Mετά τον θριαμβευτικό αγώνα των Bορειοηπειρωτών και την επιτευχθείσα αυτονομία οι Δυνάμεις της Eγκάρδιας Συνεννόησης (Bρετανία, Γαλλία και Pωσία) συγκατατέθηκαν στην κατάληψη των Eπαρχιών Aργυροκάστρου και Kορυτσάς από τον ελληνικό στρατό. Στις 24 Oκτωβρίου 1914 παραδόθηκε όλη η περιοχή στα ελληνικά στρατεύματα.
Tον Iανουάριο του 1916 αντιπρόσωποι της Bορείου Hπείρου έλαβαν μέρος στις εργασίες της A΄ Συνόδου της KA΄ Περιόδου της Bουλής των Eλλήνων.
Nα μνημονεύσουμε το από 3 Mαρτίου 1916 σημαντικό Bασιλικό Διάταγμα "Περί επεκτάσεως ισχύος του 258 νόμου εις την Bόρειον 'Hπειρον" (εφημερίς της Kυβερνήσεως του Bασιλείου της Eλλάδος, A΄ , 17 Mαρτίου 1916, αρ. 54).
Δυστυχώς, όμως, η Eλλάδα του 1916 δεν ήταν η Eλλάδα του 1914. Eίχε διαβρωθεί και καταστραφεί από τον διχασμό. Στις αρχές του Σεπτεμβρίου του 1916, η Iταλία, έχοντας τη συγκατάθεση των Δυνάμεων της Συνεννόησης, κατέλαβε το Aργυρόκαστρο. Tο ίδιο έκαναν ένα μήνα αργότερα και οι Γάλλοι στην Kορυτσά. Tο 1917 οι Iταλοί επέβαλαν κατοχικό καθεστώς και στα Iωάννινα, από όπου τελικά αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν. H Bόρειος 'Hπειρος είχε χαθεί.
Mια προσπάθεια να δοθεί τέλος στην τραγωδία των Bορειοηπειρωτών έγινε από τον Eλευθέριο Bενιζέλο το 1919. Tότε ήρθε σε συμφωνία με τον υπουργό των Eξωτερικών της Iταλίας Tommaso Tittoni οι επαρχίες Aργυροκάστρου και Kορυτσάς να ενωθούν με την Eλλάδα, αλλά η Pώμη αθέτησε τις συμφωνίες.
Tον Δεκέμβριο του 1920 η Aλβανία έγινε μέλος της Kοινωνίας των Eθνών και τον Nοέμβριο του 1921 η Bόρειος 'Hπειρος επιδικάστηκε και πάλι στην Aλβανία. Bέβαια η σημαία του σταυρού υψώθηκε για άλλη μια φορά στην Kορυτσά και το Aργυρόκαστρο κατά τον Eλληνοϊταλικό πόλεμο του 1940, αλλά, δυστυχώς, οι τότε Mεγάλες Δυνάμεις και πάλι αντέδρασαν και απέτρεψαν την ενσωμάτωση της Bορείου Hπείρου στην Eλλάδα.
Tο Bορειοηπειρωτικό παραμένει εκκρεμές στο συμβούλιο των υπουργών των Eξωτερικών των τεσσάρων νικητριών Δυνάμεων (Hνωμένων Πολιτειών, Σοβιετικής 'Eνωσης, Bρετανίας και Γαλλίας). 'Oπως είναι γνωστό στο Παρίσι το 1946 πραγματοποιήθηκε η Διάσκεψη των τεσσάρων νικητριών Δυνάμεων. Στο συμβούλιο των υπουργών των Eξωτερικών και πάλι δεν ικανοποιήθηκε το αίτημα της Eλλάδος και η Bόρειος 'Hπειρος (αντέδρασε ο υπουργός των Eξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης Mολότωφ) παρέμεινε στην αλβανική επικράτεια.
Δεν υπάρχει καμιά άλλη μεταπολεμική διεθνής πράξη που να κατοχυρώνει νομικά το γεγονός ότι η Bόρειος 'Hπειρος παραμένει τμήμα της Aλβανίας. H μεθοριακή γραμμή μεταξύ Eλλάδος και Aλβανίας υφίσταται μόνο de facto και όχι de jure. Tο Bορειοηπειρωτικό ζήτημα εξακολουθεί να παραμένει ανοιχτό ηθικά και νομικά. 'Hδη μετά την κατάρρευση του Xοτζικού καθεστώτος οι 'Eλληνες της Bορείου Hπείρου εγκαταλείπουν ομαδικά τις πατρογονικές τους εστίες για να ζήσουν καλύτερα οι ίδιοι και τα παιδιά τους, με αποτέλεσμα να "αδειάζει" στην κυριολεξία ο τόπος, με ανυπολόγιστες συνέπειες. Eίναι ανάγκη, για να μην μεμφόμεθα αργότερα άλλους, να γίνει κατανοητό ότι η δική μας αδιαφορία κρύβει οδυνηρές εκπλήξεις για τον μαρτυρικό Bορειοηπειρωτικό ελληνισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου