του Θωμά Τζια
Εμείς το ’91 ιδρύσαμε Ομόνοια, όχι Ομόνοια - ΚΕΑΔ. Το ΚΕΑΔ το φτιάσαμε το ’92, μόνον και μόνον για να κάνουμε ότι δεν μπορούσαμε ως οργάνωση.Το γνωστό του Κυριαζάτη: « να το ‘χουμε στο συρτάρι…» Σαν πώς να το ‘ξερε πως αργότερα θα ‘χωναν την Ομόνοια στο συρτάρι.
Τέλος, προσωπικά εκτός από ιδρυτής Ομόνοιας είμαι και ο πρώτος πρόεδρος του ΚΕΑΔ. Ήταν δυο ξεχωριστά πράγματα, χώρια η Ομόνοια και χώρια το ΚΕΑΔ. Και ούτε καν μπορούσε να εννοηθεί να γινόταν ένα, γιατί είναι δυο διαφορετικοί φορείς, ένας ελληνικός και ο άλλος παναλβανικός.
Μολαταύτα, αργότερα οι «έξυπνοι» βλέποντας τον κίνδυνο μήπως κλείσει το ΚΕΑΔ το κόλλησαν στην Ομόνοια για να στηριχτούν σ’ αυτή και το ‘καναν αυθαίρετα ένα,Ομόνοια-ΚΕΑΔ.
Ποιος δεν τη θέλει την Ομόνοια, αλλά υπάρχει Ομόνοια; Δεν υπάρχει.
Αυτό που υπάρχει δεν είναι Ομόνοια. Αυτό το κράμα δεν είναι Ομόνοια.
Το ΚΕΑΔ αφού την ξεζούμισε την Ομόνοια, τώρα τη βαστάει υποδουλωμένη και διπλά εξαρτημένη και με το Σοσιαλιστικό Κόμμα Αλβανίας, μετά από την προεκλογική συμφωνία του 2009. Κι ο κόσμος νομίζει Ομόνοια, όμως αυτή δεν υπάρχει ουσιαστικά. Το 2009 νόμιζε πως ψήφιζε Ομόνοια, κι ο ψήφος του μετρήθηκε στο καλάθι του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Και συνεχίζουν να βγάζουν μπροστά ως προφυλακτήρα την Ομόνοια σ’ όλες τις δραστηριότητες, για να ξεγελαστεί και πάλι ο κόσμος και όχι μόνον ο απλός ο κόσμος και να πιστέψει πως έχει να κάνει με την Ομόνοια.
Μακάρι να ήταν Ομόνοια. Το ΚΕΑΔ της πήρε την ψυχή της Ομόνοιας και συνεχίζει και συνεχίζει το καταστρεπτικό του έργο.
Ας τραβηχτεί αυτή η κακή σφήνα από τη μέση, το αλβανικό ΚΕΑΔ και όλοι πια γινόμαστε ένα στην οργάνωσή μας την Ομόνοια, για την οποία αγωνιστήκαμε όλοι.
Τώρα μπορούμε να είμαστε και πιο ενωμένοι και πιο υπερήφανοι, γιατί κατορθώσαμε να έχομε και δικό μας Κόμμα, το Κόμμα των Ελλήνων ΕΕΜΜ-ΜΕGA.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου