Η ωραία Γενοβέφα...

Ηρωίδα λαϊκού μύθου, που ήταν πολύ διαδομένος και αγαπητός σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης από το μεσαίωνα μέχρι ακόμη και τις μέρες μας. Η Γενοβέφα αντιπροσωπεύει την αγνότητα που τη συκοφαντούν, αλλά που, στο τέλος, θριαμβεύει.

Η συνέχεια από κάτω....





Η Γενοβέφα ήταν η όμορφη κόρη του δούκα της Βραβάντης και γυναίκα του στρατιωτικού άρχοντα των Τρεβήρων, πυργοδεσπότη του Ίφτεντρικ Σιγφρείδου, που, όταν έφυγε για τον πόλεμο, την άφησε μόνη της για αρκετό καιρό. Ο Γκόλος, ένας από τους αυλικούς που την αγάπησε, χωρίς ανταπόκριση, τη συκοφάντησε, με αποτέλεσμα να την οδηγήσουν στο δάσος με το παιδί της, που είχε στο μεταξύ γεννηθεί, για να τους σκοτώσουν. Αλλά οι δήμιοι τη λυπήθηκαν και την άφησαν στο δάσος, όπου έζησε πολλά χρόνια εκεί, μαζί με το γιο της σαν αγρίμι.

Από κάποιο τυχαίο γεγονός όμως, αποκαλύφθηκε η συκοφαντία του Γκόλου που τον σκοτώνουν, ενώ η Γενοβέφα επιστρέφει θριαμβευτικά στον πύργο της.

Από τα διάφορα καλλιτεχνικά και λογοτεχνικά έργα που είχαν σαν πηγή έμπνευσής τους τη λαϊκή αυτή ηρωίδα, ονομαστή έγινε στην Ελλάδα η χαλκογραφία του Λεγκράν "Η Γενοβέφα της Βραβάντης" που είχε χαραχτεί στο Παρίσι στα 1789.

North Epirus Online