«Ο τόπος αυτός είχε, έχει και θα έχει πνευματικές, ιστορικές και ανθρώπινες αξίες»

- απ΄ την ομιλία του πρώην Προέδρου Ομόνοιας κ. Σωτήρη Κυριαζάτη σε βιβλιοπαρουσίαση του Συνδέσμου Συνταξιούχων Ελληνοδιδασκάλων στη Δερβιτσάνη -


Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!
Συγχαίρω την οργανωτική επιτροπή, τον κ. Ανδρούτσο και την παρέα του για την πετυχημένη αυτή συνάντηση και εκδήλωση.
Έχετε κάνει, πια, παράδοση τις ετήσιες εκδηλώσεις, με πλούσιο και με ουσία περιεχόμενο.

Δεν ξεχνάτε ότι ο τόπος αυτός είχε, έχει και θα έχει πνευματικές, ιστορικές, κοινωνικές και ανθρώπινες αξίες. Και, αν και ο οδοστρωτήρας της δικτατορίας προσπαθεί να ισοπεδώσει τα πάντα, ο κόσμος και ο τόπος αυτός αντέχει. Δε λυγάει.
Δεν ξεχνάτε ότι χρέος μας όλων είναι τις αξίες αυτές να τις αναδεικνύουμε. Και χρέος όλων να διαφυλάξουμε τις παραδόσεις μας, την ιστορία μας και τη γλώσσα μας, την ταυτότητά μας.
Και πρώτα απ’ όλα δεν ξεχνάτε τον κοινωνικό ρόλο του δασκάλου, το ρόλο σας. Και γνωρίζετε ότι ο ρόλος του δασκάλου, γενικά, είναι μεγάλος, άφθαστος. Κάθε άνθρωπος δεν μπορεί να μην έχει μια μάνα κι έναν δάσκαλο.


Όταν ο δάσκαλος βρίσκεται μέσα στην τάξη, σκύβει, χαμηλώνει για να σηκώσει τους μαθητές του και να τους ανυψώσει παραπάνω απ’ τον εαυτόν του για να εξασφαλιστεί η εξέλιξη. Ο δάσκαλος δίνει κάτι απ’ την ψυχή του στο μαθητή. Όμως μερικοί ξεχνούν να σηκωθούν και μένουν μικροί, ίσα με τα θρανία. Γι’ αυτό υπάρχουν τάξεις γεμάτες δάσκαλο κι άλλες που απουσιάζει.
Όμως ο ρόλος του δασκάλου δε μένει, δε χάνεται, δε σβήνει μέσα στην τάξη. Παίρνει κοινωνικό-πολιτιστικές, με πολιτική ευαισθησία, διαστάσεις και προτεραιότητα.
Και αυτό εσείς δεν το ξεχνάτε. Προσπαθείτε να κάνετε τόπο με το έργο σας, να μείνετε κι όχι απλώς να περάσετε. Μύριοι περνούν, σημασία έχει ποιος μένει. Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνούμε και να χανόμαστε μέσα στους θάμνους, αλλά να σηκώνουμε το κοινωνικό-πολιτικό ενδιαφέρον για τα δρώμενα στον τόπο μας.


Να επηρεάσουμε και στα μέσα τω ν μαθητών μας, των πρώην ,για να σκάψουμε, ν' αφουγκραστούμε, ν ‘ ακούσουμε το καρδιοχτύπι αυτού του τόπου και κόσμου που μας γέννησε, μας κουνάρησε, μας σπούδασε και μας μεγάλωσε, να δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας γι’ αυτό.
Ν’ ακούσουμε και να παρέμβουμε στη λύση των προβλημάτων του, να κυβερνήσουμε τον τόπο μας κι όχι απλώς να’ χουμε την εξουσία. Να επηρεάσουμε και να επιδράσουμε, ιδιαιτέρως, για τη συνεννόηση, την επικοινωνία, την ενότητα.
Δεν μπορούμε και δεν πρέπει ν’ αντέξουμε, να βλέπουμε τη διχόνοια να κερδίζει έδαφος, να φτάνουμε στα χρωματιστά καφενεία και καρέκλες, κόκκινες, πράσινες, μπλε, όπως στην ταινία του Χάρυ Κλιν, και να δρα κρυφοφάνερα η ταξική πάλη.

Η ενότητα όμως δεν επιτυγχάνεται με προσκλήσεις και συνθήματα, αλλά βάσει κοινών αρχών και στόχων, που γίνονται σημείο αναφοράς, άξονας, πόλος έλξης γι αυτούς που βούλονται, διαλογίζονται και μπορούν να προσφέρουν.
Αυτό επιδιώκει και προσδοκά να πετύχει ο “Σύνδεσμος Αναγέννησης και Ανάπτυξης”που πάει να ιδρυθεί. Σ’ αυτόν μπορούν και δύνανται να συσπειρωθούν, συστρατευτούν όλοι ανεξαρτήτως πιστεύω και κομματικής τοποθέτησης, ελληνικής καταγωγής τέκνα αυτού του τόπου, σκόρπια απανταχού. Όλοι όσοι μέσα έχει γεννηθεί και γεννιέται, ξυπνάει το μεγάλο συναίσθημα ότι εκτός απ’ τον εαυτόν τους υπάρχει και ο άλλος, ο συνάνθρωπος τους, υπάρχει ο τόπος τους, η πατρίδα τους. Δύσκολο να βρεθούν αλλά όχι ακατόρθωτο. Λίγοι, ίσως, αλλά απ’ τις μονάδες δημιουργείται το σύνολο.


Όταν βρισκόμασταν ερμητικά κλεισμένοι στα συρματοπλέγματα, λέγαμε: ”Αν θα 'ρθει η ελευθερία, θα μας δείτε! ”. Και τα τέκνα αυτού του τόπου ξενιτεμένα παντού, λέγανε:
”Αν ανοίξουν τα σύνορα, θα μας δείτε!”.
Τώρα για τους δύο μας: ΄Ηρθε η ώρα να δοκιμαστούμε.
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα!


Ένα είναι σίγουρο. Δεν πρέπει να φύγουμε προτού κάνουμε το χρέος μας. Διότι θα ‘ ρθουν πάνω απ’ το μνήμα μας οι άλλες γενιές και θα μας πούνε:”Τι κάνατε στο διάβα σας;”
Η αταραξία και η αδράνεια τίποτε δεν προσφέρουν.Αγώνας πατήρ πάντων” φωνάζει ο Ηράκλητος.
Σας ευχαριστώ και πάλι και σας εύχομαι υγεία και δύναμη για το καλό όλων !



http://toorama.blogspot.com/2011/12/blog-post_9321.html