατό. Στις 22του Δεκέμβρη, «πεζοπορούντες επί δεκάωρον», όπως ανέφερε ο σημαιοφόρος του ναυτικού Πυρρός Σπυρομήλιος, οι Έλληνες μπήκαν στην πόλη «γενόμενοι δεκτοί υπό των κατοίκων με έξαλλον ενθουσιασμόν». Ο σημαιοφόρος ύψωσε την ελληνική σημαία και ξεκίνησε . νέα πορεία, βορειότερα. Ο βαρύς χειμώνας σταμάτησε την προέλαση. Οι Ιταλοί οχυρώθηκαν στον Αυλώνα.
Ο ΠΥΡΡΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ
"Η φωτογραφία από το αρχείο της κ. Αργυρώς-Λύρκας Καλαμπούση"
Ο ΠΥΡΡΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ
(Χιμάρα, 1913 – Αθήνα, 1961)
----------------------------------------
Ο Πύρρος Σπυρομήλιος, υπήρξε ένας από τους πιο αξιόλογους, αν όχι, ο πιο σημαντικός Γενικός Διευθυντής της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Διέθετε ένα ευρύτατο πνεύμα, μια σπάνια κοινωνικότητα, μιαν αριστοκρατική ευγένεια και μια καρδιά γεμάτη καλοσύνη, αν και ασθενική κι αδύναμη.
Για το Σπυρομήλιο κανείς δεν έγραψε τίποτα, κανείς δεν έχει ξαναφέρει στη δημοσιότητα τ’ όνομά του. Ως κι εγώ, στο βιβλίο μου «Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση – Ιστορία και ιστορίες» (2004), ούτε μια λέξη δεν είπα γι’ αυτόν. Δεν ξέρω γιατί κι αισθάνομαι τύψεις τώρα, που αναθυμάμαι την πολύτιμη παρουσία του στο χώρο της Ραδιοφωνίας. Όταν λίγο μετά το θάνατό του συνάντησα στη Ρώμη τον διευθυντή της RAI, τον Μαρτσέλο Ροντινό, μου είχε πει πως «ο χαμός του Σπυρομήλιου, δεν ήταν μεγάλη απώλεια για την ελληνική ραδιοφωνία, αλλά και για τη ραδιοφωνία της Ευρώπης».
Είπα πως ο Σπυρομήλιος διέθετε μια καρδιά από καλοσύνη. Εκατό φορές τ’ απέδειξε… Σε κάποιαν ηλικιωμένη φτωχή συνάδελφο, που θα ’παιρνε σύνταξη ανεπαρκέστατη για να ζήσει, παραχώρησε ένα μηνιαίο εισόδημα από τον δικό του μισθό. Κι άλλα κι άλλα… Πού να τα λέω…
Ο Σπυρομήλιος ήταν ωραίος άντρας. Ο μεγάλος έρωτας της Μελίνας Μερκούρη. Είπαν πως κάποτε πήρε το καράβι του πολεμικού ναυτικού, που κυβερνούσε ο ίδιος και πήγε στη Μασσαλία για να τη συναντήσει… Τον φέρνω στη μνήμη μου μ’ ένα κατακόκκινο γαρούφαλλο πάντα στη μπουτονιέρα του. Όπου περνούσε άφηνε ένα λεπτό άρωμα μιας διακριτικής κολόνιας.
Έζησα από κοντά όλες τις δυναμικές πρωτοβουλίες του για την προκοπή και την προβολή του Ε.Ι.Ρ. Σε μερικές από τις νέες πολιτισμικές εκπομπές που καθιέρωσε, ανάθεσε σε μένα τη σκηνοθεσία τους. Ήταν οι σειρές«Ηθογραφικά ταξίδια στην Ελλάδα», «Τα τραγούδια που τραγούδησε ο λαός μας», «Ομιλούν οι ειδικοί» κ.α. Γι’ αυτές τις εκπομπές, και προπάντων, για τις θεατρικές, που πολύ του άρεσαν, εκδόθηκε τότε ένα πολυτελές λεύκωμα, ένα θησαυροφυλάκιο ραδιοφωνικής μνήμης.
Ανεκπλήρωτο όνειρό του ήταν ν’ αποκτήσει το Ε.Ι.Ρ. μια δική του συμφωνική ορχήστρα. Κάλεσε, μάλιστα, και τον διαπρεπή Βιεννέζο αρχιμουσικό Φράντς Λιτσάουερ, για να οργανώσει αυτή την ορχήστρα. Ωστόσο, κάποιες επαγγελματικές διαφωνίες με τους μουσικούς, άφησαν την επιθυμία του απραγματοποίητη.
Αλλά τα έργο του, που έχει μείνει, είναι ο θεσμός του «Φεστιβάλ ελαφρού ελληνικού τραγουδιού». Ένας θεσμός-στροφή στο ελληνικό τραγούδι και στην ιστορία του.
Το πρωί της 31ης Μαρτίου του 1961, ο Σπυρομήλιος δεν ήρθε στο Ε.Ι.Ρ.Εκείνο το πρωί η αδύναμη καρδιά του έπαυσε να χτυπά.
ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΚΑΡΤΕΡ
------------------------------
Ο Ελληνικός Τύπος τον Δεκέμβριο του 1940 για την Απελευθέρωση της Χιμάρας
Ο Παύλος Παλαιολόγος στέλνει από την Χειμάρρα στην εφημερίδα «Αθηναϊκά Νέα» (24-12-1940) ανταπόκριση με τον εύγλωττο τίτλο: «Ο στρατός μας εις Χειμάρραν. Η συγκινητική υποδοχή των κατοίκων. Η γιγαντομαχία που κατέληξε εις την κατάληψιν».
Στον ίδιο τόνο αναγγέλλουν το ευχάριστο γεγονός και άλλες εφημερίδες:
Η «Νέα Ελλάς» (24 Δεκεμβρίου 1940): Η Χειμάρρα ελευθέρα! Κατελήφθη προχθές υπό του στρατού μας. Οι Χειμαρριώτες ενηγκαλίζοντο και κατεφίλουν τους στρατιώτες».
Η «Καθημερινή» (24 Δεκεμβρίου 1940): «Τα ελληνικά στρατεύματα κατέλαβον χθες την Χειμάρραν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου