Eπιβάλλεται η διατήρηση της ιστορικής 8ης Μεραρχίας…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
Eπιβάλλεται η διατήρηση της ιστορικής 8ης Μεραρχίας…

Toυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΚΟΡΕΖΗ, Υποστράτηγου ε.α.


Έντονη ανησυχία αλλά και προβληματισμό προκαλεί η δέσμευση του ΥΕΘΑ ότι ο συνολικός προϋπολογισμός του Ενιαίου Μακροπρόθεσμου Προγράμματος Ανάπτυξης και Εκσυγχρονισμού (ΕΜΠΑΕ) των Ενόπλων Δυνάμεων προβλέπει μείωση των αμυντικών δαπανών κατά 70% για την επόμενη δεκαπενταετία. Φέρεται μάλιστα να ισχυρίζεται ότι η ετήσια οροφή πληρωμών για εξοπλιστικά προγράμματα δεν θα ξεπερνά τα 850 εκατ. ευρώ το χρόνο, δηλαδή το 0,3% του ΑΕΠ. Πραγματικά αναρωτιόμαστε εάν τα επιτελεία των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν συναινέσει σε έναν τόσο δραστικό περιορισμό των εξοπλιστικών προγραμμάτων και εάν συμφωνούν ότι παρά την μείωση των δαπανών δεν θίγεται ούτε κατ’ ελάχιστο η αμυντική θωράκιση της χώρας.
Η εντύπωση που δημιουργείται σε εμάς είναι ότι στα πλαίσια των περιοριστικών οικονομικών πολιτικών που επιβάλει η τρόικα, διακυβεύεται πλέον η αποτρεπτική ικανότητα της χώρας, απογυμνώνεται η αμυντική μας θωράκιση και η χώρα θα αδυνατεί να προστατέψει την εδαφική της ακεραιότητα. Μέσα στην γενικότερη αυτή ανησυχία εντάσσεται και η φημολογούμενη κατάργηση, μεταξύ των άλλων στρατιωτικών σχηματισμών ανά την Ελλάδα, και της VIIIης Μεραρχίας.
Για εμάς τους Ηπειρώτες η ιστορία της VIIIης Μεραρχίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη νεώτερη ιστορία της Ηπείρου, και αποτελεί ακένωτη πηγή έμπνευσης και φρονηματισμού για τις επόμενες γενιές. Μας συνδέει με τους αγώνες των πατεράδων μας, μας διδάσκει και μας φρονηματίζει για τη χάραξη της ατομικής μας δράσης και της εθνικής μας συμπεριφοράς. Αν πράγματι θέλουμε να σταθούμε άξιοι των προσδοκιών του έθνους, αν θέλουμε να δείξουμε ότι επάξια κληρονομήσαμε τα εύσημα της ευάνδρου Ηπείρου, πρέπει να αγωνισθούμε ώστε η Μεραρχία μας να παραμείνει στα Γιάννινα, έστω και με την μορφή επιτελείου.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ
Με την ευκαιρία ας ρίξουμε μια ματιά στην ένδοξη ιστορία της Μεραρχίας:
H VIII Μεραρχία Πεζικού προήλθε από μετονομασία της «Μεραρχίας Ηπείρου», που συγκροτήθηκε την 22α Σεπτεμβρίου 1912. Ουσιαστική ήταν η συμμετοχή της στον πόλεμο του 1913 για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. Είχε αποστολή να καθηλώσει το αριστερό της εχθρικής διατάξεως (Οχυρό Μπιζάνι). Μετά από την κατάληψη των Ιωαννίνων στη Μεραρχία δόθηκε αποστολή να προελάσει προς τη Βόρειο Ήπειρο. Μέχρι την 23-3-1913 κατέλαβε την Κλεισούρα, το Αργυρόκαστρο, το Τεπελένι και την Πρεμετή.
Στις 23-6-1913 μετακινήθηκε στη Θεσσαλονίκη και έλαβε μέρος στον Ελληνοβουλγαρικό Πόλεμο του 1913. Από 9-7-1913 μέχρι 14-7-1913 κατέλαβε το Παρανέστι, την Ξάνθη και την Κομοτηνή. Κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Μεραρχία επανήλθε στην Ήπειρο (Ιούλιος 1917) και το Νοέμβριο του 1918 εγκαταστάθηκε στα Ιωάννινα. Στη Μικρασιατική εκστρατεία έλαβε μέρος μόνο με το 15 ΣΠ, το οποίο είχε σημαντικές επιτυχίες.
Από το 1922 μέχρι το 1940 η Μεραρχία παραμένει στα Ιωάννινα με την ακόλουθη συγκρότηση: 10 ΣΠ στην Κέρκυρα, 15 ΣΠ στα Γιάννινα, 24 ΣΠ στην Πρέβεζα και 3/40 ΣΕ στην Άρτα.
Κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940 η VIII Μεραρχία, με Διοικητή τον Υποστράτηγο Χαράλαμπο Κατσιμήτρο, έγραψε στην Ιστορία της σελίδες άφθαστου μεγαλείου και δόξας. Είχε διαταχθεί στην περιοχή Καλπακίου και αρχικά ανέκοψε την προέλαση του εχθρού, ενώ στη συνέχεια έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην επιθετική επιστροφή. Απώθησε τον εχθρό και έφθασε μέχρι της γραμμής Επισκοπή – Γκλίνα – Ντεμπραβίτσα. Η εξέλιξη των επιχειρήσεων στη Μακεδονία ανάγκασε τα τμήματα της Μεραρχίας να επανέλθουν στα αρχικά ελληνοαλβανικά σύνορα. Στη συνέχεια συμπτύχθηκε στο χώρο της Φιλιππιάδας για να διαλυθεί με την υπογραφή της ανακωχής (20 - 4 - 41). Επανασυγκροτήθηκε την 18 - 3 -1946 και ανέλαβε υπό τη διοίκησή της τις 74, 75 και 76 Ταξιαρχίες. Αναδιοργανώθηκε πρώτα το 1978 και στη συνέχεια τα έτη 2000- 2005 στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης του στρατού ξηράς για την εκτέλεση της Αποστολής της Προκαλύψεως και τη δημιουργία δυνάμεων πλέον ευέλικτων και ταχυκίνητων προς αντιμετώπιση της απειλής, όπως διαμορφώνεται σήμερα στην Περιοχή Ευθύνης της. Η φημολογία για κατάργηση της VIIIης Μεραρχίας εντάσσεται στη γενικώτερη ειδησεογραφία για τη μείωση της οροφής των Ενόπλων Δυνάμεων. Κατά τη γνώμη μας όλα ξεκινούν από τη θητεία των εννέα (9) μηνών, που αποτελεί όνειδος και κίνδυνο για την άμυνα της χώρας, αφού φαλκιδεύει την αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων, μη επιτρέποντας σοβαρή εκπαίδευση και δημιουργώντας σοβαρά λειτουργικά προβλήματα στις Μονάδες. Σε εννέα μήνες ο στρατιώτης δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει καν δυο πλήρεις κύκλους εκπαιδεύσεως, εαρινό, χειμερινό.
Εδώ βέβαια η ευθύνη είναι διακομματική, αφού τα κόμματα έκαναν διαγωνισμό και διαγκωνισμό για την πρόταση της μικρότερης στρατιωτικής θητείας. Κανείς δεν τόλμησε να πει το αυτονόητο: Η διάρκεια της στρατιωτικής θητείας πρέπει να καθορίζεται από της αμυντικές ανάγκες του Έθνους, χωρίς καμμία μικροπολιτική και κομματική σκοπιμότητα.
Το Ισραήλ, μια μικρή χώρα, περικυκλωμένη από εχθρούς, που έχει πολεμήσει νικηφόρα πολλές φορές, κερδίζοντας τον φόβο και σεβασμό όλων, έχει θητεία τρία χρόνια για τους άνδρες και δύο χρόνια για τις γυναίκες. Βασίζεται δε αποκλειστικά στην εφεδρεία του, την οποία εκπαιδεύει συνεχώς. Όλη η κοινωνία έχει συμμετοχή στην Άμυνα κι από αυτό τον παλλαϊκό στρατό, που στηρίζεται στους εφέδρους σε όλους τους βαθμούς, αντλούν ακόμη και την πολιτική τους ηγεσία, θεωρώντας ορθά, ότι ένας πολίτης που διέπρεψε και ως οπλίτης, έχει ηθικά χαρίσματα χρήσιμα για την Πατρίδα.
Αλλά η χώρα μας, αντί να ενδυναμώσει τις Ένοπλες Δυνάμεις που συμβάλλουν στην δυναμική εξωτερική πολιτική και στην αποτροπή του επιβουλέα, καλλιέργησε την φυγοστρατεία, όταν:
H ίδια η πολιτεία άρχισε με τους διάφορους νόμους που ψήφιζε να θεωρεί την Στρατιωτική θητεία ως αγγαρεία ή χαμένο χρόνο και όχι τιμή γι' αυτόν που υπηρετεί την πατρίδα του. Tο Κομματικό Κράτος μείωνε συνεχώς την θητεία, με δικαιολογία τις κοινωνικές ανάγκες της σημερινής εποχής, ενώ στην ουσία είχε μοναδικό σκοπό την εξυπηρέτηση κομματικών και ψηφοθηρικών Συμφερόντων. Έχει αφεθεί να διαμορφωθεί έτσι η Κοινωνία, ώστε όποιος υπηρετεί την θητεία του θεωρείται βλάκας, ενώ αυτός που δεν υπηρετεί την θητεία του έχει περισσότερα οφέλη και είναι ο έξυπνος.
Το παράδειγμα πρέπει να μας δώσουν οι άλλοι Στρατοί της Ευρώπης, που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα. Στη Μ. Βρετανία για παράδειγμα, οι περικοπές στις οποίες προχωρά η κυβέρνηση Κάμερον είναι πρωτόγνωρες και οι στρατιωτικοί ηγέτες έχουν εκφράσει τις διαφωνίες τους αλλά ταυτόχρονα, προτείνουν και λύσεις. Μία απ’ αυτές αφορά στην αξιοποίηση της εφεδρείας. Σύμφωνα με μελέτη που έχει στη διάθεσή του το υπουργείο Άμυνας, αν οι έφεδροι μπορέσουν να αναπτυχθούν σε υπηρεσίες πρώτης γραμμής μέχρι το 2015, τότε ο βρετανικός στρατός θα μειώσει τις τακτικές του δυνάμεις σε περίπου 85.000 στρατιώτες και θα είναι ο μικρότερος βρετανικός στρατός εδώ κι έναν αιώνα. Η εφεδρεία σε πολλές χώρες παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Στη Βρετανία η αναλογία εφέδρων και τακτικού στρατού είναι περίπου 15:85 και θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο, ποσοστό χαμηλό αν συγκριθεί με το 50:50 των ΗΠΑ ,το 40:60 στην Αυστραλία, και το 60 : 50 στο Καναδά και τη Νέα Ζηλανδία.
Και στην Ελλάδα; Στη χώρα μας, για λόγους ανεξήγητους, η σημασία που έχει δοθεί στην εφεδρεία και στο πως μπορεί να χρησιμεύσει στην επιχειρησιακή λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι από μικρή έως ανύπαρκτη. Σύλλογοι εφέδρων λειτουργούν αρκετοί, χωρίς κανένας από τους ΥΕΘΑ να έχει ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα, με τα της λειτουργίας τους και τη χρησιμότητά τους.
Εν κατακλείδι η Ήπειρος γεωγραφικά αποτελεί ένα ξεχωριστό εδαφικό διαμέρισμα και επιχειρησιακά απαιτεί ανεξάρτητο στρατιωτικό σχηματισμό. Λόγοι λοιπόν επιχειρησιακοί, αλλά και ιστορικοί και εθνικοί, επιβάλλουν τη διατήρηση της VIIIης Μεραρχίας. Σε περίπτωση ύστατης ανάγκης, θα μπορούσε η Μεραρχία να διατηρηθεί με ένα επιτελείο, το οποίο θα ασχολείται αποκλειστικά εν ειρήνη με την αξιοποίηση των εφέδρων οπλιτών και αξιωματικών με εκπαίδευση - ασκήσεις κ.λπ. Το ίδιο θα μπορούσε να ισχύσει και για άλλους σχηματισμούς, επειδή η εφεδρεία αποτελεί το κύριο αμυντικό δυναμικό της Ελλάδος, και θα πρέπει να είναι έτοιμη ανα πάσα στιγμή να προστατεύει τη χώρα.
ggorezis@yahoo.gr

http://www.proinoslogos.gr/component/content/article/35/8178