15 / 12 / 2010
Κωνσταντίνος Χολέβας: “Όσοι από μας επιμένουμε σε έννοιες όπως η πατρίδα, η πολιτιστική ταυτότητα, η ελληνορθόδοξη παράδοση, η δυναμική εξωτερική πολιτική κ.α χαρακτηριζόμαστε «συντηρητικοί», «αντιδραστικοί», «εθνικιστές» και τα συναφή.”
Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων.
Μερικοί συμπατριώτες μας –μεταξύ αυτών πολλοί διανοητές και πολιτευόμενοι- μού δίνουν την εντύπωση ότι κάνουν παν το δυνατόν για να φανούν «προοδευτικοί», μοντέρνοι και εκσυγχρονιστές. Χαρακτηρίζουν ξεπερασμένες τις αξίες που ανάγονται στο παρελθόν και στις ρίζες του λαού μας και νομίζουν ότι θα γίνουν καλοί Ευρωπαίοι αν μιλούν συνεχώς για πολυπολιτισμικότητα, και παγκοσμιοποίηση.
Όσοι από μας επιμένουμε σε έννοιες όπως η πατρίδα, η πολιτιστική ταυτότητα, η ελληνορθόδοξη παράδοση, η δυναμική εξωτερική πολιτική κ.α χαρακτηριζόμαστε «συντηρητικοί», «αντιδραστικοί», «εθνικιστές» και τα συναφή.
Όσοι από μας επιμένουμε σε έννοιες όπως η πατρίδα, η πολιτιστική ταυτότητα, η ελληνορθόδοξη παράδοση, η δυναμική εξωτερική πολιτική κ.α χαρακτηριζόμαστε «συντηρητικοί», «αντιδραστικοί», «εθνικιστές» και τα συναφή.
Ὀμως μία σύντομη περιήγηση στη διεθνή επικαιρότητα μάς δείχνει ότι απόψεις «συντηρητικές» και παραδοσιακές δικαιώνονται καθημερινά, ενώ καταρρέουν οι μύθοι των ψευδοπροοδευτικών.
Θυμίζω ορισμένες σχετικές περιπτώσεις.
Πρώτον. Στη χώρα μας για να είσαι της μόδας πρέπει να μιλάς υπέρ της πολυπολιτισμικότητας. Δηλαδή να υποχωρήσει η εθνική και θρησκευτική ταυτότητα του λαού μας για να νιώσουν καλύτερα οι αλλοδαποί που ζουν είτε νόμιμα είτε παράνομα στη χώρα μας.
Στην Ευρώπη ήδη η πολυπολιτισμικότητα αμφισβητείται και απορρίπτεται ενώ προωθείται η ιδέα της ένταξης-ενσωμάτωσης των μεταναστών. Όχι όλων φυσικά, αλλά του αριθμού εκείνου που μπορεί να αντέξει κάθε κοινωνία. Αντί να χάνει μία κοινωνία τα εθνικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά της καλούνται οι μετανάστες να αποδεχθούν τις αξίες της χώρας που τους φιλοξενεί.
Την κατάρρευση της πολυπολιτισμικότητας παραδέχθηκε προσφάτως σε ομιλία της η Γερμανίδα Καγκελλάριος Άγκελα Μέρκελ. Αλλά και ο Άγγλος κοινωνιολόγος Άντριου Γκέντενς έγραψε χαρακτηριστικά: «Στην Ολλανδία σήμερα κηδεύεται η πολυπολιτισμικότητα. Πολλοί από αυτούς που παρίστανται στην κηδεία της είναι εκείνοι που την χειροκροτούσαν πριν από δέκα χρόνια»!
Δεύτερον. Καθήκον κάθε καλού «προοδευτικού» στη χώρα μας είναι η επίθεση κατά της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών στα σχολεία. Κι όμως εδώ και δέκα περίπου χρόνια ομάδα ψυχολόγων και ιατρών έχει καταλήξει με πειραματική μέθοδο ότι η διδασκαλία των Αρχαίων και του πολυτονικού από το Δημοτικό σχολείο βοηθά τα παιδιά να αποφύγουν τις δυσλεξίες και τις μαθησιακές δυσχέρειες.
΄Ολα αυτά ΤΑ καταγράφει ο Ιωάννης Τσέγκος στο βιβλίο του «Η εκδίκηση των τόνων». Τα ίδια ακριβώς συμπεράσματα εξήγαγε και η καθηγήτρια πανεπιστημίου στην Αυστραλία Κέϊτ Τσάνοκ, η οποία θεραπεύει τη δυσλεξία διδάσκοντας Αρχαία Ελληνικά σε αγγλόφωνα παιδιά. Εξ άλλου από φέτος σε πολλά δημοτικά της Βρετανίας άρχισε πειραματικά η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών με στόχο να διαδοθεί σε περισσότερα σχολεία του χρόνου. Την ώρα που σε άλλες προηγμένες χώρες κερδίζουν έδαφος τα Αρχαία Ελληνικά, οι εγχώριοι «προοδευτικοί» μάς καλούν να αποκόψουμε τα ελληνόπουλα από τις ρίζες της γλώσσας μας.
Τρίτον. Το 2000, όταν αναιτίως η κυβέρνηση Σημίτη με την υποστήριξη δήθεν ανεξαρτήτων Αρχών κατήργησε το θρήσκευμα από τις ταυτότητες, η Εκκλησία της Ελλάδος αντιπρότεινε την προαιρετική αναγραφή. Αυτό που τότε απορρίφθηκε στο όνομα των «Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» σήμερα επιβραβεύεται από την Ευρ. Ένωση.
Συγκεκριμένα η Αλβανία ανακοίνωσε ότι θα διοργανώσει τον Απρίλιο του 2011 απογραφή πληθυσμού και θα ζητά προαιρετικά την αναγραφή της εθνικής καταγωγής και του θρησκεύματος. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ( Κομμισσιόν) ενέκρινε αυτή την μέθοδο και μάλιστα θα χρηματοδοτήσει την απογραφή. Οι Ευρωπαίοι είπαν κάτι απλό που οι εδώ «ανεξάρτητες Αρχές» δεν ήθελαν αν καταλάβουν. Ότι τις μειονότητες τις προστατεύεις όταν τις αναδεικνύεις και όχι όταν τις κρύβεις!
Τέταρτον. Όσοι ζητούμε να μην υποχωρήσει η Ελλάς απέναντι στις προκλήσεις των Σκοπίων και όσοι γράφουμε ότι το «μακεδονικό ἐθνος» είναι κατασκεύασμα ολοκληρωτισμών και του Τίτο, χλευαζόμαστε από τους δήθεν προοδευτικούς ως υπερπατριώτες κ.λπ. Και όμως προ μηνός περίπου εμφανίσθηκε στην τηλεόραση των Σκοπίων ο πρώην πρωθυπουργός και ιδρυτής του κόμματος ΒΜΡΟ Λιούπτσο Γκεοργκίεφσκι και είπε στους συμπατριώτες του:
« Ας το πάρουμε απόφαση, Δεν έχουμε καμμία σχέση με τον Μέγα Αλέξανδρο. Οι ιδεολογικοί μας πρόγονοι το 1903-1908 εφόνευαν όποιον δήλωνε ότι είναι απόγονος του Αλεξάνδρου»!
Εξάλλου ο αλβανικός εθνικισμός ξεσηκώνει το 30% του πληθυσμού της ΦΥΡΟΜ που θέλει να ακολουθήσει το παράδειγμα του Κοσσυφοπεδίου. Το νέο κόμμα της Αλβανικής Λίγκας ζητεί επισήμως να χωρισθεί η χώρα σε καντόνια, αλβανικό, σλαβικό και μικτό.
Είναι προφανές ότι μέσα στο γειτονικό μας κράτος αρχίζουν τα διαλυτικά φαινόμενα και διερωτώμαι: Αξίζει αν παραχωρήσουμε το όνομα της Μακεδονίας σε μία χώρα, η οποία μεθαύριο ίσως και να μην υπάρχει;
Πέμπτον. Όταν μιλάς για Θεό και πατρίδα, ως απαραίτητα εφόδια για την παιδεία των νέων, οι ψευδοπροοδευτικοί σού αντιτείνουν ότι αυτές οι αξίες υποστηρίχθηκαν από αυταρχικά καθεστώτα. Κι όμως προ ολίγων μηνών είδαμε τους Χιλιανούς μεταλλωρύχους να ζητούν κάτω στα έγκατα της γης τα αγάλματα των Καθολικών Αγίων και μία σημαία της χώρας τους.
Η πίστη στον Θεό και στην πατρίδα χαρίζουν δύναμη επιβιώσεως και σε ανθρώπους και σε λαούς. Μήπως ήσαν οπαδοί του αυταρχισμού αυτοί οι εργάτες; Όχι, βέβαια. Άλλωστε και η Αθηναϊκή Δημοκρατία αγωνίσθηκε στη Σαλαμίνα κατά των Περσών με τα ιδανικά που καταγράφει ο Αισχύλος στο περίφημο
«Παίδες Ελλήνων, ίτε». Δηλαδή για την πατρίδα, τα θρησκευτικά καθιδρύματα, τους τάφους των προγόνων.
«Παίδες Ελλήνων, ίτε». Δηλαδή για την πατρίδα, τα θρησκευτικά καθιδρύματα, τους τάφους των προγόνων.
Με αυτές τις αξίες επιβιώσαμε ως Έλληνες και με αυτές θα πορευθούμε, χωρίς να παραβλέπουμε τις εξελίξεις της εποχής, τις προόδους της τεχνολογίας, την οικονομική κρίση. Οι παραδοσιακές αξίες δικαιώνονται καθημερινά. Στην Ελλάδα, άραγε, το καταλάβαμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου