Μαύρη Ρίζα, Πωγώνι, Άνω Δρόπολη και Ριζά. Το δράμα της εγκατάλειψης...

Θλίψη και μόνο θλίψη. Τα ορεινά χωριά της Άνω Δρόπολης, Πωγωνίου, Ριζών και Μαύρης Ρίζας  αργοπεθαίνουν και κανείς αρμόδιος δεν φαίνεται να συγκινείται. Ο ορεινός όγκος αυτών των Επαρχιών  ζει το δικό του δράμα. Το δράμα της εγκατάλειψης και της ερήμωσης. Στα χωριά αυτά εχουν μείνει λιγοστοί ηλικιωμένοι καθώς δεν υπάρχουν κίνητρα για εγκατάσταση και επαγγελματική δραστηριότητα νέων ανθρώπων...οριστική απαξίωση και η ερήμωσή τους. Σε λίγα χρόνια όπως πάμε, δεν θα υπάρχει ψυχή, θα τα διασχίζει κανείς.... ξεβράκωτος που λέμε και δεν θα συναντάει άνθρωπο.



Τα αίτια που οδήγησαν τα ιστορικά χωριά μας, τα οποία παλιότερα έσφυζαν από ζωή στην πληθυσμιακή αφαίμαξη είναι πολλά. Δεν είναι μόνο, το άνοιγμα των συνόρων και το φυγιό του κόσμου, δεν είναι τα γεγονότα του΄97. Θεωρώ ότι είναι περιττό να αναφερθώ σε αυτά, διότι όσοι ζήσατε ή κατάγεστε απ' αυτά τα άγια χώματα τα γνωρίζετε καλύτερα από οποιοδήποτε άλλον.
Εγώ και όσοι μένουμε εδώ , μη μπορώντας να κάνουμε κάτι άλλο, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με όλες τις δυνάμεις μας, έως ότου αφυπνίσουμε τις συνειδήσεις των πολιτικών μας, μήπως επιτέλους κάνουν κάτι για να ανακόψουν αυτόν τον κατήφορο.
Οι λόγοι που με οδήγησαν στην απόφαση να καταπιαστώ για μία φορά ακόμη με αυτό το σοβαρότατο ζήτημα, το οποίο μας αγγίζει και μας βασανίζει όλους εμάς, που είμαστε φορτισμένοι με αγάπη για τη γενέθλια γη των προγόνων μας, δεν είναι η ανάδειξη ευθυνών. Αλλά η πίστη μου, πως αυτά τα χωριά έχουν μέλλον, αρκεί να το πιστέψουν και οι πολιτικοί μας, οι οποίοι έχουν βαρύτατες ευθύνες όλοι, ανεξαρτήτου κόμματος, για την ερήμωση και την εγκατάλειψη των χωριών αυτών. Είναι κοινή διαπίστωση, ότι οι  πολιτικοί μας δεν έδειξαν ζωηρό ενδιαφέρον, με αποτέλεσμα το πιο παραγωγικό και δραστήριο κομμάτι της τοπικής κοινωνίας να μεταναστεύσει προς αναζήτηση καλύτερης τύχης στα αστικά κέντρα και το εξωτερικό.

Δυστυχώς τα εγκατέλειψαν στη μοίρα του, δεν έγινε κανένα αναπτυξιακό έργο, με συνέπεια να παραμένουν οι φτωχότερες περιοχές της Βορείου Ηπείρου και με το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας. Δυστυχώς η πολιτεία μέχρι σήμερα δεν έδωσε επιδοτήσεις για την ενίσχυση δραστηριοτήτων, οι οποίες θα αναδείξουν την πλούσια πολιτισμική μας κληρονομιά, καθώς και τα σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας που διαθέτουν οι περιοχές αυτές, που απειλούνται με εξαφάνιση.

Είναι βέβαιο, ότι τα σχέδια ανάπτυξης που μας υποσχέθηκαν κατά καιρούς οι πολιτικοί μας, ήταν μόνο επί χάρτου.
Οι εκπρόσωποί μας που διαχειρίζονται τις τύχες αυτού του τόπου σήμερα, να αναλογιστούν τις τεράστιες ευθύνες που τους βαρύνουν και να σκύψουν ώστε και τώρα την ύστατη στιγμή, πάνω στα χρόνια καυτά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα χωριά αυτών των ορεινών και εθνικά ευαίσθητων περιοχών.
Πρέπει να αντιληφθούν, ότι δεν πάει άλλο, η κατάσταση έχει φτάσει πλέον στο απροχώρητο. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν, ότι είναι ανάγκη επιτακτική να διεκδικήσουν  μεγαλύτερο μερίδιο από τα κρατικά κονδύλια για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η ανεργία που βασανίζει την περιοχή εδώ και χρόνια.
Πρέπει να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση προς το Αλβανικό κράτος, για να δώσει ισχυρά οικονομικά κίνητρα, για έναρξη επιχειρήσεων, προκειμένου να διαμορφωθούν έστω και τώρα, οι προϋποθέσεις συγκράτησης του πληθυσμού και προσέλκυσης νέων ανθρώπων.
Οι τοπικοί άρχοντες Νομάρχες και Έπαρχοι, οι οποίοι έχουν τεράστιες ευθύνες για το χαμηλό επίπεδο υποδομών, να καταλάβουν επιτέλους, ότι έχουν ιερό χρέος να συμβάλουν από κοινού για την αναγκαία βελτίωση των τεχνικών και κοινωνικών υποδομών, που σήμερα είναι σε μαύρο χάλι. Οπως για παράδειγμα, η συγκοινωνία που είναι ανύπαρκτη.. Πολλοί δρόμοι ιδιαίτερα το χειμώνα είναι απροσπέλαστοι. Το ηλεκτρικό δίκτυο; Αστα να πάνε....Το χειμώνα μπορεί να μείνουν στα σκοτάδια δύο και τρεις ημέρες. Οσο για το τηλεφωνικό δίκτυο; Μην τα ρωτάτε.. .Ευτυχώς που υπάρχουν τα κινητά και εξυπηρετείτε ο κοσμάκης. Αν πράγματι αγαπάτε και νοιάζεστε για αυτόν τον τόπο, σκύψτε πάνω στα προβλήματα, τρέξτε, κάντε κάτι μπας και  δώσετε πραγματικά λίγη ζωντάνια στις άγονες και εγκαταλελειμμένες περιοχές μας και θα απαλλάξετε τους συγχωριανούς σας από μια μεγάλη ταλαιπωρία.

Η φράση: Στου κουφού την πόρτα.... ας μετατραπεί σε : Αφυπνιστείτε γιατί χανόμαστε!!!!!!



γράφει ο Τσαπανιώτης
http://sokakiarabh.blogspot.com/2011/03/blog-post_26.html