Του Γιάννη Παναγιώτου
Όταν τα συμφέροντα αποφάσισαν την πτώση του κομμουνισμού, από την άγνοια την ανεμελιά και την καταπίεση που βρισκόμασταν μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, βρεθήκαμε να κολυμπάμε στη θάλασσα χωρίς να ξέρουμε κολύμπι, απλά μας πέταξαν μέσα και κολυμπήσαμε ποιος λίγο ποιος πολύ, ανάλογα με της συνθήκες που βρήκε ο καθένας μας .Βλέπεται τα χρόνια πέρασαν τα παιδιά μας μεγάλωσαν ,κάποια είναι επιστήμονες πλέον κάποια άλλα έχουν δικές τους επιχειρήσεις, και κάποιοι προσπαθούν να κάνουν κάτι καλύτερο για το μέλλον.
Φυσικά μέσα από αντίξοες συνθήκες που περάσαμε και μην ξεχνάμε ήρθαμε χωρίς τίποτα και τα καταφέραμε με τον καλύτερο τρόπο ,όλοι μας έχουμε πλέον προσαρμοστεί στης νέες συνθήκες της ζωής ποιος λίγο και ποιος πολύ.
Θεωρώ όμως ότι πλέον έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για όλους μας ,να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα για τον τόπο μας ,για το μέλλον των παιδιών μας και την ηθική υποχρέωση που έχουμε απέναντι στους γονείς και προγόνους μας για την διατήρηση της παράδοσης των εθίμων του τόπου μας διότι κάθε μέρα που εμείς μένουμε αδρανείς κάποιοι άλλοι καταστρώνουν τα σχέδια τους ,πως θα μας αλλοιώσουν, το πολιτισμό, τι γλώσσα, τα εδάφη μας τα πάντα.
Στην προκειμένη περίπτωση κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει όσοι ασχολούνται με τα κοινά του τόπου μας ,είτε είναι αδελφότητες ,είτε σύλλογοι, είτε σωματεία είτε με την πολιτική επιβάλλεται να βρεθούν να οργανώσουν τον κόσμο για την διεκδίκηση των προβλημάτων του τόπου μας όσο δεν είναι αργά ,όλοι πλέον να βάλουν νερό στο κρασί τους να ενώσουν το κόσμο και όχι δημιουργούν διχόνοιες και μικροσυμφέροντα ,διότι τα συμφέροντα είναι κοινά για όλους μας για το καλό του τόπου μας .Οι Βορειοηπειρώτες βαρέθηκαν πλέον να βλέπουν την κατάσταση που επικρατεί , κάθε χωριό και 2-3 πρόεδρους κάθε επαρχία και καμιά δεκαριά συλλόγους πόσο άλλο, μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες γίναμε πράγματα και θαύματα ,πριν αρχίσει ο κόσμος να αντιδρά. Καιρός λοιπόν να ακούσουμε μια φωνή για την διεκδίκηση και απαίτηση των προβλημάτων μας .Ας αφήσουμε το χθες και το τι έγινε ,ας ενωθούμε όλοι μαζί για το αύριο των παιδιών μας, του τόπου μας, της πατρίδας μας ,του πολιτισμού μας και να ανεβάσουμε τον πήχη και την υπόληψη των Βορειοηπειρωτών στη θέση που τους ανήκει, και να αναδείξουμε ότι οι μεγάλοι ευεργέτες ήταν από τα μέρη μας ,ΖΑΠΠΑΣ,ΣΙΝΑΣ ,ΑΡΣΑΚΗΣ, κ.α ας κάνουμε τους Βορειοηπειρώτες περήφανους για την πατρίδα τους και την καταγωγή τους.
Σχόλιο Βορειοηπειρώτη
Ο Γιάννης ζητάει από όλους τους φορείς να βάλουν νερό στο κρασί τους. Φίλε Γιάννη νερό έχουμε, φοβάμαι ότι μας λείπει το κρασί. Πρέπει μάλλον να πούμε να βάλουμε κρασί στο νερό μας.Το κακό δεν είναι που έχουμε πολλούς συλλόγους και που τσακώνονται μεταξύ τους αλλά ότι λείπει το όραμα. Δεν είμαστε από τους μηδενιστές και από αυτούς που κατηγορούν όλους τους άλλους αλλά να ομολογήσουμε ότι είμαστε σε αρνητικό πρόσημο. Μας λείπουν τα «target» που λένε και στο χωριό μου. Ας βάλουμε μικρούς στόχους και να τους πετυχαίνουμε.
Ο Γιωρίκας επειδή βαριόταν να κουβαλάει κάθε μέρα ξύλα από το βουνό, κάποια μέρα είπε: για να μην πάω κάθε μέρα στο βουνό, θα φέρω το βουνό στο σπίτι μου αλλα ποτέ δεν το κατάφερε. Όλοι συζητάμε πως θα φέρουμε το βουνό στο σπίτι μας και κανένας δεν πάει να πάρει κάποιο ξύλο.
Μία ιδέα π.χ. θα ήταν ο κάθε σύλλογος να βοηθήσει στην επιστροφή κάποιας οικογένειας στην ιδιαίτερη πατρίδα.
http://borioipirotis.blogspot.com/2011/02/blog-post_05.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου