Η κάθε Επαρχία μας δεν είναι μπαϊράκι του κάθε Έπαρχου.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα αποτελεί από εδώ και πέρα την εκτελεστική πλευρά όλων των σχεδιασμών του Κόμματος των Ελλήνων.
Ο Σύλλογος των Έπαρχων ως καθιερωμένος θεσμός πια, θα βγει από το λήθαργο, που περιέπεσε, θα λειτουργήσει και θα ενεργοποιηθεί ξανά ως σώμα, γιατί αποτελεί δύναμη και εγγύηση για την υλοποίηση των σχεδιασμών της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας.
Τούτο είναι που μας κάνει όλους να σκεφτούμε πως στις επικείμενες τοπικές εκλογές πρέπει να εμπιστευτούμε τους υποψηφίους του MEGΑ, που είναι άτομα καταρτισμένα, αποφασιστικά, δυναμικά, υπεύθυνα, δημοφιλή, και που όλες οι πράξεις τους θα έχουν ως γνώμονα το συμφέρον του Ελληνισμού. Ταυτόχρονα, οι αιρετοί μας δε θα είναι ανεξέλεγκτοι, αλλά θα λογοδοτούν στο Εθνικό Συμβούλιο του Κόμματος.
ΑΝΑΠΤΥΞΗ Η ΜΑΓΙΚΗ ΛΕΞΗ
Τίποτα δεν μπορεί να ευδοκιμήσει χωρίς την ανάπτυξη.
Έχουμε δυο κάμπους γόνιμους. Τρία ποτάμια με άφθονο νερό. Παραλίες και παραλίμνια μέρη. Παραδοσιακά χωριά, αρχαίες πολιτείες, αιώνιες μονές, πάμπολλα μνημεία. Ανάμεσα σε όλα αυτά περπατάει η μαγική λέξη «ανάπτυξη», αλλά σπάνια την είδαν και την προσεγγίσανε μέχρι τώρα.
Στις συνθήκες της τοπικής, αλλά και της παγκόσμιας κρίσης, υπάρχουν πιθανότητες επιστροφής πολλών ατόμων και οικογενειών για να ανοίξουν δουλειές. Γύρω από λίγα στρέμματα γης μπορούν να συγκεντρωθούν μια μονάδα μεταποίησης προϊόντων, ένα συνεργείο, ένα σχολείο, ένα ιατρείο, μια παιδική χαρά κι ένα γήπεδο. Γύρω από ένα παραδοσιακό χωριό όπως η Δρόβιανη με τα καταπληκτικά τοπία, τις αιωνόβιες βαλανιδιές, τις δεκάδες εκκλησίες, τα αρχοντικά της, την πλούσια ιστορία και τον πολιτισμό, τις αναρίθμητες προσωπικότητες όλων των κλάδων, μπορεί να αναπτυχθεί ο αγροτικός τουρισμός και να στηθούν άλλα τόσα κύτταρα ανάπτυξης, όπως και στον κάμπο.
Τι έλειψε μέχρι τώρα και τίποτα απ’ αυτά δεν έγινε οργανωμένα; Ο σχεδιασμός. Αυτό φιλοδοξεί να αλλάξει και να πραγματοποιήσει το νέο μας Κόμμα. Τούτο δε, θα επιτευχθεί μέσα από τις διαρκείς Επιτροπές, που θα λειτουργούν στα πλαίσια της δράσης του Κόμματος, αλλά πιο πολύ μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΚΟΣ ΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ΤΟΥ - ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΗΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΜΑΣ
Ένας από τους βασικούς στόχους του νέου Κόμματος είναι η επίλυση του μεγαλύτερου ζητήματος που ταλανίζει την Εθνική Ελληνική Μειονότητα εδώ και είκοσι χρόνια: το ιδιοκτησιακό.
Στον τομέα αυτό επικρατεί σύγχυση. Οι περισσότεροι δεν έχουν εφοδιαστεί με τα πιστοποιητικά ιδιοκτησίας, που καθιστά τον καθένα νόμιμο ιδιοκτήτη.
Σε δεκάδες χωριά μας δεν έχει λήξει η διαδικασία καταγραφής και κατοχύρωσης της ιδιοκτησίας παρά την ύπαρξη των τίτλων ιδιοκτησίας. Η διαδικασία ενημέρωσης λείπει παντελώς και επικίνδυνα. Ενώ μεγάλος αριθμός ιδιοκτησιών και εκτάσεων, ανήκει στην κυριότητα περισσότερων ιδιοκτητών, δηλαδή από κοινού και εξ αδιαιρέτου με συνέπεια να δημιουργούνται προστριβές, αντιδικίες και δικαστικές διαμάχες, που επιφέρουν διάσπαση στην κοινωνία μας και τα χωριά ή οι περιοχές τελούν υπό μόνιμη εχθρότητα μεταξύ τους.
Αυτή η κατάσταση με τις ιδιοκτησίες μας να αιωρούνται, προσελκύει κάποιους ξένους, που επιβουλεύονται τα μέρη μας, ανεγείροντας οικοδομές στις άκρες των οδικών αξόνων μας, αρπάζοντας με ψευδή έγγραφα τα λιβάδια και τα βοσκοτόπια μας, στήνοντας επιχειρήσεις και βλάπτοντας το περιβάλλον μας, διεκδικώντας τις παραλίες, παραβιάζοντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο κατάφωρα τους διεθνείς κανόνες περί των μειονοτικών εδαφών.
Το νέο Κόμμα καταγγέλλει όλους εκείνους, που με μια υπογραφή και μια σφραγίδα αλλοτριώνουν και απαλλοτριώνουν τόσο εύκολα το χώρο μας για ίδιον όφελος. Σε κάθε στιγμή θα είναι έτοιμο να υψώνει τη φωνή του και να καταγγέλλει τις καταπατήσεις αυτές σε εθνικούς και ευρωπαϊκούς φορείς. Είναι δεκάδες οι δικαστικές υποθέσεις, που συνεχίζονται μεταξύ των καταπατητών και των χωρικών. Στην διαμάχη αυτή, οι χωρικοί, δεν θα είναι πια μόνοι τους. Το νέο Κόμμα, όχι μόνο θα καταγράψει όλες αυτές τις διαμάχες, αλλά θα παρακολουθεί από κοντά την εξέλιξή τους και θα προσφέρει νομική στήριξη, προς όφελος της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας.
Ο κάθε χωρικός και το πιστοποιητικό ιδιοκτησίας! Κανένας καταπατητής στο χώρο μας! Αυτά θα είναι τα συνθήματα, που θα καθοδηγούν και θα καθορίζουν την πορεία του νέου Κόμματος στον τομέα των περιουσιών.
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ
Ο πολιτισμός είναι ο τομέας, που αδικήθηκε περισσότερο από όλους τους άλλους. Η πολιτιστική διάσταση, μαζί με την κοινωνική και την πολιτική ήταν οι τρεις βασικές διαστάσεις της πρώτης Ομόνοιας. Όπως ξέρετε, όμως, ούτε η κοινωνική και ούτε η πολιτιστική διάσταση λειτούργησαν.
Ο πολιτισμός και η παράδοση δεν γεννιούνται και δεν διαμορφώνονται από την μία στιγμή στην άλλη. Αντιθέτως, συσσωρεύονται και σφυρηλατούνται επί αιώνες για να αποτελέσουν το προπύργιο της εθνικής ταυτότητας. Αυτό το προπύργιο είναι που εγκαταλείφθηκε στη μοίρα του. Ότι κι αν έγινε στον τομέα αυτό, έγινε μόνο χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία.
Το νέο Κόμμα καταρτίζει τα σχέδια του για να συγκεντρωθεί, να διασωθεί και να διαδοθεί ο πλούσιος πολιτισμός μας. Πρωταρχικός στόχος είναι η διαμόρφωση των κατάλληλων νομικών μηχανισμών και διαδικασιών, που θα αποτρέπουν τις διακρίσεις σε βάρος της Μειονότητας και θα τη νομιμοποιούν να επιτελέσει το έργο της.
Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα δεν διαθέτει το δικό της αρχαιολογικό, εθνολογικό και λαογραφικό μουσείο, για να προβάλλει την ιστορία και τις αξίες της. Δεν έγραψε τη δική της Εγκυκλοπαίδεια, όπου θα καταγράφεται η αιώνια πορεία της μέσα από γεγονότα και πρωταγωνιστές. Τα χρόνια που πέρασαν καταστράφηκαν τα ταπεινά μουσεία μας, πετάχτηκαν στα σκουπίδια τα εκθέματα, τα ντοκουμέντα και τα άλλα στοιχεία.
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ
Ο μεγάλος ασθενής μας είναι η παιδεία.
Μία από τις πρώτες δραστηριότητες που ανέλαβε το νέο Κόμμα, ήταν στον τομέα της παιδείας. Συζήτησε το θέμα διεξοδικά και απευθύνθηκε στο Υπουργείο Παιδείας, προβάλλοντας με συγκεκριμένα στοιχεία την ζοφερή κατάσταση, υποβάλλοντας ταυτόχρονα συγκεκριμένες προτάσεις για τη βελτίωση της κατάστασης.
Δεκάδες σχολεία μας έκλεισαν. Εκατοντάδες δάσκαλοι έχασαν τις δουλειές τους. Χιλιάδες μαθητές μας σπουδάζουν την Ελλάδα. Τα σχολικά κείμενα ποτέ δεν συμπληρώθηκαν. Ας θυμηθούμε στο σημείο αυτό και την βαριά κληρονομιά μιας αδικίας, που έγινε το 1993, όπου η διδασκαλία στα ελληνικά σχολεία γίνεται 64% στην αλβανική και μόνον 36% στην ελληνική.
Σήμερα, η συρρικνωμένη δημόσια παιδεία μας κινδυνεύει να μετατραπεί σε ιδιωτική λόγω της μετακίνησης των μαθητών από τα δημόσια σε ιδιωτικά σχολεία, με σοβαρή επίπτωση, την παντελή απώλεια της δωρεάν (δημόσιας) παιδείας και την απαλλαγή της αλβανικής κυβέρνησης από τις υποχρεώσεις, που απορρέουν από τις διεθνείς συμβάσεις και το ίδιο το Σύνταγμα (άρθρο 20) της χώρας, το οποίο αναφέρεται στην ελευθερία και το δικαίωμα των Μειονοτήτων όσον αφορά τη μητρική γλώσσα και τον πολιτισμό τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου