· Η Ομόνοια είναι το πρώτο μεγάλο επίτευγμα των Ελλήνων με την ίδρυσή της το 1991. Κι’ αφού τη φτιάξαμε και αγωνιστήκαμε γι’ αυτή,δεν θα είναι κανένας Έλληνας, νομίζω, που να μη την θέλει. Που είναι όμως; Δεν υπάρχει ουσιαστικά. Μας την υποβάθμισαν, για να μη πω την διέλυσαν. Ποιοι ; ; ;
Όπως και να είναι, η Ομόνοια, ως οργάνωση και το Κόμμα των Ελλήνων, το ΜΕGΑ, είναι παιδιά μιας μάνας. Θα τις βρουν τις διαφορές τους, αρκεί να παραμείνουνανεξάρτητα.
· Το 1992, το Σοσιαλιστικό Κόμμα πέταξε την Ομόνοια έξω από τη Βουλή. Και αναγκαστήκαμε, την ίδια χρονιά, να ιδρύσομε Κόμμα, αλλά δεν επιτρέπονταν τότε ελληνικό κόμμα και το κάναμε παναλβανικό.
· Το Κόμμα αυτό, το ΚΕΑΔ, φτιάχτηκε για να υπήρχε ως προέκταση της Ομόνοιας και μόνον. Ο τότε Πρόεδρος της Ομόνοιας Κυριαζάτης, πολύ σωστά, τόνιζε: « να το έχομε στο συρτάρι για όποτε μας χρειάζεται».Εννοείται πως το κέντρο όλης της πολιτικής μας ήταν η Ομόνοια, η οποία λειτουργούσε άψογα, πράγμα που στενοχώρησε πολλά κέντρα.
· Με την πάροδο του χρόνου, ειδικά μετά από τη ΔΙΚΗ ΤΩΝ 5, τα πράγματα αλλάζουν: Το επίκεντρο της πολιτικής τραβιέται από την Ομόνοια και όλα τα παίρνει το ΚΕΑΔ. Η Ομόνοια αποδυναμώνεται, σιγά-σιγά σβήνουν οι οργανώσεις στα χωριά, χάνεται το νόημα « δημοκρατικές εκλογές από τη βάση» αντικαταστώντας αυτό με στημένες συνδιασκέψεις. Εάν ρωτούσες κάποιον για την Ομόνοια θα σου απαντούσε: «Ποια Ομόνοια; Δεν υπάρχει…».
· Η κατάσταση αυτή ή η κατάντια αυτή ανησύχησε και το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας. Κι έτσι μας κάλεσαν όλους τους πρώην και νυν Προέδρους και εκλεγμένους στην Αθήνα, για να βαλθεί ένα τέλος σ’ αυτόν τον κατήφορο. Η Μπακογιάννη ανέθεσε στον Κασσίμη τη λύση αυτού του προβλήματος, το να γίνει μια διευρυμένη επιτροπή για ένα νέο ξεκίνημα, γιατί - όπως είπαν - δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση.
· Αυτό, όμως δυσαρέστησε την τότε ηγεσία, γιατί οι δημοκρατικές εκλογές από τον κόσμο, το πρώτο που θα πετύχαιναν , θα πέταγαν έξω από την ηγεσία αυτούς που την έφεραν σ’ αυτή τη θέση την Ομόνοια. Και στο πει και φι, οι ίδιοι οι μαγαζάτορες με τους μηχανισμούς τους έστησαν συνδιασκέψεις, δήθεν ξαναεκλέχτηκαν και οι μαγαζάτορες ξανά με τα κλειδιά στα χέρια.
· Η ανησυχία και ο προβληματισμός όλων των ορθά σκεπτόμενων ανθρώπων μεγάλωσε. Οι ιδρυτές, οι πρωτεργάτες, οι πρώην πρόεδροι και βουλευτές, όπως και μέλη του προεδρείου διαμαρτύρονταν με διάφορες μορφές. Τότε, το 2007, ο πρώην βουλευτής Ζήσος Λούτσης μαζί με άλλους αγωνιστές, αφού πολλαπλές φορές έχουν εξαντλήσει όλα τα μέσα διαμαρτυριών, προβαίνουν σε ανοιχτό υπόμνημα προς όλο τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό διοργανώνοντας και συγκεντρώσεις, που μετ’ εμποδίων πραγματοποιήθηκαν, ενώ ο Ζήσος δίνει παραίτηση από το προεδρείο του ΚΕΑΔ.
· Ξανά η κατάσταση δεν άλλαξε. Τώρα το ΚΕΑΔ είχε βάλει την Ομόνοια στο συρτάρι του Κυριαζάτη. Το έκαναν αυτό και επίσημα. Η Ομόνοια έχασε και τυπικά την ονομασία της και έγινε ΚΕΑΔ - Ομόνοια ή Ομόνοια - ΚΕΑΔ. Τέτοιο δικαίωμα δεν είχε κανένας και όμως έγινε.
· Και σαν πώς να μη έφταναν αυτά, ήρθε και το άλλο χτύπημα στις βουλευτικές εκλογές του 2008. Ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ συνάπτει προεκλογική συμμαχία με το Σοσιαλιστικό Κόμμα. και παρασέρνει έτσι και την Ομόνοια. Ο Ομονίτης ψήφιζε Ομόνοια και η ψήφος του μετρώνταν, χωρίς να το γνωρίζει, στο καλάθι του Σ.Κ. Άλλα μέλη της ηγεσία αντέδρασαν και πήγαν με το Δημοκρατικό Κόμμα. Κι έτσι, άλλοι στο ένα και άλλοι στο άλλο και ο Ελληνισμός μας έμεινε ακέφαλος.
· Η Ομόνοια δεν έχει ανάγκη να πάει με κανένα αλβανικό κόμμα. Έχει ιδρυθεί ανεξάρτητη και τέτοια θα πρέπει να παραμένει. Ούτε ο αυτοσκοπός της είναι η Βουλή.
· Σ’ αυτή την κατάσταση η μόνη εκδοχή ήταν η ίδρυση κόμματος των Ελλήνων. Υπήρχαν σκέψεις για αναβάθμιση της Ομόνοιας σε κόμμα, μα οι ηγέτες, όπως έδειχναν τα πράγματα, δεν ήθελαν ούτε εκλογές από τη βάση ούτε καμιά άλλη κίνηση. Κι έτσι δεν έμεινε τίποτε άλλο από τις ζυμώσεις για την ίδρυση του Κόμματος των Ελλήνων.
· Τον Αύγουστο του 2009, στα Γιάννενα, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ηπειρωτών και η Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αμερικής, προσκάλεσαν όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς για το Βορειοηπειρωτικό για μια συζήτηση για τα φλέγοντα προβλήματα. Στο τέλος βγήκε ένα πόρισμα που δεν αντικρούστηκε από κανέναν. Και ήταν:
1) Ίδρυση του Κόμματος των Ελλήνων,
2) Αναδιοργάνωση της Ομόνοιας από τη βάση και
3) Δραστηριοποίηση των Βορειοηπειρωτών στην Ελλάδα και αλλού.
· Τέλος. Το Κόμμα των Ελλήνων ιδρύθηκε και επίσημα στις 20 Μαρτίου 2010 και μετ’ εμποδίων στις 21 Ιουνίου 2010 εγκρίθηκε από την αλβανική νομοθεσία.
· Ο κόσμος κατά βάθος χαίρεται και πανηγυρίζει για το μεγάλο αυτό επίτευγμα. Άλλοι το βλέπουν με επιφυλάξεις , γιατί ακούνε και πολλά από τους αντιπάλους σε διάφορες μορφές.
· Στη φάση αυτή η ηγεσία της Ομόνοιας, σε συνταγματική συνδιάσκεψη, κατοχυρώνει με το άρθρο 20 πως η Ομόνοια θα παραμένει με το παναλβανικό ΚΕΑΔ, δηλαδή εξαρτημένη.
· Μετά τη σύντομη αυτή ανασκόπηση των κυριοτέρων γεγονότων βγαίνει το ερώτημα: Τώρα τι κάνουμε; Θα φάμε ο ένας τον άλλον; ΟΧΙ…! Θα μπει μπροστά η λογική με βάση το εθνικό μας συμφέρον.
= Η Ομόνοια, ως οργάνωση θα πρέπει να βρει τον εαυτόν της. Όλοι οι Έλληνες ανήκουν σ’ αυτή, αλλά όμως ανεξάρτητη όπως ιδρύθηκε.
= Το ΚΕΑΔ, με τα καλά του και τα κακά του, έχει δώσει κι αυτό τη συμβολή του για τον Ελληνισμό μας. Μέχρι εδώ.
= Τώρα οι Έλληνες έχουν δικό τους Κόμμα. Όλοι είναι καλοδεχούμενοι στο Κόμμα τους, στο σπίτι τους.
· Κι έτσι ο Ελληνισμός μας θα έχει δυο ελληνικούς φορείς, Κόμμα και Οργάνωση. Μακάρι να βρεθούμε ικανοί να αξιοποιήσομε τη συγκυρία αυτή. Οι καιροί ζητούνε επίμονα λύση, για να έχομε χρόνο να παρθούμε όλοι μαζί με τα ζωτικά προβλήματα χωρίς νικητές και ηττημένους. Μερικοί, φανατισμένοι για κακό, δεν θα πάψουν, θα φωνάζουν. Είναι καλά εμείς πάντα να τους βοηθούμε.
Πηγή : TO OΡΑΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου